Διάβαζα την επιστολή του Αποστόλου Ιακώβου… και άκουσα μία φωνή που μου έλεγε: Άφησε όλες τις αιρέσεις και ακολούθησε αταλάντευτα την Ορθόδοξη Εκκλησία᾽.

 

 

Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον
Τῇ ΚΓ´(23ῃ) τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου, μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ ἀδελφοθέου, πρώτου Ἐπισκόπου Ἱεροσολύμων, τοῦ ἱερομάρτυρος. (63)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ Θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Ἰγνατίου, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ Ραγκαβέ. (799 -878)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ Θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Μακαρίου τοῦ Ῥωμαίου ἐν Μεσοποταμίᾳ.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Νικηφόρος, ὁ τὴν ἐν τῷ Χαρσιανῷ συστησάμενος Μονήν, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται .
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ ἅγιοι δύο παῖδες εἰς πῦρ κατὰ γῆς στρωθέν, τρέχειν ἀναγκασθέντες, τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Πετρωνίου, μαθητοῦ καὶ διαδόχου τοῦ μεγάλου Παχωμίου, ἐν εἰρήνῃ τελειωθέντος. (†346)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Βέρου (Verus), 3ου ἐπισκόπου Σαλέρνου ἐν Ἰταλίᾳ. (δ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Σεβερίνου, 3ου ἐπισκόπου Κολωνίας, καταμαχήσαντος τὸν ἀρειανισμόν. (~†403)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Σεβερίνου, ἐπισκόπου Βουρδιγάλων (Bordeaux) ἐν Γαλλίᾳ. (~†420)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, ἐπισκόπου Συρακουσῶν ἐν Σικελίᾳ. (~†609)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας Σύρας (Syra), ἡγουμένης τοῦ κοινοβίου ἐν Σαλώνῳ, παρὰ τὸν ποταμὸν Μάρνην (Châlons-sur-Marne) ἐν Γαλλίᾳ. (~†660)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Ἐλισσαίου τῆς Μονῆς Lauryshava ἐν Λευκορωσίᾳ. (1250)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἀνάμνησις τῆς ἀνακομιδῆς (†1544) τῶν τιμίων λειψάνων τοῦ ὁσίου Ἰακώβου ἐν Βοροβίτσι Νόβγκοροντ τῆς Ῥωσίας. (†1540)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἀνάμνησις τῆς εὑρέσεως καὶ ἀνακομιδῆς τῶν τιμίων λειψάνων τῆς ἁγίας ὁσιομάρτυρος Ἀνυσίας τῆς ἐν Θεσσαλονίκῃ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ἅγιοι νεο-ἱερομάρτυρες καὶ Ὁμολογητές: Δημήτριος (Vologda) Μακάριος (Zvezdov) Θεόδωρος (Pozdeevsky) Θεόδωρος (Yakovtsevsky) Ἠλίας (Zotikov), Λεονίδας (Oransky), Εὐγένιος (Troitsky) οἱ ἐπίσκοποι, Φιλάρετος (Davydov), Γεώργιος (Pronin), Σεραφείμ (Salnikov), Μαξιμιλιανός (Marchenko), Προκόπιος (Stepanov) οἱ Ἱερείς, Γεώργιος (Khlaptsev) διάκονος, Ἀκυλίνα (Kalchenko) καὶ Ξένια (Peryazeva) αἱ μοναχαί, Ἰωάννης (Batuev), Γεώργιος (Berezovsky), Μαξίμα (Nazemtsev), Τερεντία (Nikiforov), Νικόλαος (Ponomarev), (1937), Βασίλειος (Katorgin, 1920), Μιχαήλ (Lebedev, 1930) καὶ τῶν σὺν αὐτῶν, ἐν πολλαῖς βασάνοις, φυλακαῖς καὶ διωγμοῖς ὑπὸ τῶν ἀθέων μπολσεβίκων τελειωθέντες ἐν Ῥωσίᾳ.

Στίχοι· Κληθεὶς ἀδελφὸς τοῦ κατακρίτου ξύλῳ,
Θνῄσκεις δι᾿ αὐτόν, παμμάκαρ, κρουσθεὶς ξύλῳ.
Ἐσθλὸν Ἀδελφόθεον τριτάτῃ ξύλῳ εἰκάδι πλῆξαν.

«Τέκνον μου, να διαβάζεις την επιστολή του Αγίου Ιακώβου να στηρίζεσαι, να παίρνεις Χάρη…» Άγιος γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης (†21 Νοεμβρίου 1991)

Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος (23 Ὀκτωβρίου)
π.Ἀνανίας Κουστένης

Γιορτάζει ὁ ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος. Ἀρχαία φωνή, μεγάλη ψυχὴ καὶ πρῶτος ἱεράρχης τῶν Ἱεροσολύμων. Καὶ γυιὸς τοῦ Ἰωσὴφ τοῦ Μνήστορος, ποὺ εἶχε ἀπὸ τὸν γάμο του, προτοῦ μνηστευθεῖ τὴν κυρία Θεοτόκο, τῆς Ὁποίας ὑπῆρξε προστάτης καθὼς καὶ τοῦ βρέφους Ἰησοῦ. Τυχερὸς ποὺ ἦταν ἐκεῖνος!

Κι ὅταν κάποια φορὰ ὁ Ἰωσὴφ ὁ Μνήστωρ ἠθέλησε νὰ μοιράσει τὴν περιουσία στὰ παιδιά του, ἀποφάσισε νὰ δώσει μερίδιο καὶ στὸν Χριστό, πού ’ταν ὁ Yἱὸς τῆς Παρθένου καὶ ὁ Yἱὸς τοῦ Θεοῦ. Τόσο δίκαιος ἦταν ὁ Ἰωσὴφ καὶ τόσο σπουδαῖος. Καὶ τὰ κληρονομικά, ξέρετε, τί ἀγκάθι καὶ τί βάσανο εἶναι; Καὶ τί κάναν τ’ ἄλλα παιδιά; Ὁ Σίμων, ὁ Ἰωσῆς καὶ ὁ Ἰούδας δὲν θέλαν νὰ δώσει μερίδιο στὸν Ἰησοῦ. —Καλοὶ ἦταν κι αὐτοί!— Καὶ ὁ Ἰάκωβος, τότε, τοῦ λέει τοῦ Ἰησοῦ: «Ἔλα ’δῶ, καλέ μου. Αὐτὸ ποὺ θὰ πάρω ἐγὼ θά ’ναι δικό σου. Ἂν δὲν θὲς ἔτσι, θά ’ναι καὶ δικό σου καὶ δικό μου. Θὰ τό ’χουμε μαζί. Θά ’μαστε συγκληρονόμοι». Κι ὁ Ἰησοῦς ἔσκυψε καὶ τὸν ἐφίλησε καὶ τοῦ λέει: «Σ’ εὐχαριστῶ, ἀδελφέ». Κι ἀπὸ τότε ὁ ἅγιος Ἰάκωβος ὀνομάζεται καὶ Ἀδελφόθεος. Ἀδελφὸς τοῦ Θεοῦ. Ἔδωσε στὸν Κύριο τὸ κομματάκι τῆς περιουσίας του. Δὲν τὸ ἤθελε ὁ Κύριος, βέβαια. Ἀλλὰ ἐκεῖνος ἔδειξε τὴν ἀγάπη καὶ τὴ στοργή του.

Ὁ ἅγιος Ἰάκωβος ἔγραψε καὶ τὴν πρώτη Θεία Λειτουργία. Ἐχειροτονήθη ἀπ’ τὸν ἴδιο τὸν Χριστό μας ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων, λέει τὸ Συναξάριο τοῦ Μηναίου. Τὸν χειροτόνησε ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς καὶ ἔγραψε ἐκεῖνος πρῶτος τὴν Θεία Λειτουργία. Καὶ ἀργότερα, ὅπως λέει τὸ ἴδιο Συναξάριο, διὰ τὴν τῶν ἀνθρώπων ἀσθένειαν ὁ Μέγας Βασίλειος τὴν ἐσυντόμευσε. Καὶ λίγο ἀργότερα, πάλι γιὰ τὴν ἀδυναμία καὶ ἀνυπομονησία τῶν ἀνθρώπων, ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος τὴν ἔκανε πιὸ μικρή. Γιατὶ ὁ ἄνθρωπος, ἂν πάει στὴν ἐκκλησία καὶ στὴ λατρεία καὶ ἀρχίζει νὰ κουράζεται καὶ κοιτάζει τὸ ρολόϊ καὶ σηκώνει τὸ ἕνα πόδι καὶ κατεβάζει τὸ ἄλλο, ὅ,τι νὰ κάνεις μετὰ δὲν τὸν πιάνει. Δὲν τὸ ἀκούει. Ἂς τό ’χομε ὑπόψη μας αὐτό, ὅσοι ἔχομε τὴν διαποίμανση τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν χριστιανῶν. Καὶ λέει ἕνα ὡραῖο ἡ Παλαιὰ Διαθήκη ὅτι, καλύτερα νὰ κάνει κανεὶς λίγο μὲ χαρὰ παρὰ νὰ κάνει πολὺ μὲ γογγυσμό.

Κι ἔγραψε ὁ ἅγιος Ἰάκωβος καὶ τὴν Καθολικὴ Ἐπιστολή του, ποὺ εἶναι ἕνα κοινωνικὸ Εὐαγγέλιο. Μιλάει γιὰ ὅλους καὶ γιὰ ὅλα, μὲ τὸν καλύτερο καὶ στοργικότερο τρόπο. Καὶ περισσότερο γιὰ τὴν ἀγάπη, τὴν ἐσπλαχνία, τὴν προσευχὴ καὶ τὴν ἰσοτιμία τῶν ἀνθρώπων μεταξύ των. Γιατὶ ὅλοι προερχόμεθα ἀπὸ ἕνα χῶμα, τὴ γῆ, τὸ σῶμα μας, καὶ ἀπὸ τὴν ἴδια πνοή, τὴν ἀνάσα τοῦ Θεοῦ. Εἴμεθα κατ’ εἰκόνα Κυρίου. Καὶ ἔτσι ἔχομε ἰσοτιμία. Ἰσότης δὲν ὑπάρχει, γιατὶ εἶναι ἰσοπέδωση. Ἰσοτιμία, ὅμως, ὑπάρχει. Καὶ αὐτὸ εἶναι ἡ ὀμορφιὰ μέσα στὴν ποικιλία καὶι μέσα στὴν ἀνισότητα καὶ στὴ χαρὰ τοῦ Θεοῦ.
Ἀρχιμανδρίτης Ἀνανίας Κουστένης, Φθινοπωρινὸ Συναξάρι, Τόμος Β´.

***Διάβαζα την επιστολή του Αποστόλου Ιακώβου και
γέμισε την ύπαρξί μου με χαρά και γαλήνη πνευματική.

Βρισκόμασθε στο Κονγκό της Αφρικής.
Ο Αγιορείτης ιεραπόστολος π. Δαμασκηνός Γρηγοριάτης αναφέρει:
«Ένα πρωϊνό του Ιανουαρίου 1991 εισήλθε στην αυλή της ιεραποστολικής βάσεως Κολουέζι ο ιθαγενής ιερεύς π. Ιάκωβος συνοδευόμενος από τον ομοεθνή του Τάμπουε. Με χαιρέτησαν εγκάρδια. Ο π. Ιάκωβος μου συνέστησε το νεαρό: “Ο κύριος αυτός ζητεί να γίνη Ορθόδοξος. Σου τον παραδίδω. Συζήτησε μαζί του ο,τι νομίζεις”.

Σταμάτησα να πηγαινοέρχωμαι σε εκκλησίες.
Είπα μέσα μου: Θεέ μου, γνωρίζω ότι Υπάρχει, λοιπόν, η Εκκλησία Σου και είναι μόνο μία. Φώτισέ με, λοιπόν, να τη γνωρίσω και να την ακολουθήσω.
Ημέρα και νύκτα πλέον δεν έπαυσα να επιτελώ αυτό το έργο μόνο: Προσευχή να μου αποκαλύψη ο Θεός την Εκκλησία του. Πέρασαν δύο χρόνια χωρίς κάποια απάντησι, κάποια πληροφορία. Λογισμοί δυσπιστίας με κύκλωσαν. Σύννεφα απελπισίας ήλθαν να με σκεπάσουν. Αλλά ο πανάγαθος Θεός δεν άργησε να μου δώση το ποθούμενο, βλέποντας την αγωνία μου.
Μια νύκτα βλέπω στον ύπνο μου έναν άγνωστο μαυροφορεμένο. Με πλησίασε και μου μίλησε στα Σουαχίλι. Μου είπε επί λέξει τα εξής: Είμαι ο άγιος Νικόλαος. Αν θέλης να σωθής, να ακολουθήσης τη δική μου Εκκλησία᾽. Με ευλόγησε και εξαφανίσθηκε.

Αφού σηκώθηκα, βγήκα στους δρόμους και ρωτούσα τους συμπατριώτες μου να μάθω σε ποια Εκκλησία ανήκει ο άγιος Νικόλαος.
Μια Χριστιανή ορθόδοξη της ενορίας του αγίου Γεωργίου Κολουέζι, κάτοικος της ίδιας συνοικίας, με πολλή χαρά μου ανακοίνωσε γι᾽ αυτό το οποίο ζητούσα. Με πήρε και με πήγε στον ορθόδοξο ιερέα π. Ιάκωβο, ο οποίος μένει εκεί.

Μετά από ένα μήνα μελέτης με ιερό ζήλο ορθόδοξων βιβλίων, Μου εμπιστεύθηκε επίσης και το εξής:
“Ένα απόγευμα διάβαζα την επιστολή του Αποστόλου Ιακώβου. Ξαφνικά αισθάνομαι μια δροσερή αύρα να με περιβάλλη, η οποία κατόπιν μπήκε μέσα μου και γέμισε την ύπαρξί μου με χαρά και γαλήνη πνευματική. Πρώτη φορά αισθάνθηκα τέτοια ιερή εμπειρία. Ταυτόχρονα άκουσα μία φωνή που μου έλεγε: Άφησε όλες τις αιρέσεις και ακολούθησε αταλάντευτα την Ορθόδοξη Εκκλησία᾽. Δεν έχω, λοιπόν, πάτερ, καμμία αμφιβολία ότι βρίσκομαι στην αληθινή αρχαία Εκκλησία του Χριστού.
ΠΗΓΗ:Αρχιμ. Ιωάννου Κωστώφ Τα Ίχνη του Θεού – Από τον Προτεσταντισμό στην Ορθοδοξία εκδ. Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός Αθήνα 2011

***

«Είμαι ο Ιάκωβος, μ΄ έστειλε ο παπα-Νικόλας!»

εύχεσθε υπέρ αλλήλων, όπως ιαθήτε· πολύ ισχύει δέησις δικαίου ενεργουμένη. (Ιακ. 5,16 )

Πριν από σαράντα και παραπάνω χρόνια κάλεσε τον Άγιο Νικόλαο τον Πλανά μια οικογένεια εδώ στην Αθήνα, να πάει να της κάνει Ευχέλαιο. Ένα δωμάτιο του σπιτιού της το είχε νοικιάσει κάποιος που ήταν άρρωστος σε προχωρημένο επίφοβο βαθμό. Όταν τελείωσε το Ευχέλαιο, του είπε η οικοδέσποινα να περάσει και στον ασθενή να τον μυρώσει. Αφού τον μύρωσε σταυροειδώς με το λάδι του Ευχελαίου, κάθισε κοντά, και τον ρώτησε πώς τον λένε κλπ. Του λέει ο ασθενής ότι τον λένε Ιάκωβο.
–«Ααα! Μπράβο, παιδί μου! Έχεις και τ΄ όνομα του Αδελφοθέου Ιακώβου, αδελφού του Κυριού!».
Αυτός, όμως, με αρκετή απιστία και με σχετική ειρωνεία, του είπε: «Μπααα! Είχε κι άλλα αδέλφια ο Χριστός;»
Κάθισε ο Παππούς και του ανέπτυξε το ζήτημα και του εξιστόρησε ότι ο Ιωσήφ ο Μνήστωρ, πριν ακόμη μνηστευθεί την Κύρια Θεοτόκο, είχε από νόμιμο γάμο πέντε παιδιά, γι αυτό και ο γιος του, ο Ιάκωβος, ονομάσθηκε «Αδελφόθεος».
Του ανθρώπου αυτού, του ήρθε κατάνυξη από την αφήγηση του Αγίου Πατέρα μας Νικολάου και είπε: «Αχ, πάτερ μου! Παρακάλεσε τον Άγιο Ιάκωβο να γίνω καλά κι εγώ θα τον γιορτάζω κάθε χρόνο, όσο πιο επίσημα μπορώ!»
Διηγείται τα περαιτέρω ο ίδιος ο Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς: «Όταν πήγα στο σπίτι μου, έκαμα το καθήκον μου ως ιερεύς…»
Ζήτημα δηλαδή είναι αν θα κοιμήθηκε εκείνο το βράδυ ο Άγιος Πατέρας Νικόλαος. Γιατι, το ίδιο εκείνο βράδυ, βλέπει στον ύπνο του, ο ασθενής, έναν μεγαλοπρεπή Αρχιερέα να κρατά στα χέρια του ένα κουτάκι με αλοιφή και να του λέει: «Γύρισε μπρούμυτα να σταυρώσω τις πλάτες σου!».
Γύρισε κι ο ασθενής και μ΄ αυτή την αλοιφή του σταύρωσε τις πλάτες. Τον ρωτά, μετά ο άρρωστος: «Ποιος είσαι συ;» Και του απαντά: «Είμαι ο Ιάκωβος, μ΄ έστειλε ο παπα-Νικόλας!».
Με το όραμα αυτό έγινε ο άνθρωπος σωματικά καλά, αλλά αναγεννήθηκε και ψυχικά και, από την πλησμονή της χαρά του, παντρεύτηκε και την κόρη της οικογένειας όπου έμενε.
Έκτοτε, ο άνθρωπος αυτός, γιόρταζε τον Άγιο Ιάκωβο τον Αδελφόθεο επισημότατα, με αρτοκλασία και γλυκά. Μέχρι και μπάντα μουσικής έφερε για να παίξει εορταστικό εμβατήριο προς τιμήν του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΑΚΩΒΟΥ
Κείμενο με Νεοελληνική απόδοση
http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/KD/20.%20Iakob.htm
https://orthodoxoiorizontes.gr/Kainh_Diathikh/Epistolh_Iakwbou/Epistolh_Iakwbou.htm

Ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, αυτός ο αδελφός του Κυρίου προσευχόταν με δάκρυα και στεναγμούς, όχι μόνο γιά την Εκκλησία πού εκείνος ποίμαινε, αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο.
https://iconandlight.wordpress.com/2023/10/22/%ce%bf-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b9%ce%ac%ce%ba%cf%89%ce%b2%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%b1%ce%b4%ce%b5%ce%bb%cf%86%cf%8c%ce%b8%ce%b5%ce%bf%cf%82-%ce%b1%cf%85%cf%84%cf%8c%cf%82-%ce%bf-%ce%b1%ce%b4/

Ο Χριστός πήρε τον Σταυρό Του και την ευλογία Του και απομακρύνθηκε από την Ευρώπην. Πώς λοιπόν να μην αρχίσουν πόλεμοι ανάμεσα στους ανθρώπους; Πώς να μην επικρατήσει η τρέλα και η λύσσα; Ποιος όμως μπορεί να διώξει αυτό το πνεύμα του κακού από την Ευρώπη; Ο μοναδικός εξορκιστής δαιμόνων. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο Σωτήρας του κόσμου. Άγιε Ιάκωβε Αδελφόθεε προσεύχου υπέρ της σωτηρίας του κόσμου… Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2022/10/22/%CE%BF-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8C%CF%82-%CF%80%CE%AE%CF%81%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%81%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CF%85/

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ ἀδελφοθέου.
Ἦχος δ´.

Ὡς τοῦ Κυρίου μαθητής, ἀνεδέξω Δίκαιε τὸ Εὐαγγέλιον, ὡς Μάρτυς ἔχεις τὸ ἀπαράτρεπτον, τὴν παῤῥησίαν ὡς Ἀδελφόθεος, τὸ πρεσβεύειν ὡς ἱεράρχης. Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου. (Χαραλάμπους Μπούσια)
Ἦχος α´. Τὸν Συνάναρχον Λόγον.

Ἀδελφόθεε θεῖε Χριστοῦ Ἰάκωβε, τῆς ἐν Σιὼν Ἐκκλησίας πρῶτε ποιμὴν καὶ σεπτὸν ἀθλητῶν καὶ Ἀποστόλων ἀκροθίνιον, θείαις γραφαῖς σου ὁ πιστῶν κατευθύνων τοὺς χοροὺς πρὸς κρείττονα πολιτείαν, μὴ ἐλλίπῃς Χριστῷ πρεσβεύειν ὑπὲρ ἡμῶν τῶν σε τιμώντων πιστῶς.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου. (Γεωργίου Γαλανόπουλου)
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.

Τὸν μάρτυρα μέλψωμεν τῆς ἀληθείας Χριστοῦ, σεπτὸν Ἀδελφόθεον Ἰάκωβον ἐν ψαλμοῖς, ἀθλήσαντα αἵματι· Οὗτος γὰρ ἐν Σιῶνι Ἰουδαίοις κηρύξας, ᾔσχυνε μεθοδείας τοῦ Βελίαρ ὡς ἔμφρων, πρεσβεύων ὑπὲρ πάντων Χριστῷ, δοῦναι τὰ κρείττονα.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου. (Γεωργίου Γαλανόπουλου)
Ἦχος γ´. Τὴν ὡραιότητα.

Μάρτυς ἔνδοξε τῆς εὐσεβείας, Ἀδελφόθεε Ἰωσὴφ τέκνον, ῥείθροις αἱμάτων Σιῶνος γῆν ἤρδευσας, τῶν Ἰουδαίων φαυλίσας τὴν ἄνοιαν, ὡς Ἱεράρχης Δεσπότου Πρωτόαθλος· ᾯ παρίστασαι ὑπὲρ ἡμῶν ἱκετεύων πάντοτε, δωρήσασθαι πιστοῖς χάριν καὶ ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου. (Σαββαϊτικόν)
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.

Εὐφραίνεται ἐν σοί, Σιὼν Πόλις Κυρίου, ἡμέρας φαεινήν, σὲ πλουτοῦσα νεφέλην, καὶ στύλον ἀείφωτον, ἐν νυκτὶ ὡς προλέλεκται, ἀπὸ καύματος, ἐναποκρύφῳ καὶ σκέπῃ, ταύτην φύλαττε, ἐκ δυσμενῶν ἀλαστόρων, θεόπτα Ἰάκωβε.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου. (ὑπὸ Ἀρχιμ.Νικοδήμου Ἀεράκη)
Ἦχος γ´. Τὴν ὡραιότητα.

Θεῖον μάρτυρα τῆς ἀληθείας, τὸν Ἰάκωβον Ἑβραίων μύστην, τοῦ Παρακλήτου δοχεῖον γενόμενον, Εὐαγγελίου τὸν λόγον κηρύξαντα καὶ πλανωμένους ἐν πίστει ἑλκύσαντα ἀνυμνήσωμεν Χριστὸν γὰρ Θεὸν εὐχαῖς αὐτοῦ, λιτάζει παρασχεῖν πιστοῖς τὸ ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου. (Γεωργίου Γαλανόπουλου)
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τὸν τοῦ Μνήστορος γόνον, Ἐκκλησίας τὸ καύχημα, πρώτιστον Χριστοῦ Ἱεράρχην καὶ Ἀπόστολον μέλψωμεν, προστρέχοντες ἐν Οἴκοις τοῦ Θεοῦ, ὡς πάντων παραστάτην καὶ φρουρόν· ἀεὶ γὰρ σκέπει καὶ φρούρει ἐκ πειρασμῶν, λυτρούμενος τοὺς κράζοντας· Χαῖρε θείων Μαρτύρων κοινωνέ, Χαῖρε σεπτὲ Ἀδελφόθεε, Χαῖρε τῆς Ἱεροσολύμων γῆς δόξα Ἰάκωβε.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου. (Γεωργίου Γαλανόπουλου)
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τοὺς πιστῶς ἀνυμνοῦντας τὴν πανεύφημον μνήμην σου, ὦ Πρωθιεράρχα Κυρίου Ἀδελφόθεε ἔνδοξε, ἐκ πάσης δυσμενῶν ἐπιβουλῆς ἀτρώτους διαφύλαττε ἀεί, χορηγῶν τοῖς προσιοῦσι τῇ σῇ μορφῇ τὴν χάριν σου καὶ κράζουσι· Δόξα τῷ σε ἰσχύσαντι Χριστῷ, Δόξα τῷ σε ἁγιάσαντι, Δόξα τῷ χορηγοῦντι διὰ σοῦ νόσων τὴν ἴασιν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου. (Ἐμμανουὴλ Βικέτου)
Ἦχος α´. Τὸν Συνάναρχον Λόγον.

Ἱεράρχα Ἰάκωβε Ἀδελφόθεε, δικαιοσύνης ὑπόδειγμα τὸ λαμπρότατον φῶς, Ἀθλοφόρε θαυμαστότατε τῆς πίστεως, Μάρτυς Χριστοῦ καὶ Ἀθλητά, ᾧ Ἀπόστολε σοφέ, ἱκέτευε Ποιμενάρχα, ὑπὲρ πάντων τῶν ἐν ἀνάγκαις, ἐν διωγμοῖς, ἐν πειρασμοῖς, ἐν περιστάσεσι.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Μακαρίου τοῦ Ῥωμαίου.
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.

Θεῖον βλάστημα, πόλεως Ῥώμης, καὶ διδάσκαλος, τῆς ἐγκρατείας, ἀνεδείχθης θεοφόρε Μακάριε, τοῦ σοῦ Δεσπότου βαδίσας τοῖς ἴχνεσι, διὰ Ὁσίων τῷ κόσμῳ ἐγνώρισαι, Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον. Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Μακαρίου τοῦ Ῥωμαίου.
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ὡς Ἄγγελος ἔζησας ἐν τῷ σπηλαίῳ σοφέ, Ἀγγέλου προστάγματα ὁδηγηθεὶς ἐν αὐτῷ, θεόφρον Μακάριε, ὅθεν καὶ ἐκπλαγεῖσα, ἡ Τριὰς τῶν Πατέρων, καὶ κόσμῳ παντὶ γνωρίσας, τὴν ἁγίαν ζωήν σου, μεθ᾿ ὧν Χριστὸν δυσώπει, ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Πετρωνίου (Γεωργίου Γαλανόπουλου)
Ἦχος δ´. Ὁ ὑψωθείς.

Ἐρημικῷ σπηλαίῳ ᾤκησας πάτερ, θεοφιλῶς καὶ θεαρέστως βιώσας, καὶ τοῖς ἀνθρώποις ἔδωκας ὠφέλειαν ψυχῆς, Ὅσιε θεοχαρίτωτε, ποδηγέτα τῶν μοναστῶν, εὐεργέτα τῶν βροτῶν πρὸς σωτήριον τρίβον· διὸ Πετρώνιε τιμῶμέν σε ᾠδαῖς καὶ τὸ σεπτόν σου τελοῦμεν μνημόσυνον

Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Ἀνυσίας.
Ἦχος πλ. α´. Τὸν Συνάναρχον Λόγον.

Ἀρετῶν ταῖς ἀκτῖσι τὸν νοῦν λαμπρύνασα, τῶν αἱμάτων τοῖς ρείθροις τὴν τῆς ἁγνείας στολήν· ἐπορφύρωσας σεμνὴ λαμπρῶς ἀθλήσασα, Ὁσιομάρτυς τοῦ Χριστοῦ, Ἀνυσία θαυμαστή· διό σε Θεσσαλονίκη χρεωστικῶς μακαρίζει, σεμνυνομένη τῇ ἀθλήσει σου.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον εἰς τὴν εὕρεσιν τῶν τιμίων λειψάνων τῆς Ἁγίας Ἀνυσίας.
Ἦχος πλ. α´. Τὸν Συνάναρχον Λόγον.

Ὑπὸ γῆν κεκρυμμένα πολλοῖς ἐν ἔτεσι, τὰ σὰ λείψανα μάρτυς τὰ χαριτόβρυτα, ἐφανέρωσας ἡμῖν ὡς πλοῦτον ἔνθεον· οἱ προερχόμενοι πιστῶς ἐκβοῶμεν ἐν χαρᾷ· χαῖρε σεμνὴ Ἀνυσία, Ὁσιομάρτυς Κυρίου, Θεσσαλονίκης θεῖον βλάστημα.

Ἕτερον. Ἀπολυτίκιον εἰς τὴν εὕρεσιν τῶν τιμίων λειψάνων τῆς Ἁγίας Ἀνυσία
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Ὑπὸ γῆν κεκρυμμένα τὰ σὰ παντίμα λείψανα, ὡς ἐαρινὰ ἡμῖν κρίνα Ἀνυσία ἐφάνησαν· διὸ Θεσσαλονίκη ἐν ᾠδαῖς, γεραίρουσα τὴν εὕρεσιν αὐτῶν, ὡς κλεινὴν Ὁσιομάρτυρα τοῦ Χριστοῦ τιμᾶ σε ἀνακράζουσα· Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν· δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι· δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος, π.Ἀνανίας Κουστένης
https://www.youtube.com/watch?v=N4O_mcwZ27E

Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης περί Νηστείας

iconandlight.wordpress.com