Ο Αγ. Σεραφείμ προέβλεψε τις βόμβες πάνω από τη Σόφια!

Ο Σοφίας θαυματουργός προφήτευε και θεράπευε τους αρρώστους με προσευχή.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Φωτογραφία του Αγ. Σεραφείμ της Σοφίας ο Θαυματουργός από τη διακονία του στη Βουλγαρία. Η σαρκοφάγος με τα θαυματουργά λείψανα του αγίου βρίσκεται στην κρύπτη του ναού της πρωτεύουσας «Άγιος Νικόλαος».

 

ΣεΣήμερα Τετάρτη (26 Φεβρουαρίου) τιμούμε τη μνήμη του Αγ. Σεραφείμ της Σοφίας του Θαυματουργού. Έξω από τις πολιτικο-ιστορικές συζητήσεις που περιστρέφονται συνεχώς γύρω από την προσωπικότητά του, για πολλούς πιστούς είναι αναμφισβήτητο ότι ο επίσκοπος είναι ένας πνευματικός ποιμένας άξιος να τον ακολουθήσουν. Γιατί στα μάτια του κόσμου, το δίκαιο και το σωστό συχνά δεν είναι στα μάτια του Θεού και το αντίστροφο.

Μαρτυρίες.

Υπάρχουν ήδη πολλά στοιχεία που συγκεντρώθηκαν για τον Αρχιεπίσκοπο, για το πώς έκανε θαύματα όσο ζούσε ακόμη στη Βουλγαρία, για τα οποία λίγα είναι γνωστά. Θεράπευσε με προσευχή και προφήτευε. Και όταν έκανε μια πρόβλεψη, εκφραζόταν ως εξής: «Λέγεται ότι» και μετά προειδοποιούσε τον εν λόγω. Να τι γράφει στα απομνημονεύματά του ο Αρχιμανδρίτης Αλέξανδρος, που έζησε στη Σόφια στα νιάτα του και βοήθησε τον επίσκοπο:

«Ολόκληρη η ζωή του ήταν γεμάτη με θαύματα, και λόγω της μεγάλης του ταπεινότητας, ο Θεός του είχε δώσει και το χάρισμα της προνοητικότητας». Τίποτα δεν μπορούσε να μείνει μυστικό από αυτόν. Εξέπεμπε τόση αγάπη που μπορούσε να ζεστάνει όλους τους γείτονές του με αυτήν. Η προσευχή του ήταν ζεστή, απλή, έβγαινε από την καρδιά του και συχνά λάμβανε μια υπέροχη απάντηση από τον ουρανό».

 

Στα μέσα του περασμένου αιώνα, ο κληρικός, του οποίου το γενέθλιο όνομα ήταν Κωσταντίν, πήγε στην εκκλησία στο λεγόμενο. Ρωσική εκκλησία «Αγ. Νικόλαος» στο κέντρο της πρωτεύουσας. Μια φορά μετά από μια λειτουργία, πλησίασε για να φιλήσει το δεξί χέρι του επισκόπου Σεραφείμ, και του προσφώνησε το όνομά του χωρίς να γνωρίζονται οι δυο τους. Τότε του ζήτησε να έρθει υποδιάκονος και να τον βοηθήσει στον ναό.

Κρύπτη

Στις μέρες μας οι μαθητές πηγαίνουν στην κρύπτη, όπου βρίσκονται τα λείψανα του Αγ. Σεραφείμ, να του προσευχηθεί για καλή τύχη πριν από δύσκολες εξετάσεις. Ένα αγόρι είπε μάλιστα ότι τον είδε σε πλήρη ανάπτυξη αφού προσευχήθηκε στη σαρκοφάγο του. Το 1993 Μια μητέρα κλαίει από χαρά που η αγία βοήθησε την κόρη της μειώνοντας τη θερμοκρασία της για να μπορέσει να δώσει εξετάσεις φιλολογίας στο διπλανό Πανεπιστήμιο της Σόφιας. Εκεί πήρε άριστο βαθμό. Σχετικά με αυτά τα μεταθανάτια θαύματα, ο αρχιμανδρίτης καταθέτει ότι ο Σεραφείμ βοήθησε σε αυτό κατά τη διάρκεια της ζωής του. Όταν ο ίδιος ο Κώστας ολοκλήρωνε τις σπουδές του, ήταν ένας καθηγητής που χώριζε τους φοιτητές σε δικούς του και σε άλλους. Έπεσε στη δεύτερη ομάδα. «Πριν από τις εξετάσεις, πήγα στον επίσκοπο νωρίς για να μοιραστώ μαζί του τις ανησυχίες μου». Ζήτησε το αναλυτικό πρόγραμμα και σημείωσε 5 ερωτήσεις με κόκκινο μολύβι. Μετά προσευχήθηκε και είπε ότι θα πάρω ένα από αυτά, οπότε έπρεπε να τα μάθω πολύ καλά. «Την επόμενη μέρα πήγα στις εξετάσεις και όταν έβγαλα το εισιτήριο, είδα ότι περιείχε τις ερωτήσεις που ο Επίσκοπος Σεραφείμ με είχε ευλογήσει να μάθω», λέει ο γηγενής κληρικός.

Τύφος.

Σύντομα αρρώστησε βαριά από τυφοειδή πυρετό. Οι γιατροί προειδοποίησαν τους γονείς του να είναι έτοιμοι γιατί το τέλος του γιου τους πλησίαζε. Τότε τον άρρωστο νεαρό τον επισκέφτηκε μια λαϊκή. Βλέποντας τη σοβαρή κατάστασή του, έτρεξε αμέσως στον επίσκοπο. «Ο Σεραφείμ με ρώτησε πόσους βαθμούς ήταν η θερμοκρασία μου και όταν έμαθε ότι είχε ήδη φτάσει τους 40, προσευχήθηκε μπροστά στο εικονοστάσι και μετά ερήμην με ευλόγησε να πέσω στους 37,2». Μέχρι το βράδυ, η θερμοκρασία έπεσε και δεν ανέβηκε ξανά», έγραψε στα απομνημονεύματά του ο αρχιμανδρίτης.

Αφιξη.

Ο Άγιος Σεραφείμ Σομπολέφ έφτασε στη Βουλγαρία σε μια δύσκολη περίοδο, μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια ενός αναδυόμενου αθεϊστικού καθεστώτος στη Ρωσία. Το 1921, με απόφαση της Ρωσικής Ανώτατης Εκκλησιαστικής Διοίκησης στο Εξωτερικό, διορίστηκε ηγούμενος του ναού «Αγ. Νικόλαος ο Θαυματουργός» στη Ρωσική Πρεσβεία στη βουλγαρική πρωτεύουσα. Σταδιακά, γύρω από τον ναό δημιουργείται κέντρο για τους χιλιάδες πρόσφυγες. Μερικοί από αυτούς ήταν μέρος του στρατού του στρατηγού της Λευκής Φρουράς Wrangel, που εκδιώχθηκε από το σοβιετικό καθεστώς. Εκείνες τις μέρες, το βουλγαρικό κράτος και η εκκλησία βοηθούσαν τους μετανάστες με κάθε τρόπο. Οι ιερείς τους επιτρέπεται να υπηρετούν τους ναούς της Σίπκα και της Στάρα Ζαγόρα.

Σχέσεις

Ωστόσο, το 1934, η κυβέρνηση του Kimon Georgiev συνήψε διπλωματικές σχέσεις με τη Σοβιετική Ένωση. Δύο χρόνια αργότερα, ο Επίσκοπος Σεραφείμ εκδιώχθηκε από τη Ρωσική Εκκλησία με την επιμονή των σοβιετικών αρχών και του Στάλιν. Η Βουλγαρική Εκκλησία δεν αφήνει τη ρωσική διασπορά χωρίς οίκο Θεού, παρέχοντάς της την εκκλησία του Αγ. Νικολάου στην οδό Tsar Kaloyan απέναντι από τη Μητρόπολη Σόφιας. Οι Ρώσοι μοναχοί από τη Σίπκα και τη Γιάμπολ μεταφέρθηκαν στο μοναστήρι Κοκαλιάν κοντά στη Σόφια. Εκεί μετακόμισε και ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ. Η πέτρα στην οποία γονάτισε και προσευχήθηκε σώζεται ως λείψανο στο μοναστήρι σήμερα.

Στέγη

Το 1944 Κατά τη διάρκεια των συμμαχικών βομβαρδισμών της πρωτεύουσας, η εκκλησία του Αγ. Νικόλαος ο Θαυματουργός» - η στέγη κατέρρευσε, η νότια πτέρυγα και μέρος των τοιχογραφιών καταστράφηκαν. Η άλλη εκκλησία του Αγ. Νικολάι στην οδό ul. Ο «Τσάρος Καλογιάν» επίσης γκρεμίστηκε σχεδόν στο έδαφος. Αν και η κατάσταση στη Σόφια ήταν κρίσιμη, με πρωτοβουλία του μελλοντικού αγίου, κληρικοί άρχισαν να συγκεντρώνουν βοήθεια για τους λιμοκτονούντες μοναχούς στο Άγιο Όρος. Στη συνέχεια ο Αρχιμανδρίτης Αλέξανδρος μαζί με έναν ιερομόναχο πήγαν στο Μοναστήρι της Ρίλας. «Υπήρχαν πολλοί κάτοικοι της Σόφιας εκεί, που αναγκάστηκαν από τους βομβαρδισμούς να αναζητήσουν καταφύγιο στη σωτήρια βουλγαρική Σιών». Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν προσωπικοί μας γνωστοί και ανταποκρίθηκαν γενναιόδωρα στο κάλεσμά μας για βοήθεια. «Συγκεντρώσαμε περίπου 14.000 λέβα», θυμάται ο Αλέξανδρος, που ήταν ακόμη ιεροδιάκονος τότε. Πήγαν στο μοναστήρι Κοκαλιάν, όπου ήταν ο επίσκοπος, για να του παραδώσουν τα χρήματα. «Τον βρήκα να γράφει σε ένα ξέφωτο κοντά στο μοναστήρι». Με κοίταξε με στοργή και είπε: «Α, τα έφερες τα λεφτά για το Άγιο Όρος;». Και κατονόμασε το ακριβές ποσό...».

Το 1944 Ο νεαρός ζήτησε να πάει στην πρωτεύουσα για λίγες μέρες και έγραψε ένα γράμμα στον γέροντά του για ευλογία. Το επέτρεψε, αλλά τον προειδοποίησε να επιστρέψει μέχρι τα μέσα Μαρτίου. «Επειδή λένε ότι τότε θα γίνει μεγάλος βομβαρδισμός». Έτσι γλίτωσε από την κολασμένη φωτιά εκατοντάδων βομβών που έπεσαν βροχή στη Σόφια και στα γύρω χωριά μεταξύ 16 και 17 Μαρτίου.

Λαμβάνει γράμματα στον παράδεισο.

Μέχρι σήμερα, ο τάφος του επισκόπου είναι μια ανεξάντλητη πηγή θεραπείας και παρηγοριάς. Οι πιστοί γράφουν γράμματα, τα απαγγέλλουν με μια προσευχή στον τάφο του και μετά τα βάζουν στο συμβολικό γραμματοκιβώτιο του αγίου, τοποθετημένο στο πλάι.

Η Vladyka Seraphim πέθανε στις 26 Φεβρουαρίου 1950. Λίγους μήνες νωρίτερα, έλεγε σε όλους ότι το τέλος του πλησίαζε. Τα πνευματικά του παιδιά τον ρώτησαν τι θα έκαναν χωρίς αυτόν.

- Αν νιώθεις άσχημα, γράψε μου ένα γράμμα! - απάντησε.

- Μα μπορούν να σταλούν γράμματα στον παράδεισο; - ξαφνιάστηκαν οι γύρω.

- Γράψε μου ένα γράμμα και άφησέ το στον τάφο. Αν λάβω έλεος από τον Κύριο, θα σε παρηγορήσω και θα σε βοηθήσω.