"Γιατί, ευλογημένε Διάκο μου, κόβεις τα γένια και τα μαλλιά σου;"

Επισκεφθήκαμε προ ετών τον Πάπα-Μόδεστο (διακριτικός Γέροντας που ζούσε στην Κερασιά του Άθωνα) μαζί με έναν Διάκονο για πνευματική ωφέλεια. Ο Διάκος είχε ψαλιδισμένα τα γένια και τα μαλλιά του...
Ενώ, λοιπόν, συζητούσαμε, ο Γέροντας με χαρωπό τρόπο, χαμογελαστά του είπε:
"Γιατί, ευλογημένε Διάκο μου, κόβεις τα γένια και τα μαλλιά σου;"
 
Ο Διάκονος αμέσως απάντησε:
"Ξέρετε, Γέροντα, στον κόσμο που ζούμε πρέπει να είμαστε καθαροί".
 
Μόλις το άκουσε αυτό ο Γέροντας, βγάζει αμέσως το καλογερικό του σκούφο, φέρνει το κεφάλι του κοντά στον Διάκο και του λέει:
"Για μύρισε, Διάκο, το κεφάλι μου. Μυρίζει άσχημα;"
 
"Όχι, Γέροντα", απάντησε ο Διάκος, "μάλλον ευωδιάζει".
 
Ο Γέροντας τότε ταπεινά και σεμνά του είπε:
"Έχω να πλύνω το κεφάλι μου από το 1952".

ΠΗΓΗ : ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ, Η ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, εκδ. ΦΕΡΕΝΙΚΗ, σ. 36.
http://tribonio.blogspot.gr/2016/05/blog-post_79.html