«Δεν αντέχω άλλο. Δεν πάει άλλο! Έφθασα στα όριά μου ».

Στις δύσκολες αυτές ώρες, που αι­σθανόμαστε τις δυνάμεις μας να μας εγκαταλείπουν και λυγίζει η ψυχή μας, ας σταθούμε με ψυχραιμία και ας σκε­φθούμε με νηφαλιότητα.
Έχει πολλές δυνάμεις ο άνθρωπος, που δεν τις δίνει όλες στον αγώνα της ζωής του. Είναι δυνάμεις σωματικές και δυνάμεις ψυχικές, που παραμένουν κρυμμένες μέσα του και αναξιοποίητες. O καθένας μας έχει αποθέματα, εφεδρεί­ες αντοχής, που δεν τις γνωρίζει, διότι μένουν ανενέργητες, μέχρι τότε που κά­τι έκτακτο θα συμβεί και κάποιος ειδι­κός λόγος θα προκαλέσει την εμφάνισή τους και την ενεργό δράση τους στη ζωή μας.
Έδωσε Ο ΘΕΟΣ απο­θέματα πολλών δυνάμεων στον άνθρω­πο. Και αντέχει ο άνθρωπος. Γι' αυτό και ενώ ίσως πολλές φορές στο παρελθόν είπαμε τον δυσάρεστο λόγο: «Δεν αντέ­χω άλλο», όμως αντέξαμε και αντέχου­με ακόμη. Και θ' αντέξουμε και στη συνέ­χεια.

Λέει ο απόστολος Παύλος, απευθυ­νόμενος προς τους Χριστιανούς της Κορίνθου, ότι ο Θεός «οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δύνασθε, ἀλλὰ ποιήσει σὺν τῷ πειρασμῷ καὶ τὴν ἔκβασιν τοῦ δύνασθαι ὑμᾶς ὑπενεγκεῖν» (Α' Κορ. ι' 13). Ο πανάγαθος και φιλάνθρωπος Πατέρας, ο Κύριος και Θεός μας, γνω­ρίζει τις αντοχές μας και γι' αυτό επι­τρέπει δοκιμασίες όχι μεγαλύτερες από τις δυνάμεις μας αλλά ανάλογες πάντο­τε προς τις αντοχές μας. Και όταν επι­τρέπει κάποιο πειρασμό, δίνει και τη δύναμη να τον σηκώσουμε.

εδω και λιγες μερες δεν ειμαι καλα «Δεν αντέχω άλλο. Δεν πάει άλλο! Έφθασα στα όριά μου ».

Και τότε θυμήθηκα ένα κείμενο που έγραψα πριν από καιρό και είναι κάτι που το έζησα και το ζω συνεχώς, εύχομαι αυτό να βοηθήσει και άλλους που φτάνουν στο σημείο να λένε «Δεν αντέχω άλλο. Δεν πάει άλλο! Έφθασα στα όριά μου ».
ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Δεν υπάρχουν απελπιστικές καταστάσεις, μόνο άνθρωποι που έχουν απελπιστεί από την κατάσταση. Οι σκέψεις, μας κάνουν να υποφέρουμε περισσότερο απ΄ ότι τα ίδια τα γεγονότα. ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ....

Μη φοβηθείς να σταθείς κοντά στον γκρεμό, κανείς δεν θα σε ρίξει.
Το μόνο που πρέπει να φοβάσαι είναι μην πέσεις μόνος σου...

Είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχουν απελπιστικές καταστάσεις και ότι αυτό που υπάρχει είναι μόνο οι άνθρωποι που έχουν απελπιστεί από την κατάσταση, μου έχει συμβεί πάρα πολλές φορές και όταν βρίσκομαι σε αυτήν την κατάσταση οι σκέψεις που κάνω με κάνουν να υποφέρω περισσότερο ( μην μου αρχίσετε τώρα κάποιοι τα διδάγματα κπλ, αυτά νιώθω και αυτά λέω, και για συμβουλές έχω Πνευματικό )

Πολλές λοιπόν φορές στην ζωή μου έχω βρεθεί να στέκομαι όχι κοντά στον γκρεμό αλλά χιλιοστά από το χάος, κανείς δεν με σπρώχνει να πέσω αλλά διάφορες σκέψεις που έχω και αφορούν την επιβίωση την δική μου η της οικογενείας μου κλπ μου δίνουν το τελικό σπρώξιμο και πέφτω στον γκρεμό, ΕΚΕΙ γίνετε το ΘΑΥΜΑ, αισθάνομαι ένα χέρι, ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ να αρπάζει το δικό μου, να με τραβά επάνω και να με τοποθετεί ( προσέξτε αυτό γιατί εδώ είναι όλο το ζουμί ) λοιπόν με τοποθετεί εκεί στην άκρη του γκρεμού, εκεί που ήμουν πριν πέσω, ούτε χιλιοστό πιο πίσω, εκεί με θέλει να βρίσκομαι συνεχώς στο χείλος του γκρεμού, να αγωνίζομαι, να μην επαναπαύομαι, να λυγίζουν τα γόνατα μου από τα προβλήματα και τις δοκιμασίες αλλά να βρίσκω την δύναμη να σηκώνομαι πάλι και να συνεχίζω, και εκεί που δεν τα καταφέρνω και αρχίζω να πέφτω στον γκρεμό τότε θα με αρπάξει, θα με σηκώσει και θα μου δώσει την δύναμη να συνεχίσω, πιστέψτε με δεν το συνηθίζεις, είναι κάτι που το ζεις, το ζεις, και το ζεις με την ίδια ένταση, όμως γνωρίζεις ότι δεν είσαι μόνος, γνωρίζεις ότι ένα χέρι, ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΘΑ ΣΕ ΑΡΠΑΞΕΙ

Πολλές φορές στην ζωή μας τα προβλήματα και οι δοκιμασίες θα μας γονατίσουν, και θα πέσουμε,

ΣΗΜΑΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΘΑ ΠΕΣΕΙΣ... ΑΛΛΑ ΠΟΣΕΣ ΘΑ ΣΗΚΩΘΕΙΣ.
Ευχαριστούμε τον φίλο 

GEWKWN

από την Κύπρο για το κείμενο.