Ποτέ να μην ξεχνούμε ότι ο Φύλακας Άγγελός μας αοράτως βρίσκεται πάντα κοντά μας, μας φρουρεί και μας προσέχει. Η παρουσία του εκπέμπει τέτοια ανάλαφρη μακαριότητα και χαρά.

 

 

Συναξάριον.
Τῇ Η´(8ῃ) τοῦ μηνὸς Νοεμβρίου, ἡ Σύναξις τῶν Ἀρχιστρατήγων Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ, καὶ τῶν λοιπῶν ἁγίων ἀσωμάτων καὶ οὐρανίων Ταγμάτων, ἤτοι· Σεραφίμ, Χερουβίμ, Θρόνων, Κυριοτήτων, Ἐξουσιῶν, Ἀρχῶν, Δυνάμεων, Ἀρχαγγέλων καὶ Ἀγγέλων.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ σύναξιν ἐπιτελοῦμεν τοῦ ἀρχαγγέλου Ῥαφαήλ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς Ὁσίας Μητρὸς ἡμῶν Εὐφροσύνης, τῆς ἐκ Πελοποννήσου, ἐν Κωνσταντινουπόλει διαλαμψάσης, ἐν ἔτει δὲ ἐννεακοσιοστῷ καὶ τεσσαρακοστῷ (940) ἀπὸ Χριστοῦ κοιμηθείσης.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Μάρθας, Πριγκηπίσσης τοῦ Πσκόβ, ἐν ἔτει χιλιοστῷ καὶ τριακοσιοστῷ (1300) εἰρηνικῶς τὸ πνεῦμα αὐτῆς παραδούσης.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Τυσιλλίου, Ἡγουμένου ἐν Οὐαλίᾳ κατὰ τὸν Ζ´αἰῶνα.
ὁσία Βαρβάρα τοῦ Μπίρσκ Ῥωσίας (1903)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, κοίμησις τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Νείλου τοῦ Κριούτσι (1924)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, κοίμησις τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ιγνατίου τοῦ Βουλγάρου, ἐν Ἁγίω Ὄρει τοῦ Ἄθω (1927)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ κοίμησις τῆς Ὁσίας Ὄλγας τῆς Ἀλάσκας, τῆς Πρεσβυτέρας καὶ Μαίας. (1979)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ κοίμησις τῆς Ὁσίας Χερουβείμα Τανάσα, ὁσιομάρτυρος Μοναχῆς τῆς μονῆς Πέτρου Βόντα τῆς Ῥουμανίας (1969-1998)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ κοίμησις τοῦ Ὁσίου πατρός ἡμῶν Βίκτωρος (Μαμόντοφ – Mamontov) τῆς Λετονίας, Ἱερέως τοῦ Ναοῦ τῆς Ὁσίας Εὐφροσύνης τοῦ Πολὸτσκ ἐν Κάρσαβα ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται κατὰ τὸ ἔτος 2016.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἐν ἔτει χιλιοστῷ ὀκτακοσιοστῷ εἰκοστῷ καὶ τρίτῳ (1823) οἱ ἄθεοι καὶ αἱμοδιψεῖς ἐχθροὶ τοῦ γένους ἡμῶν Ἀγαρηνοὶ εἶχον περικυκλώσει πολιορκοῦντες τὴν Κώμην τοῦ Αἰτωλικοῦ, πλησίον τοῦ Μεσολογγίου, εἶχον δὲ περικόψει καὶ ἀποκλείσει πάντοθεν πᾶσαν παροχὴν ποσίμου ὕδατος. Ἐν τούτοις, κατὰ τὸν βομβαρδισμὸν ὑπ᾿ αὐτῶν τῆς πόλεως, ὀβίδα τις διετρύπησε τὴν στέγην τοῦ Ναοῦ τῶν Ταξιαρχῶν καὶ προσκρούσασα ἐπὶ τοῦ ἐδάφους διήνοιξε πηγὴν ὕδατος, ἐκ τοῦ ὁποίου ἐζωογονήθησαν καὶ ἐσώθησαν οἱ κάτοικοι, ἔκτοτε δὲ διατηροῦσι τὸ πηγάδιον τοῦτο καὶ τὸ ἐπιδεικνύουν εὐγνωμόνως ἐντὸς τοῦ Ναοῦ τῶν Πολιούχων καὶ Προστατῶν αὐτῶν Ταξιαρχῶν.

« Ἄγγελον εἰρήνης, πιστὸν ὁδηγόν, φύλακα τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα.».
«ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ τοῦ διαφυλάξαι σε ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς σου· ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσί σε, μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου·» (Ψαλμ. 90, 11-12).

Πόση δύναμη έχει ο Άγγελος! Βοηθάει ακόμη και με την σιωπή του. Ποτέ να μην ξεχνούμε ότι ο Φύλακας Άγγελός μας αοράτως βρίσκεται πάντα κοντά μας, μας φρουρεί και μας προσέχει. Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Μιμηθείτε τον αγγελικό τρόπο στη ζωή σας
Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης του Ωρωπού

Ο Θεός θέλει να ομοιωθούμε με τους αγγέλους. Οι άγγελοι μόνο δοξολογούν τον Θεό.
Αυτή είναι η προσευχή τους, μόνο η δοξολογία. Είναι λεπτό πράγμα η δοξολογία – ξεφεύγει απ’ τα ανθρώπινα. Εμείς είμαστε άνθρωποι πολύ υλικοί και χαμερπείς, γι’ αυτό και προσευχόμαστε στον Θεό ιδιοτελώς. Τον παρακαλούμε να μας τακτοποιήσει τα θέματά μας, να πάνε καλά τα καταστήματά μας, οι υποθέσεις μας, η υγεία μας, τα παιδιά μας. Προσευχόμαστε, όμως, ανθρώπινα και με ιδιοτέλεια.

Η δοξολογία είναι ανιδιοτελής προσευχή. Οι άγγελοι δεν προσεύχονται, για να κερδίσουν κάτι, είναι ανιδιοτελείς. Ο Θεός έδωσε και σ’ εμάς αυτή τη δυνατότητα, να είναι η προσευχή μας μία διαρκής δοξολογία, προσευχή αγγελική. Εδώ βρίσκεται το μεγάλο μυστικό. Όταν μπούμε σ’ αυτή την προσευχή, τότε θα δοξάζουμε τον Θεό συνεχώς, αφήνοντάς τα όλα σε Αυτόν, όπως εύχεται η Εκκλησία μας: «πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα».

Αυτά είναι τα «ανώτερα μαθηματικά » της θρησκείας μας!
Από το βιβλίο: Bίος καί Λόγοι, Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής-Χρυσοπηγής, Χανιά Κρήτη 2016)

***

Είπε ο Άγιος Πορφύριος σε κάποιον:
– Να μη στενοχωριέσαι. Θα κάνεις τις προσευχές σου, θα λες γλυκόλογα του Χριστού. Θα ζητάς ανυψώσεις μέσω των αγίων αγγέλων («τις δώσει μοι πτέρυγας ωσεί περιστεράς και πετασθήσομαι και καταπαύσω;» (Ψαλμ. 54, 7).
Μεταφέρουν τον αγιασμό οι άγγελοι. Μόνο αυτοί μπορούν να δοξάζουν τόσο τον Θεό.

Είναι ειδικά φώτα, του πρώτου φωτός δεύτερα, που ανακλούν το πρώτο φως. Έχουν:
α΄. ιδιότητα να υμνούν τον Θεό.
β. ιδιότητα να υπηρετούν τους ανθρώπους («ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα και τους λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα», Ψαλμός 103, 4. «Ουχί πάντες εισί λειτουργικά πνεύματα εις διακονίαν αποστελλόμενα δια τους μέλλοντας κληρονομείν σωτηρίαν;», (Εβρ. 1, 14»).

Αυτά να σκεφθείς και να τα επικαλείσαι. Όταν τα καλείς θα έρχονται. Είναι η φύσις τους να μας αγαπάνε. Γιατί χαίρονται όταν τα καλούμε. Έχουν τέτοια λεπτότητα που και στην προστασία τους θέλουν να κάνουν μόνο ό,τι θέλει ο άνθρωπος. Απαντούν στον διάβολο: «Με επικαλέστηκε» και τρέχουν όλο χαρά. Να τα επικαλείσαι, γιατί είναι πολύ άγιο πράγμα…..
Η αγάπη τους είναι και θεραπευτική.

Όταν κάνεις το βράδυ την προσευχή σου θα βάλεις και ψαλμωδία κι’ όταν η καρδιά σου γίνει αγαπητική να επικαλείσαι τις μεγάλες δυνάμεις, Πανάγια Χερουβείμ -να δονείται η καρδιά σου- αφήστε λίγο τον Παράδεισο και ελάτε λίγο κοντά μου.
Μιμούνται τον Δεσπότη στην αγαθοδωρία.
Η παρουσία τους εκπέμπει τέτοια ανάλαφρη μακαριότητα και χαρά.

Σου εύχομαι απόψε να κάνεις πολύ γλυκιά προσευχή, σαν ροδοπέταλα να φτάσει στα πόδια του Χριστού και να γυρίσει να σε κυττάξει και να σου δώσει χάρη.
Από το βιβλίο : Απο το Σημειωματάριο ενός Υποτακτικού, εκδ. Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Μήλεσι – Αττικής.

Άγιος Νήφων, επίσκοπος Κωνσταντιανής

Ο Άγιος Νήφων, επίσκοπος Κωνσταντιανής, της Αλεξανδρινής Εκκλησίας και σύγχρονος του Μ. Αθανασίου (4ος αι.), αξιώθηκε να δει στην επίγεια ζωή του πλήθος οραμάτων, κι ανάμεσα σ’ αυτά πολλές αγγελοφάνειες.

Συχνά ο δίκαιος έφευγε από την πόλη προς τις βορεινές περιοχές, γιατί αγαπούσε πολύ να συνομιλεί με το Θεό στην ησυχία. Κάποτε, ενώ προσευχόταν στην έξοχη, είδε ν’ ανοίγουν οι ουρανοί. Είδε τον Κύριο καθισμένο σε ένδοξο θρόνο και περιστοιχισμένο από πλήθος αγγέλων. Κι ενώ κοιτούσε έκθαμβος, άκουσε τούς αγγέλους να λένε μεταξύ τους:
– Να, ο Νήφων! Ο αγαπημένος μας φίλος είναι εδώ! Με τί αγάπη και πόθο μας κοιτάζει! Δίκαια κι εμείς τον μνημονεύουμε στις θείες ιερουργίες μας. Πάντα ο ευλογημένος μακάριζε τους αγγέλους και έλεγε:
– Ω, πόσο αγαπούν οι άγιοι άγγελοι το γένος των χριστιανών! Αν ξέραμε πόσο κοπιάζουν για χάρη μας!… Πόσο λοιπόν πρέπει κι εμείς να τιμάμε και να ευγνωμονούμε αυτούς τους μεγάλους ευεργέτες μας, αυτά τα πολύτιμα πετράδια, τ΄ αστραφτερά μαργαριτάρια, τα επουράνια στολίσματα, τ΄ αθάνατα λουλούδια! Γιατί πρεσβεύουν ακατάπαυστα για μας στον Πανάγαθο και Τον ικετεύουν να μας λυπηθεί και να μας σώσει απ’ την αιώνια κόλαση. Χώρια που μας παραστέκουν νύχτα – μέρα: Όταν τρώμε, στέκονται δίπλα μας φρουροί. Όταν κοιμόμαστε, μας σκεπάζουν προστατευτικά με τις φτερούγες τους. Μα κι όταν δουλεύουμε κι όταν βαδίζουμε στο δρόμο κι όταν ταξιδεύουμε στη θάλασσα, παντού και πάντα, είναι δίπλα μας, προστάτες και βοηθοί μας σε όλα!

***

Μιά μερα ο όσιος αξιώθηκε να δει την ακόλουθη οπτασία: Περνώντας έξω από ένα σπίτι, είδε μέσα καθισμένους στο τραπέζι τον οικοδεσπότη με τη γυναίκα και τα παιδιά του. Γύρω τους είδε να παραστέκουν κάποιοι λαμπροντυμένοι νέοι.
«Τί συμβαίνει;» αναρωτήθηκε. «Οι καθιστοί είναι πάμπτωχοι, ενώ οι όρθιοι λαμπροντυμένοι!».
Αυτοί οι νέοι, καθώς του φανέρωσε ο Θεός, ήταν άγγελοι. «Έχουν εντολή να παραστέκουν στους χριστιανούς την ώρα του φαγητού με σταυρωμενα χέρια, σαν καλοί δούλοι. «Αν όμως ακούσουν στο τραπέζι κατάκριση ή οποιαδήποτε άλλη κακολογία, φεύγουν αμέσως όπως οι μέλισσες απ’ τον καπνό. Στη θέση τους τότε έρχεται ένα μαύρο δαιμόνιο και κυλιέται ανάμεσα στους συνδαιτημόνες.

Ο Φύλακας Άγγελος βρίσκεται δίπλα μας
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Έχουν γίνει πολλά θαύματα με την βοήθεια των Αγγέλων. Συνέβη νέοι να γλυτώσουν ξαφνικά από αμαρτία κ.λπ.
Πόση δύναμη έχει ο Άγγελος! Βοηθάει ακόμη και με την σιωπή του. Κάποτε βρισκόμουν σε αδιέξοδο. Από την στενοχώρια αισθανόμουν να μου χτυπούν το κεφάλι με σμίλη, για να μου σπάσουν το κούτε­λο. Τα μάτια μου κόντευαν να βγουν έξω, ιδιαίτερα το δεξί. Πόνος, πόνος ανυπόφορος! Έφερνα σβούρα, σπαρταρούσα από τον πόνο. Δεν ήξερα τί να κάνω. Έκανα προσευχή και ζητούσα από τον Θεό να βρεθή ένας τρόπος να βγώ από το αδιέξοδο. Και ξαφνικά, βλέπω στον δεξιό ώμο τον Φύλακα Άγγελο. Ήταν ίσα με δώδεκα χρονών παιδάκι. Είχε ένα όμορφο στρογ­γυλό προσωπάκι με στρογγυλά ματάκια. Ένα προσω­πάκι! Φεγγοβολούσε! Και μόνο με την παρουσία του μου έφυγε και ο πόνος και όλα· όχι από την χαρά, αλλά από την θεία Χάρη. Η χαρά δεν διώχνει τον πόνο, έχεις τον πόνο και χαίρεσαι συγχρόνως, ενώ η θεία Χάρις!… Μεγάλη υπόθεση! Δεν περιγράφεται! «Αν είναι έτσι, είπα, όχι με σμίλη, αλλά με βαριά ας με χτυπούν στο κεφάλι!». Άξιζε να μου σπάσουν το κεφάλι, και μόνο γι’ αυτό. Μετά βρέθηκε και η λύση, που ανθρωπίνως δεν υπήρχε.
– Σάς μίλησε, Γέροντα;
– Όχι, μόνο με κοιτούσε.
– Γέροντα, όταν βλέπης τον Άγγελο, βλέπεις την μορ­φή του· αλλά στην πραγματικότητα πώς είναι; Τον βλέ­πεις σαν να έχη ύλη;
– Είναι κάτι πολύ λεπτό…
Ποτέ να μην ξεχνούμε ότι ο Φύλακας Άγγελός μας αοράτως βρίσκεται πάντα κοντά μας, μας φρουρεί και μας προσέχει. Χρειάζεται όμως κι εμείς να προσέχουμε την ζωή μας και να μην αμαρτάνουμε.
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου- Τόµος Ϛ΄: Περι Προσευχής , Ι. Ησυχαστήριον ” Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος” Σουρωτή Θεσσαλονίκης, σελ.47

***

Συμπαράσταση από τον Άγιο Άγγελο

Το παρακάτω περιστατικό το αφηγήθηκε με μεγάλη συγκίνηση μια ευσεβέστατη κυρία, αρκετά ηλικιωμένη, η οποία αξιώθηκε να δει ένα απ’ τά παιδιά της ν’ αφιερώνεται στο Θεό. Συνέβη όταν ήταν νεαρή μητέρα κι είχε τα παιδάκια της μικρά.
Επειδή η ζωή ήταν δύσκολη τότε κι εργαζόταν μόνο ο σύζυγος, προσπαθούσαν με οικονομία να ζήσουν, για να μπορέσουν να χτίσουν κι ένα σπιτάκι, μήπως γλυτώσουν απ’ τό ενοίκιο, που τους εξαντλούσε οικονομικά. Τα παιδάκια όμως ήταν αδύνατα, και ειδικά το ένα. Ο γιατρός στον οποίο τα πήγαν, συνέστησε καλή διατροφή· καλύτερη απ’ όση είχαν.
Η μητέρα συμφώνησε μαζί του και προσπαθούσε να πείσει και το σύζυγό της, ο οποίος, αν και ήταν κι εκείνος καλός πατέρας και τ’ αγαπούσε τα παιδιά, ήθελε να εξακολουθήσει τη μικρή αποταμίευση, για το λόγο που προαναφέρθηκε.
Έτσι έφτασαν να διαφωνήσουν. Ήρεμα, βέβαια, αλλά δημιουργήθηκε ένα στενόχωρο αδιέξοδο. Αυτή η συζήτηση έγινε μέσα στον κήπο του Ζαππείου, όπου οι γονείς είχαν βγει περίπατο μαζί με τα μικρά παιδάκια τους. Η νεαρή μητέρα, η οποία σημειωτέον ήταν ορφανή από μικρό παιδί και δεν είχε κοντά της κανέναν συγγενή, για να βοηθήσει να πειστεί ο σύζυγος, ένιωσε πολύ πόνο και τα μάτια της γέμισαν δάκρυα. Δεν είπε όμως ούτε λέξη. Ήταν άνθρωπος που είχε την δύναμη της υπομονής και της σιωπής στις δύσκολες ώρες.

Προσευχήθηκε όμως νοερά εκείνη τη στιγμή με αφάνταστη πίστη και πόνο και είπε στο Θεό:
«–Θεέ μου! Λυπήσου με, και φώτισέ τον! Λυπήσου με, γιατί δεν έχω κανέναν να με βοηθήσει! Κανέναν!…»

Ενώ όμως έλεγε αυτά με τη μυστική προσευχή της, βλέπει δίπλα της φωτεινή μεγαλοπρεπή ύπαρξη! Ένα γλυκύτατο Άγγελο του Θεού με ξανθά μαλλιά, που την κοίταζε με πολλή αγάπη και συμπάθεια! Ταράχτηκε ελαφρά, αλλά και πάλι κατάφερε και δε μίλησε.
Ο Άγγελος, ο Άγγελός της, αμέσως έγινε άφαντος, αφού πρώτα της έδωσε το ελπιδοφόρο μήνυμα του Θεού:
«Δεν είσαι μόνη, κόρη μου!…»

Σε λίγο ακούστηκε γλυκειά και ταπεινωμένη η φωνή του συζύγου της να λέει:
«– Έχεις δίκιο, «Μαρία» μου. Πρώτα είναι η υγεία των παιδιών μας και μετά έχει ο Θεός και για το σπίτι!»

Να πως λύνονται οι διαφωνίες, όταν υπάρχουν άνθρωποι προσευχής! Και το άλλο:
Κανείς δεν είναι πραγματικά μόνος, αλλά νιώθει μόνος, αν δεν ζει κατά Θεόν…
Από το βιβλίο: «Μηνύματα από τον Ουρανό»
Έκδοσις: » Ι. Μονής Παναγίας Βαρνάκοβας Δωρίδα 2005

***

Γερόντισσα Γαβριηλία

Οι Άγγελοι είναι πάντα έτοιμοι να μας βοηθήσουν. Το έχω δει με τα μάτια μου. Τα νοερά μάτια. Και στην πιο δύσκολη στιγμή ακόμα… Να περνούν τσακάλια – ολόκληρη ομάδα – με τα λαμπερά τους μάτια και να έρχονται κατά πάνω μου, μέσα στο δάσος, στη ζούγκλα, όταν ήμουν στην Ινδία, και να με κάνει ο Θεός σαν αόρατη σ’ αυτά, σαν να μην υπήρχα…

Δεν ήταν των αγγέλων η προστασία αυτή; Τι λέτε… Ύστερα από τέτοιες περιπέτειες, τίποτε δεν με τρομάζει… Και κάτι άλλο. Όταν αγαπούμε οι άγγελοι γίνονται οι καλύτεροι συνεργάτες μας. Αυτοί έρχονται όταν εμείς κάποτε διερωτώμεθα: «Άραγε που να πάω; Άραγε αν πάω εκεί τι θα βρω;»

Έκανα πολλές μετακινήσεις στη ζωή μου και τύχαινε να πηγαίνω από τόπο σε τόπο, χωρίς να έχω καμιά ασφάλεια υλική και πάντα να έχω την προστασία των αγγέλων. Έλεγα και λέω: «Πάω από το καλό στο καλύτερο». Κι ας είναι και στο χειρότερο και στο πιο δύσκολο σωματικά, αλλά πάντοτε με χαρά. Γιατί ήξερα ότι είναι στο πρόγραμμα του Θεού. Αυτό, παιδί μου, να το κάνεις όλον τον καιρό.

Όπου κι αν βρίσκεσαι. Όποιος και αν σε περιτριγυρίζει. Όποιος κι αν σε προσβάλει ή σε στενοχωρεί. Όποιος κι αν σ΄αγαπά. ΟΛΑ όσα γίνονται είναι στο πρόγραμμα του Θεού και γι΄αυτό θα τ’ αγαπάς…

Ποτέ να μην λες «γιατί περνώ αυτό»; Αλλά να παρακαλείς τον Θεό να σου χαρίσει το όραμα της άλλης όχθης…Τότε θα βλέπεις όπως οι Άγγελοι τα γινόμενα εδώ όπως πραγματικά είναι: ΟΛΑ στο σχέδιο του Θεού. ΟΛΑ γίνονται ή επειδή ο Θεός τα θέλει ή επειδή τα παραχωρεί …είναι μια εκπαίδευσις.

Την ώρα της κρίσεως και του προβλήματος, μην ανοίξεις το στόμα σου. Μην πεις τίποτε γιατί θα το μετανιώσεις χίλιες φορές. Πες το στους Αγγέλους να το πάνε στα Πόδια του Κυρίου και ζήτησέ Του Άγγελον Ειρήνης για να ειρηνεύσεις.

Μόνο όταν σχολάμε δίνουμε την ευκαιρία στους Αγγέλους να κάνουν κάτι.

Δεν πρέπει να παίρνουμε αποφάσεις για τους άλλους. Να το αφήνουμε στους Αγγέλους, κι αυτοί βρίσκουν πάντα την καλύτερη λύση.

***

Ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης συλλειτουργός των Αγγέλων

«Οι άνθρωποι, παιδί μου, είναι τυφλοί και δεν βλέπουν το τι γίνεται μέσα στο ναό στη Θεία Λειτουργία.
Μια φορά λειτουργούσα και δε μπορούσα να κάνω Μεγάλη Είσοδο από αυτά που έβλεπα.

Ο ψάλτης έλεγε και ξανάλεγε: «ως τον Βασιλέα των όλων υποδεξόμενοι», οπότε ξαφνικά νιώθω να με σπρώχνει κάποιος από τον ώμο και να με οδηγεί στην Αγία Πρόθεση.

Νόμισα ότι ήταν ο ψάλτης και είπα: «Ο ευλογημένος! Τόση ασέβεια! Μπήκε από την Ωραία Πύλη και με σπρώχνει! Γυρίζω και τι να δω! μια τεράστια φτερούγα που την είχε περάσει ο Αρχάγγελος από τον ώμο μου και με οδηγούσε να κάνω τη Μεγάλη Είσοδο. Τι γίνεται στο ιερό την ώρα της λειτουργίας! Στο χερουβικό άγγελοι ανεβοκατεβαίνουν, και συχνά αισθάνομαι τις φτερούγες τους να χτυπούν στους ώμους μου..…».

Μερικές φορές δε μπορώ ν΄ αντέξω και κάθομαι στην καρέκλα, Οι άλλοι ιερείς νομίζουν ότι κάτι δεν πάει καλά με την υγεία μου, αλλά δεν ξέρουν τι βλέπω και τι ακούω. Τι φτερούγισμα, παιδί μου, οι Άγγελοι! Και μόλις ο ιερέας πει το «Δι’ ευχών», φεύγουν οι Ουράνιες Δυνάμεις. Τότε μέσα στο ναό απλώνεται απόλυτη ησυχία!»

-Αχ, πάτερ μου, έλεγε σε κάποιον μοναχό, αν βλέπατε τι γίνεται την ώρα του Χερουβικού, όταν ο ιερέας διαβάζει την ευχή, θα φεύγατε όλοι. Άγγελοι ανεβαίνουν και κατεβαίνουν και συχνά αισθάνομαι τις φτερούγες τους να χτυπάνε στους ώμους μου!

Πολλές φορές αντίκριζε πάνω στην αγία τράπεζα αγγέλους και αρχαγγέλους να κρατούν το Σώμα του Κυρίου.

Μια φορά κατά την Μεγάλη Είσοδο δεν μπορούσε να προχωρήσει λόγω του πλήθους των παρισταμένων αγίων αγγέλων και με την χαρακτηριστική του ευγένεια απευθύνθηκε στον πλησιέστερο Άγιο Άγγελο τού οποίου τα φτερά αισθανόταν να τον αγγίζουν: «Με συγχωρείτε Άγιε Άγγελε. Μπορώ να περάσω;»

«…βλέπω ότι πίσω σου στέκεται ο άγγελος σου. …»
Παπαζάχος Γεώργιος

…Είχε έρθει στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών για τα προβλήματα, πού είχε με την καρδία του. Μόλις έμαθα ότι ήταν εκεί, πήγα να τον δω. Ήταν η μέρα, πού τον είχαν μετακινήσει από τη Μονάδα Εντατικής Παρακολούθησης σ’ ένα δωμάτιο με τρία κρεβάτια κι ένα ράντζο, πάνω στο οποίο είχαν βάλει τον Γέροντα Ιάκωβο. Η πρώτη εντύπωσή μου μόλις τον είδα είναι κάτι πού δεν περιγράφεται. “Αν σας πω ότι ο άνθρωπος αυτός ακτινοβολούσε, θα είναι λίγο. Η μορφή του ήταν το κάτι άλλο, πράγματι ακτινοβολούσε. Την ώρα πού μπήκα στο δωμάτιο του, ήταν εκεί οι γιατροί, πού έκαναν την καθημερινή επίσκεψή τους στους θαλάμους των ασθενών. Κατά σύμπτωση οι γιατροί εκείνοι ήταν πρώην φοιτητές μου στο Πανεπιστήμιο. Έτσι, μόλις με είδαν, ήρθαν κοντά μου και με ενημέρωσαν για την κατάσταση της υγείας του Γέροντα. Όταν τελείωσαν κι έφυγαν οι γιατροί, πήγα και κάθισα δίπλα στο Γέροντα Ιάκωβο, ο οποίος, μόλις με είδε, μου είπε το εξής, το οποίο μ’ έκανε πραγματικά ν’ ανατριχιάσω, γιατί ήταν κάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ.

– Δεν σε ξέρω. Πρώτη φορά σε βλέπω. Αλλά βλέπω ότι πίσω σου στέκεται ο άγγελός σου.

Με συγκλόνισε κυριολεκτικά αυτό πού μου είπε. Δεν το λέω για υπερηφάνεια, Και πρόσθεσε:

– Όλοι οι άνθρωποι έχουν άγγελο. Αλλά τον δικό σου τον είδα. Πρόσεξε να μη τον διώξεις από κοντά σου. Ανατριχιάζω ολόκληρος κάθε φορά, πού το σκέφτομαι, το ίδιο όπως την ώρα εκείνη. Κι ολοκλήρωσε ο Γέρων Ιάκωβος:

– Αυτός ο άγγελος έχει κατονομασθεί την ημέρα της βαπτίσεώς σου. Από την ημέρα της βαπτίσεώς σου σε συνοδεύει και δεν πρέπει να φεύγει από κοντά σου. Είναι αυτός, ο οποίος τελικά θα πάρει την ψυχή σου στα χέρια του και θα την οδηγήσει την ημέρα της Κρίσεως. Κι όταν θα έρχονται οι δαίμονες και θα λένε «αυτός έκανε εκείνο, έκανε το άλλο, διέπραξε αυτή την αμαρτία και την άλλη», τότε ο άγγελός σου θα λέει «ναι, τα έκανε αυτά, αλλά ταυτόχρονα έκανε κι αυτό το καλό, έκανε και το άλλο καλό». Αυτός είναι ο δικηγόρος, πού θα σε υποστηρίξει. Πρόσεξε, λοιπόν, να μην τον απομακρύνεις. Τον είδα να είναι κοντά σου. Από εκείνη την ώρα, ουδέποτε σταμάτησα να έχω την αίσθηση ότι δίπλα μου υπάρχει ένας άγγελος, ο δικός μου, προσωπικός άγγελος. Αυτό είναι ένα μέγα μήνυμα χαράς προς όλους όσους βαπτιστήκαμε Ορθόδοξοι Χριστιανοί.

Από το βιβλίο του ΚΛΕΙΤΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ, «Σύγχρονοι Άγιοι Γέροντες», έκδ. Ι.Μ. Αγ. Μαρίνας καί ‘Αγ. Ραφαήλ Ξυλοτύμπου, Λευκωσία 1994.

***

Ο Άγγελος και το κρεμμύδι
Επίσκοπος Διοκλείας Kάλλιστος WARE

«Μια ψυχή φτιαγμένη κατ᾿ εικόνα Θεού είναι πιο πολύτιμη στο Θεό απ᾿ ότι δέκα χιλιάδες κόσμοι με όλα όσα περιέχουν»

Στους Αδελφούς Καραμάζωφ περιλαμβάνεται μια λαϊκή ιστορία, σχετικά με μια ηλικιωμένη γυναίκα που δεν έζησε σωστά και μετά θάνατο βρέθηκε σε μια λίμνη από φωτιά. Ο φύλακας Άγγελός της προσπαθούσε να κάνει ό,τι μπορούσε για να την βοηθήσει. Η μόνη καλή πράξη όμως που θυμόταν ότι έκανε αυτή η γυναίκα όταν ζούσε, ήταν που είχε δώσει κάποτε από τον κήπο της ένα κρεμμύδι, σε μια ζητιάνα. Πήρε λοιπόν ο άγγελος το κρεμμύδι, είπε στη γυναίκα να πιαστεί απ’ αυτό κι άρχισε να την τραβά έξω από τη λίμνη.

Μέσα στη λίμνη όμως δεν ήταν μόνη της. Όταν οι άλλοι είδαν τι συνέβαινε, μαζεύτηκαν τριγύρω και κρεμάστηκαν πάνω της με την ελπίδα να συρθούν κι αυτοί έξω μαζί της. Τότε όμως η γυναίκα, με τρόμο και αγανάκτηση, άρχισε να τους κλωτσά. «Αφήστε με», φώναξε. «Εμένα τραβά έξω, όχι εσάς. Δικό μου είναι το κρεμμύδι, όχι δικό σας». Τη στιγμή που το είπε αυτό, το κρεμμύδι έσπασε στα δύο και η γυναίκα έπεσε πίσω, μέσα στη λίμνη. Και εκεί μέσα καίγεται μέχρι σήμερα.
Εάν η ηλικιωμένη γυναίκα έλεγε μόνο, «αυτό είναι το κρεμμύδι μας», δεν θα αποδεικνυόταν άραγε αρκετά δυνατό για να τους τραβήξει όλους έξω από τη φωτιά;
Μόλις όμως είπε «είναι δικό μου, όχι δικό σας», έγινε κάτι λιγότερο από άνθρωπος. Με το να αρνηθεί το μοίρασμα, αρνήθηκε την προσωπικότητα της. Ο γνήσιος άνθρωπος, πιστός στην εικόνα της τρισυπόστατης Θεότητας, είναι αυτός που πάντοτε λέει όχι «εγώ», αλλά «εμείς», όχι «δικό μου» αλλά «δικό μας».

Η προσευχή που ο Υιός του Θεού μας δίδαξε αρχίζει με το «Πάτερ ημών» κι όχι «Πάτερ μου». Αυτό που έκανε την πρώτη αποστολική κοινότητα των Χριστιανών στα Ιεροσόλυμα να ξεχωρίσει, ήταν ακριβώς η πράξη της μοιρασιάς. «Ήσαν δε προσκατερούντες τη διδαχή των αποστόλων και τη κοινωνία και τη κλάσει του άρτου και ταίς προσευχαίς (…) πάντες δε οι πιστεύοντες ήσαν επί το αυτό και είχον άπαντα κοινά» (Πραξ. 2:42-4). Ως Χριστιανοί δεκαεννιά αιώνες αργότερα, πόσο απεγνωσμένα χρειαζόμαστε να ανακτήσουμε αυτή την αίσθηση της κοινωνίας, να ξαναμάθουμε πως να μοιραζόμαστε το κρεμμύδι.

***

Ο κόσμος θα καθαρίσει με αίματα.
Θα ξεμαγαρίσει με αφόρητο πόνο και πολέμους.
φοβερό όραμα της Γερόντισσας Γαλακτίας της Κρήτης

“Είδα απόψε έναν αστραφτερό άνδρα να κάθεται σε θρόνο φοβερό! Κρατούσε ένα τοπάκι σαν μπίλια. Πάνω στην μπίλια άρχισαν να μεγαλώνουν κάτι σαν αόρατα μικρόβια.

Όταν συνήλθα παρακαλούσα τον Θεό να μου εξηγήσει τι ήταν αυτό που είδα. Έλαβα πληροφορία στην καρδιά μου, ότι ο Καθήμενος επί του θρόνου είναι ο Παλαιός των Ημερών! Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός! Η μικρή μπίλια που κρατούσε είναι το σύμπαν. Δεν είναι ούτε κόκκος άμμου στα άχραντα χέρια Του. Αυτοί που ψηλώσανε πάνω στο σύμπαν είμαστε εμείς οι άνθρωποι. Μας φουσκώνει ο εγωισμός και νομίζουμε ότι είμαστε σπουδαίοι και πανύψηλοι. Είμαστε, βέβαια, σπουδαίοι γιατί είμαστε παιδιά του Θεού και όλο το σύμπαν δημιουργήθηκε για μας. Αλλά για να το νιώσουμε αυτό πρέπει να αισθανόμαστε ένα τίποτα μπροστά στον Κύριο μας και μεταξύ μας. Όχι να σηκώνουμε μπόι και να τον βλασφημούμε και να νομίζουμε πως είμαστε Θεοί χωρίς Αυτόν.

Ζήτησα μετά να δω την γη. Την είδα να την κρατεί σαν σφαιρίδιο και πάλι. Είδα όμως ότι είχε γύρω – γύρω κάτι που βρωμούσε . Ήταν κάτι σαν διάφανη μεμβράνη. Τσίπα, όπως λέμε, γλίδα καλύτερα. Ήταν παχύρευστη και σιχαμερή και είπε ο Θεός:

“Μιχαήλ βγάλε αυτήν την βρώμικη φέτσα (σ.σ. αποξηραμένα κατακάθια από κάποιο υγρό) με το σπαθί σου! Μας αηδίασε η βρώμα τους με τα στοματικά τους όργια, τις μοιχείες τους, τους Σοδομισμούς τους και όλα τα πονηρά έργα τους”.

Τότε παρακαλούσα να μπει το μαχαίρι που θα βγάλει τη φέτσα από την σφαίρα της γης όσο γίνεται πιο απάλαφρα. Μου απάντησε:

«Δεν γίνεται»!

Μετά παρακάλεσα για την πατρίδα μας με δάκρυα. Και απάντησε:

“Η πατρίδα σου έχει πολλή τέτοια φέτσα! Πνίγηκε σ’ αυτήν την βρώμα. Για το χατίρι όμως της μητέρας μου (Της Παναγίας) θα βγει πολύ ελαφριά. Δεν θα νιώσουν το μαχαίρι”.

Τότε συνήλθα. Κατάλαβα ότι ο κόσμος θα καθαρίσει με αίματα. Θα ξεμαγαρίσει με αφόρητο πόνο και πολέμους. Ευχαριστώ συνέχεια την Θεοτόκο για την προστασία Της στην Ελλαδίτσα μας!”
«Μοναχή Γαλακτία: Η Γερόντισσα του φωτός»
πηγή: immorfou

Τα τελευταία λόγια της Γερόντισσας Γαλακτίας: «Φεύγω! Ήρθε Η Ώρα! Έρχονται Δύσκολα…

Η Γερόντισσα Γαλακτία έδινε σε όλους ξύλινο σταυρό και κρεμούσαν στο λαιμό τούς. Δεν ήθελε κανείς να μείνει χωρίς Σταυρό έλεγε πώς:
Ο Σταυρός είναι η ασπίδα και η ταυτότητα μας.

***

Οι Άγιοι αρχάγγελοι και οι ασώματες δυνάμεις των ουρανών
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Η Αγία Γραφή δίνει σαφή και ακράδαντα μαρτυρία ότι οι άγγελοι ακαταπαύστως επικοινωνούν με τούτο τον κόσμο. Η Ιερά Παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας μάς διδάσκει τα ονόματα των επτά αρχηγών των αγγελικών δυνάμεων: Μιχαήλ, Γαβριήλ, Ραφαήλ, Ουριήλ, Σαλαθιήλ, Ιεγουδιήλ και Βαραχιήλ (ενίοτε συμπληρώνεται και ένας όγδοος, ο Ιερεμιήλ).
«Μιχαήλ» στην Εβραϊκή γλώσσα σημαίνει «ποιός είναι όμοιος με τον Θεό;» (τις ως ο Θεός ημών;). Ο άγιος Αρχάγγελος Μιχαήλ απεικονίστηκε ήδη από τους πρώτους χριστιανούς ως στρατηγός, ο οποίος κρατάει στο δεξί χέρι του δόρυ, με το οποίο επιτίθεται στον Εωσφόρο, τον Σατανά, και στο αριστερό του χέρι κρατά ένα πράσινο κλαδί φοίνικα. Στην κορυφή του δόρατος υπάρχει μια λινή κορδέλα με κόκκινο σταυρό. Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ θεωρείται ως ο φρουρός της Ορθοδόξου πίστεως, ο οποίος μάχεται κατά των αιρέσεων.
«Γαβριήλ» σημαίνει «Άνθρωπος του Θεού», η «ισχύς του Θεού». Είναι ο αγγελιαφόρος των μυστηρίων του Θεού, ιδιαιτέρως δε της Ενσαρκώσεως του Θεού και όλων των σχετικών με αυτήν μυστηρίων. Απεικονίζεται συνήθως κρατώντας στο δεξί χέρι του φανάρι με φωτισμένη λαμπάδα και στο αριστερό του χέρι έναν καθρέφτη από πράσινο ίασπη. Ο καθρέφτης σηματοδοτεί τη σοφία του Θεού ως ένα κρυμμένο μυστήριο.
«Ραφαήλ» σημαίνει «Θεία θεραπεία» ή «Θεός ο θεραπευτής» (Τωβίτ 3, 17 και 12, 15). Ο Ραφαήλ απεικονίζεται να οδηγεί με το δεξί χέρι του τον Τωβίτ (ο οποίος κρατάει ένα ψάρι αλιευμένο στον Τίγρη ποταμό) και με το αριστερό μία αλαβάστρινη ιατρική θήκη.
«Ουριήλ» σημαίνει «Πυρ του Θεού», ή «Φως του Θεού» (Γ΄ Έσδρας 3,1 και 5,20). Απεικονίζεται να κρατάει ένα σπαθί κατά των Περσών στο δεξί χέρι του και μια πύρινη φλόγα στο αριστερό,
«Σαλαθιήλ» σημαίνει «πρεσβευτής προς τον Θεό» (Γ΄ Έσδρας 5, 16), Απεικονίζεται με χαμηλωμένο το πρόσωπο και τα μάτια του, κρατώντας τα χέρια του στο στήθος σε στάση προσευχής.
«Ιεγουδιήλ» σημαίνει «αυτός που δοξάζει τον Θεό». Απεικονίζεται με χρυσό στεφάνι στο δεξί του χέρι και τριπλό μαστίγιο στο αριστερό.
«Βαραχιήλ» σημαίνει «Ευλογία του Θεού». Απεικονίζεται να κρατά στο χέρι του λευκό τριαντάφυλλο κοντά στο στήθος του.
«Ιερεμήλ» σημαίνει «εξύμνηση του Θεού». Τιμάται ως εμπνευστής υψηλών σκέψεων, που ανυψώνουν τον άνθρωπο προς τον Θεό (Γ΄ Έσδρας 4, 36).

Πᾶσαι αἱ οὐράνιαι δυνάμεις τῶν ἁγίων Ἀγγέλων καὶ Ἀρχαγγέλων, πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν.

Ζήτα, ό,τι θες και θα σου το δώση! Στο Αγίασμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ
https://iconandlight.wordpress.com/2021/09/05/%ce%b6%ce%ae%cf%84%ce%b1-%e1%bd%85%cf%84%ce%b9-%ce%b8%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%af-%ce%b8%ce%ac-%cf%83%ce%bf%e1%bf%a6-%cf%84%cf%8c-%ce%b4%cf%8e%cf%83%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%b3%ce%af/

Οι εμφανίσεις των αγγέλων, Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2015/11/07/%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%BC%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AD%CE%BB%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BB/

Είδα τον Φύλακα Άγγελό μου. Αλεξάνδρας Μοναχής (πρώην πριγκίπισσας Ιλεάνας της Ρουμανίας)
https://iconandlight.wordpress.com/2016/11/06/%CE%B5%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%B1-%CE%AC%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CF%8C-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%82/

Προσευχή εν σιωπή. Στην σιωπή αποκαλύπτονται οι πληγές της καρδιάς μας, κι ο Κύριος μπορεί να τις αγγίξει και να αρχίσει να τις θεραπεύει. Γέροντας Βἰκτωρας (Μαμόντοφ) της Λετονίας
https://iconandlight.wordpress.com/2018/11/06/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%AE-%CE%B5%CE%BD-%CF%83%CE%B9%CF%89%CF%80%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%83%CE%B9%CF%89%CF%80%CE%AE-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D/

Όταν ο Θεός σου απαντάει, Γέροντας Βίκτορας (Μαμόντοφ) της Λετονίας
https://iconandlight.wordpress.com/2017/11/09/20267/

Μέγιστη είναι η δύναμη της μετάνοιας, διορθώνει όχι μόνο το παρόν και το μέλλον, αλλά ακόμη και το παρελθόν… μας ελευθερώνει από την αμαρτία και μας οδηγεί στην εσωτερική ελευθερία. Γέροντας Βἰκτωρας Μαμόντοφ της Λετονίας
https://iconandlight.wordpress.com/2019/11/06/34656/

Αγία Χερουβειμία Τανάσα, νέα οσιομάρτυς στη Ρουμανία
https://iconandlight.wordpress.com/2018/11/05/%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%b1-%cf%87%ce%b5%cf%81%ce%bf%cf%85%ce%b2%ce%b5%ce%b9%ce%bc%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%b1%ce%bd%ce%ac%cf%83%ce%b1-%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%ce%bf%cf%83%ce%b9%ce%bf%ce%bc%ce%ac%cf%81%cf%84/

Ο φίλος των Αγγέλων στο νησί Ακούν της Αλάσκας
https://iconandlight.wordpress.com/2017/11/07/%CE%BF-%CF%86%CE%AF%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AD%CE%BB%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%AF-%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1/

Μου λέγει ο φύλακας Άγγελός μου: θα σου τον φέρω τον γαμπρό μόνο του και θα βρει την κόρη σου. Γερόντισσα Λαμπρινή της Άρτας
https://iconandlight.wordpress.com/2017/05/16/15159/

Ἀπολυτίκιον τῶν Ἀρχιστρατήγων Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ, καὶ τῶν λοιπῶν Ἀσωμάτων Δυνάμεων καὶ οὐρανίων ταγμάτων.
Ἦχος δ’

Τῶν οὐρανίων στρατιῶν Ἀρχιστράτηγοι, δυσωποῦμεν ὑμᾶς ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι, ἵνα ταῖς ὑμῶν δεήσεσι, τειχίσητε ἡμᾶς, σκέπῃ τῶν πτερύγων, τῆς ἀΰλου ὑμῶν δόξης, φρουροῦντες ἡμᾶς προσπίπτοντας, ἐκτενῶς καὶ βοῶντας· Ἐκ τῶν κινδύνων λυτρώσασθε ἡμᾶς, ὡς Ταξιάρχαι τῶν ἄνω Δυνάμεων.

Ἀπολυτίκιον Ταξιάρχη Μιχαήλ Ήχος δ’

Τῶν οὐρανίων στρατιὼν Ἀρχιστράτηγε, δυσωπούμέν σε ἀεὶ ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι, ἵνα ταὶς σαὶς δεήσεσι τειχίσης ἡμᾶς, σκέπη τῶν πτερύγων τῆς ἀϋλου σου δόξης, φρουρῶν ἡμᾶς προσπίπτοντας ἐκτενῶς καὶ βοῶντας, ἐκ τῶν κινδύνων λύτρωσαι ἡμᾶς, ὡς Ταξιάρχης τῶν ἄνω δυνάμεων.

Ἀπολυτίκιον τοῦ ἀρχαγγέλου Ῥαφαήλ.
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Συνοδίτην ἐν τρίβοις ἡμῶν τὸν ἔμπειρον, προσαναφέροντα πάντων τῶν εὐσεβῶν προσευχάς, καὶ ἐνώπιον Θεοῦ εἰσπορευόμενον, δόξης φωσφόρον Ῥαφαὴλ, ἀρχαγγέλων παμφαῶν κοσμήτορα εὐφημοῦμεν, ὡς συνοδίτην ἐν βίῳ, πρὸς ἀρετῆς ἡμῶν τελείωσιν.

Μεγαλυνάριον

Ἔχων σε προστάτην καὶ βόηθον, φύλακα καὶ ῥὐστην, τῆς ψύχῃς μου τῆς ταπεινῆς, Μιχαὴλ πρωτάρχα, καὶ μέγα Ταξιάρχα, ἐν ὤρα τοῦ κινδύνου σύ μοι βοηθῆσον.

Δοξαστικὸν Αἴνων
Ἦχος πλ. α’

Ὅπου ἐπισκιάσῃ ἡ χάρις σου Ἀρχάγγελε, ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις· οὐ φέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσμένειν, ὁ πεσὼν Ἑωσφόρος· Διὸ αἰτοῦμέν σε τὰ πυρφόρα αὐτοῦ βέλη, τὰ καθ’ ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον, τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς, ἐκ τῶν σκανδάλων αὐτοῦ, ἀξιΰμνητε Μιχαὴλ Ἀρχάγγελε.

Εὐχὴ εἰς τὸν φύλακα Ἄγγελον

Ἅγιε Ἄγγελε, ὁ ἐφεστὼς τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς καὶ ταλαιπώρου μου ζωῆς, μὴ ἐγκαταλίπῃς με τὸν ἁμαρτωλόν, μηδὲ ἀποστῇς ἀπ᾿ ἐμοῦ διὰ τὴν ἀκρασίαν μου· μὴ δώῃς χώραν τῷ πονηρῷ δαίμονι κατακυριεῦσαί μου τῇ καταδυναστείᾳ τοῦ θνητοῦ τούτου σώματος· κράτησον τῆς ἀθλίας καὶ παρειμένης χειρός μου, καὶ ὁδήγησόν με εἰς ὁδὸν σωτηρίας. Ναί, ἅγιε Ἄγγελε τοῦ Θεοῦ, ὁ φύλαξ καὶ σκεπαστὴς τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, ὅσα σοι ἔθλιψα πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, καὶ εἴ τι ἥμαρτον τὴν σήμερον ἡμέραν· σκέπασόν με ἐν τῇ παρούσῃ νυκτὶ καὶ διαφύλαξόν με ἀπὸ πάσης ἐπηρείας τοῦ ἀντικειμένου, ἵνα μὴ ἔν τινι ἁμαρτήματι παροργίσω τὸν Θεόν· καὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν Κύριον τοῦ ἐπιστηρίξαι με ἐν τῷ φόβῳ αὐτοῦ καὶ ἄξιον ἀναδεῖξαί με δοῦλον τῆς αὐτοῦ ἀγαθότητος. Ἀμήν.

Μετάφραση

Άγιε Άγγελε, εσύ που είσαι φύλακας (προστάτης) της αθλίας ψυχής μου και της ταλαίπωρης ζωής μου, μή με εγκαταλείψης τον αμαρτωλό, μήτε να απομακρυνθής από μένα εξ αιτίας της χαυνότητός μου. Μή επιτρέψης στον πονηρό δαίμονα να κυριαρχήσει επάνω μου κατατυραννώντας αυτό το θνητό μου σώμα. Κράτησε το ταλαίπωρο και παράλυτο χέρι μου και οδήγησέ με στην οδό της σωτηρίας. Ναι, άγιε Άγγελε του Θεού, εσύ που είσαι φύλακας και σκεπαστής της αθλίας ψυχής μου και του αθλίου σώματός μου, συγχώρησέ με για όλα εκείνα με τα οποία σε ελύπησα όλες τις ημέρες της ζωής μου, και για όσα αμάρτησα την σημερινή ημέρα. Σκέπασέ με και τούτη τη νύκτα και διαφύλαξέ με από κάθε επήρεια του αντιπάλου διαβόλου, για να μή παροργίσω τον Θεό με κάποιο αμάρτημα. Και συνάμα πρέσβευε για χάρι μου προς τον Κύριο, να με στερεώση στον θείο φόβο (=σεβασμό) και να με κάνη δούλο άξιο της αγαθότητός του. Αμήν.

iconandlight.wordpress.com