Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2023

Η ώρα του Ρωμαίικου δεν θα ΄ρθει με εκλογές…


Θα ΄ρθει με προσευχή.

Ακόμα και ενός από εμάς η προσευχή μπορεί να κινήσει βουνά και να αναστήσει την νεκρή μας Πατρίδα.

Το εκλογικό παιχνίδι του κοινοβουλευτικού αντιπροσωπευτισμού δεν είναι δημοκρατία. Είναι κοροϊδία. Στημένη καλά με την πλύση εγκεφάλου της νέας τάξης και των μαύρων φώτων της τηλεόρασης.

Διώξτε τα μαύρα φώτα απ’ την νεκρή μας Πατρίδα με το Φως του Χριστού. Έλξατε το Φως με την προσευχή σας να φωτίσει τα σκοτάδια των τρομαγμένων, των κατατρεγμένων, των απελπισμένων και υπνωτισμένων Ελλήνων. Τραβήξτε την Χάρη για να έρθει, όπως λέει ο Σταμάτης… σαν αστραπή, να έχει η χώρα γιορτή. Να έχει η θάλασσα, η γη και ο ουρανός το δικό Του Φως!

Επιμένουμε στο καλό, στην προσευχή και στην πνευματική ζωή.

Δεν απογοητευόμαστε. Τα καλύτερα είναι μπροστά μας.

Γιώργος Θαλάσσης – Έκτακτο Παράρτημα

simeiakairwn.wordpress.com 

2 σχόλια:

  1. Κρατώ μικρό καλάθι για να μην βρεθώ προ εκπλήξεων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η ώρα του Ρωμαίικου δεν θα έρθει ούτε με εκλογές, ούτε με προσευχές, ούτε με ελπίδες.
    Θα ερχόταν αν υπήρχε μετάνοια, αλλά δεν υπάρχει, ούτε και πρόκειται να υπάρξει, οπότε μην ονειρεύεστε άδικα.
    Γιατί για να υπάρξει μετάνοια, πρέπει να υπάρχει πρώτα συνείδηση και αντίληψη, και αυτά τα έχουμε χάσει προ πολλού.
    Και σε μετέπειτα βήμα, θα πρέπει να υπάρχει και ταπείνωση, που και αυτήν την έχουμε απωλέσει παντελώς.
    Για να μην αναφέρουμε και το ότι, δεν είμαστε πλεόν μέσα στην Ορθοδοξία σαν έθνος, αλλά μέσα στην αίρεση και στο σχίσμα.

    Τώρα, όταν λείπουν τα παραπάνω, τόσο από τους "χριστιανούς", όσο και από τους "πνευματικούς" "πατέρες", για τι σόι πνευματική ζωή μιλάει ο συγγραφέας, εγώ δεν μπορώ να καταλάβω...

    Αν υπάρχει κάτι για το οποίο θα μπορούμε να ελπίζουμε, αυτό είναι ότι η ώρα του Ρωμαίικου θα έρθει με αίμα. Με το δικό μας αίμα... Και με τραγικές συμφορές.
    Όλα τα άλλα είναι ψέματα και παραμύθια, από όπου κι αν πρόέρχονται.
    Ο Θεός και η ελευθερία δεν χαρίζονται τζάμπα και στον όποιον να 'ναι. Και εμείς τα έχουμε πετάξει στο περιθώριο ήδη και τα δυο, λες και δεν μας χρειάζονταν.
    Τώρα για να τα λάβουμε πίσω θα χρειαστούν φοβερές θυσίες, τραγωδίες, και απώλειες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή