Η αγωνία του ιερομονάχου του Σολωμού στη ”Γυναίκα της Ζάκυθος” για την εύρεση 10 δίκαιων προς αποφυγή εθνικής καταστροφής.. Σήμερα απαριθμεί και πάλι δίκαιους μπρος στη νυν μεγαλύτερη υπαρξιακή απειλή που είναι ο σεισμός…..!

 

Η αγωνία του ιερομονάχου του Σολωμού στη ”Γυναίκα της Ζάκυνθος” για την εύρεση 10 δίκαιων προς αποφυγή εθνικής καταστροφής.. Σήμερα ο ιερομόναχος απαριθμεί και πάλι τους δίκαιους για γλιτωμό από τη μεγαλύτερη υπαρξιακή απειλή που τώρα είναι ο σεισμός…..! Mας γυροφέρνει σαν τον άνεμο….μια βοριάς μια νοτιάς….

Η μεγαλύτερη υπαρξιακή απειλή για τη χώρα είναι σήμερα ο σεισμός .... Διονύσιος Σολωμός.. η αγωνία του ιερομονάχου για το αν είναι 10 οι Δίκαιοι και ο Θεός δεν επιτρέψει τη συμφορά αποτρέψει την καταστροφή. Αλλά τους βρίσκει λειψούς τους αριθμούς απαριθμεί μόνο 3 όμως δεν πτοείται τέτοια είναι η πίστη του μετατρέπει την ήττα σε νίκη με τα λειψά τα 3 δάχτυλα σταυροκοπιέται, βρίσκει εναλλακτική. Ο Σολωμός βιώνει αυτή την αγωνία μπροστά σε μια εθνική καταστροφή στην επικείμενη πτώση του Μεσολογγίου διαφαίνεται ότι θα διαβούν οι Μήδοι….Σήμερα η μεγαλύτερη υπαρξιακή απειλή για τη χώρα είναι ο σεισμός ο θεριστής ..που θερίζει μυριάδες σε 1′. Σήμερα ο ιερομόναχος του Σολωμού θα βίωνε αυτή την αγωνία και θ΄αναζητούσε κι αυτός ο ασκητής έστω 10 Δίκαιους για να σωθεί το έθνος κι ο λαός… Η σεισμοπαθής Ζάκυνθος ως αλληγορία στην περίπτωση μας κι ο ποιητής δεν διστάζει να αναφερθεί σε σεισμό έχοντας την εμπειρία…… ”ακούτε, αν έκαμε ποτέ τέτοιο σεισμό σαν και τώρα, το Μισολόγγι ίσως νικάει, ίσως πέφτει.”

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΘΟΣ

1. Εγώ Διονύσιος Ιερομόναχος, εγκάτοικος στο ξωκλήσι του Αγίου Λύπιου (σσ Αγίου Αλυπίου του Στυλίτη), για να περιγράψω ό,τι στοχάζουμαι λέγω:

2. Ό,τι εγύριζα από το μοναστήρι του Άγιου Διονυσίου, οπού είχα πάει για να μιλήσω με έναν καλόγερο, για κάτι υπόθεσες ψυχικές.

……………..

7. Και οι δίκαιοι κατά τη θεία Γραφή πόσοι είναι; Και συλλογίζοντας αυτό επαίξανε τα μάτια μου στα χέρια μου οπού ήτανε απιθωμένα στο φιλιατρό.

8. Και θέλοντας να μετρήσω με τα δάχτυλα τους δίκαιους, ασήκωσα από το φιλιατρό το χέρι μου το ζερβί, και κοιτώντας τα δάχτυλα του δεξιού είπα: Τάχα να είναι πολλά;

9. Και αρχίνησα και εσύγκρενα τον αριθμό των δικαίων οπού εγνώριζα με αυτά τα πέντε δάχτυλα, και βρίσκοντας πως ετούτα επερισσεύανε ελιγόστεψα το δάχτυλο το λιανό, κρύβοντας το ανάμεσα στο φιλιατρό και στην απαλάμη μου.

……………..

11. Εμνέσκανε το λοιπόν από κάτου από τα μάτια μου τα τρία δάχτυλα μοναχά, και τα εχτυπούσα ανήσυχα απάνου στο φιλιατρό για να βοηθήσω, το νου μου να εύρει κάνε τρεις δίκαιους.

…………………..

13. ασήκωσα τα τρία μου έρμα δάχτυλα και έκαμα το σταυρό μου.

14. Έπειτα θέλοντας να αριθμήσω τους αδίκους, έχωσα το ένα χέρι μες στην τσέπη του ράσου μου και το άλλο ανάμεσα στο ζωνάρι μου, γιατί εκατάλαβα, αλίμονον! πως τα δάχτυλα δεν εχρειαζόντανε ολότελα.

…………………

27. Έτσι εγώ έφτασα στο κελί του Αγίου Λύπιου παρηγορημένος από τές μυρωδίες του κάμπου, από τα γλυκότρεχα νερά και από τον αστρόβολον ούρανό, ο όποιος εφαινότουνα από πάνου από το κεφάλι μου μία Ανάσταση.

………

 Και εκοίταξα τριγύρου και δεν έβλεπα τίποτες και είπα:

2. Ο Κύριος δε θέλει να ιδώ άλλο. Και γυρίζοντας το πρόσωπο οπού ήταν οι πλάτες μου εκίνησα για να πάω στον Άι-Λύπιο.

3. Αλλά άκουσα να τρέμει η γης από κάτου από τα πόδια μου, και πλήθος αστραπές εγιόμοζαν τον αέρα πάντα αυξαίνοντας τη γοργότητα και τη λάμψη. Και εσκιάχθηκα, γιατί η ώρα ήτανε κοντά στ’ άγρια μεσανύχτια

Και μιά φωνή δυνατή και ογλήγορη μου εβάρεσε την ακουή λέγοντας:

7. Ώ Διονύσιε Ιερομόναχε, το μέλλοντα θε να γίνει τώρα για σε παρόν. Ακαρτέρει και βλέπεις εκδίκησην Θεού.

”Ακαρτέρει και βλέπεις εκδίκησην Θεού.…”

Το Μεσολόγγι έχει πέσει προ πολλού …

Ο ιερομόναχος κοιτάει τα τεφτέρια του έχει ανακατέψει το κελί ψάχνει ψάχνει να βρει 10 Δίκαιους μες στην οχλοβοή της Πολιτείας….. ‘Αγιε Αλύπιε λυπήσου μας. Άγιε Στυλίτη στέριωσε την Πολιτεία…….. 

dimpenews.com