Χριστὸς Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
Христос Воскрес! Воистину Воскрес!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!
Συναξάριον τοῦ Μηναίου.
Τῇ ΚΓʹ (23ῃ) τοῦ μηνὸς Μαΐου μνήμη τῆς Ἁγίας μυροφόρου Μαρίας τοῦ Κλωπᾶ, ἐν εἰρήνῃ τελειωθείσης.
Μνήμη τοῦ ἁγίου Μανήν, τοῦ Προφήτου.
Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Σαλωνᾶς ὁ Ῥωμαῖος ξίφει τελειοῦται.
Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Σέλευκος, πριονισθείς, τελειοῦται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων πατέρων ἠμῶν Εὐτυχίου καί Φλωρεντίου ἐν Βαλκαστορίᾳ τῆς Ἰταλίας(540)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας μητρός ἠμῶν Εὐφροσύνης, ἡγουμένης τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Σωτῆρος Πολὸτσκ ἐν Λευκοῤῥωσίᾳ (1173)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου βασιλέως Δημητρίου τοῦ διὰ τοῦ ἁγίου Σχήματος μετονομασθέντος Δαμιανοῦ μοναχοῦ, τοῦ ἐν τῇ Μονῇ τοῦ Γκαρέντζα Γεωργίας ἐν εἰρήνῃ τελειωθέντος ἐν ἕτει 1156
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Παϊσίου τοῦ παρὰ τὴν λίμνην Γκάλιτς ἀσκήσαντος1460 ἤ τό 1463
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος Σίμων ἐπίσκοπος Σουζδαλίας, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ διὰ Χριστὸν Σαλός (16/17ος αιων.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου ὁσιομάρτυρος Δανιήλ τοῦ Γκρεχοζαρούσκϊυ καί τῶν σύν αὐτῷ μαρτυρησάντων. (1608)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων πατέρων ἠμῶν Δωροθέου καί ῾Ιλαρίωνος, τοῦ Γιουγκσκΐε τῆς Ῥωσίας .
Οἱ Ἅγιοι Δονατιανὸς καὶ Ρογατιανὸς οἱ Μάρτυρες οἱ αὐτάδελφοι ἐν Νάντη τῆς Γαλλίας (284-305)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, σύναξις πάντων τῶν ἐν Ῥοστὼβ καὶ Γιαροσλὰβ τῆς Ῥωσίας διαλαμψάντων Ἁγίων.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος Ἔνδοξος τοῦ Χριστοῦ Ὁμολογητὴς καὶ Νεομάρτυς Εὐγένιος Ροντιόνωφ ὁ στρατιώτης, ὑπὸ ἀντιχρίστων Τσετσένων τὴν κεφαλὴν ἀποτμηθεὶς τελειοῦται, ἐν Bamut Τσετσενίας, εἰς ἡλικίαν 19 ἐτῶν, κατὰ τὸ ἔτος 1996
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Εὐμενίου τοῦ Νέου (Σαριδάκη) ἐν τῷ Νοσοκομείῳ Λοιμωδῶν Νόσων διαλάμψαντος ἐν Ἀθήναις (1999,Τῇ Κυριακῇ τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἀνάμνησις τῆς εὐρέσεως τῶν λειψάνων τοῦ Ἁγίου Λεοντίου, ἐπισκόπου Ῥοστοβίας, τοῦ θαυματουργοῦ τοῦ Ῥώσσου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἑορτάζομεν τήν ἀνακομιδήν τῶν ἱερῶν λειψάνων (2001) τῶν Ἁγίων νεοµαρτύρων Εὐδοκίας, Δαρείας, Μαρίας καὶ Δαρείας ἐν Πούζο – νυν Σουβόροβο Νίζνι Νόβγκοροντ (+5 Αυγούστου 1919)
Στίχοι
Μὴ γένοιτο καυχάσθαι ἔκραζε μετὰ τοῦ Παύλου,
Εἰ μὴ ἐν τῷ Σταυρῷ ὁ νεανίας τοῦ Λυτρωτοῦ μου.
Στίχοι
Λεπρῶν καὶ νοσούντων λοιμικῶς ἀκέστωρ
Πιστῶν, Εὐμένιε, ποδηγέτα, ὤφθης.
Άγιος Ευμένιος (Σαριδάκης)
Ο Άγιος Πορφύριος έλεγε για τον Γέροντα Ευμένιο:
«Να πηγαίνετε να παίρνετε την ευχή του Γέροντα Ευμενίου, γιατί είναι ο
κρυμμένος Άγιος των ημερών μας. Σαν τον Γέροντα Ευμένιο βρίσκει κανείς
κάθε διακόσια χρόνια.»
«O πατήρ Ευμένιος είναι από τις πιό αγιασμένες μορφές που υπάρχουν και παίρνεις Χάρη και μόνο να του φιλήσεις το χέρι».
***
Ερώτηση: Αν ένας Ιερεύς δεν είναι τόσο ευλαβής, όσο θα τον ήθελε ο λαός του Θεού, ο Θεός ενεργεί;
Άγιος Ευμένιος: Ο λαός έτσι τον θέλει τον Ιερέα αυτόν. Έτσι τον θέλει κι ο Θεός. Ό,τι θέλει ο λαός, το θέλει κι ο Θεός. Αυτοί, που θέλουν καλούς άρχοντες, τους στέλνει ο Θεός καλούς άρχοντες.
Αυτοί, που θέλουν αγίους, τους στέλνει ο Θεός αγίους. Ό,τι θέλει ο λαός τους στέλνει ο Θεός. Όπως είμαστε εμείς, όπως θέλουμε εμείς, θα μας δώση ο Θεός. Όταν θέλουμε καλά, ο Θεός θα μας δώση καλά.
***
Ο Άγιος Πορφύριος
ήταν εφημέριος στην Πολυκλινική… ο π. Ευμένιος κάθε Σάββατο πήγαινε
στην ψαραγορά, κοντά στην Ομόνοια, να ψωνίσει για τους λεπρούς.
Μια ημέρα πηγαίνοντας πέρασε από τον Άγιο
Γεράσιμο στην Πολυκλινική, είχε Λειτουργία και στην Λειτουργία βλέπει
τον παπά να λειτουργάει με πολύ Φως και Αγγέλους
Τέλειωσε η Λειτουργία και του λέει:
”Είσαι άγιος, έχεις τόσο Φως όταν λειτουργάς και τόσους Αγγέλους !!.”
Και απαντάει ο Άγιος Πορφύριος:
”Εγώ είμαι άγιος, μωρέ, ή εσύ που τα είδες αυτά;”
Ο Θεός θέλει πάντων τη σωτηρία. Ο Θεός θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι. Δεν θέλει, λέει, τον θάνατο του αμαρτωλού, θέλει πάντας εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν. Δεν θέλει ο Θεός να χαθεί κανένας άνθρωπος. Ο Θεός του δίνει ευκαιρίες να σωθεί. Και να μην θέλει ο άνθρωπος να σωθεί, ο Θεός τον βοηθά με κάθε τρόπο. Και διά μέσου των ανθρώπων και διά μέσου των αγίων, και διά μέσου των αγγέλων. Τον βοηθά μέχρι την τελευταία του αναπνοή. Δηλαδή βοηθά ο Θεός τον κάθε άνθρωπο να σωθεί μέχρι της τελευταίας του αναπνοής.
Καί αν δεν θελήσει ο άνθρωπος, ο Θεός πάντοτε τον βοηθά. Του δίνει όλες τις ευκαιρίες, του δίνει όλα τα μέσα.
Στις προσευχές μας το καλύτερο είναι να ζητούμε από τον Θεό να γίνεται το Θέλημά Του. Αυτό είναι το πιο ωραίο, το πιο ωφέλιμο, το πιο ασφαλές. Δεν υπάρχει φόβος να πάθουμε καμμιά ζημιά. Έτσι δεν υπάρχει κίνδυνος να πάθουμε τίποτε. Ναι… ”Να μήν γίνει το δικό μου, αλλά το δικό Σου Θέλημα”. Εμείς να ζητούμε να γίνεται πάντοτε το Θέλημα του Θεού.
Μου είπε μια φορά ο Γερο-Ευμένιος, ότι θα γινόταν Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος (
ο οποίος δεν έγινε λόγω της παρέμβασης της Παναγίας, όπως αναφέρεται σε
κάποιο άλλο σημείο του βιβλίου), εδώ στα μέρη της Ρωσσίας, στην
Ουκρανία δηλαδή και μας το είπε και αργότερα όταν πήγαμε στη Ρωσσία (για
προσκύνημα).
-Ήμασταν όλοι στο μέτωπο, μας λέει.
-Ποιοι όλοι” ;;; του λέω
-Όλοι, ήταν ο πατήρ Πορφύριος, ήταν ο πατήρ
Ιάκωβος, ήταν ο πατήρ Παϊσιος, όλοι οι καλόγεροι πήγαμε στο μέτωπο.
Άλλο μέτωπο (πιθανόν) εννοούσε, πνευματικό (?) “Κι εγώ έκλαια… έκλαια
συνέχισε να μας λέει. Με είδε ο πατήρ Πορφύριος και μου είπε : –Μην κλαις πάτερ Ευμένιε έτσι, δεν θα γίνει τίποτε. Η Παναγία θα κάμει έλεος. Δηλαδή καταλαβαίνεις ότι ο Γέροντας Ευμένιος, ανήκε σε μια συντροφιά Αγίων ανθρώπων. Γνωρίζονταν μεταξύ τους αυτοί…”
(βλ. Σίμωνος μοναχού, π. Ευμένιος – Ο κρυφός άγιος της εποχής μας, Αθήνα 2010)
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος
περιγράφει την εμπειρία που είχε με τον Μακαριστό Γέροντα Ευμένιο τον
Σαριδάκη όταν ταξιδέψαν μαζί στην Ρωσία και στην Ουκρανία.
Όταν έφτασαν στο Κίεβο ο Μακαριστός Γέροντας είπε στον Πανιερώτατο, ότι είχε ξαναέρθει μαζί με τον Άγιο Πορφύριο, τον Άγιο Παΐσιο και τον γέροντα Ιάκωβο τον Τσαλίκη, για να κάνουν προσευχή, όπως τους είχε πει η Παναγία. Χαρακτηριστικά τους είχε πει η Παναγία: «Κάντε προσευχή για να μη γίνει τώρα ο μεγάλος ο πόλεμος, να δώσουμε χρόνο μετανοίας στους ανθρώπους».
***Νεομάρτυς Ευγένιος Ροντιόνωφ
Ο Νεομάρτυρας Ευγένιος Ροντιόνωφ γεννήθηκε στις 23 Μαΐου 1977 κοντά στη Μόσχα-και συγκεκριμένα στο χωριό Κουρίλοβο, στην περιοχή της πόλεως Παντόλσκ-. Ήταν το μοναδικό παιδί της οικογένειας και βαπτίστηκε Ορθόδοξος Χριστιανός κατά την παιδική του ηλικία. Η μητέρα του ονομάζεται Λιουμπόβ (=αγάπη) Βασίλιεβνα.
Το 1989 η γιαγιά του πήρε τον μικρό
Ευγένιο και τον πήγε στην Εκκλησία, για να εξομολογηθεί για πρώτη φορά
και να μεταλάβει των αχράντων μυστηρίων. Ο ιερέας πρόσεξε ότι το παιδί
δε φορούσε Σταυρό και κατά τη διάρκεια της εξομολόγησης του φόρεσε ένα Σταυρό, τον οποίο ο μικρός Ευγένιος δεν τον έβγαλε ποτέ από πάνω του·
μάλιστα, έφτιαξε ένα χονδρό κορδόνι και τον πέρασε εκεί. Η μητέρα του,
όταν είδε ότι φορούσε Σταυρό, τον προέτρεψε να τον βγάλει, διότι, όπως
είπε, θα τον περιγελάσουν οι συμμαθητές του. Ο Ευγένιος δεν απάντησε,
αλλά και δεν την υπάκουσε.
Όταν τελείωσε τις σπουδές του το 1994, εργάστηκε ως επιπλοποιός, επάγγελμα που του απέφερε πολλά έσοδα.
Στις 25 Ιουνίου του 1995 παρουσιάστηκε στο Στρατό και μετά τη βασική του εκπαίδευση, στις 13 Ιανουαρίου του 1996, τοποθετήθηκε στα συνοριακά φυλάκια Τσετσενίας-Ηγκουερίνας. Ακριβώς ένα μήνα μετά, στις 13 Φεβρουαρίου του 1996, αιχμαλωτίστηκε. Η αιχμαλωσία έγινε ως εξής: η στρατιωτική υπηρεσία έστειλε τέσσερις στρατιώτες-μεταξύ των οποίων και τον Ευγένιο-να κάνουν ελέγχους στα αυτοκίνητα που διέρχονταν από ένα συγκεκριμένο δρόμο. Δυστυχώς, οι αρμόδιοι έστειλαν τους στρατιώτες χωρίς να υπάρχει καμιά προηγούμενη οργάνωση (δεν υπήρχε καν φωτισμός) και καμιά ασφάλεια. Από αυτόν το δρόμο περνούσαν πολύ συχνά Τσετσένοι μεταφέροντας όπλα, αιχμαλώτους και ναρκωτικά. Τη νύχτα εκείνη πέρασε από εκείνο το δρόμο ένα ασθενοφόρο. Όταν οι στρατιώτες το σταμάτησαν για έλεγχο, ξαφνικά μέσα από αυτό πετάχτηκαν πάνω από δέκα Τσετσένοι, πολύ καλά οπλισμένοι. Ακολούθησε συμπλοκή και οι Τσετσένοι συνέλαβαν και τους τέσσερις στρατιώτες. Αυτό έγινε στις 3 τη νύχτα. Στις 4 η ώρα ήρθαν άλλοι στρατιώτες για αλλαγή φρουράς· φυσικά δεν τους βρήκαν και κατάλαβαν αμέσως τι είχε συμβεί. Μετά από λίγες μέρες η υπηρεσία του στρατού ενημέρωσε τους γονείς των στρατιωτών για την εξαφάνισή τους. Η μητέρα του Ευγένιου κατάλαβε ότι δεν πρόκειται για εξαφάνιση, αλλά για αιχμαλωσία, και πήγε με κίνδυνο της ζωής της στην Τσετσενία, για να βρει το παιδί της. Έφτασε στην πόλη Χαγκαλά και μετά από πολλές προσπάθειες ήρθε σε επαφή με τους αρχηγούς διαφόρων αντάρτικων ομάδων της Τσετσενίας προσπαθώντας να μάθει για την τύχη του Ευγένιου, διότι γνώριζε ότι οι Τσετσένοι δε σκοτώνουν αμέσως τους αιχμαλώτους, αλλά περιμένουν μήπως πάρουν λίτρα και τους ελευθερώσουν. Οι ίδιοι οι Τσετσένοι της είπαν ότι ο γιος της ζούσε, αλλά ήταν αιχμάλωτος και σιώπησαν με νόημα προσπαθώντας να υπολογίσουν πόσα χρήματα μπορούσαν να αποσπάσουν από αυτήν. Εκείνον τον καιρό ένας ζωντανός στρατιώτης αιχμάλωτος στοίχιζε 10.000 δολάρια, ενώ ένας αξιωματικός 50.000. Όταν κατάλαβαν ότι δεν πρόκειται να κερδίσουν αρκετά χρήματα, αποφάσισαν να τον σκοτώσουν. Η μητέρα του πήγε παντού για να τον ψάξει, πέρασε από χωριά, από δρόμους με νάρκες, από μέτωπα συγκρούσεων, γνώρισε πολλούς αξιωματικούς Τσετσένους και, όπως η ίδια λέει, «πέρασα από όλους τους κύκλους του άδη».
Από την πρώτη μέρα της αιχμαλωσίας του Ευγένιου, που διήρκησε 100 ημέρες, οι
αντάρτες, επειδή είδαν ότι φοράει Σταυρό, προσπάθησαν να τον κάμψουν
ψυχικά, ώστε να καταφέρουν-αν ήταν δυνατό-να τον αναγκάσουν να αρνηθεί
την πίστη του, να βγάλει το Σταυρό, να γίνει μουσουλμάνος και να τον κάνουν δήμιο και φονιά των άλλων Ρώσων αιχμαλώτων. Ο
Ευγένιος, βέβαια, αρνήθηκε όλες τις προτάσεις και, παρά τους συνεχείς
ξυλοδαρμούς, τα πάμπολλα βασανιστήρια και τις υποσχέσεις ότι θα ζήσει αν
βγάλει το σταυρό του, δεν μπόρεσαν να τον κάμψουν.
Αργότερα, οι ίδιοι οι αρχηγοί των ανταρτών
είπαν στη μητέρα του: «εάν ο γιος σου γινόταν σαν ένας από εμάς, δε θα
τον αδικούσαμε». (Κατάφερε να μιλήσει με τον ίδιο τον φονιά του γιου
της, Ruslan Khaikhoroyev κι αυτός της είπε ότι ο Ευγένιος είχε ευκαιρία
να σώσει τη ζωή του αλλά αρνήθηκε να βγάλει τον σταυρό του και να γίνει μουσουλμάνος και ότι προσπάθησε μάλιστα να δραπετεύσει μια φορά.)
Στις 23 Μαΐου του 1996, δηλαδή την ημέρα των γενεθλίων του, πήραν τους τέσσερις αιχμαλώτους στρατιώτες, μεταξύ των οποίων και τον Ευγένιο, για να τους σκοτώσουν. Πρώτα σκότωσαν τους τρεις συναιχμαλώτους του. Έπειτα, πρότειναν για τελευταία φορά στον Ευγένιο να βγάλει το Σταυρό λέγοντας ότι «ορκιζόμαστε στον αλλάχ ότι θα ζήσεις». Ο Ευγένιος και πάλι αρνήθηκε και τότε υπέστη το φρικτό του μαρτύριο. Τον έσφαξαν με μαχαίρι κόβοντας εντελώς το κεφάλι του, αλλά δεν τόλμησαν να βγάλουν το Σταυρό από το λαιμό του. Τον έθαψαν μεν με το σταυρό, αλλά χωρίς το κεφάλι.
Τελικά, η μητέρα του βρήκε τον Ευγένιο
μετά από εννέα μήνες. Και πάλι ζήτησαν οι Τσετσένοι 4000 δολάρια για να
της δώσουν το λείψανο. Της έδωσαν και βιντεοκασέτα με το μαρτύριο του
γιου της και της διηγήθηκαν οι ίδιοι την πορεία της αιχμαλωσίας του και
τα βασανιστήρια.
Η μητέρα του Ευγένιου πούλησε το διαμέρισμά
της και ό,τι άλλο μπορούσε-μέχρι και ρούχα-για να μπορέσει, αφενός μεν
να δώσει τα λίτρα, αφετέρου δε να ανταπεξέλθει στα έξοδα εκταφής,
ειδικού φέρετρου, μεταφοράς κλπ., τα οποία δεν ήταν και λίγα.
Τελικά στις 20 Νοεμβρίου του 1996 μετέφερε το λείψανο στο χωριό τους και το έθαψε στο κοιμητήριο. Μετά από λίγες μέρες ο πατέρας του Ευγένιου πέθανε δίπλα στο μνήμα από τη λύπη του.
Αμέσως, σε διάφορες περιοχές της Ρωσίας ο άγιος μάρτυρας Ευγένιος άρχισε να εμφανίζεται και να κάνει θαύματα. Παρακάτω παραθέτουμε ορισμένες μαρτυρίες και θαυμαστές επεμβάσεις:
Ένα κοριτσάκι που έμενε σε Ορθόδοξο
ορφανοτροφείο διηγήθηκε ότι της εμφανίστηκε κάποτε ένας ψηλός στρατιώτης
με κόκκινο μανδύα, ο οποίος της είπε ότι είναι ο Ευγένιος, την έπιασε
από το χέρι και τη οδήγησε στην Εκκλησία. Το κοριτσάκι λέει:
«παραξενεύθηκα που φορούσε κόκκινο μανδύα, διότι οι στρατιώτες δε φορούν
σήμερα τέτοιο μανδύα, και σκέφτηκα ότι αυτός πρέπει να είναι ο μανδύας
του μάρτυρα».
Σε πολλές Εκκλησίες έχουν δει ένα στρατιώτη με πύρινο μανδύα, ο οποίος βοηθάει τους αιχμαλώτους στην Τσετσενία να δραπετεύσουν από την αιχμαλωσία τους και να διαφύγουν από κάθε κίνδυνο, όπως νάρκες κλπ.
Σε ένα νοσοκομείο τραυματιών πολέμου οι
τραυματισμένοι στρατιώτες πιστοποιούν ότι ένας άγιος μάρτυρας Ευγένιος
τους βοηθάει, ειδικά όταν πονάνε πολύ. Όταν κάποιοι από αυτούς πήγαν στο
Ναό του Σωτήρος στη Μόσχα, είδαν την εικόνα του μάρτυρα και αναγνώρισαν
αυτόν που τους βοήθησε.
Το στρατιώτη με τον κόκκινο μανδύα τον
γνωρίζουν και οι φυλακισμένοι. Κυρίως βοηθάει τους πολύ καταβεβλημένους
και συντετριμμένους ψυχικά λόγω της φυλακίσεως τους.
Το 1997 με ευλογία του Πατριάρχη Αλεξίου εκδόθηκε ένα βιβλίο με τίτλο «Νέος μάρτυς του Χριστού στρατιώτης Ευγένιος». Ένας ιερέας ονόματι Βαντίμ Σκλιαρένσκο από το Ντνεποπετρόφκ έστειλε στο Πατριαρχείο μία αναφορά όπου έγραφε ότι το εξώφυλλο του βιβλίου με τη φωτογραφία του αγίου μυροβλύζει.
Μετά από τρία χρόνια και τρεις μήνες ο
αρχηγός και όλη η ομάδα του, οι σφαγείς του Ευγένιου, σκοτώθηκαν από
τους ίδιους τους Τσετσένους μετά από εμφύλιες αντιπαραθέσεις.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, αλλά
περισσότερο την ημέρα του Μαρτυρίου του, στις 23 Μαΐου, έρχονται για
προσκύνημα στο τάφο του πολλοί πιστοί και αναφέρονται πολλά θαύματα.
https://www.impantokratoros.gr/BDC5C441.el.aspx
Η μετάφραση του ρωσικού κειμένου που λήφθηκε από την ιστοσελίδα: http://www.peoples.ru/state/sacred/rodionov/
Ο
Γέροντας Ευμένιος (Σαριδάκης) μ’ έστειλε εδώ να με σταυρώσεις, και να
βγάλεις από το Ιερό Βήμα την θαυματουργό εικόνα του Αγίου Μεγαλομάρτυρα
Γεωργίου να την προσκυνήσω.
https://iconandlight.wordpress.com/2020/05/22/%ce%bf-%ce%b3%ce%ad%cf%81%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%b5%cf%85%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%83%ce%b1%cf%81%ce%b9%ce%b4%ce%ac%ce%ba%ce%b7%cf%82-%ce%bc-%ce%ad%cf%83%cf%84/
Αυτοί,
που θέλουν αγίους, τους στέλνει ο Θεός αγίους. Αυτοί, που θέλουν καλούς
άρχοντες, τους στέλνει ο Θεός καλούς άρχοντες. Άγιος Ευμένιος Σαριδάκης
https://iconandlight.wordpress.com/2022/05/22/%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%85%ce%b2%ce%b9%ce%b1%ce%bd%ce%ae-%cf%84%ce%b9-%ce%b1%cf%81%cf%81%cf%8e%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%b1-%ce%ad%cf%87%cf%89/
Αγιοκατατάχθηκε
σήμερα ο κρυφός άγιος των Αθηνών, ο Άγιος Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης. –
Με είδε ο πατήρ Πορφύριος και μου είπε : –Μην κλαις πάτερ Ευμένιε έτσι,
δεν θα γίνει τίποτε. Η Παναγία θα κάμει έλεος.
https://iconandlight.wordpress.com/2022/04/14/%ce%b1%ce%b3%ce%b9%ce%bf%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%84%ce%ac%cf%87%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%cf%83%ce%ae%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b1-%ce%bf-%ce%ba%cf%81%cf%85%cf%86%cf%8c%cf%82-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf/
Η Ουράνια δόξα του αγίου Ιακώβου της Ευβοίας και του οσίου Γέροντος Ευμενίου, Μητροπολίτη Μόρφου Νεοφύτου
https://iconandlight.wordpress.com/2018/05/22/%CE%B7-%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CF%8C%CE%BE%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8E%CE%B2%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF/
Ἀπολυτίκιον. τοῦ ὁσίου Μιχαὴλ τοῦ Ὁμολογητοῦ, ἐπισκόπου Συννάδων
Ἦχος πλ. δ΄.
Ὀρθοδοξίας ὁδηγέ, εὐσεβείας διδάσκαλε καὶ σεμνότητος, τῆς οἰκουμένης ὁ φωστήρ, Ἀρχιερέων θεόπνευστον ἐγκαλλώπισμα, Μιχαὴλ σοφέ, ταῖς διδαχαῖς σου πάντας ἐφώτισας, λύρα τοῦ Πνεύμαατος· πρέσβευε Χριστῷ τῶ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἕτερον.Ἀπολυτίκιον τοῦ ὁσίου Μιχαὴλ Συννάδων
Ἦχος δ΄.
Θεῷ καθιέρωσας τὴν σὴν παμμάκαρ ζωήν, ποιμὴν ἀνηγόρευσαι καὶ Ἱεράρχης σεπτός, Μιχαὴλ ἀγγελώνυμε, πάντες οὖν συνελθόντες, ἐν τῷ θείῳ ναῷ σου, ᾄσμασι τὸν Σωτῆρα διὰ σοῦ δυσωποῦμεν, ῥυσθῆναι ἡμᾶς ἀνάγκης καὶ πάσης ἄλλης ὀργῆς.
Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Μυροφόρου Μαρίας τοῦ Κλωπᾶ.
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Μυροφόρον Μαρίαν, εὐαγγελίστριαν, τὴν τὸ πανάχραντον πάθος θεασαμένην Χριστοῦ, καὶ τὴν ἔνδοξον ἐκ τάφου ἐξανάστασιν, διαμηνύσασαν Αὐτοῦ ἀποστόλοις ἐν χορῷ ὑμνήσωμεν γεγηθότες, βοῶντες· πάντων ἀκέστωρ, γενοῦ ἡμῶν Κλωπᾶ ὁμόζυγε
Ἀπολυτίκιον τῆς ὁσίας Εὐφροσύνης τοῦ Πολὸτσκ
(Ἀθανασίου ἱερομονάχου Σιμωνοπετρίτου)
Ἦχος γ΄. Τὴν ὡραιότητα.
Ὡς χριστοτόξευτος, δορκὰς ἀνείληφας, Σχῆμα τὸ ἅγιον, ἀπὸ νεότητος, ὑπεριδοῦσα ἡδονῶν, προσκαίρων τὰς ἀπολαύσεις· ὅθεν ἐδελέασας, τῇ σεμνῇ πολιτείᾳ σου, καὶ εὐώδη ἔδειξας, λογικὰ ἀναθήματα, παρθένους ἱερὰς τῷ Κυρίῳ, μῆτερ, Ὁσία Εὐφροσύνη.
Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Εὐγενίου Ῥοντιόνωφ.
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.
Ῥόδον σπάνιον καὶ λαμπροφόρον, Μάρτυς ἔνδοξε ἐν τοῖς ἀγῶσιν, ἀνεδείχθης τοῦ Κυρίου δοῦλος γνήσιος· ὅθεν καὶ στέφος τὸ ἄφθαρτον εἴληφας, τοῦ Μαρτυρίου σου δῶρον Εὐγένιε. Οὕτως Ἅγιε ἐν παῤῥησία ἱκέτευσον, Χριστῷ τῷ Θεῷ καὶ πρέσβευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Εὐγενίου Ῥοντιόνωφ .
Ἦχος β´. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὁ Μάρτυς ὁ τίμιος στρατιωτῶν ἡ κρηπίς, Σταυροῦ ὁ Ὑπέρμαχος καὶ τοῦ Χριστοῦ ἀθλητής, Εὐγένιε πάναγνε, γλύκανον τὴν πικρίαν τῶν πολλῶν παθημάτων, σύντριψον τὸν Βελίαρ καὶ ἐ χθροὺς ἀοράτους, ὡς μόνος [θεῖος] ὑπάρχων ἡμῖν προστάτης ἀκοίμητος.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Εὐγενίου Ῥοντιόνωφ.
Ἦχος α´. Τοὺς τρεῖς μεγίστους.
Τοὺς τρεῖς ἀνδρείους ὁπλίτας σὺν Εὐγενίῳ τιμήσωμεν, τοὺς συστρατευθέντας γενναίως καὶ ἐν πολέμοις ἀθλήσαντας, συναπαχθέντας δὲ βιαίως ἐξ ἐχθρῶν, καὶ δεινὰ παθόντας, ὑπὲρ Χριστοῦ φρικτῶς ἀπέθανον, Ἀλέξανδρον τὸν φίλον, καὶ τὸν Ἰγκὸρ τὸν ἀτρόμητον, σὺν τῷ ἀξίῳ Ἀνδρέᾳ, τῷ ἐν πίστει τελευτήσαντι. Πάντες οἱ Ἁγίου Εὐγενίου μελῳδοί, συνοδεία τούτου ὑμνήσωμεν, αὐτοὶ γὰρ τῷ Κυρίῳ, ὑπὲρ ἡμῶν ἀεὶ πρεσβεύουσι.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Εὐγενίου Ῥοντιόνωφ.
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῆς Ῥωσίας ἁπάσης στρατηλάτης πολύαθλος, καὶ θαυματουργὸς ἀνεδείχθης Στρατιῶτα Χρι στοῦ λαμπρὲ Εὐγένιε, Ἀλέξανδρον, Ἀνδρέαν καὶ Ἰγκόρ, τοὺς τρεῖς συστρατευθέντας μετὰ σοῦ, καὶ βιαίως φονευθέντας ἐκ τῶν ἐχθρῶν, πρὸ τῆς σφαγῆς σου ψάλλομεν· Δόξα τῷ δεδωκότι ὑμῖν ἰσχύν, Δόξα τῷ νίκας χορηγήσαντι, Δόξα τῷ Εὐγενίου στρατιὰν ὄντως βραβεύσαντι.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἁγίου Εὐγενίου Ῥοντιόνωφ
Ἦχος πλ.α. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Συλληφθεῖς ὑπ’ ἀθέων, Μάρτυς Εὐγένιε, τήν ὀρθόδοξον πίστην καθομολόγησας, τοῦ Σωτῆρος τόν Σταυρόν ἐγκολπωσάμενος τήν κοπήν τῆς κεφαλῆς ἐπροτίμησας στερρῶς, καί χαίρεις μετά Μαρτύρων, γόνε λαμπρέ της Ῥωσίας καί στρατιώτα τοῦ Χριστοῦ εὐκλεῆ.
Ἀπολυτίκιον ὁσίου Εὐμενίου τοῦ Νέου (Σαριδάκη)
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Εὐμενείας Κυρίου ἐδείχθης ἔμπλεως, πολιτευθεὶς ἐν ἀσκήσει καὶ ταπεινώσει πολλῇ, καὶ ἐχθροῦ καταγελάσας ἐν σαλότητι· ὅθεν ἐν ᾄσμασι τερπνοῖς, καὶ ᾠδαῖς. πνευματικαῖς, Εὐμένιε θεοφόρε, προσκυνοῦμέν σου τὴν εἰκόνα, τὴν ἀναβλύζουσαν.
Ἀπολυτίκιον Ὁσίου Εὐμενίου.
(Χαραλάμπους Μπούσια)
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Παρακλήτορα θεῖον τῶν ἐν τοῖς κλύδωσι, τὸν ἀρωγὸν ἐν ἀνάγκαις καὶ ποδηγὸν ἀπλανῆ πρὸς εὐσέβειαν λαοῦ ἐγκωμιάσωμεν ὕμνοις, Εὐμένιον, παθῶν ὡς ὁμόζηλον Ἰώβ, πνευμάτων κακῶν διώκτην καὶ εὐμενέστατον πρέσβυν ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν εὔσπλαγχνον
Απολυτίκιον Οσίου Γέροντος Ευμενίου Σαριδάκη
(ποίημα Ιωάννου)
Ηχ. γ’ Θείας πίστεως
Θεία χάριτι και ευμενεία, φλοξ εισήλθε σου, εν τη καρδία, πυρπολούσα σε θεοφρον Ευμένιε, και καταθέλγουσα όθεν εχώρησας, προς βιοτήν μοναζόντων ισάγγελον αλλά πρέσβευε Κυρίω υπέρ των πιστει σε, και πόθω ανυμνούντων παναοίδιμε.
Κάθισμα. Ἦχος πλ.δ΄. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Ὡς Θαβὼρ ἄλλο ἔδειξας σὴν Μονήν, Εὐφροσύνη ἐν ᾗπερ τὰς μοναχάς, ἐμπράκτως ἐδίδασκες, τὴν ὁδὸν τῆς θεώσεως, καὶ τὴν καῦσιν καρδίας, ὑπὲρ πάσης κτίσεως, ἐξ ἀγάπης Κυρίου, καὶ ἔρωτος ζέοντος· ὅθεν ἠξιώθης, τὴν εἰκόνα πλουτῆσαι, Ἁγνῆς Θεομήτορος, καὶ Σταυρὸν ζωομύριστον, ἐξ ὧν χάρις ἀείποτε, προχέεται τοῖς πόθῳ αὐτοῖς, προσιοῦσι καὶ σοῦ θεῖον λείψανον, προσκυνοῦσι καὶ δόξαν Κυρίῳ προσάγουσι.
Στιχηρὰ Προσόμοια. Ἦχος πλ. α΄. Χαίροις, ἀσκητικῶν.
Χαίροις, Μονοφατσίου βλαστός, Ἀστερουσίων τῶν ὀρέων ἀγλάϊσμα, Μονῆς Κουδουμᾶ σεμνότης καὶ Ἐθιᾶς ἱερὲ γόνε, ὁ ἀρτίως Θείας Χάριτος ὀφθεὶς ἐνδιαίτημα, θεοφόρε Εὐμένιε, τῶν παθημάτων τοῦ Ἰὼβ ὁ ὁμόζηλος, ταπεινώσεως καὶ ἀγάπης ἀπαύγασμα· ὅθεν πιστῶν οἱ σύλλογοι τὴν πάνσεπτον μνήμην σου ἀξιοχρέως τελοῦντες ψαλμοῖς καὶ ᾄσμασι πρέπουσι Χριστὸν ἀνυμνοῦμεν, τὸν ἐφάμιλλον πατέρων σὲ πάλαι δείξαντα.
Χαίροις, ὑπομονῆς λαμπηδών, Νοσοκομείου Λοιμωδῶν Νόσων σέμνωμα, θειότατε ὑπηρέτα τοῦ ἐν ὁσίοις λεπροῦ Νικηφόρου, πάτερ, ὃν σοὶ ἔστειλεν ἐκ Χίου ὁ Ἄνθιμος, ὁ νεώτατος ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας, καὶ οὗ Κύριος βίωσιν τὴν ἰσάγγελον μετὰ πότμον ἐτίμησε δι’ εὐωδίας, ὅσιε, λειψάνων, Εὐμένιε, πιστῶς βοῶντες λιτάς σου τὰς ἐκτενεῖς ἐκδεχόμεθα πρὸς τὸν Ζωοδότην, τὸν παρέχοντα τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.
Δόξα. Ἦχος πλ. δ΄.
Χριστὸν ἐξευμενίζου ἡμῖν, τοῖς τιμῶσί σε καὶ κραυγάζουσί σοι ἐν κατανύξει, Εὐμένιε ὅσιε· Χαῖρε, ὁ ἀγάπῃ τρωθεὶς οὐρανόθεν θείᾳ παιδιόθεν καὶ θεϊκῆς ἐνεργείας ἐποφθεὶς παναρμόνιον ὄργανον· Χαῖρε, ὁ τῶν δαιμόνων διώκτης, τῶν ἐν θλίψεσι παρακλήτωρ καὶ τῶν ἀλγούντων κουφιστὴς ἑτοιμότατος· Χαῖρε, ὁ Ἀγγέλοις νῦν συγχορεύων ἐν πόλῳ δόξης καὶ ὁσίοις τοῖς ἀπ’ αἰῶνος συναγαλλόμενος ὡς αὐτῶν ἰσότιμος καὶ ἐφάμιλλος·
Μεγαλυνάριον.
Τόν σφαγιασθέντα ὥσπερ ἀμνόν, Ὑπό μισοχρίστων, εὐφημήσωμεν ἐν χορῷ, Κεφαλήν τμηθέντα, ὑπέρ Ἐσταυρωμένου, Εὐγένιον τόν Νέον, Ῥωσίας Μάρτυρα.
Η Παναγία μας επιστράτευσε σε προσευχή για να μην γίνει πόλεμος
https://www.youtube.com/watch?v=Vjr5hJn4v6k
«..έκανε προσευχή και ο Κύριος του έδειξε την Ουράνια Ιεραρχία των συγχρόνων Αγίων..»
https://www.youtube.com/watch?v=slrjv0dRRLU
Σήμερα είναι η εποχή των μεγάλων Αγίων – ένα περιστατικό με τον Μακαριστό Γέροντα Εύμενιο σε ένα μοναστήρι της Αττικής. Μητροπολίτης Μόρφου Κύπρου κ. Νεόφυτος
iconandlight.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου