Χριστὸς Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
Христос Воскрес! Воистину Воскрес!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!
Συναξάριον Τοῦ Μηναίου.
Τῇ ΚΔʹ (24η) τοῦ μηνὸς Μαΐου μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Συμεών, τοῦ ἐν τῷ Θαυμαστῷ Ὄρει (592).
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν ᾿Ελπιδίου, ἐπισκόπου ᾿Αμβέρσας (5ος αιων).
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Βικεντίου τῶν Λερίνων (445).
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἠμῶν Κυριακοῦ τοῦ ἐξ Εὐρύχου τῆς Κύπρου.
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσιομάρτυρος Νικήτα τοῦ Στυλίτου τοῦ ἐκ Περεγιασλάβλ τῆς Ῥωσίας (1186).
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἠμῶν Γρηγορίου ἀρχιεπισκόπου Νόβγκοροντ τῆς Ῥωσίας (1193).
Ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων (περίπου 1067) τοῦ ὁσίου Γεωργίου τοῦ Ἴβηρος (1065), συγγενοῦς τοῦ Ὁσίου Εὐθυμίου τοῦ νέου, κτίτωρος τῆς ἐν τῷ Ἄθῳ Μονῆς τῶν Ἰβήρων (1028)
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ, μνήμη τῶν ἐγκαινίων τοῦ ναοῦ τῆς ῾Υπεραγίας Δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου, ἐν Κάρραις τῆς Συρίας.
Τῇ αὐτῇ μέρᾳ τὴν σύναξιν ἑορτάζομεν πάντων τῶν στρατιωτικῶν ῾Αγίων.
Στίχοι
Θαυμαστὸν ᾤκει πρὶν Συμεὼν γῆς ὄρος,
Πόλου δὲ πανθαύμαστον οἰκεῖ νῦν ὄρος.
Εἰκάδι ἔνθα νόες Συμεὼν μόλεν ἀμφὶ τετάρτῃ.
Στίχοι
Αἱμάτων χύσει ὑπογράψαντες πίστιν,
ἐστέφθητε δόξῃ, Χριστοῦ στρατιῶται.
Η βασιλεία του Χριστού ζει!
π. Αλέξανδρος Σμέμαν
Ζούμε σ’ ένα κόσμο, κάτω από κυβερνήσεις που έχουν απαρνηθεί το Θεό και ασχολούνται μόνο με τον εαυτό τους, φυλάγοντας ζηλότυπα την εξουσία, τη δύναμη και τις νίκες τους.
Δεν υπάρχει σχεδόν κανένας τόπος σ’ αυτόν τον κόσμο για τη αγάπη του Θεού, το φως και τη χαρά του Θεού.
Η βασιλεία όμως που έλαμψε τόσο φωτεινά εκείνη την ημέρα στα Ιεροσόλυμα δεν πέθανε, δεν αφανίστηκε, δεν εξαφανίστηκε από προσώπου της γης. Λέμε στο Θεό: είσαι ο μόνος Κύριος, είσαι ο μόνος μας Βασιλιάς· γνωρίζουμε και πιστεύουμε και βεβαιώνουμε πως αυτή η βασιλεία της αγάπης Σου θα νικήσει την αμαρτία, το κακό και το θάνατο.
Κανείς δεν μπορεί να μας αφαιρέσει τη χαρά αυτής της πίστης, ακόμη κι όταν οι άλλοι κατευθύνουν κάθε ελπίδα τους στη δύναμη και τη βία, ακόμη κι όταν πιστεύουν μόνο στις σφαίρες, στις φυλακές, στον τρόμο και στα βασανιστήρια. Όχι, αυτή η βασιλεία της βίας, του κακού και του ψεύδους δε θα σταθεί. Θα καταρρεύσει, όπως κάθε προηγούμενη βασιλεία κατέρρευσε, όπως εξαφανίστηκε κάθε πρώην τύραννος. Αλλά το Βασίλειό Σου, Κύριε, θα παραμείνει. Και ο καιρός θα έρθει όταν με την αγάπη Σου θα σκουπίσεις κάθε δάκρυ από τα μάτια μας, θα διαλύσεις κάθε λύπη με τη χαρά Σου, και θα γεμίσεις τον κόσμο που Εσύ δημιούργησες με το φως της αθανασίας.
***
Το αίμα των μαρτύρων είναι ο σπόρος του Χριστιανισμού
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Σε μια από τις καταγραφές των μαρτυρίων των Χριστιανών, επί βασιλείας του Πέρση αυτοκράτορα Σαβωρίου, αναφέρεται: «Τα ξίφη στομώθηκαν, οι ξιφοφόροι έπεσαν και οι ξιφοποιοί κουράστηκαν, αλλά ο Σταυρός υψώθηκε ακόμα πιο ψηλά και άστραφτε από το αίμα των μαρτύρων του Χριστού».
Πόσες και πόσες φορές οι διώκτες των χριστιανών νόμισαν αυτάρεσκα ότι τελείωσαν για πάντα τον Χριστιανισμό; Η ζωή τους τελείωσε, αλλά η Χριστιανικη Πίστη πάντα αναγεννάται και ανθίζει εκ νέου.
Ωστόσο, ακόμη και πέρα από αυτήν την εμπειρία, ορισμένοι σύγχρονοί μας πιστεύουν ότι η Χριστιανική Πίστη μπορεί να ξεριζωθεί με τη βία. Όμως, δεν μας λένε με ποιο τρόπο. Ξεχνούν ότι όλα τα μέσα έχουν δοκιμαστεί και όλα έχουν αποτύχει. Εύλογα ο Τερτυλλιανός φώναζε στους ειδωλολάτρες: «Μάταια χύνετε το αίμα μας. Γιατί το αίμα των μαρτύρων είναι ο σπόρος του Χριστιανισμού».
http://prologue.orthodox.cn/April18.htm
***
Πως να διάγωμεν εις την σύγχρονον αποστασίαν;
Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ
Τείνουν να χαρακτηρίσουν μερικοί την εποχή μας σαν μετά-Χριστιανική. Εγώ δε προσωπικά, στα όρια των γνώσεών μου περί της ιστορίας του κόσμου και του Χριστιανισμού, έχω πεισθεί ότι ο Χριστιανισμός στις αυθεντικές του διαστάσεις ουδέποτε μέχρι τώρα έγινε δεκτός από τη μεγάλη μάζα, ως όφειλε. Κράτη είχαν την αξίωση να ονομάζονται «χριστιανικά», και οι λαοί αυτών έφεραν προσωπείο ευσεβείας, όμως «την δύναμιν αυτής ηρνούντο». Έζησαν και ζουν εθνικώς. Όσον και αν φαίνεται παράδοξο, ακριβώς οι χριστιανικές αυτές χώρες κρατούν επί αιώνες το μέγιστο μέρος της οικουμένης στα σιδηρά δεσμά της δουλείας· κατά τους τελευταίους δε χρόνους έχουν περικαλύψει τον κόσμο με σκοτεινό νέφος αναμονής του αποκαλυπτικού πυρός: Στην παρούσα κρίση του Χριστιανισμού μέσα στις λαϊκές μάζες, είναι τελείως δικαιολογημένο να διακρίνουν αυτές την εξέγερση της φυσικής συνείδησης εναντίον εκείνων των διαστροφών, στις οποίες υποβλήθηκε η Ευαγγελική διδαχή κατά την ιστορική της πορεία.
Η απελπισία είναι η απώλεια της συνειδήσεως ότι ο Θεός θέλει να μας δώσει την αιώνια ζωή. Ο κόσμος ζει στην απελπισία. Οι άνθρωποι έχουν καταδικάσει οι ίδιοι τον εαυτό τους στο θάνατο. Πρέπει να παλέψουμε σώμα προς σώμα με την ακηδία.
Οι άνθρωποι του αιώνα μας συχνά, παρά την θέλησή τους, γίνονται ηθικοί συνεργοί ατελευτήτων τοπικών ή και παγκοσμίων ακόμη αδελφοκτονιών.
Ως τέτοιοι, αμετανόητοι ηθικοί συνεργοί, στερούνται αυτοί, κατά φυσικό τρόπο, την χάρη του Αγίου Πνεύματος και δεν μπορούν πλέον να πιστεύσουν στην αθανασία τους δια της αναστάσεως. Στα αλήθεια, ούτε καν την επιθυμούν.
Ακριβώς σε αυτήν την αυτοκαταδίκη σε πλήρη μετά θάνατον εκμηδένιση έγκειται η πνευματική ουσία της απογνώσεως.»
Η σοφία του κόσμου αυτού, δεν μπορεί να σώσει τον κόσμο… Τα κοινοβούλια, οι κυβερνήσεις, οι πολυσύνθετοι οργανισμοί των πιο αναπτυγμένων – συγχρόνων κρατών της γης, είναι ανίσχυροι, η ανθρωπότητα πάσχει χωρίς τέλος…
Η μόνη διέξοδος είναι να βρούμε μέσα μας τη σοφία, την λύση, να μη ζούμε σύμφωνα με τις ιδέες αυτού του κόσμου, αλλά να ακολουθήσουμε Τον Χριστό…
Τί συμφορά να ζούμε σε παρόμοιες μεταβατικές εποχές! Πολλά εκατομμύρια ανθρώπων υποφέρουν σε όλη τους τη ζωή. Όλη η ιστορία της ανθρωπότητας είναι εφιαλτική με αδιάκοπους αδελφοκτόνους πολέμους. Και μέχρι σήμερα -συγχωρήστε με για την έκφραση- η ανθρωπότητα παραμένει, όπως και προηγουμένως, άγρια και αιμοδιψής, βίαια και εγκληματική. Τα άγια λόγια, «οι πραείς κληρονομήσουσι την γην», αναμφίβολα θα πραγματοποιηθούν σε κάποια απροσδιόριστη ακόμη στιγμή, αλλά για την ώρα τρόμος και φρίκη. Η φρίκη αυτή αυξήθηκε στην εποχή μας, γιατί σε κάθε στιγμή ολόκληρη η Γη γνωρίζει λίγο πολύ όλα τα γεγονότα που είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία εγκληματικά και ζοφώδη.
Ίσως σου φανεί σκληρός αυτός ο λόγος. Αλλά εγώ πνίγομαι αληθινά μέχρι φρίκης από την εικόνα της επικαιρότητάς μας, δηλαδή από τους ατέλειωτους φοβερούς εκβιασμούς, τους φόνους, που είναι αδύνατο να δεις ακόμη και στον κόσμο των άγριων θηρίων. Και αυτό είναι άραγε ο Άνθρωπος, η κορωνίδα της δημιουργίας; Γέρασα πια, αλλά δεν βλέπω να γίνεται η ανθρωπότητα έστω και λίγο πιο “ανθρώπινη”.
Κατά την σημερινήν εποχήν ο κόσμος αποστρέφεται τον Χριστόν. Και τούτο είναι το θλιβερώτερον το τραγικώτερον, το φοβερώτερον γεγονός της εποχής μας. Να χάσωμεν, δηλαδή, τον Χριστόν δια δευτέραν φοράν, όπως τον έχασε και ο Αδάμ εις τον Παράδεισον. Πώς είναι δυνατόν;
Πρέπει να υποφέρωμεν τας μικράς θλίψεις της καθημερινής μας ζωής και να μη πέσωμεν εις την οργήν, εις το μίσος ή ο,τιδήποτε παρόμοιον, και έτσι θα ημπορούμεν να βλέπωμεν τον πόνο του ανθρώπου και όχι την κακήν αυτού πλευρά. Μια τέτοια στάσις χαρακτηρίζει τη ζωή ενός αληθώς μεγάλου ανθρώπου, η οποία μας υπερβαίνει και περί της οποίας δεν δυνάμεθα ακόμη να ομιλήσωμεν. Αλλ΄ όμως τούτο αρχίζει από εκεί όπου καταλήγω, σχεδόν, εις την κάθε σύναξίν μας. Ακόμη και εις τας μικροτέρας λεπτομερείας της ζωής, να παραμένετε εν πνεύματι εκεί, όπου ευρίσκεται ο Κύριος, πέραν του “καταπετάσματος” της ογδόης ημέρας. Παραμένετε εκεί εν πνεύματι, αλλά σωματικώς να συνηθίζεται να ζείτε εις τας συγκεκριμένας περιστάσεις της ζωής σας. Το πνεύμα του ανθρώπου ευρίσκεται εις τας περιστάσεις αυτάς δια να μάθει να διακρίνει μέσα εις αυτά το Ον. Συχνά ο Κύριος συμπεριφέρεται μαζί μας, ωσάν να μην αντιλαμβάνεται την αδυναμίαν μας. Δεν θα ήτο υποφερτός ο κόσμος αυτός αν ο Χριστός δεν ήτο Θεός. Αλλ΄ εφ΄ όσον είναι Θεός, τα πάντα είναι κατορθωτά. Και ας είπωμεν εις τον Πατέραν αυτόν – διότι είναι Πατήρ ημών – εις όλας τα θλίψεις μας. “Δόξα σοι, Ύψιστε Θεέ, δόξα σοι εις τους αιώνας των αιώνων”.
(Απόσπασμα μετάφρασης απομαγνητοφωνημένης ομιλίας, που έγινε στα Ρωσικά στον Ιερό ναό του Αγίου Σιλουανού της Ι.Μ. του Τ. Προδρόμου Έσσεξ την 1/2/1993).
Πηγή: “ΠΡΩΤΑΤΟΝ”, Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1994, αριθ. 45, σελ. 215 κ.ε.
***
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Ο πολιτισμός δεν θεραπεύει μήτε και μειώνει την ωμότητα και τον εγωισμό των ανθρώπων, ενώ συχνά τα αυξάνει.
Στη Δύση κυριαρχεί η ταραχή. Η αιτία της ταραχής στη Δύση είναι που γύρισαν την πλάτη τους στον Θεό και έστρεψαν το πρόσωπό τους προς τον Σατανά.
Πάντα η ίδια αιτία, η έκπτωση δηλαδή από τον Θεό και η συμπόρευση με τον σατανά.
Ο Θεός προειδοποιεί σοβαρά και πατρικά, ενώ ο σατανάς προβάλλει ψεύτικες εικόνες, προσελκύοντας κοντά του τους άφρονες και ελαφρόμυαλους. Με τα φαρμακερά του γλυκίσματα ψαρεύει και έλκει τους ηδυπαθείς και κοντόφθαλμους.
Η δυτική επιστήμη είναι το ατσάλινο χτένι στα χέρια του αντιχρίστου, ένα χτένι που ξύνει παλιές πληγές και ανοίγει καινούριες…
Και, πραγματικά, ο άρχοντας του Άδου, με τη συνδρομή της ψευδο-επιστήμης, γέννησε στη Δύση μια ταραχή ανήκουστη στην ανθρώπινη ιστορία. Με την ταραχή είναι εξέλιξη, πολιτισμός, πρόοδος, η ταραχή είναι ζωή!
Η Δύση σταμάτησε να παράγει Αγίους και σοφούς. Αυτό χρονολογείται από τότε που οι Πάπες σταμάτησαν να είναι Άγιοι και σοφοί και έγιναν Πολιτικοί και διπλωμάτες. Ο δυτικός άνθρωπος δεν σκέφτεται ποτέ τον θάνατο, δεν έχει χρόνο να σκεφτεί τον θάνατο. Σκέφτεται μονάχα την υποταγή και την εκμετάλλευση. Την εκμετάλλευση γης και αέρα, πυρός και ύδατος, φυτών και ζώων, γειτονικών Λαών και Κρατών. Ανακάλυψε το σύνθημα της επιστήμης και του Πολιτισμού του: υποτάξτε και εκμεταλλευτείτε. Η παγκοσμιοποίηση είναι η κατάρα των καιρών μας. Ποιό το όφελος από το ότι η Ευρώπη, η Αμερική και όλες οι Ήπειροι τρέχουν να κατακτήσουν τον κόσμο, το σύμπαν, τη Σελήνη, τον Άρη και τ’ αστέρια; Τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο αν αποκτήσει τον κόσμο όλο και βλάψει την ψυχή του, αν χάσει την ψυχή του; Από ποιόν θέλετε, ω άνθρωποι, να κατακτήσετε τη Σελήνη; Από ποιόν να πάρετε τα άστρα; Από τον Κύριο, ο Οποίος τα έχει σπείρει σαν άλλα άνθη στην ατέλειωτη απεραντοσύνη; Πόσο ελεεινός είναι ο Ευρωπαίος άνθρωπος όταν εκστρατεύει κατά του Ουρανού, σαν να πρόκειται για τον εχθρό του!
( Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς – 5 Μαρτίου 1956 -Από το βιβλίο: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Αγιοπνευματικές διδαχές για τον Θεό και τους ανθρώπους. Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη” 2017, σελ. 105, 106.)
«Μη πτυρόμενοι εν μηδενί υπό των αντικειμένων,», μας διδάσκει ο απόστολος αφού, λέει, «ήτις αυτοίς μεν εστίν ένδειξις απώλειας, υμίν δε σωτηρίας, και τούτο από Θεού» (Φιλ. 1,28). Ο Κύριος πού βλέπει τα πάντα, βλέπει κι εσένα και τους αντιπάλους σου ασταμάτητα, από το πρωί έως το βράδυ και από το βράδυ έως το πρωί. Να σκέπτεσαι τον Κύριο και δεν θα φοβάσαι.
Ένας θαρραλέος νεαρός μου έγραφε πώς παλεύει για την ψυχή του. «Όταν σκέπτομαι», λέει, «τον Θεό δίπλα μου, ούτε καν φοβάμαι τον αντίπαλο· όμως μόλις η σκέψη μου για την εγγύτητα του Θεού απομακρυνθεί από μένα, με καταλαμβάνει ο φόβος». Και το πρόβατο αισθάνεται θαρραλέο δίπλα στον ποιμένα του. Πλησίασε κι εσύ δίπλα στον καλό Ποιμένα. τον Χριστό. Να προσεύχεσαι σ’ Αυτόν, να μην σε εγκαταλείψει. Και να προσεύχεσαι σ’ Αυτόν, να ανοίξει τα μάτια και την καρδιά στους αντιπάλους της πίστης, για να μπορέσουν να δουν, ότι αυτοί δεν είναι αντίπαλοι κανενός παρά μόνο του εαυτού τους. Για να μπορέσουν να δουν μόνο τη σωτηρία τους.
Γέροντας Κλεόπας Ηλίε
…Όταν προ ολίγων ετών οι άνθρωποι ήσαν ταραγμένοι ότι ο Αντίχριστος έρχεται, ότι θα έλθουν πόλεμοι και άλλα παρόμοια ο π. Κλεόπας τους έλεγε με δυνατή φωνή:
«Ο Πατήρ είναι στο τιμόνι!»
Πάρτε και διαβάστε τους στίχους 10 -11 του ψαλμού 32: «Κύριος διασκεδάζει βουλάς εθνών, αθετεί δε λογισμούς λαών και αθετεί βουλάς αρχόντων, η δε βουλή του Κυρίου εις τον αιώνα μένει, λογισμοί της καρδίας αυτού εις γενεάν και γενεάν».
Κατόπιν τους ενεθάρρυνε λέγοντας: «Μη ταράζεσθε και μη φοβείσθε, διότι δεν θα γίνει, όπως θέλουν αυτοί. Ότι θέλουν αυτοί ας κάνουν! Εσείς να μη φοβείσθε. Προσεύχεσθε και κάνετε το σημείο του Σταυρού με πίστη και θα φύγουν οι δαίμονες!»
-Έλεγε ακόμη ο π. Κλεόπας: «Να μην κάνεις κανένα έργο, χωρίς να το σφραγίζεις με τον Τίμιο Σταυρό! Όταν αναχωρείς για ταξίδι, όταν αρχίζεις το έργο σου, όταν πηγαίνεις να διδάξεις στο σχολείο σου, όταν είσαι μόνος σου ή και με άλλους μαζί, σφράγισε με τον παντοδύναμο Σταυρό το μέτωπο σου, το σώμα σου, την καρδιά σου, τα χείλη σου, τα μάτια σου, τα αυτιά σου και όλα τα μέλη σου να τα σφραγίζεις με το σημείο της νίκης του Χριστού επί του Άδου. Και τότε μη φοβάσαι από τα μαγικά ή τα ξόρκια και τους μάγους. Διότι όλα αυτά λύνονται από την δύναμη του Σταυρού, όπως το κερί λειώνει μπροστά στην φλόγα της φωτιάς και όπως φεύγει η σκόνη στον άνεμο!»
ΠΗΓΗ: «Η ζωή και οι αγώνες του Γέροντος Κλεόπα, Ρουμάνου Ησυχαστού καί Διδασκάλου». Αρχιμ. Ιωαννικίου Μπαλάν, έκδοση «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ.
Εάν ο κόσμος δεν παράγει αγίους, ο κόσμος, είναι μια άκαρπη συκιά χωρίς καρπό και αξία, ένα νεκρό άγονο δέντρο! Δόξα στον θαυμαστό Συμεών, του Θαυμαστού Όρους , ήταν η δόξα της δημιουργίας και του Δημιουργού. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2022/05/23/%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B5%CF%8E%CE%BD-%CE%BF-%CF%83%CF%84%CF%85%CE%BB%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BF-%CE%B8%CE%B1%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF/
Διοκλητιανός έγινε συνεργάτης του διαβόλου βασανίζοντας τους Χριστιανούς σκληρά. Αλλά, χωρίς να το θέλη, έκανε καλό στην Εκκλησία του Χριστού, γιατί την πλούτισε με Αγίους. Όλα τα επιτρέπει ο Θεός για το καλό μας. Να το πιστέψουμε αυτό. Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2020/10/24/53025/
Ας έχουμε εμπιστοσύνη μόνο στον Θεό, ο οποίος είναι το σταθερό σκάφος, στη καταιγίδα και Αυτός που δεν θα μας προδώσει ποτέ! Επικατάρατος ο άνθρωπος, ος την ελπίδα έχει επ᾿ άνθρωπον… Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2021/05/23/%ce%b1%cf%82-%ce%ad%cf%87%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5-%ce%b5%ce%bc%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%b7-%ce%bc%cf%8c%ce%bd%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b8%ce%b5%cf%8c-%ce%b5%cf%80/
Η Ελλάδα δεν παράγει αυτοκίνητα, αλλά ακόμα βγάζει Αγίους… εδώ βρίσκεται η αξία της, στη ζωντανή Ορθόδοξη παράδοσή της. Είναι ζωντανή η παρουσία των Αγίων! Και όταν εμείς δεν τους βρίσκουμε, εκείνοι μας βρίσκουν! Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2020/06/13/%ce%b7-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%ac%ce%b4%ce%b1-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%ce%b3%ce%b5%ce%b9-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf%ce%ba%ce%af%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%b1-%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%ac-%ce%b1/
Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Συμεών, τοῦ ἐν τῷ Θαυμαστῷ Ὄρει
Ἦχος α’
Ὑπομονῆς στῦλος γέγονας, ζηλώσας τοὺς προπάτορας Ὅσιε, τὸν Ἰὼβ ἐν τοῖς πάθεσι, τὸν Ἰωσὴφ ἐν τοῖς πειρασμοῖς, καὶ τὴν τῶν ἀσωμάτων πολιτείαν ὑπάρχων ἐν σώματι, Συμεὼν Πατὴρ ἡμῶν Ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Ἀπολυτίκιον.τοῦ ὁσίου Κυριακοῦ τοῦ ἐξ Εὐρύχου τῆς Κύπρου
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῆς ἐρήμου πολίτης καὶ ἐν σώματι ἄγγελος, καὶ θαυματουργὸς ἀνεδείχθης, θεοφόρε Κυριακὲ· νηστείᾳ ἀγρυπνίᾳ προσευχῇ, οὐράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τοὺς νοσοῦντας, καὶ τὰς ψυχὰς τῶν πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.
Ἀπολυτίκιον. Σύναξις Στρατιωτικών Αγίων.
(ποίημα Ἀθανασίου Σιμωνοπετρίτου)
῏Ηχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.
Χριστοῦ ἀγαπήσαντες, τὴν μακαρίαν ζωήν, λατρείαν ἠρνήσασθε, εἰδωλικήν ἐκ ψυχῆς, σταυρῷ συνταξάμενοι. ῞Οθεν στρατείαν κόσμου, κατελίπετε πόθῳ, καὶ διὰ μαρτυρίου, ἐκληρώσασθε δόξαν, πρεσβεύοντες ἀπαύστως, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον.
(ὑπὸ Ἀρχιμ.Νικοδήμου Ἀεράκη)
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὴν στρατείαν τὴν θείαν, ἐπιποθήσαντες, τῆς ματαιότητος κόσμου ἀπολαυῶν τε φθαρτῶν, μετὰ λόγου καὶ χαρᾶς, κατεφρονήσατε· ὅθεν ἐν χάριτι Χριστὸν τὸν Δεσπότην καὶ Θεόν, πρὸ βήματος ἀσεβείας, ἐκηρύξατε θεοφόροι, ὁμολογίᾳ καὶ θυσίᾳ ζωῆς.
Κανών α’, ᾨδὴ θ’, τοῦ Ὁσίου
Ἦχος πλ. δ’ Ἔφριξε πᾶσα ἀκοὴ
Ἄρτοις ὀλίγοις Συμεών, τὸν χορτάσαντα πληθὺν πολυάνθρωπον, Χριστὸν τρισόλβιε, ταῖς προσευχαῖς σου ἐκμειλιξάμενος, τοὺς ἐν τῇ μάνδρᾳ κενοὺς σιτῶνας ἐπλήρωσας, ταῖς εὐλογίαις σου, καὶ ἐκ πείνης ἐλυτρώσω τὴν ποίμνην σου.
Ῥήμασι Μάρθας τῆς σεμνῆς, καὶ ὁσίας σου μητρὸς Παμμακάριστε, ἱκετηρίοις σε, προσλιπαρούσης ἐκδυσωπῆσαι Χριστὸν οὐκ ἀπηξίωσας αὐτῆς, πληρῶσαι τὴν αἴτησιν, καὶ θεουπόλεως, τὴν θεήλατον ὀργὴν ἀπελήλακας.
Ἐξαποστειλάριον τοῦ Ὁσίου
Ἦχος γ’ Φῶς ἀναλλοίωτον Λόγε
Ἐκ τῆς ἐρήμου ἀστράψας, τὴν οἰκουμένην φωτίζεις, τῶν μοναζόντων τὰ πλήθη, ἀγάλλονται τῇ σῇ μνήμῃ· Ὦ Συμεὼν θεοφόρε, μὴ διαλίπῃς, ὑπὲρ τοῦ κόσμου πρεσβεύων.
Αίνοι Συνάξεως Στρατιωτικών Αγίων
Ήχος α΄. Τῶν οὐρανίων ταγμάτων.
᾿Αγρὸς πολύφορος ὤφθης, Χριστοῦ Γεώργιε, καὶ Θεσσαλονικέων, σὺ Δημήτριε ῥύστης, οἱ σύνδυο δὲ πάντων στρατιωτῶν, τῆς ῾Ελλάδος ὑπέρμαχοι, οὕς περ τελοῦντας τὴν μνήμην ὑμῶν πιστῶς, σωτηρίας ἀξιώσατε.
Σὺν ἀσωμάτοις χορείαις, ἐπευφραινόμενοι, τῷ θρόνῳ τῆς Τριάδος, ἱκετεύσατε ταύτην, ὑπὲρ στρατοῦ ῾Ελλάδος, Χριστοῦ ἀθληταί, ὡς φιλάδελφοι ῞Αγιοι, εἰρηνικῆς καταστάσεως καὶ ψυχῶν, σωτηρίας τῶν τιμώντων ὑμᾶς.
Ἦχος πλ. δ΄.
Μάρτυρες Κυρίου, πάντα τόπον ἁγιάζετε, καὶ πᾶσαν νόσον θεραπεύετε, καὶ νῦν πρεσβεύσατε, ῥυσθῆναι τῶν παγίδων τοῦ ἐχθροῦ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν δεόμεθα.
Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ
θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι,
ζωὴν χαρισάμενος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου