Διαβάστε μωρέ το τρίτο κεφάλαιο του Ἠσαΐα! Μιλά και γιά την εποχή μας. Η εποχή μας είναι σαν την εποχή του Χριστού. Και τότε ο κόσμος είχε φθάσει σε μία αθλία κατάσταση. Ο Θεός, όμως μας λυπήθηκε. Και τώρα δεν πρέπει ν” απελπιζόμαστε Άγιος Πορφύριος.

 

 

Χριστὸς Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
ХристосВоскрес! Воистину Воскрес!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!
Kristos (İsa) dirildi! Gerçekten dirildi!
Al-Massih-Qam! Hakkan Qam!

«Χαίρετε»! «Ειρήνη υμίν»

Συναξάριον Τοῦ Μηναίου.
Τῇ Θʹ(9η) τοῦ μηνὸς Μαΐου μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Προφήτου Ἡσαΐου, διὰ ξυλίνου πρίονος ἐπὶ Μανασσῆ μαρτυρήσαντος (8ος αἰ. π.Χ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Χριστοφόρου, μαρτυρήσαντος ἐπὶ Δεκίου τοῦ ἀθεωτάτου Διώκτου ἐν Ἀντιοχείᾳ. Ἡ Σύναξη αὐτοῦ ἐτελεῖτο στὸ Μαρτύριον αὐτοῦ πλησιον εις τὸν ναὸ τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου στὸ Κυπαρίσσιον. Τελεῖ δὲ ὁ Ἅγιος Πολιοῦχος μὲν Ἀγρινίου, προστάτης δὲ καὶ ἀντιλήπτωρ τῶν αὐτοκινητιστῶν μεταφορέων.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἐπιμάχου καὶ Γορδιανοῦ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ αἱ Ἅγιαι Μάρτυρες Καλλινίκη καὶ Ἀκυλίνα, αἱ διὰ τοῦ Ἁγίου Χριστοφόρου πιστεύσασαι τῷ Χριστῷ, σούβλαις ἀπὸ ποδῶν ἕως ὤμων διαπαρεῖσαι τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ὁσιομάρτυρος Νικολάου τοῦ Νέου, τοῦ ἐν Βουνένοις τῆς Θεσσαλίας ἀσκήσαντος καί μαρτυρήσαντος σὺν τοῖς συνασκηταῖς αὐτοῦ, ὧν τὰ ὀνόματα· Ἁρμόδιος, Γρηγόριος, Ἰωάννης, Δημήτριος, Μιχαήλ, Ἀκίνδυνος, Θεόδωρος, Παγκράτιος, Παῦλος, Χριστοφόρος, Παντολέων, Εὐόδιος καὶ Αἰμιλιανός, ὡς καὶ δύω γυναιξί, ὀνόματι Εἰρήνη καὶ Πελαγία. (901)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ὅσιος Σίω ὁ ἐν τῷ Σπηλαίῳ Μγβίμε ἀσκήσας ἐν Γεωργίᾳ (6ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ ἀνακομιδὴ ἑορτάζεται καὶ μετακομιδὴ τοῦ θειοτάτου καὶ μυριπνόου Λειψάνου τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Νικολάου Ἀρχιεπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας τοῦ θαυματουργοῦ, ἐκ τῶν Μύρων τῆς Λυκίας πρὸς τὴν πόλιν Μπάρι, κατὰ τὸ ἔτος 1081.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων τοῦ Νόβο Σέλο ἐν Βουλγαρίᾳ (1876)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Ἰωσὴφ τῆς Ὄπτινα (1911)

Ὁ μεγάλος διορατικός τῆς ἐποχῆς μας ἅγιος Πορφύριος πρίν φύγει ἀπό αὐτόν τόν κόσμο φώναζε ἐμπόνως κι ἔλεγε: «Διαβάστε μωρέ τό τρίτο κεφάλαιο τοῦ Ἠσαΐα! Μιλᾶ καί γιά τήν ἐποχή μας»

«Μετά την μπόρα την δαιμονική θα ‘ρθει η λιακάδα η Θεϊκή …»
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Ο άγιος προφήτης Ησαΐας
Αγίου Νικολάου Βελιμιροβιτς

Ο μεγάλος αυτός προφήτης… επί τρεις ημέρες γυμνός περπατούσε στους δρόμους της Ιερουσαλήμ, προφητεύοντας την επικείμενη πτώση της πόλεως στον βασιλέα των Ασσυρίων Σενναχηρίμ υπενθυμίζοντας στον βασιλέα και στους ηγέτες του λαού να μην ελπίζουν στη βοήθεια των Αιγυπτίων ή των Αιθιόπων, διότι και αυτοί θα υποδουλώνονταν στον Σενναχηρίμ, αλλά να εμπιστευτούν την βοήθεια από τον Θεό τον Ύψιστο. Η προφητεία αυτή εκπληρώθηκε στην κυριολεξία, όπως και άλλες ακριβείς προρρήσεις του, οι σημαντικότερες των οποίων αφορούν στην Ενσάρκωση του Θεού, στην υπερφυή σύλληψή Του από την Παρθένο Μαρία, στον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και σε πολλά άλλα μείζονα γεγονότα της ζωής του Χριστου.
Ο Προφήτης αυτός, εξαιτίας της αγνότητας της καρδιάς του και του διάπυρου ζήλου του για τον Θεό, έλαβε το χάρισμα της θαυματουργίας. Όταν η αιχμάλωτη Ιερουσαλήμ μαστιζόταν από φοβερή ξηρασία, ο Ησαΐας προσευχήθηκε στον Θεό και ύδωρ ανέβλυσε στις υπώρειες του Όρους Σιών.
Το ύδωρ αυτό ονομάστηκε Σιλωάμ, που σημαίνει «απεσταλμένος». (Ιωάννου 9,7). (Η κολυμβήθρα του Σιλωάμ είναι εις τύπον του Βαπτίσματος, που αναγεννά τον άνθρωπο, ο όποιος εισέρχεται στους κόλπους τας Εκκλησίας. )
Αργότερα, ο Κύριος οδήγησε τον τυφλό εκ γενετής άνθρωπο, παραγγέλλοντάς του να λουστεί στο νερό της κολυμβήθρας Σιλωάμ, για να βρει το φως του .
Την εποχή της βασιλείας του Μανασσή, όταν ο Ησαΐας άστραψε και βρόντηξε εναντίον του και εναντίον των αρχόντων του εξαιτίας των παγανιστικών εθίμων τους, συγκρίνοντας τη γενεά τους με εκείνη των Σοδόμων και Γομορρών, τότε άναψε το μίσος των αρχόντων και του λαού εναντίον του μεγάλου αυτού προφήτη. Τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν έξω από τα τείχη της Ιερουσαλήμ, όπου τον έκοψαν στη μέση με πριόνι. Ο Ησαΐας έζησε και προφήτευσε επτακόσια περίπου χρόνια πριν από τον Χριστό.
Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Οχρίδας», (Μάιος), σελ.77, Εκδ. Αθως, 2014..
http://prologue.orthodox.cn/May9.htm

***

Οι άρχοντές σου απειθούσι, κοινωνοί κλεπτών, αγαπώντες δώρα, διώκοντες ανταπόδομα, ορφανοίς ου κρίνοντες και κρίσιν χηρών ου προσέχοντες (Ήσ. 1. 15, 23).
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Μέσω του μεγάλου προφήτου Ησαΐου, είπε ο Κύριος στο λαό του Ισραήλ: και εάν πληθύνητε την δέησιν, ουκ εισακούσομαι υμών αι γάρ χείρες υμών αίματος πλήρεις. Και συμπληρώνει πάλι: οι άρχοντές σου απειθούσι, κοινωνοί κλεπτών, αγαπώντες δώρα, διώκοντες ανταπόδομα, ορφανοίς κρίνοντες και κρίσιν χηρώς ον προσέχοντες (Ήσ. 1. 15, 23).

Πράττοντας τέτοια έξω από τούς ναούς ενώ μέσα στις εκκλησίες κράζουμε στον Δημιουργό για έλεος, σημαίνει ότι χτίζουμε και γκρεμίζουμε, φυτεύουμε και μαδούμε, λιβανίζουμε στον τρελό αγέρα.

Είναι σαν να παρουσιάζονται στο βασιλιά δύο άνθρωποι για να παρακαλέσουν για την ίδια πόλη. Ο ένας προσκυνά και παρακαλεί για βοήθεια και ο άλλος υβρίζει τον βασιλιά μπροστά στα μάτια του!

Έτσι και ο Βασιλεύς ουρανού και γης, δίνει από τη μια να φέρει η χρονιά καρπούς κατά τις προσευχές των ευσεβών, μα από την άλλη στέλνει το σκουλήκι, τον τυφλοπόντικα, τον καύσωνα ή την πλημμύρα. Χάνεται τότε η σοδειά και λιμός γίνεται εξαιτίας της ύβρεως των υβριστών.
Έτσι κάνει ο Θεός κατά την δικαιοσύνη Του. Γι’ αυτό η Εκκλησία καλούσε πάντοτε όλους τους ανθρώπους στην ορθή οδό, τη σύμφωνη με το νόμο του Κυρίου, γνωρίζοντας ότι ανάλογα με τη διαγωγή των ανθρώπων, αντιδρούν και όλα τα στοιχεία του σύμπαντος.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς. Ομιλίες και Μελέτη για τα Σύμβολα και τα σημεία. Ορθόδοξος Κυψέλη

Ἡ ἐποχή μας καθρεπτίζεται στὸν προφητικὸ λόγο του Ησαΐα
Προφ. Ησαΐα, Κεφ. Γ’
π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

«Θέλετε, θέλετε νὰ καθρεπτιστεῖ ἡ ἐποχή μας στὸν προφητικὸ λόγο καὶ νὰ δεῖτε ὁμοιότητες; Ἂν θὰ εἴχατε τὴν περιέργεια νὰ μάθετε, τὸ ἂν στὴν ἐποχή μας ἔχουμε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ἂν Θέλετε νὰ τὸ δεῖτε, ἀκούσατε».

Οἱ τρεῖς παῖδες, ποὺ βρέθηκαν στὴ Βαβυλώνα καὶ μέσα στὴν καιομένη κάμινο, «ἀνέπεμψαν προσευχὴ πρὸς τὸν Θεό. Ἐκεῖ λέγουν στὴν προσευχή τους μεταξὺ τῶν ἄλλων “Καὶ οὐκ ἔστι ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ ἄρχων καὶ προφήτης καὶ ἡγούμενος“.

Δηλαδή, αὐτὴ τὴν ἐποχή, αὐτὸν τὸν καιρό, ποὺ ὁ λαός μας εἶναι σὲ κατάσταση αἰχμαλωσίας καὶ πολλῶν δεινῶν ἐθνικῶν συμφορῶν, δὲν ὑπάρχει -λέγει- τοῦτο τὸν καιρὸ οὔτε ἄρχοντας, οὔτε προφήτης, οὔτε ἄνθρωπος ποὺ νὰ ἡγῆται· ὅλα αὐτὰ δὲν ὑπάρχουν. Ὥστε λοιπόν, ἡ παρουσία ἄρχοντος, προφήτου καὶ ἡγουμένου, εἶναι παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Καὶ ἡ ἀπουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι ἀπουσία αὐτῶν; Ἂν πᾶτε στὸν ἀπόστολο Παῦλο (στὸ 12ο κεφάλαιο πρὸς τὸ τέλος Α΄ Κορινθίους), ἐκεῖ ποὺ ἕνα ἀπὸ τὰ χαρίσματα εἶναι καὶ οἱ “κυβερνήσεις”, δηλαδὴ οἱ διοικήσεις· τὸ νὰ ἔχει κανεὶς τὸ χάρισμα νὰ κυβερνᾶ, νὰ διοικεῖ. Ὄχι βέβαια, ἡ κυβέρνηση ἑνὸς λαοῦ ἁπλῶς μόνο, ἀλλὰ καὶ ἐπιμέρους κυβερνήσεις. Δηλαδή, νὰ διευθύνει καὶ νὰ κυβερνᾶ κανεὶς τὴν ἐνορία του, τὴν πόλιν του, ἕνα μέρος, ἕνα τομέα ἀνθρώπων. Εἶναι αὐτὸ χάρισμα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Εἶναι ἀγαπητοί μου, χάρισμα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἀλλὰ θὰ μοῦ πεῖτε, ἄνθρωποι ποὺ πάντα στὴν ἱστορία κυβερνοῦν, ναί, καὶ ἔχουν ἀποδειχθεῖ ὅλοι αὐτοὶ Νέρωνες καὶ Διοκλητιανοί, τύραννοι τῶν ἀνθρώπων καὶ σφαγεῖς ἀνελέητοι, δὲν εἶχαν χάρισμα ἀπὸ τὸ Θεό. Ἂν δὲν ἔχεις τὸ χάρισμα νὰ διοικήσεις σωστά, ἀληθινά, οἰκοδομητικά, κι αὐτὸ τὸ χάρισμα τὸ δίνει ὁ Θεός, μ’ αὐτὴν τὴν ἔννοια λοιπόν, λέγει τώρα ἐδῶ, ὁ παλαιὸς λόγος τῆς Π. Διαθήκης, ὅτι δὲν ὑπάρχει στὸν καιρό μας οὔτε ἄρχων, οὔτε προφήτης, οὔτε ἡγούμενος. Γιατί; Καὶ λέγει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος· «οὐκοῦν σημεῖόν ἐστι τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ τὸ μὴ εἶναι Πνεῦμα Ἅγιον». Εἶναι σημάδι τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ, τὸ ὅτι δὲν ὑπάρχει τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ.

Βέβαια ἡ Πεντηκοστή, ὅπως σᾶς εἶπα καὶ προηγουμένως, γιὰ νὰ μὴν παρανοηθῶ, εἶναι μόνιμος εἰς τὴν Ἐκκλησία. Ἀλλά, ὅταν οἱ ἄρχοντες τῆς Ἐκκλησίας, κι ὅταν ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ, ἁμαρτάνουν –μήπως στὴν ἐποχὴ ἐκείνη ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ, δὲν ἦταν ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ; ἀλλὰ ἁμάρταναν– τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον μένει εἰς τὴν Ἐκκλησία, διότι δὲν διαψεύδεται ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ποὺ λέει ὅτι μένει τὸ Πνεῦμα εἰς τὸν αἰώνα, ἀλλὰ μένει ἀνενέργητον, καὶ ἐπιπίπτει ἔτσι ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ. Διότι, ὅταν μένει ἀνενέργητον τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τότε δὲν ἔχουμε, ἐκεῖνα ποὺ πρέπει νὰ ἔχουμε. Καὶ ἔτσι ἐκφράζεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ.

Θέλετε, θέλετε νὰ καθρεπτιστεῖ ἡ ἐποχή μας στὸν προφητικὸ λόγο καὶ νὰ δεῖτε ὁμοιότητες; Ἂν θὰ εἴχατε τὴν περιέργεια νὰ μάθετε, ἂν στὴν ἐποχή μας ἔχουμε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ; Θέλετε νὰ τὸ δεῖτε; Ἀκούσατε.
Γράφει ὁ πρ. Ἡσαΐας στὸ τρίτο κεφάλαιο. Ἐγὼ θὰ διαβάζω, θὰ ἀποδίδω κι ἐσεῖς θὰ κατανοεῖτε, συγκρίνοντας τὴν ἐποχή μας.
«Ἰδοὺ δὴ ὁ δεσπότης Κύριος σαβαώθ». Νά, λέγει, ὁ Κύριος Σαβαώθ. «Ἀφελεῖ (θὰ ἀφαιρέσει) ἰσχύοντα καὶ ἄνθρωπον πολεμιστὴν καὶ δικαστὴν καὶ προφήτην καὶ στοχαστὴν καὶ πρεσβύτερον καὶ θαυμαστὸν σύμβουλον καὶ συνετὸν ἀκροατήν». Ποιός εἶναι ὁ ἰσχύων; Αὐτὸς ποὺ ἔχει δύναμιν, ὄχι μυϊκή, ἀλλὰ βουλητική.

«Καὶ ἄνθρωπον πολεμιστὴν». Γιὰ ρωτεῖστε, ἀλήθεια, ἂν ἔχουμε ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες ὄρεξη, ἂν μᾶς χτυπήσουν ἐχθροί, νὰ πολεμήσουμε; Φοβᾶμαι. Τίποτ’ ἄλλο δὲν λέω. Μήπως ἐπαναλάβουμε ἐκεῖνο –στὸ Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, ὅπου οἱ Γάλλοι ἀναρωτιόντουσαν· “Γιατί νὰ πολεμήσουμε”; Ἐκεῖνο τὸ διαβόητο “ pourquoi”. Ἐξ ἄλλου γράφτηκαν ἐπάνω στὰ ντουβάρια στὴν Ἀθήνα, στὸ Πανεπιστήμιο: Γιατί λέει· πόλεμος; Τίποτα, λέει, ἔρωτας καὶ ζωή. Τίποτ’ ἄλλο. Πόλεμος! Ὄχι ὅτι εἶναι ὡραῖο πρᾶγμα ὁ πόλεμος· ἀλλά, ἂν ἀπειλεῖται τὸ σπίτι σου καὶ ἡ πατρίδα σου, δὲν θὰ πολεμήσεις; Θὰ ἀφαιρέσει, λέει, ὁ Θεὸς πολεμιστὴν καὶ ἰσχύοντα ἄνθρωπον, δυνατόν, μ’ ἐκεῖνο τὸ νεῦρο, νὰ διώξουμε τοὺς ἐχθροὺς ἀπὸ τὴν πατρίδα μας.

«Καὶ δικαστήν», ἐννοεῖται ἀμέριστον, ἀπροσωπόληπτον· «καὶ προφήτην καὶ στοχαστὴν καὶ πρεσβύτερον», ἄνθρωπον μυαλωμένον. Σήμερα οἱ ἡλικιωμένοι ἄνθρωποι δὲν εἶναι μυαλωμένοι πολλὲς φορές… «Καὶ θαυμαστὸν σύμβουλον», ἄνθρωπον ποὺ νὰ σοῦ λέει μυαλωμένα πράγματα.

«Καὶ συνετὸν ἀκροατήν». Ὑπάρχει περίπτωση νὰ μὴν ἔχει κανεὶς συνετοὺς ἀκροατάς; Οὔτε κἂν ἀκροατάς! Νὰ θέλουμε νὰ μιλήσουμε καὶ νὰ μὴν ὑπάρχει ἀκροατήριον.
Αὐτὰ λέει, ὁ Θεὸς «ἀφελεῖ», θὰ ἀφαιρέσει, ὅταν ἀποσύρει τὸ πνεῦμα Του τὸ Ἅγιον.

«Καὶ ἐπιστήσω -λέει ὁ Θεός- νεανίσκους ἄρχοντας ὑμῶν»· θὰ σᾶς δώσω νὰ σᾶς κυβερνᾶνε νεαροί, ὄχι στὴν ἡλικία, ἀλλὰ στὸ μυαλό. Ἄνθρωποι ἄμυαλοι νὰ σᾶς κυβερνήσουν.
«Καὶ ἐμπαῖκται κυριεύσουσιν αὐτῶν». Καὶ θὰ σᾶς κυριεύσουν ἀπατεῶνες!
«Καὶ συμπεσεῖται ὁ λαός, ἄνθρωπος πρὸς ἄνθρωπον καὶ ἄνθρωπος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ». Θὰ σκοντάφτει ὁ λαός, κατὰ τρόπον ποὺ ὁ ἕνας ἄνθρωπος θὰ σκοντάφτει στὸν ἄλλον. Τί θὰ πεῖ σκοντάφτει; Ἔλλειψη ἀμοιβαίου σεβασμοῦ. «Προσκόψει τὸ παιδίον πρὸς τὸν πρεσβύτην», δηλαδή, ὅταν ὸ παιδὶ συναντᾶται μὲ τὸν ἡλικιωμένον ἄνθρωπο, τὸ παιδὶ οὔτε θὰ σηκώνεται ἀπὸ τὴν θέση του, οὔτε σημασία θὰ δίνει εἰς τὸν ἡλικιωμένον ἄνθρωπον. «Ὁ ἄτιμος πρὸς τὸν ἔντιμον». Σήμερα ὁ ἔντιμος ἄνθρωπος δὲν ἔχει πέραση.

«Τὴν δὲ ἁμαρτίαν αὐτῶν ὡς Σοδόμων ἀνήγγειλαν καὶ ἐνεφάνισαν». Ὅσο γιὰ τὶς ἁμαρτίες σου, τὴν παρουσίασαν σὰν τὴν ἁμαρτία Σοδόμων καὶ Γομόρρας. Μ’ ἀλλα λόγια, κοιτάξτε ἐδῶ, ἀνήγγειλαν καὶ ἐνεφάνισαν· δηλαδὴ τὴν φώναξαν καὶ τὴν παρουσίασαν. Ξέρετε τί σημαίνει αυτό; Σημαίνει ὅτι τὶς ἁμαρτίες μου σήμερα, ἡ ἐποχὴ τὶς ἀναγγέλλει ἀναίσχυντα καὶ προβάλλονται οἱ ἁμαρτίες, ὅπως τότε τὶς πρόβαλαν οἱ Σοδομῖται. Τίποτα ντροπή. Νὰ εἶσαι κίναιδος καὶ νὰ μὴν ντρέπεσαι! Κοιτάξτε, «ἀνήγγειλαν καὶ ἐνεφάνισαν».
Ἐρωτῶ· αὐτὸ ποὺ λέγει ὁ προφητικὸς λόγος εἶναι καθρέπτης. Μήπως ἡ ἐποχή μας καθρεπτιζομένη στὸν προφητικὸ λόγο, ἔχει τίποτα νὰ μᾶς πεῖ; Ὁ καθένας ἂς τὸ δεῖ μόνος του.
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/palaia-diauhkh/profhths-hsaias
π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου, ὁμιλία εἰς τὰς “Πράξεις τῶν Ἀποστόλων” (ἀρ. 15)
Ἀπομαγνητοφώνηση: “Πατερικὴ Παράδοση”

***

«· ἱμάτιον ἔχεις, ἀρχηγὸς ἡμῶν γενοῦ».
Άγιος Πορφύριος

Στις τελευταίες στιγμές της ζωής του αναφερόταν σε ένα κεφάλαιο του Προφήτη Ησαΐα που υπάρχει και η φράσις, «· ἱμάτιον ἔχεις, ἀρχηγὸς ἡμῶν γενοῦ». Ετόνιζε στο περιβάλλον του να βρούνε που αναφέρεται. Σε κάποια στιγμή τον άκουσα προσεκτικά να ξανατονίζει, αφού πλέον βρήκανε το συγκεκριμένο χωρίο «· ἱμάτιον ἔχεις, ἀρχηγὸς ἡμῶν γενοῦ». Και επεξηγώντας το να λέγει «Ζωστικό έχεις; Γίνε αρχηγός μας». Κάποια πνευματικά του παιδιά από το Μήλεσι Αττικής του είπανε ότι αυτό βρέθηκε στο 3ο Κεφάλαιο του Προφήτου Ησαϊα. Ζήτησε όλο το κεφάλαιο να του το διαβάσουμε. Μιλάει για την ηθική κατάπτωση όλου του Ισραήλ και της Ιερουσαλήμ. Μας τόνισε ότι αυτά ισχύουν και για σήμερα και θα γίνουν.

Αφού του το διαβάσαμε ξανά είπε πάλι τονίζοντας:
“ἱμάτιον ἔχεις, ἀρχηγὸς ἡμῶν γενοῦ” (ζωστικό έχεις; γίνε αρχηγός μας)
Ο Γέροντας μέχρι να φύγει από αυτόν τον μάταιο κόσμο σε αυτούς τους τελευταίους δύο μήνες παραμονής του στα Καυσοκαλύβια είπε πολλά σημαντικά πράγματα για το Έθνος και την Εκκλησία.
Έβλεπε την κατάπτωση και τη σύγκρουση. Τόνιζε τις τελευταίες εκείνες ημέρες
“Αλλάζει η δικαιοσύνη του Θεού”….
Ο «παλαιός Ισραήλ» έχασε την ενότητα του με τον Θεό και ο «νέος Ισραήλ» έχασε αυτήν ακριβώς την πορεία ενότητας με τον Χριστό. Αυτή ήταν και η μεγάλη λαχτάρα του Γέροντα και την υπηρέτησε κυριολεκτικώς μέχρι τελευταίας πνοής…. το τελευταίο βράδυ για μισή ώρα ψέλλιζε την Αρχιερατική Προσευχή του Ιησού “Ίνα ώσιν εν” και είχε εναποθέσει όλες του τις ελπίδες μονάχα στον Ιησού Χριστό… Η Αρχιερατική Προσευχή του Χριστού «Ίνα ώσιν εν» ήταν αυτή που υπηρέτησε ο Γέροντας όσο ζούσε και με αυτή κοιμήθηκε στα χείλη. Γιατί γνώριζε ότι η ανθρωπότητα διασφαλίζοντας την ενότητα με τον Χριστό δεν θα είχε ποτέ να φοβηθεί ούτε πολέμους, ούτε αντίχριστο.
Οι πόλεμοι, οι επικείμενες συμφορές και γεγονότα είναι το ύστατο φάρμακο στην αποστασία του ανθρώπου και για αυτό ο Γέρων Πορφύριος έλεγε ότι: «Η Αποκάλυψη γράφτηκε για να μην γίνει».
Έλεγε ο Γέροντας: «Η εποχή μας είναι σαν την εποχή του Χριστού. Και τότε ο κόσμος είχε φθάσει σε μία αθλία κατάσταση. Ο Θεός, όμως μας λυπήθηκε. Και τώρα δεν πρέπει ν” απελπιζόμαστε. Βλέπω μέσα από τη συμφορά να εμφανίζεται κάποιος πολύ σπουδαίος άνθρωπος του Θεού, ο οποίος θα συνεγείρει και θα ενώσει τον κόσμο προς το καλό»
«Μπορεί όμως, με το σχέδιο τού Θεού, να έρθει, να έρθει ώστε οι άνθρωποι ν” αποκτήσουν μία επίγνωση, να ιδούνε το χάος ολοζώντανο μπροστά τους, να πούνε: Έ! Πέφτουμε στο χάος, χανόμαστε. Όλοι πίσω, όλοι πίσω, γυρίστε πίσω, πλανηθήκαμε. Και να έρθουνε πάλι στο δρόμο τού Θεού και να λάμψει η Ορθόδοξος πίστις».
Η μεγαλύτερη αποκάλυψη του Θεού ήταν το τελευταίο βράδυ της ζωής του, όταν για μισή ώρα περίπου προσευχόταν με την αρχιερατική προσευχή του Ιησού «Ίνα ώσιν εν». Το ίδιο το Άγιο Πνεύμα προσευχόταν μέσω του Γέροντα Πορφυρίου για την εν Χριστώ ενότητα όλων των Χριστιανών αλλά και όλων των ανθρώπων της γης, για να μην έρθουν τα δεινά της αποκαλύψεως.
π. Γεώργιος Καυσοκαλυβίτης, πνευματικό τέκνο του αγίου Πορφυριου

Βρε παιδιά, έχει έναν άνθρωπο ο Θεός!
Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης
Μαρτυρία π. Ανανία Κουστένη

Θυμάμαι ήταν 19 Οκτωβρίου 1981 και πήγα στον Άγιο. Τον βρήκα κλαμμενο και τον ρώτησα
-Τι έχετε Γέροντα;
–Δεν πάμε καλά.
-Γιατί Γέροντα;
–Θα΄ρθουν δυσκολίες παιδί μου, θα΄ρθουν δυσκολίες αλλά μην απελπιζόμαστε, διότι την Εκκλησία και τον κόσμο ολόκληρο τον κρατάει στα χεράκια Του ο Χριστός!

Άλλοτε ο Γέροντας έλεγε:
–Το Έθνος μας, το Γένος μας θα μεγαλώσει, θα δοξαστεί, θα απλωθεί και θα βοηθήσει. Θα ωφελήσει για μια ακόμη φορά και τον εαυτό του και τον κόσμο όλο, μέσω της Ορθοδοξίας αλλά και της αρχαίας σοφίας. Έχει κάποιον άνθρωπο ο Χριστός τον οποίο θα στείλει την κατάλληλη ώρα, για να βοηθήσει και το Έθνος μας αλλά και την Ευρώπη και τη Μικρασια και όλα εκείνα τα μέρη. Δεν είναι ορφανή η Ευρώπη; Περιμένουνε κι αυτοί την Ανάσταση. Περιμένουν και καρτερούν την Ανάσταση! Τον Ανασταντα, για να Τον γνωρίσουνε και να γνωρίσουνε και τη δύναμη της Αναστάσεως Του. Θα φέρει ο Θεός έναν άνδρα μεγάλο και σπουδαίο να ενώσει όλους τους Ελληνες στο όνομα του Χριστού, στο όνομα της Ορθοδοξίας. Και να λάμψει πάλι η Ελληνορθοδοξια και να φωτίσει έθνη και λαούς. Να μεγαλουργήσει ο Ελληνισμός και να μεγαλουργήσει στο όνομα του Ανασταντος Χριστού και του Ελληνορθόδοξου μεγαλείου!
Ο Άγιος έκλαιγε για την Ελλάδα από το 1981. Έκλαιγε μέρες για την Ελλάδα!!! Λίγο καιρό πριν φύγει για το Άγιον Όρος, κάποιος τον ρώτησε
–Και με την Ελλάδα, Γέροντα, τι θα γίνει;
– Τι θα γίνει; Βρε παιδιά, έχει έναν άνθρωπο ο Θεός τον οποίο θα μας στείλει και ο οποίος θα αναλάβει την Ελλάδα. Η εποχή μας είναι σαν την εποχή του Χριστού. Και τότε ο κόσμος είχε φτάσει σε αθλία κατάσταση. Ο Θεός μας λυπήθηκε και τώρα, δεν πρέπει να απελπιζόμαστε. Βλέπω μέσα από την συμφορά να εμφανίζεται κάποιος πολύ σπουδαίος άνθρωπος του Θεού ο οποίος θα συνεγείρει και θα ενώσει τον κόσμο προς το καλό.
Ζητείται ηγέτης, πατέρας, αρχηγός, Ορθόδοξος Έλληνας Χριστιανός. Ο Θεός τον έχει… Όταν είχε φτάσει η ανθρωπότητα και η Εκκλησία στο μηδέν (σχεδόν, κατά το ανθρώπινον) έστειλε ο Θεός τον Μέγα Κωνσταντίνο και την Αγία Ελένη. Επίσης όταν η Επανάσταση στην Πελοπόννησο έσβηνε και ο Κολοκοτρώνης δεν ήξερε τι να κάνει, παρακάλεσε την Παναγία και εκείνη έστειλε τον πιο αγαπημένο της, τον Ιωάννη Καποδίστρια! Και τώρα, σε αυτή τη δυσκολία, έχει έναν άνθρωπο ο Θεός. Ποιος είναι, δεν ξέρουμε.
Μαρτυρία π. Ανανία Κουστένη
Από το νέο βιβλίο: «Ο Πάνσοφος Όσιος Πορφύριος, Μαρτυρίες – ΤΟΜΟΣ Α’»σελ 182-3 (Αγιοπαυλίτικο Ιερό Κελλί Αγίων Θεοδώρων – Άγιον Όρος)

Προσεύχομαι “να έρθει ένας αέρας”.. Να τους σηκώσει όλους αυτούς, πολιτικούς κλπ. Αν τα υλικά πράγματα δεν μοιράζονται με το Ευαγγέλιο, στο τέλος θα μοιραστούν με το μαχαίρι. Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης.
https://iconandlight.wordpress.com/2018/11/29/26069/

Σήμερα με την εκκοσμίκευση προσπαθούν να διαφθείρουν τη σκέψη, πρέπει να διατηρήσουμε με προσοχή το θησαυρό της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Ο μεγαλύτερος εχθρός της ψυχής μας ακόμη και από τον διάβολο είναι το κοσμικό πνεύμα. π. Συμεών του Έσσεξ – Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2020/05/08/%cf%83%ce%ae%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b1-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%ce%ba%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%af%ce%ba%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%cf%80%ce%b1%ce%b8%ce%bf%cf%8d/

Ἀπολυτίκιον τοῦ Προφήτου
Ἦχος β’.

Τοῦ Προφήτου σου Ἡσαῒου, τὴν μνήμην Κύριε ἑορτάζοντες, δι᾽ αὐτοῦ σε δυσωποῦμεν, Σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον τοῦ Προφήτου
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ὡς σάλπιγξ πανεύσημος, μεγαλοφώνω φθογγή, τῷ κόσμῳ προήγγειλας, τὴν παρουσίαν Χριστοῦ, Προφῆτα θεσπέσιε, σὺ γὰρ τοῦ Παρακλήτου, ἑλλαμφθεῖς τὴ δυνάμει, κάλαμος ὀξυγράφος, τῶν μελλόντων ἐδείχθης, διὸ σὲ Ἠσαΐα, ὕμνοις γεραίρομεν.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Χριστοφόρου
Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Στολαῖς ταῖς ἐξ αἵματος, ὡραϊζόμενος, Κυρίῳ παρίστασαι, τῷ Βασιλεῖ οὐρανῶν, Χριστοφόρε ἀοίδιμε· ὅθεν σὺν Ἀσωμάτων, καὶ Μαρτύρων χορείαις, ᾄδεις τῆ τρισαγίῳ, καὶ φρικτῇ μελωδίᾳ· διὸ ταῖς ἱκεσίαις ταῖς σαῖς, σῶζε τοὺς δούλους σου.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Σίω τοῦ ἐν τῷ Σπηλαίῳ Μγβίμε ἀσκήσας ἐν Γεωργίᾳ. (Δρ. Χ. Μ. Μπούσια)
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Ε᾿ν ὀπῇ γῆς βαθείᾳ τὸν ἐνασκήσαντα, Σίω, κανόνα Ὁσίων, ᾧπερ οἱ θῆρες δρυμοῦ καθυπείκων εὐλαβῶς ἐγκωμιάσωμεν, ὅτι ξυλάνθρακας χερσὶν ἀνημμένους ἀβλαβῶς βαστάσαι κατηξιώθη καὶ θυμιᾶσαι, τὸν Κτίστην ἡμῖν ἀεὶ καθιλεούμενον.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Ἰωσὴφ τῆς Ὄπτινα (Δρ. Χ. Μ. Μπούσια)
Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.

Προσευχής ασιγήτου το οικητήριον, υπακοής τον κανόνα και ποδηγέτην σοφόν προς λειμώνας ευθαλείς πιστών τιμήσωμεν, Σκήτεως Όπτινα σεπτόν προεστώτα, Ιωσήφ, εξάνθημα χαρισμάτων θεοειδών, ως μεσίτην ημών θερμον προς τον Φιλάνθρωπον.

ΗΣΑΪΑΣ
https://orthodoxoiorizontes.gr/Palaia_Diathikh/Hsaias/Hsaias_kef.1-8.htm

Προφ. Ησαΐα, Κεφ. Γ’ 1-10

«ΙΔΟΥ δὴ ὁ δεσπότης Κύριος σαβαὼθ ἀφελεῖ ἀπὸ τῆς ᾿Ιουδαίας καὶ ἀπὸ ῾Ιερουσαλὴμ ἰσχύοντα καὶ ἰσχύουσαν, ἰσχὺν ἄρτου καὶ ἰσχὺν ὕδατος, 2 γίγαντα καὶ ἰσχύοντα καὶ ἄνθρωπον πολεμιστὴν καὶ δικαστὴν καὶ προφήτην καὶ στοχαστὴν καὶ πρεσβύτερον 3 καὶ πεντηκόνταρχον καὶ θαυμαστὸν σύμβουλον καὶ σοφὸν ἀρχιτέκτονα καὶ συνετὸν ἀκροατήν· 4 καὶ ἐπιστήσω νεανίσκους ἄρχοντας αὐτῶν, καὶ ἐμπαῖκται κυριεύσουσιν αὐτῶν. 5 καὶ συμπεσεῖται ὁ λαός, ἄνθρωπος πρὸς ἄνθρωπον καὶ ἄνθρωπος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ· πρσκόψει τὸ παιδίον πρὸς τὸν πρεσβύτην, ὁ ἄτιμος πρὸς τὸν ἔντιμον. 6 ὅτι ἐπιλήψεται ἄνθρωπος τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ἢ τοῦ οἰκείου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ λέγων· ἱμάτιον ἔχεις, ἀρχηγὸς ἡμῶν γενοῦ, καὶ τὸ βρῶμα τὸ ἐμὸν ὑπὸ σὲ ἔστω. 7 καὶ ἀποκριθεὶς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐρεῖ· οὐκ ἔσομαί σου ἀρχηγός· οὐ γὰρ ἔστιν ἐν τῷ οἴκῳ μου ἄρτος, οὐδὲ ἱμάτιον· οὐκ ἔσομαι ἀρχηγὸς τοῦ λαοῦ τούτου. 8 ὅτι αἰνεῖται ῾Ιερουσαλήμ, καὶ ἡ ᾿Ιουδαία συμπέπτωκε, καὶ αἱ γλῶσσαι αὐτῶν μετὰ ἀνομίας, τὰ πρὸς Κύριον ἀπειθοῦντες· διότι νῦν ἐταπεινώθη ἡ δόξα αὐτῶν, 9 καὶ ἡ αἰσχύνη τοῦ προσώπου αὐτῶν ἀντέστη αὐτοῖς· τὴν δὲ ἁμαρτίαν αὐτῶν ὡς Σοδόμων ἀνήγγειλαν καὶ ἐνεφάνισαν. οὐαὶ τῇ ψυχῇ αὐτῶν, διότι βεβούλευνται βουλὴν πονηρὰν καθ᾿ ἑαυτῶν 10 εἰπόντες· δήσωμεν τὸν δίκαιον, ὅτι δύσχρηστος ἡμῖν ἐστι· τοίνυν τὰ γεννήματα τῶν ἔργων αὐτῶν φάγονται….» (Προφ. Ησαΐα, ΚεφΓ’ 1-10)

Νεοελληνική απόδοση.

«Ιδού λοιπόν, ο δεσπότης, ο Κύριος των δυνάμεων θα επιτρέψει να λείψει από την χώραν της Ιουδαίας και από την πόλιν της Ιερουσαλήμ κάθε δύναμις ανδρός και γυναικός, δύναμις και στήριγμα άρτου και ύδατος και όλων των απαραιτήτων βιοτικών αγαθών. Θα αφαιρέση κάθε γίγαντα και γενικώς κάθε ισχυρόν άνδρα, άνδρα εμπειροπόλεμον και δικαστήν και προφήτην και συνετόν και έμπειρον πρεσβύτην. Θα αφαιρέση κάθε στρατιωτικόν αρχηγόν μέχρι και πεντηκόνταρχον, κάθε αξιόλογον σύμβουλον και σοφόν αρχιτέκτονα και άνθρωπον, ο οποίος μετά συνέσεως θα ακούει την αλήθειαν.
Αντι δε αυτών θα επιτρέψη να καταλάβουν την αρχήν και να τεθούν επικεφαλής σας νεαροί άνδρες χωρίς πείραν, απατεώνες δε θα αναδειχθούν κύριοι και δυνάσται του λαού.
Τότε θα λείψει ο αμοιβαίος σεβασμός, ο λαός θα περιέλθει σε κατάστασιν συγχύσεως και αναρχίας.
Ο ένας άνθρωπος θα επιπέση εναντίων του άλλου και κάθε άνθρωπος εναντίον του πλησίον του. Με αυθάδειαν θα συγκρουσθή το παιδίον προν τον γέροντα, και ο ανέντιμος προς τον έντιμο και ευϋπόληπτον. Εξ’ αιτίας της αναρχίας αυτής και δια την έλλειψην συνετών αρχηγών και βιοτικών αγαθών, θα κρατή από το ένδυμα κάθε άνθρωπος τον πρώτο τυχόντα ομοεθνή του ή τον συγγενή του πατρός του, και θα λέγη «συ έχεις ένδυμα, δεν είσαι γυμνός όπως ημείς. Γίνε λοιπόν αρχηγός μας και η διατροφή μας ας είναι στα χέρια σου». Εκείνος κατά την φοβεράν αυτήν ημέραν θα απαντήση και θα ειπή: «δεν θα γίνω αρχηγός σας, διότι ούτε εις την ιδικήν μου οικίαν δεν υπάρχει άρτος ούτε άλλο ιμάτιον. Δεν θέλω και δεν ημπορώ να γίνω αρχηγός του λαού αυτού».
Αυτά ασφαλώς θα γίνουν, διότι η Ιερουσαλήμ θα έχει εγκαταλειφθή από τον Κύριον και θα έχει περιπέσει εις καταστροφήν, διότι αι γλώσσαι των κατοίκων της χώρας αυτής ελάλουν παράνομα και οι άνθρωποι εδεικνύοντο απειθείς προς τον Θεόν. Και τώρα ήλθεν ο καιρός να ταπεινωθεί το ψευδές μεγαλείον αυτών.
Η αναισχυντία του προσώπου των εγείρεται μάρτυς κατηγορίας εναντίον αυτών. Διεκήρυξαν και παρουσίασαν αναισχύντως την αμαρτίαν αυτών, όπως άλλοτε οι κάτοικοι των Σοδόμων. Αλλοίμονον εις αυτούς, διότι έχουν σκεφθή και λάβει αποφάσεις πονηράς και κακάς, αι οποίαι εις τελευταίαν ανάλυσην θα εκσπάσουν εναντίον των.
Αυτοί είπαν:» Ας δέσωμεν και ας απομονώσωμεν έγκλειστον τον ενάρετον, διότι μας είναι δυσμεταχείριστος και εμπόδιον εις τον δρόμον μας». Δι’ αυτάς τας παρανομίας των θα γευθούν τα επίχειρα των κακών έργων των».

iconandlight.wordpress.com