ΠΡΟΣΕΧΕ ΑΝΘΡΩΠΕ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΚΑΙ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΟΥ ΤΩΡΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΣ
ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΚΕΠΕ, ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
Πνεύμα Άγιο λαλεί,
δώσε παιδί μου σε αυτό
την δέουσα προσοχή.
Βλέπεις μπροστά σου να εκπληρώνονται σαφώς,
όλα τα προφητευμένα σημεία στον νυν καιρό.
Η ανομία σε κορυφή, η απιστία, το ψέμα,
η ανωμαλία να καλύπτει τη γη.
δεν υπάρχουν πλέον αληθείας ιδανικά,
ο άνθρωπος νεκρός εστί πνευματικά,
μόνο τη σάρκα του ικανοποιεί,
ΤΟ ΠΑΡΑ ΦΥΣΗ δυστυχώς επικρατεί,
πλήρης διαφθορά χωρίς ουσίας πλευρά,
σκοτοδίνη ψυχικά.
Νομίζει ο άνθρωπος πως ζει
ΜΑ ΝΕΚΡΟΣ ΕΣΤΙ,
σαφώς ναι ματαιοπονεί.
Δεν έχει μέσα του χαρά,
έφυγε από ΕΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ,
από τον Θεό του μακράν,
σέρνεται, κυλιέται σε λάσπη, σε πηλό,
ξέχασε αυτός ΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΟ,
ΤΟΝ ΥΨΗΛΟ ΤΟΥ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ,
έγινε άσωτος, αμαρτίας χοιροβοσκός.
Από χάριτος βασιλόπουλο που Εγώ τον είχα πλάσει,
τώρα σέρνεται δέσμιος στου πονηρού το άτι.
Δεν προσέχει τα ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ,
οδοιπορεί ως μωρός, ως άφρων,
ΣΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ το δρόμο.
Χάθηκε η πίστη, η ορθοπραξία,
η Ευαγγελική μου αληθεία.
Δεν προσεύχεται, δεν μετανοεί,
δεν εξομολογείται, δεν κοινωνεί,
κοιτάζει με χλευασμό, με ειρωνία τα πιστά μου τεκνία
που του μιλούν για αθάνατη ψυχή,
για κρίση, για αιώνια Βασιλεία.
Ω! πόσο αξιολύπητος ο άπιστος εδώ,
γοργά θα θερίσει της ανυπακοής του τον μισθό,
αιώνια θα κείτεται στης κολάσεως το χαμό.
Σας το ‘χω πει πολλές φορές, έρχονται ΜΕΓΙΣΤΑ ΔΕΙΝΑ.
Το γραπτό ετούτο που διαβάζεις εσύ αμαρτωλή ψυχή,
ουχί δεν είναι ανθρώπινη σοφία,
ΔΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΛΑΛΕΙ
ΓΙΑ ΕΣΕ ΤΡΙΑΔΑ Η ΑΓΙΑ.
Θέλω, ζητώ Ο ΚΥΡΙΟΣ να σε αφυπνίσω,
από την ψυχική σου νεκρότητα να σε αναστήσω,
ΑΙΩΝΙΑ ΧΑΡΑ ΝΑ ΣΟΥ ΧΑΡΙΣΩ.
Μη μένεις τεκνίο μου αδρανής,
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΩΡΑ ΕΓΓΥΣ,
μόλις που προλαβαίνεις να σωθείς.
ΝΑΙ, ΘΑ ΤΑΡΑΚΟΥΝΗΣΩ ΤΗ ΓΗ.
ΣΤΟ ΞΑΝΑΛΕΩ, όλα αυτά που βλέπεις
δεν οφείλονται σε κλιματική αλλαγή,
οφείλονται στο ότι, παιδί μου ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΕΙΣ,
μα σαν άφρων περιπατείς.
ΑΜΗΝ,
ΔΟΞΑ ΣΟΙ ΚΥΡΙΕ, ΔΟΞΑ ΣΟΙ
+++
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου