Χριστός ανέστη, Χαρά μου. Να μην το σταματάμε καθόλου. Γιατί είναι Ανάσταση ο Κύριος. Πάντα μας ανασταίνει. Κάθε τόπος μπορεί να γίνει τόπος Ανάστασης. Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης.

 

 

Χριστὸς Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Christ is Risen! Truly He is Risen!
Христос Воскрес! Воистину Воскрес!
ქრისტეაღსდგა! ჭეშმარიტადაღსდგა!
Kristos (İsa) dirildi! Gerçekten dirildi!
Al-Massih-Qam! Hakkan Qam!
«Χαίρετε»! «Εἰρήνη ὑμῖν»!

Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον τοῦ Μηναίου.
Τῇ ΙΒ´ (12ῃ) τοῦ μηνὸς Ἰουνίου, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ὀνουφρίου τοῦ Αἰγυπτίου. (δ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Πέτρου τοῦ ἐν τῷ Ἄθῳ. (†734)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ἁγίας μάρτυρος Ἀντωνίνης, τῆς ἐν Νικαίᾳ τῆς Βιθυνίας. (~†295)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Βασιλείδου, Κυρίνου, Ναβὼρ καὶ Ναζαρίου, καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς στρατιωτῶν, ἐν Ῥώμῃ ἀθλησάντων. (†304)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου καὶ ὁμολογητοῦ Ἀμφιανοῦ, ἐπισκόπου τοῦ ἐν Κιλικίᾳ. (~†310)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου καὶ ὁμολογητοῦ ἐπισκόπου Ὀλυμπίου, τοῦ ἐν Θράκῃ. (δ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ζήνωνος, ἐπισκόπου Κυρηνείας Κύπρου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Τιμοθέου τοῦ ἐρημίτου ἐν Αἰγύπτῳ ἀσκήσαντος. (δ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων πατέρων ἡμῶν Ἰωάννου, Ἀνδρέου, Ἡρακλαίμονος καὶ Θεοφίλου τῶν ἐρημιτῶν, ἐν Αἰγύπτῳ ἀσκησάντων. (δ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἀνθεμίου, ἐπισκόπου Κωνσταντίας τῆς Κύπρου, τοῦ προξένου τῆς αὐτοκεφαλίας καὶ τῶν βασιλικῶν προνομίων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου. (†491)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ στρατιώτου. (Ϛ´-ζ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰουλιανοῦ τοῦ ἐν τοῖς Δαγάτου (ἢ Δαγάζου).
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Ἴβηρος, ἐν Ἄθωνι ἀσκήσαντος. (†998)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Λέοντος γ´, πάπα Ῥώμης, ἀρνησαμένου τὴν αἱρετικὴν προσθήκην τοῦ φιλιόκβε (filioque) ἐν τῷ συμβόλῳ τῆς πίστεως. (†816)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Γερεβάλδου (Gerebald), ἐπισκόπου Καβιλλῶνος (Cavillonum, Châlons-sur-Seine) ἐν Γαλλίᾳ. (†885)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος Ἰωάννου τοῦ Τραπεζουντίου, ἐν Ἀσπροκάστρῳ (Akkerman) μαρτυρήσαντος. (†1330 ἢ 1492)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἀρσενίου, κτίτορος τῆς μονῆς Κόνεβιτς ἐν Ῥωσίᾳ. (†1447)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ὀνουφρίου τῆς μονῆς Μὰλσκ (Malsk) ἐν Πσκόφ. (†1492)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων πατέρων ἡμῶν Ὀνουφρίου καὶ Αὐξεντίου τῶν ἐν Βολογκντᾷ. (ιε´-ιϚ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Στεφάνου τοῦ Κόμελ, κτίτορος τῆς μονῆς Ὀζὲρσκ (Ozersk) ἐν Βολογκντᾷ. (†1542)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων πατέρων ἡμῶν Βασσιανοῦ καὶ Ἰωνᾶ, μοναχῶν τῆς μονῆς Πετρὸμσκ (Petromsk) ἐν Σολοφκί. (†1561)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ὀνουφρίου τῆς μονῆς Κατρὸμ (Katrom) ἐν Βολογκντᾷ. (ιϚ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Σεραπίωνος, ἡγουμένου τῆς μονῆς Ἰζβὸρσκ (Izborsk) ἐν Πσκόφ. (ιϚ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Ὀνουφρίου, διὰ Χριστὸν σαλοῦ, τοῦ ἐν Ῥομανὼφ καὶ Βόρις-Γλὲβ (Romanov-Borisoglebsk) ἐν Γιαροσλάβλ. (ιζ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου νεομάρτυρος Ἰωάννου, τοῦ ἐν Δαμασκῷ μαρτυρήσαντος. (†1684)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ὀνουφρίου, ἀσκήσαντος ἐν τῇ μονῇ Κορακονησίας Πρεβέζης. (†1780)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων ὁσιομαρτύρων, Βενεδίκτου τοῦ Κωνσταμονίτου, τοῦ ἐξ Ἐζεβῶν Σεῤῥῶν, Συνεσίου τοῦ Κωνσταμονίτου, τοῦ ἐκ Τριγλίας, Πέτρου τοῦ Κωνσταμονίτου, του ἐξ Ἰωαννίνων καὶ Τιμοθέου τοῦ ἐκ Βεῤῥοίας, τῶν ἁγιορειτῶν, καὶ ἐν Λευκῷ Πύργῳ τῆς Θεσσαλονίκης ἀθλησάντων. (†1821)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Τετάρτῃ τῆς Ϛ´ Ἑβδομάδος ἀπὸ τοῦ Πάσχα, τὴν ἀπόδοσιν τελοῦμεν τῆς ἑορτασίμου Ἀκολουθίας τοῦ Πάσχα.

Στίχοι
Ζωοποιὸν πανήγυριν τε καὶ ἐλπίδα,
Μὴ παύσοιμεν, Δέσποτα, ἕως ἂν ἔλθῃς.

Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης

– Χριστός ανέστη, Γέροντα [Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης], του είπε κάποτε ένα πνευματικό του παιδί, λίγο πριν την ημέρα της Αναλήψεως.
– Αληθώς ανέστη, μανούλα μου.
– Είναι το τελευταίο «Χριστός ανέστη» που λέμε σήμερα, Πάτερ.
– Όχι, όχι το τελευταίο. Να το λέμε συνεχώς το «Χριστός ανέστη». Εγώ, προτού πάω να κοινωνήσω, Του λέω: «Χριστός ανέστη, Χαρά μου». Να μην το σταματάμε καθόλου. Γιατί είναι Ανάσταση ο Κύριος. Πάντα μας ανασταίνει.

***

π. Αντώνιος Bloom του Σουρόζ

…Ἡ ἀλήθεια τῆς Ἀνάστασης. Ἡ ἀλήθεια αὐτὴ ἐξακολουθεῖ νὰ ζεῖ ἀνάμεσά μας, τὸ φῶς δὲν ἔχει σβηστεῖ, δὲν ἔχει λιγοστέψει, μόνο ποὺ τώρα ἀντὶ νὰ φέγγει μὲ τὴ λάμψη τῆς νύχτας τοῦ Πάσχα φέγγει σὰν τὸ «ἱλαρὸν φῶς», «τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὅ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον» (Ἰω. 1, 9). Ἂς περπατήσουμε μέσα σ’ αὐτὸ τὸ φῶς, ἂς ζήσουμε μὲ τὴν καθοδήγησή του, ἂς εἴμαστε «τέκνα φωτός», καὶ τότε ὁ Χριστὸς ποτὲ δὲν θὰ φύγει μακριά μας, ἡ Ἀνάσταση θὰ ζεῖ στὶς ψυχές μας καὶ ἡ αἰώνια εὐφροσύνη σ’ ὁλόκληρο τὸ εἶναι μας.
Ἀπό τό βιβλίο: «Ἡμέρα Κυρίου», Ἐκδόσεις Ἀκρίτας

***

π. Ανανίας Κουστενης

Η Ανάσταση σημαίνει και επανάσταση και αντίσταση, είναι και τα τρία “στάση ” το δεύτερο συνθετικό, στάση ζωής, στάση αντρειοσυνης, θέση αγωνιστική και προσπάθεια μεγάλη. Μεγάλη!

Να μας ξυπνήσει ο Χριστός, ας κάνει ό,τι θέλει! Να σώσει πάλι μιά φορά διά θαυμάτων την Ελλάδα, όπως έλεγε ο μεγάλος και πολύς Ιωάννης Καποδίστριας. Και να βάλει πάλι την υπογραφή Του, όπως έλεγε ο υπέροχος Κολοκοτρώνης . Ξέρετε, ποιά ήταν η αγάπη του; Η Παναγία η Γλυκοφιλουσα. Είναι μια εικόνα προσωπική που την είχε πάντα κοντά. Κι έγραφε από πίσω ο Ιωάννης: Δέσποινα, φύλαξε και φώτισε τον δούλο σου Ιωάννη! Να φροντίζει το έθνος Σου! Να κάμει καλό! Να πεθάνει εν ειρήνη και μετανοία!”

“Να ελευθερωθεί ξανά η Πατρίδα μας που κατάντησε παλιόψαθα των εθνών και κλωτσοσκούφι και ειρωνεία και εμπαιγμός των πάντων “.
“Όλοι αυτοί, ας ξέρουν, ότι στην Ελλαδίτσα μας αυτήν εδώ, στο ενδοξότατο αλωνάκι, κάθεται σταυροπόδι ο Αναστάς εκ νεκρών. Ας το πάρουν χαμπάρι αυτό! Και μπροστά στον Χριστό, όλοι κάθονται κότες! Ας κάνουν κι αλλιώς, άμα νομίζουν…“.

Κοιμόμαστε! Κοιμόμαστε! Τον ζοφερό ύπνο της αμελείας και της ραθυμίας και μας παίρνουν τα πάντα. Ψυχή, πατρίδα, ιστορία, τα παιδιά μας, τον Παράδεισο, τον Χριστό μας, την Παναγία μας και μένουμε γυμνοί. Κι όχι μόνο αυτό. Ενώ καίγονται τα σπίτια μας, εμείς τραγουδάμε!”.

“Ακόμη και τους Αγίους πονάει το άδικο. Υπάρχει όμως το δίκαιο και είναι στα τρυπημένα χέρια του Χριστού μας. Το κρατάει το δίκιο μας Εκείνος. Έστω κι αν όλοι μας αδικούν, έστω κι αν εμείς κάποτε αδικούμε τον εαυτό μας πολύ ή λίγο, το δίκιο μας το έχει ο Φιλάνθρωπος και δεν χάνεται. Κι αν κάποιος αδικηθεί κατάφορα σ’αυτήν την πλάση και μάλιστα εμείς εδώ οι χιλιοπροδομένοι και χιλιοαδικημένοι Ορθόδοξοι Έλληνες, το δίκιο μας το έχει ο Χριστός. Κι όταν πάμε στην άλλη πλάση, θα μας πει ο Κύριος: Περάστε, παιδιά! Εδώ είναι ο Παράδεισος και η Βασιλεία μου! Επειδή αδικηθήκατε, εγώ δε θα σας ορίζω θέση. Διαλέχτε, όποια εσείς θέλετε!“

π. Α. Κ.

***

Αγια Γαβριηλία

Κάθε τόπος μπορεί να γίνει τόπος Ανάστασης.
Φτάνει να ζεις την Ταπείνωση του Χριστού.

Την Ανάσταση μπορεί να τη ζήσει μόνον όποιος περάσει μέσα από τον θάνατο. Ας είμαστε «τέκνα φωτός», και τότε ο Χριστός ποτέ δεν θα φύγει μακριά μας, η Ανάσταση θα ζει στις ψυχές μας και η αιώνια ευφροσύνη σ’ ολόκληρο το είναι μας. π. Anthony Bloom του Σουρόζ
https://iconandlight.wordpress.com/2021/06/08/%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%ce%bd%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%b7-%ce%bc%cf%80%ce%bf%cf%81%ce%b5%ce%af-%ce%bd%ce%b1-%cf%84%ce%b7-%ce%b6%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9-%ce%bc%cf%8c%ce%bd%ce%bf%ce%bd-%cf%8c/

Ἦχος πλ. α’

Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος. (ἐκ γ’)

Τὴν Θεοτόκον καὶ Μητέρα τοῦ Φωτός, ἐν ὕμνοις τιμῶντες μεγαλύνωμεν.

Κανών α’, ᾨδὴ θ’, τοῦ Πάσχα
Ἦχος α’
Ὁ Εἱρμὸς

Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὸν ἐθελουσίως παθόντα καὶ ταφέντα καὶ ἐξαναστάντα τριήμερον ἐκ τάφου.

Φωτίζου, φωτίζου ἡ νέα Ἱερουσαλήμ· ἡ γὰρ δόξα Κυρίου ἐπὶ σὲ ἀνέτειλε. Χόρευε νῦν, καὶ ἀγάλλου Σιών· σὺ δὲ ἁγνή, τέρπου, Θεοτόκε, ἐν τῇ ἐγέρσει τοῦ τόκου σου.

Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὸν ἐξαναστάντα τριήμερον ἐκ τάφου Χριστὸν τὸν ζωοδότην.

Φωτίζου, φωτίζου ἡ νέα Ἱερουσαλήμ· ἡ γὰρ δόξα Κυρίου ἐπὶ σὲ ἀνέτειλε. Χόρευε νῦν, καὶ ἀγάλλου Σιών· σὺ δὲ ἁγνή, τέρπου, Θεοτόκε, ἐν τῇ ἐγέρσει τοῦ τόκου σου.

Ἄγγελος ἐξαστράπτων ταῖς γυναιξὶν ἐβόα· Παύσασθε τῶν δακρύων, ὅτι Χριστὸς ἀνέστη.

῍Ω θείας! ὢ φίλης! ὢ γλυκυτάτης σου φωνῆς! μεθ’ ἡμῶν ἀψευδῶς γάρ, ἐπηγγείλω, ἔσεσθαι, μέχρι τερμάτων αἰῶνος Χριστέ· ἣν οἱ πιστοί, ἄγκυραν ἐλπίδος, κατέχοντες ἀγαλλόμεθα.

Ὅτι Χριστὸς ἀνέστη τὸν θάνατον πατήσας καὶ τοὺς νεκροὺς ἐγείρας, λαοί, ἀγαλλιᾶσθε.

῍Ω Πάσχα τὸ μέγα, καὶ ἱερώτατον Χριστέ· ὤ σοφία καὶ Λόγε, τοῦ Θεοῦ καὶ δύναμις· δίδου ἡμῖν ἐκτυπώτερον, σοῦ μετασχεῖν, ἐν τῇ ἀνεσπέρῳ, ἡμέρᾳ τῆς βασιλείας σου.

Δόξα…
Μεγάλυνον, ψυχή μου, τῆς τρισυποστάτου καὶ ἀδιαιρέτου Θεότητος τὸ κράτος.
Συμφώνως Παρθένε, σὲ μακαρίζομεν πιστοί· Χαῖρε πύλη Κυρίου· χαῖρε πόλις ἔμψυχε· χαῖρε, δι’ ἧς ἡμῖν ἔλαμψε, σήμερον φῶς τοῦ ἐκ σοῦ τεχθέντος, τῆς ἐκ νεκρῶν ἀναστάσεως.

Καὶ νῦν…
Χαῖρε, Παρθένε, χαῖρε· χαῖρε, εὐλογημένη· χαῖρε, δεδοξασμένη, σὸς γὰρ Υἱὸς ἀνέστη τριήμερος ἐκ τάφου.
Εὐφραίνου, ἀγάλλου, ἡ θεία πύλη τοῦ φωτός· ὁ γὰρ δύνας ἐν τάφῳ, Ἰησοῦς ἀνέτειλε, λάμψας ἡλίου φαιδρότερον, καὶ τοὺς πιστοὺς πάντας καταυγάσας, θεοχαρίτωτε Δέσποινα.

iconandlight.wordpress.com