Για όλους ισχύουν τα λόγια του Αγίου Σωφρονίου του Έσσεξ στον Δαυΐδ Μπάλφουρ: «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν! Θα υπομείνουμε. Τέτοια είναι η οδός μας. Προσέκοψες, ανορθώσου! Έπεσες, σήκω! Ποτέ όμως δεν πρέπει να απελπίζεσαι»

 

 

Ὁ λαὸς ἵσταται διὰ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ Συναξαρίου.
Συναξάριον
Τῇ ΙΑ’ (11η) τοῦ μηνὸς Ὀκτωβρίου, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Φιλίππου, ἑνὸς τῶν ἑπτὰ Διακόνων, ὁ βαπτίσας τὸν Αἰθίοπα εὐνοῦχο τῆς βασίλισσας Κανδάκης μαρτύρησε στὴν Ἱεράπολι Φρυγίας Μ. Ἀσίας, ἐκ Καισάρεια Παλαιστίνης (1ος αἰ.)

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ζηναΐδος καὶ Φιλονίλλας τῶν αὐταδέλφων, ἀναργύρων ἰατρῶν, ἐκ Ταρσοῦ Κιλικίας Μ. Ἀσίας καὶ συγγενῶν Ἀπ. Παύλου (1ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Θεοφάνους τοῦ Ὁμολογητοῦ καὶ Ὑμνογράφου, τοῦ ἐπωνομαζομένου Γραπτοῦ, Ἐπισκόπου Νικαίας (845), ἀδελφοῦ τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Γραπτοῦ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀναστασίου τοῦ πρεσβυτέρου καὶ ἀποκρισιαρίου τοῦ Ὁμολογητοῦ, μαθητοῦ τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, ἐν τῇ ἐξορίᾳ ἐν πολλαῖς βασάνοις ὑπωπιασθεὶς τελειωθέντος ἐν τῇ Τζαγγέρι Γεωργίας ἐν ἔτει 666.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρὸς ἠμῶν Εὐστρατίου, Ἀρχιεπισκόπου Μηθύμνης, ἑνὸς τῶν 365 Πατέρων τῆς ἐν Νικαίᾳ ἑβδόμης Οἰκουμενικῆς Συνόδου
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Ἰωνᾶ τοῦ θαυματουργοῦ, τοῦ ἐν χωρίῳ Περγάμῳ τῆς Κύπρου, τοῦ Ἀλαμάνου Θαυματουργοῦ, συνασκητοῦ τοῦ Ὁσίου Κενδέα (7ο αι.)(12ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Φιλοθέου τοῦ Κοκκίνου, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ φίλος καὶ μύστης καὶ τὸν θαυμαστὸν συνεγράψατο βίον (1379)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς Ὁσίας Πλακιδίας ἐν Verona Ἰταλίας (460)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων Νεκταρίου (397) καὶ Ἀρσακίου (405) τῶν αὐταδέλφων καὶ Σισινίου Α΄ (427) ἀρχιεπισκόπων Κωνσταντινουπόλεως.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Θεοφάνους, ἐπισκόπου Σολέας ἐν Κύπρῳ, τοῦ Ἀσκητοῦ καὶ Μυροβλύτου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς Ἁγίας Ἐθελμπούργκας (Ethelburga), ἀδελφὴ τοῦ Ἁγίου Erconwald τοῦ Λονδίνου (30 Ἀπριλίου) Ἀγγλίας (675)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Κέννεθ (Kenneth), ἱεραποστόλου Σκωτίας (599)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ θαύματος ἐκ τῆς εἰκόνος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ Βηρυτω τῆς Φοινίκης ὅπου ἔρευσε αἷμα καὶ ὕδωρ (7ος αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου Αὐτορειανοῦ, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (+ 1273)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Γερμανοῦ τοῦ Μαρούλη, τοῦ Ἀθωνίτου (1252-1336)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Λεωνίδου τῆς Ὄπτινα (†1841), ὡς καὶ Σύναξις τῶν ἁγιασθέντων Πατέρων ἐν αὐτῇ. [ἤτοι: Μωϋσέως, Ἀντωνίου, Λεωνίδου (Λέβ), Μακαρίου, Ἱλαρίωνος, Ἀμβροσίου, Ἀνατολίου Α´, Ἰσαὰκ Α´, Ἰωσήφ, Βαρσανουφίου, Ἀνατολίου τοῦ νέου, Νεκταρίου, Νίκωνος τοῦ ὁμολογητοῦ, καὶ τοῦ ἱερομάρτυρος ἀρχιμανδρίτου Ἰσαὰκ τοῦ νέου].
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ἅγιοι νεο-ἱερομάρτυρες: Φιλάρετος Βελικάνοφ καὶ Ἀλέξανδρος Γκριβσκί (1918), Ἱλαρίων (Γκρόμοφ) ἐν Πετούσκι τοῦ Βλαντιμίρ (1937), Ἄννα Λυκόσιν, ἐν τῇ Μονή Σολόβκι (1925) παρθένο-μάρτυρες Μιχαέλα (Ἰβάνοβα), μοναχή ἐν Ἀκσινίνο τῆς Μόσχας (1937) καὶ Τατιάνα Τσεκμαζόβοϊ (1942), Ἄννα Κουζμίνα, Ματρώνα Ρίμπνικοβα, Μάρθα Ριαζάντσεβα ἐν πολλαῖς βασάνοις, φυλακαῖς καὶ διωγμοῖς ὑπὸ τῶν ἀθέων μπολσεβίκων τελειωθέντες ἐν Ῥωσίᾳ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ Δαυΐδ Μπάλφουρ (David Balfour) ,«ἡ πιὸ ἀγαπητὴ καὶ συγγενὴς ψυχὴ» τοῦ Ὁσίου Σωφρονίου τοῦ Ἐσσεξ, ἐν ἔτει 1989

Στίχοι εἰς τὸν ἅγιο Θεοφάνη
Ὁ Γραπτὸς ἐν γῇ τὴν θέαν Θεοφάνης,
Καὶ κλῆσίν ἐστιν ἐκθανὼν Γραπτὸς πόλῳ.
Στίχοι εἰς τὸν ἅγιον Φιλόθεον τὸν Κόκκινο
Θεοῦ φίλος πέφηνας Ἀρχιεράρχα,
Θεὸν ὡς ἐδόξασας λόγῳ καὶ ἔργῳ.
Στίχοι εἰς στὶς Ἁγίους τῆς Ὄπτινα
Ὥσπερ ἀπαρχὰς θεοδέκτους προσάγει
Κυρίῳ ἡ Ὄπτινα Γερόντων σμῆνος.

Αίμα και νερό ανέβλυσαν απ’ το ζωντανό σώμα του Εσταυρωμένου Κυρίου στη Βηρυτό
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Όπως, κατά την πρόνοια του Θεού, δίνεται θαυματουργική ιαματική δύναμη στο αγιασμένο νερό ή στο αγιασμένο λάδι, έτσι αυτή η ίδια δύναμη δίνεται και στις εικόνες. Ο Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας αναφέρει ένα θαυμάσιο παράδειγμα της θαυματουργικής δύναμης των αγίων εικόνων:
Στην πόλη της Βηρυτού ζούσε κάποτε ένας χριστιανός σ’ ένα σπίτι, το οποίο νοίκιαζε.
Όταν έφυγε απ’ αυτό το σπίτι οριστικά, ξέχασε εκεί μια εικόνα του Σωτήρα. Ύστερα μετακόμισε στο ίδιο σπίτι ένας Εβραίος. Στη Βηρυτό υπήρχαν πολλοί Εβραίοι που έτρεφαν ιδιαίτερα πικρά αισθήματα για τη χριστιανική Πίστη.
Έτσι, λοιπόν, όταν βρέθηκε η εικόνα στο σπίτι, οι Εβραίοι τη μετέφεραν εκεί όπου συνάζονταν και άρχισαν να τη χλευάζουν όπως και οι πρόγονοί τους είχαν άλλοτε χλευάσει τον ίδιο τον ζωντανό Σωτήρα. Επίσης έκαναν στην εικόνα ό,τι και οι πρόγονοί τους είχαν κάνει στον Σωτήρα: τρύπησαν τα χέρια και τα πόδια με καρφιά, άλειψαν με ξίδι τα χείλη της εικόνας· μυκτήρισαν με κάθε δυνατό τρόπο την εικόνα του Σωτήρα.
Τέλος, κάποιος απ’ αυτούς πήρε μια λόγχη και κτύπησε την αγία εικόνα κάτω απ’ το πλευρό. Τότε – ω του θαύματος! – αίμα και νερό ανέβλυσαν από την πληγή της εικόνας, ακριβώς όπως και απ’ το ζωντανό σώμα του Εσταυρωμένου Κυρίου.
Δεν περιγράφεται ο τρόμος που προκλήθηκε στους Εβραίους!
Ωστόσο έφεραν γρήγορα ένα δοχείο και μάζεψαν εκεί μέσα το αίμα και ύστερα έφεραν πολλούς αρρώστους, τυφλούς, κωφούς, χωλούς και δαιμονισμένους για να θεραπευθούν απ’ την εικόνα. Μόλις οι Εβραίοι έχριαν με το αίμα τους αρρώστους αυτοί θεραπεύονταν. Όλη η πόλη συγκεντρώθηκε εκεί για να δει το θαύμα και όλοι δόξαζαν τον Ιησού Χριστό, τον αληθινό Θεό· όλοι οι Εβραίοι σ’ εκείνη την πόλη μεταστράφηκαν και πίστεψαν στον ζωντανό και ζωοδότη Κύριο Ιησού Χριστό.
(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Οκτώβριος, εκδ. Άθως, σ. 131-132)

***

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ και Δαυΐδ Μπάλφουρ

Ο Μπάλφουρ αξιώθηκε της απέραντης αγάπης του Αγίου Σωφρονίου,  ο Γέροντας σε μια επιστολή του έγραφε:
“Σας υπόσχομαι ότι θα προσεύχομαι για σας ως τον τάφο και, αν ο Κύριος δώσει σε μένα τον άθλιο τέτοια χάρη, τότε και μετά τον θάνατό μου θα προσεύχομαι για σας, ως την πιο αγαπητή και συγγενή σε μένα ψυχή” (σ. 111). 

Σε μια επιστολή που έστειλε ο Μπάλφουρ στον πρώην Αρχιεπίσκοπο Θυατείρων (Μεγάλης Βρετανίας) Μεθόδιο Φούγια, γράφει:
“Είμαι 85 ετών (γράφει τον Απρίλιο του 1988, ενάμιση χρόνο πριν κοιμηθή που έγινε τον Οκτώβριο του 1989) και τα τελευταία 42 χρόνια υπήρξα αντικείμενο της πιο χυδαίας συκοφαντίας, η οποία, ανθρωπίνως ειπείν, έχει καταστρέψει ανεπανόρθωτα την ζωή μου· εν τούτοις, υπακούοντας στον πνευματικό μου πατέρα, τον Αρχιμανδρίτη Σωφρόνιο, δεν έχω ποτέ ανταπαντήσει ή εκστομίσει μια λέξη για αυτοάμυνα, αλλά έχω μάθει να παίρνω κυριολεκτικώς κατά λέξη τους λόγους του Χριστού: “Μακάριοι εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς και διώξωσι και είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθ’ υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού” (Ματθ. ε’, 11)”. (Μητροπολίτου Πισιδίας Μεθοδίου Φούγια: Θεολογικαί και ιστορικαί μελέται, συλλογή δημοσιευμάτων και μή, σύμμικτα εκκλησιαστικά, τόμοι Δέκατος Τέταρτος και Δέκατος Πέμπτος, Αθήνα 2003 σελ. 263).

Ο Μπάλφουρ αποτελεί, πραγματικά, μία τραγική φιγούρα. Κάποτε θα ομολογήσει: «Η ζωή μου είναι μία θλιβερή αμφιταλάντευση» (σ. 379). Οι αμφιταλαντεύσεις του Μπάλφουρ φτάνουν στο αποκορύφωμά τους, όπως ο ίδιος μαρτυρεί: «Έχασα την πίστη ότι η Ορθοδοξη Εκκλησία είναι η μόνη που κατέχει την αλήθεια σε όλο το πλήρωμά της».
Στα δύσκολα αυτά χρόνια για τον Μπάλφουρ ο Γέροντας Σωφρόνιος δεν παύει να προσεύχεται γι’ αυτόν, συναισθανόμενος την ευθύνη του ενώπιον του Θεού για την ψυχή του Μπάλφουρ. Του έγραφε: “…ίσως μας δοθεί και η δυνατότητα, έστω και για λίγο , να ζήσουμε μαζί. Πάντοτε το επιθυμούσα, τώρα ακόμη περισσότερο. Το αναφέρω, για να το έχεις κατά νούν, αν ποτέ αισθανθείς την κλήση γι’ αυτό”. Και άλλοτε του έγραφε: “Θα ήθελα να διατηρήσω με σένα κάθε δυνατή πνευματική σχέση κάτω από όλες τις περιστάσεις”. Κατά τους δύσκολους αυτούς χρόνους δεν υπογράφει τις επιστολές “με αγάπη εν Χριστώ”, αλλά “με μεγάλη εν Χριστώ αγάπη”. Ώσπου ήρθε η τελευταία μεταστροφή στην εσωτερική ζωή του Μπάλφουρ το 1962. Ο Μπάλφουρ κάνει αίτημα να τον δεχτεί η Ορθόδοξη Εκκλησία στους κόλπους της ως λαικό πλέον. ῞Οπως σημειώνει ο ιεροδιάκονος Νικόλαος: «Από εκείνη τη στιγμή ως το τέλος της ζωής του ο Μπάλφουρ φρόντιζε με κάθε επιμέλεια την πίστη του στην Ορθοδοξία, μεταλαμβάνοντας συχνά των αγίων του Χριστού μυστηρίων. Πολλοί θυμούνται τα καυτά δάκρυα μετανοίας, που έχυνε στη θεία Λειτουργία. Από τότε ανανεώθηκε και η πνευματική επαφή του με τον Γέροντα Σωφρόνιο. Η πνευματική καθοδήγηση δεν γινόταν πλέον δι’ αλληλογραφίας, αλλά προφορικά κατά τη διάρκεια τακτικών συναντήσεων» (σ. 30).
Ο Γέροντας Σωφρόνιος κατεύθυνε πνευματικά τον Μπάλφουρ, χωρίς να απελπίζεται για τις πολλές του πτώσεις. Ζούσε το δράμα του ως προσωπικό του δράμα, όπως τονίζει σχετικά: «Η εμπειρία της πνευματικής πατρότητος είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, αλλά η άσκησή της, δηλαδή ο αγώνας στην καρδία του αδελφού ενάντια στο πάθος που τον βασανίζει, υπερβολικά δύσκολη. Με άλλα λόγια είναι ανάγκη να τον δεχθείς στην καρδία σου και να ζήσεις τον πειρασμό του ως προσωπικά δικό σου» (σ. 289).
 Για όλους ισχύουν τα λόγια του Αγίου Σωφρονίου του Έσσεξ στον Μπάλφουρ: «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν! Θα υπομείνουμε. Τέτοια είναι η οδός μας. Προσέκοψες, ανορθώσου! Έπεσες, σήκω! Ποτέ όμως δεν πρέπει να απελπίζεσαι» (σ. 245).

Η βαθιά αδελφική φιλία του Γέροντος Σωφρονίου του Έσσεξ με τον Δαυΐδ Μπάλφουρ (David Balfour)
https://iconandlight.wordpress.com/2017/10/11/19962/

Όσιος Θεοφάνης ο Γραπτός και ο Άγιος Αναστάσιος ο Ομολογητής… όσοι τους συναντούσαν, διέκριναν σ’ εκείνους τη λάμψη της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος, αναγνώριζαν τον ίδιο τον Θεό, μέσα από την ταπεινή μορφή τους… Είμαστε όλοι ζωντανές εικόνες του Θεού. Όσο δεν είμαστε για τους γύρω μας μια τέτοια εικόνα, έχουμε αποτύχει στην αποστολή μας, δεν διακηρύττουμε με την ζωή μας, τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας
https://iconandlight.wordpress.com/2022/10/10/%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%BF-%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%80%CF%84%CF%8C%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CE%BD/

Είμαστε όλοι ζωντανές εικόνες του Θεού και αυτό το γεγονός αποτελεί για μας μία τεράστια ευθύνη… θα πρέπει να μπορούν να διακρίνουν σε μας τη λάμψη της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος, να αναγνωρίζουν τον ίδιο τον Θεό που αποκαλύπτει τον εαυτό Του. Δεν πρέπει να δίνουμε ψευδή μαρτυρία για όσα κηρύττουμε, με τον τρόπο της ζωής μας. Αντώνιος Bloom του Σουρόζ
https://iconandlight.wordpress.com/2021/10/10/%ce%b5%ce%af%ce%bc%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5-%cf%8c%ce%bb%ce%bf%ce%b9-%ce%b6%cf%89%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%b5%ce%b9%ce%ba%cf%8c%ce%bd%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b8%ce%b5%ce%bf-3/

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἀποστόλου.
Ἦχος γ´.

Ἀπόστολε Ἅγιε Φίλιππε, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Φιλίππου τοῦ Διακόνου
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως

Θείας χάριτος, πλήρης ὑπάρχων, διηκόνησας, τῇ Ἐκκλησίᾳ, ὡς Διάκονος τοῦ Λόγου Ἀπόστολε· θεοσημείαις δὲ θείαις χρησάμενος, τῆς Σαμαρείας τὰ πλήθη κατηύγασας. Μάκαρ Φίλιππε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου καὶ Ὁμολογητοῦ Θεοφάνους, ἀδελφοῦ τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Γραπτοῦ Ἦχος πλ. δ´

Ὀρθοδοξίας ὁδηγέ, εὐσεβείας Διδάσκαλε καὶ σεμνότητος, τῆς Οἰκουμένης ὁ φωστήρ, τῶν Μοναζόντων θεόπνευστον ἐγκαλλώπισμα, Θεόφανες σοφέ, ταῖς διδαχαῖς σου πάντας ἐφώτισας, λύρα τοῦ Πνεύματος· πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου καὶ Ὁμολογητοῦ Θεοφάνους, ἀδελφοῦ τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Γραπτοῦ
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον

Μυηθεῖς τῶν Ἀγγέλων Πάτερ τὸ σύντονον, θεοφανείας ἀρρήτου ἐδείχθης σάλπιγξ χρυσῆ, περιούσιον λαὸν τρέφων τοῖς λόγοις σου· τῶν γὰρ πανσόφων σου ᾠδῶν, ἡ πανεύσημος μολπή, εὐφραίνει τὴν Ἐκκλησίαν, δι’ ἣν λαμπρῶς ἠγωνίσω, θεομακάριστε Θεόφανες.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου καὶ Ὁμολογητοῦ Ἀναστασίου τοῦ πρεσβυτέρου, μαθητοῦ τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ Ἦχος πλ. δ´

Ὀρθοδοξίας ὁδηγέ, εὐσεβείας Διδάσκαλε καὶ σεμνότητος, τῆς Οἰκουμένης ὁ φωστήρ, τῶν Μοναζόντων θεόπνευστον ἐγκαλλώπισμα, Ἀναστάσιε σοφέ, ταῖς διδαχαῖς σου πάντας ἐφώτισας, λύρα τοῦ Πνεύματος· πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ζηναΐδος καὶ Φιλονίλλας τῶν αὐταδέλφων
Ήχος γ’. Την ωραιότητα.

Τὴν πολυθαύμαστον, Ταρσὸν τιμήσωμεν, τὴν ἐξανθήσασαν, ἄνθη τὰ τίμια, τὴν Ζηναΐδα τὴν σοφήν, καὶ Φιλονίλλαν ἄμα δέ· ἔχουσαι τῆς πίστεως, τὴν κρηπῖδα ἀσάλευτον, δύναμιν μυρίοπλον, τῶν δαιμόνων κατήσχυναν. Διὸ καὶ σὺν Ἀγγέλοις χορεύουσαι, ὑπὲρ ἡμῶν ἀεὶ πρεσβεύουσιν.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Φιλοθέου τοῦ Κοκκίνου
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τὴν τοῦ Πνεύματος χάριν προφανῶς κληρωσάμενος, τῆς θεολογίας ἐδείχθης ὑποφήτης θεόσοφος, καὶ θεῖος Ἱεράρχης τοῦ Χριστοῦ, ὡς σκεῦος οὐρανίων ἀρετῶν, διὰ τοῦτό σε Φιλόθεε ἱερέ, τιμῶμεν ἀνακράζοντες· δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῶ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ χορηγοῦντι διὰ σοῦ, ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Φιλοθέου τοῦ Κοκκίνου
Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.

Βλαστὸς ἱερώτατος Θεσσαλονίκης ὀφθείς, ποιμὴν ἐνθεώτατος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, ἐδείχθης Φιλόθεε· σὺ γὰρ Ὀρθοδοξίας, διαλάμπων τοῖς ἔργοις, λύεις αἱρετιζόντων, τὴν ἰσχὺν ἐν τῷ λόγῳ, πρεσβεύων ὑπὲρ πάντων ἡμῶν τῶν εὐφημούντων σε.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἰωνᾶ τοῦ ἐν Περγάμῳ τῆς Κύπρου
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης

Τῆς ἐρήμου πολίτης, καὶ ἐν σώματι ἄγγελος, καὶ θαυματουργὸς ἀνεδείχθης, θεφόρε πατὴρ ἡμῶν Ἰωνᾶ, νηστεία, ἀγρυπνία, προσευχή, οὐράνια χαρίσματα λαβῶν θεραπεύεις τοὺς νοσοῦντας, καὶ τᾶς ψυχᾶς τῶν πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχὺν δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

Ἀπολυτίκιον Ὁσίου Ἰωνᾶ, τοῦ ἐν Περγάμῳ τῆς Λάρνακος.
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Ἀλαμανίας τὸ θρέμμα καὶ Κυπρίων τὸ καύχημα, τῆς Περγάμου Πολιοῦχος Ἰωνᾶ οἰκιστὴς ἀνεδείχθης ἀοίδιμε. Καὶ ἔλαμψας ἀστὴρ ἑωθινός, εὐφραίνων τὰς καρδίας τῶν πιστῶν, ὅτε δὲ ἤρθης ἀκλινῶς ἡρπάγης δι᾿ ἀγγέλου ἐκ Θεοῦ εἰς τὴν σκηνὴν Κενδέου, ὃς ἐπόθει σοι· δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι σοφέ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, χάρις τοῖς προσκυνοῦσιν ἐν πίστει καὶ ἐν τάχει λαμβάνουσι τὴν ἴασιν

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Εὐστρατίου Μηθύμνης
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τὸν ποιμενάρχην Μηθύμνης Εὐστράτιον ἄσμασι, τῶν μετὰ πάντων Ἁγίων κηρυχθέντα ἐν δόγμασιν, ὑμνήσωμεν ἐκθύμως οἱ πιστοί, συντόνως ἐν τῇ τούτου ἑορτῆ, καὶ ὡς πλείστας προσδεχθέντες παρ’ αὐτοῦ, εὐεργεσίας θείας ἐκβοήσωμεν· δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῶ, δόξα τῶ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐν ἑβδόμῃ ἱερᾷ Συνόδῳ ἀναδείξαντι.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου Γερμανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου, τοῦ Μαρούλη
Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῆς ἐρήμου πολίτης ἀνεδείχθης μακάριε, καὶ τοῦ Ὄρους Ἄθω τὸ κλέος Γερμανὲ παναοίδιμε, ἐνθάδε γὰρ ἐνθέῳ βιοτῇ, ἠξίωσαι μεγίστων δωρεῶν, θεραπεύειν τοὺς νοσοῦντας ὡς ἰατρὸς τῶν πίστει προσιόντων σοι· Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ δωρησαμένῳ σὲ ἡμῖν, πρέσβυν ἀκοίμητον.

iconandlight.wordpress.com