Η 15χρονη δια Χριστόν σαλή της Σερβίας!! Η μικρή αναπεσούσα της Σερβίας και η προφητεία που της μετέφερε ο Άγιος Σάββας o Σέρβος για το κακό που θα έβρισκε τη Σερβία! Και την βρήκε..
Άγιος Επίσκοπος Νικόλαος Bελιμίροβιτς. ΠΕΡΙ «ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΤΡΕΛΑΣ»
Σε
ένα χωριό στη Σουμάντια, εμφανίστηκε μια μέρα ένα άγνωστο κορίτσι,
ηλικίας κάτω των δεκαπέντε ετών. Ντυμένο με αγροτικά ρούχα, ξυπόλυτο, με
ένα καλάθι από τα δικά της χειροτεχνήματα, έναν σταυρό και το
Ευαγγέλιο. Άρχισε να μιλάει στον κόσμο για τον Θεό, για την άπειρη
καλοσύνη Του και την ανθρώπινη αμαρτωλότητα. Καλούσε τον κόσμο να
μετανοήσει. Έκλαιγε, και ο κόσμος έκλαιγε γύρω της. Δεν ασκούσε μαγεία, δεν έλεγε μαντεία και δεν ζητούσε καμία αμοιβή για το κήρυγμά της. Σε
αυτό το χωριό, βρέθηκε κάποιος που είπε ότι ήταν τρελή. Δεν ξέρω αν
αυτός ο πρώτος ήταν ο τοπικός ιερέας, αλλά διαπιστώθηκε ότι ο ιερέας
είχε αυτή την άποψη. ( σσ τι υψηλή αρετή είναι η διάκριση που δίνεται μόνο στους ταπεινούς στους πτωχούς τω πνεύματι) Το τέλος αυτού του γεγονότος ήταν ότι ο χωροφύλακας πήγε το κορίτσι στο Ψυχιατρικό νοσοκομείο του Βελιγραδίου.
Πέρασαν δεκαπέντε μέρες. Η
Πρόνοια προσέχει τους δίκαιους. Ένας ενάρετος Βελιγραδιώτης,
αφυπνισμένος από το Πνεύμα του Θεού, έμαθε για την υπόθεση, πήγε αμέσως
στο νοσοκομείο, ρώτησε για το κορίτσι, μίλησε μαζί της και διαπίστωσε
ότι ήταν απολύτως έξυπνη και φυσιολογική. Ζήτησε από τους γιατρούς να
την εξετάσουν ξανά. Οι γιατροί την εξέτασαν ξανά και την έδωσαν
εξιτήριο από το νοσοκομείο την ίδια μέρα, δίνοντάς της πιστοποιητικό ότι
ήταν απόλυτα υγιής ψυχικά και σωματικά. Με άλλα λόγια, ένα απόλυτα υγιές, φυσιολογικό και αγνό πλάσμα.
Έχοντας μάθει για όλα αυτά, ζήτησα από μερικούς πιστούς του Βελιγραδίου να έρθουν μαζί με αυτό το κορίτσι. Και την έφεραν. Όταν μπήκε στο δωμάτιό μου, πήγε πρώτα στην εικόνα και εκεί διάβασε δυνατά στα σερβικά: Πάτερ ημών, Μητέρα του Θεού και Πίστευε.
Αγράμματη. Το όνομά της είναι Γιάνια. Την ρώτησα: Τι έχεις δεμένο σε αυτό το μαντήλι; Αυτό είναι το όπλο μου – λέει. Έλυσε
το μαντήλι της και έδειξε το Ευαγγέλιο και τον σταυρό. Ποιος σου
διαβάζει λοιπόν, όταν είσαι αγράμματος; – τη ρώτησα. Καλοί άνθρωποι μου
διαβάζουν, και ο Πατέρ ημών εν τοις ουρανοίς μου, προσθέτει.
Διάβασα όλα τα έγγραφά της, διάβασα το εξιτήριό της από το νοσοκομείο, τη
ρώτησα για τον εαυτό της για πολλή ώρα, για το έργο της και το κήρυγμά
της. Απάντησε σε όλες μου τις ερωτήσεις γρήγορα και με χαρά. Όλα όσα
είπε ήταν καινούργια και φρέσκα σαν δροσιά του βουνού. Θα μου έπαιρνε
πολύ χρόνο για να διηγηθώ ολόκληρη τη συζήτησή μου μαζί της. Για να
διηγηθώ μόνο ένα μέρος του κηρύγματός της προς τον λαό. Όταν της ζήτησα
να επαναλάβει ένα από τα κηρύγματά της, το οποίο συνήθως εκφωνεί στον
λαό, σηκώθηκε, έκανε τον σταυρό της, απήγγειλε μερικές προσευχές,
σταύρωσε τα χέρια της στο στήθος της και άρχισε. Αρχικά, είπε
πώς λιποθύμησε δύο φορές, αν και δεν είχε αρρωστήσει ποτέ, πώς σε αυτή
την κατάσταση μουδιάσματος είδε τον παράδεισο και την κόλαση, πώς η
Μητέρα του Θεού κάποτε τη δίδαξε σε ένα όνειρο πώς να προσεύχεται στον
Θεό, και ούτω καθεξής. ( σσ άλλη αναπεσούσα εν Χριστώ όπως η αγία Βαρβάρα η Ρωσίδα) Και το δεύτερο μέρος του κηρύγματός της ήταν μια νουθεσία προς τον λαό. Και αυτό το μέρος έχει ως εξής:
«Πώς
θα είναι καλό για εμάς, αδελφέ, όταν βλασφημείς τον Θεό και τα άγια
πράγματα του Θεού κάθε μέρα; Ο Θεός είναι ελεήμων και σου δίνει ψωμί,
και εσύ πετάς πέτρες εναντίον Του. Μην το κάνεις αυτό, αδελφέ, μην το
κάνεις, αλλά δέσε τη γλώσσα σου και μην την αφήσεις να υπηρετεί τον
διάβολο. Χρησιμοποίησε τη γλώσσα σου για τη δόξα του Θεού. Μετανόησε, αδελφέ, μετανόησε από τη ρίζα της ψυχής σου και πες: αλληλούια, αλληλούια, Κύριε ελέησον.
Πώς
θα είναι καλό για εμάς, χωριό, όταν σκοτώνεις τη ζωή στην κοιλιά σου; Ο
Θεός σε έκανε άξιο να κουβαλάς τη ζωή Του στην κοιλιά σου, και εσύ τη
σκοτώνεις. Πώς λοιπόν, χωριό, θα πέσει η βροχή και το σιτάρι θα
καρποφορήσει; Μην το κάνεις αυτό, χωριό, μην το κάνεις, αλλά γονάτισε
και ευχαρίστησε τον Θεό που σε έκανε άξιο να κουβαλάς τη ζωή Του στο
σώμα σου. Μετανόησε, χωριό, για την αμαρτία που έχεις διαπράξει μέχρι
τώρα. Μετανόησε και ψάλλοντας στον Θεό: αλληλούια, αλληλούια, Κύριε
ελέησον.
Πώς μπορούμε, αδελφέ, να κάνουμε το κακό και να ελπίζουμε
Για καλό; Δεν ξέρεις, αδελφέ, ότι όταν κλέβεις, ο Θεός είναι μάρτυρας,
όταν σκοτώνεις, ο Θεός είναι μάρτυρας, όταν πέφτεις, ο Θεός είναι
μάρτυρας. Δεν ξέρεις, αδελφέ, ότι ο Θεός κάποια μέρα θα αποκαλύψει τη
μαρτυρία του; Αδελφέ μου, κάνε το καλό και έλπιζε στο καλό. Νηστεύστε,
προσευχηθείτε στον Θεό και δώστε ελεημοσύνη και ψάλλετε πάντα:
αλληλούια, αλληλούια, Κύριε ελέησον.
Ένα μεγάλο κακό θα έρθει
πάνω σε αυτόν τον λαό, αδελφέ, αν ο λαός δεν μετανοήσει γρήγορα και δεν
επιστρέψει στον Θεό. Ο αγαπητός Άγιος Σάββας μου το είπε. Ένα μεγάλο
κακό, λέει, θα έρθει πάνω σε αυτόν τον λαό, και είναι κοντά, πολύ κοντά,
αν ο λαός δεν μετανοήσει και δεν επιστρέψει στον Θεό. Μερικοί μαύροι
εχθροί θα επιτεθούν σε αυτή τη γη, αδελφέ, και θα υπάρξει μεγαλύτερη
σφαγή από ποτέ. Ο αγαπητός Άγιος Σάββας θα την αποτρέψει,
αδελφέ, αν ο λαός μετανοήσει γρήγορα, σταυρώσου ευλαβικά με τον άγιο
σταυρό και ραντίστε με αγιασμό και ευωδιαστό βασιλικό. Γι’ αυτό, ας
μετανοήσει ο λαός και ας ψάλλει: αλληλούια, αλληλούια, Κύριε ελέησον.
Ελέησον, αδελφέ, πρωί και βράδυ στην Υπεραγία Τριάδα και την Υπεραγία και Ωραία Θεοτόκο, και θα γεννήσεις λευκό σιτάρι και αμπέλια. Αλλά συγκράτησε, αδελφέ, τη γλώσσα σου από το να καταριέται και να βλασφημεί τον Θεό και τα άγια του Θεού. Προσευχήσου,
χωριό, στην Αγία Παρασκευή τη Μεγαλομάρτυρα και την Αγία Κυριακή,
λαμπρότερη από τον ήλιο, και θα γεννηθεί το αγέννητο παιδί σου, και το
γεννημένο παιδί θα μεγαλώσει. Μόνο, χωριό, εγκατέλειψε τη μεγάλη
αμαρτία. Αλλά μόνο προσευχήσου και ψάλλοντας: αλληλούια, αλληλούια, Κύριε ελέησον. Αμήν, Αμήν, Αμήν.»
Εδώ, έτσι κηρύττει ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι, η αγράμματη Γιάντζα. Τα λόγια της, θα έλεγε κανείς, πρώτα λούζονται με δάκρυα και μετά ρέουν στη γλώσσα. Γι’ αυτό, όταν κηρύττει, κλαίει και ο κόσμος κλαίει γύρω της. Και δεν υπάρχει πιο δυνατό ειρηνευτικό μέσο από τα δάκρυα. Έχετε ακούσει ποτέ στη ζωή σας ένα τόσο απλό, τόσο ρυθμικό και τόσο συγκινητικό κήρυγμα; Είναι το κήρυγμα ενός αθώου, αδαούς και αναλφάβητου παιδιού, το οποίο οι ενήλικοι και ώριμοι άνθρωποι, με τη δύναμη της εξουσίας και στο όνομα της τάξης και της ειρήνης το οδήγησαν στο ψυχιατρείο. Και ακούσια, επαναλαμβάνει κανείς τα λόγια του Σωτήρα: Ευχαριστώ Σοι, Πατέρα, Κύριε του ουρανού και της γης, ότι έκρυψες αυτά τα πράγματα από σοφών και συνετών, και τα αποκάλυψες σε νήπια. /Ματθ. 11, 25/ Και αυτός ο λαός ονόμασε «θρησκευτική τρέλα»! Και αυτό ονομάστηκε ακόμη και «θρησκευτική τρέλα» από έναν ιεροκήρυκα της πίστης! Πράγματι, οι ψευδείς αντιλήψεις αυτού του κόσμου έχουν γεμίσει τον εγκέφαλο πολλών ιερέων, και δεν κρίνουν πνευματικά αλλά σωματικά /Ιωάννης 8:15/
(σσ Οι σαλοί είναι οι περιθωριακοί της Εκκλησίας.
η συκοφαντία των χαρισματικών είναι προ ημερησίας διάταξης. όσα δεν φτάνει η αλεπού τα λέει κρεμαστάρια. Η αρχέγονη πνευματική προσβολή του Κάιν.. όλοι νιώθουν απειλή από τους χαρισματικούς και πιο πολύ οι ” αναγνωρισμένοι” γιατί ανά πάσα στιγμή τους βλέπουν νοερά με άλλα μάτια και νιώθουν απειλή.. Αισθάνονται γυμνοί μπροστά στον ένθεο όπως μπροστά στο Θεό ”και ένδυμα ουκ έχω’‘ και καταλαβαίνουν ότι μπορούν να τους αποκαλύψουν την πιο καταχωνιασμένη αδικία τους και να φανούν μικροί στα μάτια των ανθρώπων που τους έχουν ανεβάσει στους ….7 ουρανούς και να χάσουν την πρωτοκαθεδρία, και το μονοπώλιο του Πνεύαμτος. Γι αυτό ιερείς όπως εδώ αλλά ως και επίσκοποι τους συκοφαντούν για ν΄ακυρώσουν τη μαρτυρία των σαλών. Πολλές φορές και για πολύ μένουν στο περιθώριο. Οι σαλοί είναι οι περιθωριακοί της Εκκλησίας... Τέτοιοι σαλοί είναι οι διασαλευτές της ”εκκλησιαστικής” τάξης κι ασφάλειας είναι ”άγγελοι” που ταράζουν τα τελματίζοντα ύδατα στη Σιλωάμ. Είναι οι θεραπευτές και όχι οι ασθενείς. Είναι οι απόκληροι-αποκληρωμένοι, κληρονόμοι της Βασιλείας των ουρανών..αλλά ”λίθον ον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος εγενήθη εις κεφαλήν γωνίας”. Ο άγιος την αναγνώρισε. Άγιος αναγνωρίζει άγιο..γι αυτά και τα άγια τοις αγίοις)
Σε εκείνους για τους οποίους οι πιστοί μας αποτελούν ακόμα ένα
ανεξήγητο αίνιγμα, θα τολμούσα να πω: Μην κρίνετε, κύριοι, πριν
μετρήσετε και εξετάσετε σωστά. Το πρότυπο για αυτή τη μέτρηση και την
εξέταση είναι οι Άγιες Γραφές και οι Βίοι των Αγίων. Θα κάνετε
λάθος αν μετρήσετε και αξιολογήσετε σύμφωνα με τους ψευδείς και
κακόβουλους τύπους του κόσμου. Να ξέρετε ότι από τα χίλια παραδείγματα
της λεγόμενης «θρησκευτικής τρέλας», μόλις μία περίπτωση είναι αληθινή.
Επομένως, μην οδηγείτε σε τρελοκομείο εκείνους που, με την πίστη και την
αγνότητά τους, μπορούν να είναι οι κριτές σας και στους δύο κόσμους.
Πηγή: Άπαντα – Άγιος Επίσκοπος Νικόλαος (Βελιμίροβιτς), Βιβλίο Χ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου