Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2022

«... τον Μάρτιο στην Ευρώπη...»

 

Πριν λίγες ημέρες, συναναστράφηκα έναν ηλικιωμένο άνθρωπο, μπασμένο σε πολλά για τρεις ημέρες και με ιδιαίτερη σχέση με οτιδήποτε κινείται στην σφαίρα του παρασκηνίου. Συζήτηση στην συζήτηση, εμπεδώθηκε ένα κλίμα εμπιστοσύνης κι ο κύριος αυτός άρχισε να μου ανοίγεται ολοένα και περισσότερο. Ο ίδιος ήταν ιδιαίτερα ευκατάστατος με υψηλές γνωριμίες, απ' όσο ήμουν σε θέση να αντιληφθώ.

    Στην τελευταία μας συνομιλία,

αναφέρθηκα σε έναν μεγάλο Έλληνα επιστήμονα, το όνομα του οποίο όταν άκουσε να το αναφέρω, πετάχτηκε πάνω λέγοντας «ξέρεις τον Α.........; Είναι φίλος μου, κάτσε να τον πάρω τηλέφωνο...» όπως και έκανε.

    Με τα πολλά στην τελευταία μας συνομιλία κι εκεί που μιλούσαμε, χτύπησε το κινητό του κι άρχισε να μιλάει, σε μια ξένη ευρωπαϊκή γλώσσα - για ευνόητους λόγους δεν την αναφέρω - για περίπου 15 λεπτά.

    Κλείνοντας το κινητό, γυρνάει και μου λέει «ξέρεις ποιος είναι αυτός; Είναι ο πρώην μου συνέταιρος..» κι άρχισε να μου λέει για μια εταιρία που είχαν κάνει και είχε σχέση με στρατιωτικό υλικό ενώ ο ίδιος ασχολούνταν με τελείως διαφορετικό αντικείμενο. 

    Και συνέχισε:

αυτός που λες είναι πλέον συνταξιούχος αλλά υπήρξε δικτυωμένος στις μυστικές υπηρεσίες (σ.σ. μετά κατάλαβα ότι μάλλον σε κάποια στοά της χώρας του θ' ανήκε...) κι ό,τι μου έχει πει τα τελευταία χρόνια, έχει πέσει σε όλα μέσα! Σε όλα!

    Μου είπε τώρα ότι περιμένει να τελειώσει μια θεραπεία η γυναίκα του και ότι θέλει να φύγει από την χώρα του (σ.σ. του ευρωπαϊκού νότου) γιατί οι πληροφορίες του λένε ότι τον Μάρτιο στην Ευρώπη θα γίνει χαμός! 

    Αφού μιλήσαμε λίγο ακόμη, πριν φύγει του είπα ότι «ένα χωριατόπουλο από τα Τρίκαλα μου είπε πως "οι μεγάλοι τον πλούτο τον έχουνε - τον έλεγχο των ανθρώπων, θέλουνε πλέον!"». «Έτσι ακριβώς είναι! Έρχονται δύσκολες μέρες...»  μου είπε κι έφυγε.

    Στην αναζήτηση που έκανα κατόπιν στο ίντερνετ. βρήκα ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν Πρόεδρος σε είδος Λέσχης, στην κρίσιμη επαρχιακή πόλη όπου μένει και οι υψηλές του γνωριμίες του δεν ήταν καθόλου τυχαίες όπως διαπίστωσα από δημοσιευμένες φωτογραφίες που βρήκα στο διαδίκτυο...

Τον τελευταίο λόγο για όλα τον έχει ο Θεός!

iliarihto.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου