Οι Άγιοι περιβάλλουν με την αγάπη τους όλο το κόσμο. Βλέπουν και ξέρουν πως αποκάναμε από τις θλίψεις, πως ξεράθηκαν οι καρδιές μας, και γι᾽ αυτό μεσιτεύουν ακατάπαυστα στο Θεό για μας. Το Άγιο Πνεύμα τους εξέλεξε για να προσεύχωνται για όλο το κόσμο και τους έδωσε πηγές δακρύων. Άγιος Σιλουανός.

 

 

Συναξάριον τοῦ Πεντηκοσταρίου.
Τῇ σήμερον ἡμέρᾳ, Κυριακῇ μετὰ τὴν Πεντηκοστήν, τὴν τῶν ἀπανταχοῦ τῆς οἰκουμένης ἐν Ἀσίᾳ, Λιβύῃ, Εὐρώπῃ, καὶ Ἀμερικῇ, Βοῤῥᾷ τε καὶ Νότῳ, Ἁγίων πάντων Ἑορτὴν ἑορτάζομεν.

Συναξάριον τοῦ Μηναίου.
Τῇ ιθʹ (19η) τοῦ μηνός Ἰουνίου, μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἰούδα.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ζωσίμου εκ Ἀπολλωνιάδος τῆς Θράκης
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Ζήνωνος.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Παϊσίου του Μεγάλου
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Ἀσύγκριτος, μαχαίρᾳ τελειοῦται
Τῇ αὐτῇ ἡμέρα, ἡ Ἁγία Μάρτυς Ἀλίνα ἐκ Βελγίου, ἐν ἔτει 640 τελειοῦται
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Βαρλαάμ τοῦ Βάζσκυ τοῦ ἐκ Ρωσίας (1467)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἰώβ Πατριάρχου Μόσχας (1607)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρός ἡμῶν Παϊσίου, τοῦ ἐν τῇ μονῆ Χιλανδαρίου τοῦ ῎Αθῳ ἀσκήσαντος, τοῦ Βουλγάρου

Στίχοι
Τοῦ Κυρίου μου πάντας ὑμνῶ τοὺς φίλους.
Εἶ τις δὲ μέλλων, εἰς τοὺς πάντας εἰσίτω.

Ολόκληρον το Ευαγγέλιον συνοψίζεται εις μίαν παραγγελίαν του Θεού προς όλους ημάς: «Άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιος ειμί» (Α’ Πετρ. 1,16). Η οδός των χριστιανών είναι: «η των αγίων οδός» (Εβρ. 9,8). Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Όταν σκεπτόμαστε τους Αγίους, μας σκέπτονται και οι Άγιοι και μας βοηθούν. Έτσι πιάνει κανείς φιλία με τους Αγίους, που είναι η πιό σίγουρη φιλία.
Κάθε μέρα έχουμε τόσους Αγίους πού εορτάζουν! Είναι ζωντανή η παρουσία των Αγίων, Καί όταν ακόμη εμείς δέν τους βρίσκουμε, εκείνοι μας βρίσκουν!

Αυτή είναι και η δουλειά όλων γενικά των Αγίων· να βοηθούν και να προστατεύουν εμάς τους ταλαίπω­ρους ανθρώπους από τους ορατούς και αοράτους πει­ρασμούς. Δική μας δουλειά είναι, όσο μπορούμε, να ζούμε πνευματικά, να μη στενοχωρούμε τον Χριστό, να ανάβουμε το καντηλάκι στους Αγίους και να τους παρακαλούμε να μας βοηθούν. Σε αυτήν την ζωή έχου­με ανάγκη βοηθείας, για να μπορέσουμε να πάμε κοντά στον Χριστό. Στην άλλη ζωή, εάν ο Θεός μας αξιώση και πάμε κοντά Του, ούτε και τους Αγίους θα «κουρά­ζουμε», αλλά ούτε και θα υπάρχη λόγος να τους παρα­καλούμε να μας βοηθήσουν.
‘Καλοί άνθρωποι υπάρχουν παντού. Όμως, Αγίους δεν έχει πουθενά αλλού, παρά μόνο στην Ορθοδοξία μας”.

«Η Παναγία και οι άγιοί μας σκανδαλωδώς μας βοηθάνε! Ποια χώρα έχει τους αγίους που έχουμε εμείς – η Αλάσκα»; “…Η Ελλάδα δεν παράγει αυτοκίνητα, αλλά ακόμα βγάζει Αγίους… εδώ βρίσκεται η αξία της, στη ζωντανή Ορθόδοξη παράδοσή της, που ακόμα και σήμερα βγάζει ΑΓΙΟΥΣ… ότι πολυτιμότερο δηλαδή”.

Πολλοί άγνωστοι Άγιοι βοηθούν και χωρίς να τους γνωρίζουμε. Αυτοί για μένα είναι μεγαλύτεροι Άγιοι. Δεν έχουν καμμιά δόξα από τους ανθρώπους, αλλά μόνον από τον Θεό. Από μεγάλη ταπεινοφροσύνη παρα­κάλεσαν τον Θεό επίμονα – έτσι μου λέει ο λογισμός – να μείνουν άγνωστοι, για να μην τιμηθούν από τους ανθρώπους, αλλά να συνεχίζουν να τους βοηθούν με τον ίδιο τρόπο, «εν τω κρυπτώ». Αυτούς τους αγνώ­στους Αγίους, πρέπει να τους έχουμε σε μεγάλη ευλάβεια και να τους χρεωστούμε πολλή ευγνωμοσύνη, γιατί μας βοηθούν σιωπηλά με τις πρεσβείες τους και με το σιωπηλό τους παράδειγμα, την αφάνειά τους.
Κάποτε ήθελα να γράψω για έναν Πατέρα στο Άγιον Όρος, που είχε κοιμηθή. Είχα φέρει στον νού μου όλα τα περιστατικά της ζωής του, που γνώριζα, κι ένα βράδυ κάθησα να τα γράψω. Άναψα το κερί, πήρα το μολύβι και το τετράδιο, αλλά δεν θυμόμουν τίποτε· ούτε και το όνομά του, ενώ τον ζούσα πολύ έντονα τις ημέρες εκείνες. Έφερα στον νού μου όλο το Άγιον Όρος με την σειρά· τα Μοναστήρια, τις Σκήτες, τα Καλύβια, από όπου είχα περάσει. Το πήρα και από την ανατολική πλευρά, μήπως θυμηθώ κάτι· τίποτε. Το πήρα και από την δυτική· τίποτε. Πήρα την χρονολογία από τότε που πήγα στο Άγιον Όρος και σκέφθηκα με ποιούς Πατέρες συναναστράφηκα· τελικά, τίποτε δεν μπόρεσα να θυμηθώ. Φαίνεται, ο Πατέρας δεν θέλησε να φανερωθή και ο Θεός έκανε το θαύμα του. Μέχρι στιγμής το μόνον που θυμάμαι είναι ότι ο βίος του με είχε εντυπωσιάσει πιο πολύ από τον βίο όλων των άλλων Αγιορειτών Πατέρων για τους οποίους έγραψα. Από αυτό κατάλαβα και ότι, αν ο Θεός δεν θέλη, ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάνη τίποτε. Και λίγο πάλι αν φυσήξη ο Θεός, γίνεται ο άνθρωπος φιλόσοφος.

Το αν θα κάνη ένας Άγιος θαύματα ή όχι, αυτό είναι θέμα του Θεού. Τα πολλά όμως θαύματα των Αγίων μέ­νουν άγνωστα.
Τίποτε δεν είναι δύσκολο για τον Θεό και για έναν Άγιο που έχει παρρησία στον Θεό. Ο Χριστός είπε: «Θα σάς δώσω δύναμη να κάνετε θαύματα περισσότερα και μεγαλύτερα από όσα έκανα εγώ». Αυτός ο λόγος του Χριστού δείχνει και την ταπείνωσή Του και τον πλούτο της Χάριτος που μας δίνει. Είναι συγκινητική η ταπείνωση του Χριστού· έδωσε στους Αγίους την Χάρη και την δύναμη να ανασταίνουν ακόμη και νε­κρούς, όπως Εκείνος. …. Ο Θεός μας έδωσε την δυνατότητα να γίνουμε άγιοι, να κάνουμε θαύματα, όπως έκανε και Εκείνος.

Άγιος Σιλουανός

Στην καρδιά των αγίων ζει η χάρη του Αγίου Πνεύματος, που τους κάνει συγγενείς του Θεού, και αυτοί αισθάνονται φανερά ότι είναι πνευματικά τέκνα του ουράνιου Πατέρα και για αυτό λένε: «Πάτερ ημών ».

«Εγώ τους εμέ φιλούντας αγαπώ, τους δε δοξάζοντάς με δοξάσω», λέγει ο Κύριος (πρβλ. Παρ. η’ 17, Α’ Βασιλ. β’ 30).
Ο Θεός δοξάζεται με τους Αγίους Του και οι Άγιοι δοξάζονται από τον Θεό.
Η δόξα που δίνει ο Θεός στους Αγίους είναι τόσο μεγάλη, που αν έβλεπαν οι άνθρωποι τον Άγιο όπως είναι, από την ευλάβεια και το φόβο θα έπεφταν καταγής, γιατί ο σαρκικός άνθρωπος δεν μπορεί ν’ αντέξη τη δόξα της ουράνιας εμφανίσεως. Ο Κύριος χάρισε το Άγιο Πνεύμα στους Αγίους, κι αυτοί μας αγαπούν με το Άγιο Πνεύμα.
Οι Άγιοι ζουν σ᾽άλλο κόσμο κι εκεί βλέπουν με το Άγιο Πνεύμα την θεία δόξα και την ομορφιά του προσώπου του Κυρίου. Αλλά με το ίδιο Άγιο Πνεύμα βλέπουν και τη ζωή και τα έργα μας. Γνωρίζουν τις θλίψεις μας κι ακούνε τις θερμές προσευχές μας. Ζώντας στη γη διδάχτηκαν την αγάπη του Θεού από το Άγιο Πνεύμα. Κι όποιος απέκτησε στη γη την αγάπη διαβαίνει μαζί της στην αιώνια ζωή στη Βασιλεία των Ουρανών, όπου η αγάπη αυξάνει ωσότου γίνη τέλεια. Κι αν στη γη η αγάπη δεν μπορή να λησμονήση τον αδελφό, πολύ περισσότερο στους ουρανούς οι Άγιοι δεν μας λησμονούν και δέονται για μας.

Οι Άγιοι περιβάλλουν, με το Άγιο Πνεύμα, με την αγάπη τους όλο το κόσμο. Βλέπουν και ξέρουν πως αποκάναμε από τις θλίψεις, πως ξεράθηκαν οι καρδιές μας, πως παρέλυσε η ακηδία τις ψυχές μας, και γι᾽ αυτό μεσιτεύουν ακατάπαυστα στο Θεό για μας.

Το Άγιο Πνεύμα τους εξέλεξε για να προσεύχωνται για όλο το κόσμο και τους έδωσε πηγές δακρύων. Το Άγιο Πνεύμα σκορπίζει στους εκλεκτούς Του τόσο μεγάλη αγάπη, ώστε οι ψυχές καίγονται από την επιθυμία να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και να δουν τη δόξα του Κυρίου.
Το Άγιο Πνεύμα είναι αγάπη. Κι αυτή η αγάπη πλημμυρίζει όλες τις ψυχές των ουρανοπολιτών αγίων. Και το ίδιο Άγιο Πνεύμα είναι στη γη, στις ψυχές όσων αγαπούν τον Θεό.
Εν Πνεύματι Αγίω όλοι οι ουρανοί βλέπουν τη γη, ακούγουν τις προσευχές μας και τις προσκομίζουν στον Θεό.

***

Ομιλία
Για τους αγίους ανθρώπους του Θεού.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς,

«Ὑπὸ Πνεύματος Ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι» (Β΄ Πέτρ. α΄ 21)

Αυτή η μαρτυρία προέρχεται από τον Απόστολο Πέτρο, που ήταν ο ίδιος αυτός άγιος άνθρωπος του Θεού, η πέτρα της Πίστεως και στρατιώτης του Σταυρού. Ως άγιος άνθρωπος του Θεού εξήγησε από την δική του προσωπική εμπειρία, πώς μιλούσαν και πώς μιλούν ακόμη οι άγιοι άνθρωποι του Θεού: υπό Πνεύματος Αγίου φερόμενοι ελάλησαν.

Δεν μιλούσαν κατά την δική τους διανοητική επεξεργασία, ούτε κατά την δική τους μνήμη, ούτε κατά τις δικές τους εικασίες, ούτε κατά την δική τους ευφράδεια. Μιλούσαν θεοπνεύστως, εκ του Αγίου Πνεύματος και δι’ Αυτού. Μέσω αυτών των θεοφόρων ανέβλυζε η Σοφία του Θεού και αποκαλυπτόταν η Αλήθεια του Θεοϋ. Η Αγία Γραφή δεν γράφτηκε με την ψευδή κάλαμο των γραμματέων (« σχοῖνος ψευδὴς γραμματεῦσιν »-Ιερεμίας 8,8) γράφτηκε από τούς διακόνους και τούς εκλεκτούς του Αγίου Πνεύματος του Θεού. Ούτε γράφτηκε η Αγία Γραφή από επαγγελματίες συγγραφείς, αλλά από τους αγίους του Θεού, τους οποίους καθοδηγούσε και «ανάγκαζε» το Άγιο Πνεύμα να γράψουν. Παρότι συχνά εκείνοι δεν ήθελαν να γράψουν, κάποτε μάλιστα διαμαρτύρονταν γι’ αυτό, όμως ένιωθαν υποχρεωμένοι να το κάνουν, όπως μαρτυρεί ο άγιος Προφήτης Ιερεμίας:« καὶ εἶπα· οὐ μὴ ὀνομάσω τὸ ὄνομα Κυρίου καὶ οὐ μὴ λαλήσω ἔτι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ. καὶ ἐγένετο ὡς πῦρ καιόμενον φλέγον ἐν τοῖς ὀστέοις μου, καὶ παρεῖμαι πάντοθεν καὶ οὐ δύναμαι φέρειν» (Ιερεμίας 20,9).

Ω! αδελφοί μου, η Αγία Γραφή ουκ έστιν εξ ανθρώπων, αλλά εκ του Θεού. Ουκ έστιν εκ της γης, άλλ’ εκ του ουρανού. Ούτε εκ του σώματος έστιν, άλλ’ εκ του Πνεύματος. Ναι, εκπορεύεται από το Πνεύμα του Θεού, είναι θεόπνευστη! Οι άγιοι αυτοί άνθρωποι του Θεού -Προφήτες, Ευαγγελιστές, Απόστολοι, Πατέρες, Ποιμένες και Διδάσκαλοι – έγραψαν ότι τους ενέπνευσε η Σοφία και η Αλήθεια του Αγίου Πνεύματος.

Ω! Παράκλητε Θεέ, το Πνεύμα της Σοφίας και της Αλήθειας, έμπνευσέ μας με την ζωοφόρο πνοή Σου, για να αναγνωρίζουμε τη Σοφία και την Αλήθεια και να ζούμε σύμφωνα με αυτές.

Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τούς αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Οχρίδας», (Μάιος),

***

Οι μεγάλοι ιεράρχες, οι στύλοι της Ορθοδόξου Εκκλησίας γνώριζαν πώς να συνδυάζουν το πράο με το αυστηρό του χαρακτήρα τους: πραότητα εξέφραζαν προς τους δικαίους και τους μετανοημένους και αυστηρότητα προς τούς αμετανόητους εγκληματίες.
Κάποια Κυριακή, μετά την Θεία Λειτουργία, ο τσάρος Ιβάν ο Τρομερός πλησίασε τον μητροπολίτη Φίλιππο για να λάβει την ευλογία του. Ο μητροπολίτης έκανε σαν να μην τον είδε και συνέχισε να ατενίζει την εικόνα του Σωτήρος Χριστού. Αμέσως ο υπασπιστής του τσάρου πλησίασε τον μητροπολίτη και του είπε: «Σεβασμιωτατε, ο αρχηγός είναι ενώπιον σας, ευλογείστε τον». Ο μητροπολίτης κοίταξε κατάματα τον τσάρο και είπε: «Ω! τσάρε, να φοβάσαι την κρίση του Θεού! Εδώ προσφέρουμε την Αναίμακτη Θυσία στον Θεό και έξω από το ιερό χύνεται το αίμα των χριστιανών. Πόσοι αναρίθμητοι αθώοι άνθρωποι υποφέρουν; Εσύ στέκεσαι σε θρόνο επηρμένο, αλλά εντούτοις είσαι άνθρωπος!».
Έξω φρενών ο τσάρος πρόσταξε τον μητροπολίτη να παύσει να μιλά, αλλά εκείνος συνέχισε απτόητος λέγοντας: «Ποιά είναι η πίστη μου, αν παραμείνω σιωπηλός;». ‘Ύστερα ο τσάρος άρχισε να απειλεί τον μητροπολίτη κι εκείνος με πραότητα του απάντησε: «Εγώ πάροικος είμαι και παρεπίδημος στη γη και είμαι έτοιμος να μαρτυρήσω γιά την Αλήθεια!»*
Μετά από λίγο ο θηριώδης τσάρος έβαλε ανθρώπους να θανατώσουν με στραγγαλισμό τον μητροπολίτη• όμως δεν μπορούσε να στραγγαλίσει τον άγιο.
* Ότι πάροικος εγώ ειμί παρά σοι και παρεπίδημος καθώς πάντες οι πατέρες μου (Ψαλμός 38,13), βλ. και Έβρ. 13,14. 
Πηγή:Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Οχρίδας», (19 Μαΐου),
http://prologue.orthodox.cn/May19.htm

***

Κάποτε οι μοναχοί ρώτησαν τον Μέγα Παΐσιο: «Πάτερ, πες μας έναν λόγο σωτηρίας και πώς πρέπει να ζούμε, κατά Θεόν;» Ο γέροντας τους απάντησε: «Πηγαίνετε και τηρήστε τις εντολές του Θεού και φυλάξτε τις παραδόσεις των Πατέρων».
Η παράδοση των Πατέρων είναι η εμπειρία των αγίων στο πνευματικό πεδίο, η τεράστια εμπειρία σχεδόν δύο χιλιάδων ετών, η εμπειρία πολλών εκατοντάδων και χιλιάδων αγίων ανδρών και γυναικών. Τι αμύθητος πλούτος σοφίας! Τι τεράστιος όγκος αποδείξεων για κάθε αλήθεια της Αγίας Γραφής! Όλον αυτόν τον θησαυρό, όλην αυτήν τη σοφία, όλες αυτές τις αποδείξεις, όλην αυτή την εμπειρία οι Προτεστάντες την έχουν απορρίψει! Ω, παραλογισμός! Ω, η φτώχεια των ζητιάνων!
Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Οχρίδας», (Ιούνιος)
http://prologue.orthodox.cn/June19.htm

Ταῖς τῆς ἀχράντου σου Μητρὸς πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ πάντων τῶν ἀπ’ αἰῶνος Ἁγίων σου, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς, ὡς μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος. Ἀμήν.

Άγιοι γίνεσθε… Η οδός των χριστιανών είναι: «η των αγίων οδός». Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2021/06/26/%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%ce%b9-%ce%b3%ce%af%ce%bd%ce%b5%cf%83%ce%b8%ce%b5-%ce%b7-%ce%bf%ce%b4%cf%8c%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%87%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%b1%ce%bd%cf%8e%ce%bd-%ce%b5/

Η Ελλάδα δεν παράγει αυτοκίνητα, αλλά ακόμα βγάζει Αγίους… εδώ βρίσκεται η αξία της, στη ζωντανή Ορθόδοξη παράδοσή της. Είναι ζωντανή η παρουσία των Αγίων! Και όταν εμείς δεν τους βρίσκουμε, εκείνοι μας βρίσκουν! Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2020/06/13/%ce%b7-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%ac%ce%b4%ce%b1-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%ce%b3%ce%b5%ce%b9-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf%ce%ba%ce%af%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%b1-%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%ac-%ce%b1/

Να μάθουμε το τυπικό του Παραδείσου, που είναι η αδιάλειπτη προσευχή. Να παρακαλάς ταπεινά και να περιμένης με υπομονή, και ο Θεό θα κάνει ό,τι είναι καλύτερο. Έτσι και οι Άγιοι ξέρουν πότε πρέπει να μας βοηθήσουν. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2020/09/16/50914/

Ο Άγιος Παΐσιος για το θάρρος και την παλληκαριά της των Μυροφόρων. Πόσο μεγάλη ήταν η αφοβία των αγίων ανδρών και των αγίων γυναικών!
https://iconandlight.wordpress.com/2022/05/07/78125/

Θα δοθούν πνευματικές μάχες. Οι Άγιοι θα αγιασθούν περισσότερο και οι ρυπαροί θα γίνουν ρυπαρότεροι. Περνάμε τα χειρότερα χρόνια. Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
https://iconandlight.wordpress.com/2019/10/17/33695/

Όσιος Παΐσιος ο Μέγας, Η πιο ευάρεστη αρετή στον Θεό είναι η εν τω κρυπτώ
https://iconandlight.wordpress.com/2020/06/18/%cf%8c%cf%83%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%b1%ce%90%cf%83%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%bc%ce%ad%ce%b3%ce%b1%cf%82-%ce%b7-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%b5%cf%85%ce%ac%cf%81%ce%b5%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%b1%cf%81/

Αληθινά μεγάλος είναι εκείνος κοντά στον οποίο, ο αδύνατος, αισθάνεται μεγάλος. π. Βασίλειος Γοντικάκης
https://iconandlight.wordpress.com/2014/05/30/%ce%b1%ce%bb%ce%b7%ce%b8%ce%b9%ce%bd%ce%ac-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b5%ce%ba%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%ac-%cf%83/

Οι Άγιοι Πατέρες, παλιά, γίνονταν πνευματικοί αιμοδότες. Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
https://iconandlight.wordpress.com/2016/04/17/%ce%bf%ce%b9-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%ce%b9-%cf%80%ce%b1%cf%84%ce%ad%cf%81%ce%b5%cf%82-%cf%80%ce%b1%ce%bb%ce%b9%ce%ac-%ce%b3%ce%af%ce%bd%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%bd-%cf%80%ce%bd%ce%b5%cf%85%ce%bc/

Ο Άγιος Απόστολος Ιούδας ο Θαδδαίος και το «άγιο Μανδήλιο»
https://iconandlight.wordpress.com/2018/06/18/24176/

Εγώ είμαι ο Μέγας Κωνσταντίνος που κατέβηκα από τους ουρανούς για να σου φανερώσω την δόξα που απολαμβάνουν οι μοναχοί στους ουρανούς.. Το όραμα του αγίου Παϊσίου του Μεγάλου
https://iconandlight.wordpress.com/2019/05/20/%CE%B5%CE%B3%CF%8E-%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CE%BC%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CF%84/

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
(Ποίημα τοῦ ὁσίου Νικοδήμου τοῦ ῾Αγιορείτου)

Βλαστοὺς εὐαγγελίου καὶ καρποὺς ἀμαράντους, χοροὺς ἁγίων Πάντων εὐφημήσωμεν πάντες, ἐν ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, μιμούμενοι αὐτῶν τὰς ἀρετάς, καὶ ἀγῶνας τοὺς γενναίους, ἀπὸ ψυχῆς συμφώνως ἀνακράζοντες· δόξα τῷ στεφανώσαντι ὑμᾶς· δόξα τῷ ἁγιάσαντι· δόξα τῷ ἐν τῇ γῇ καὶ οὐρανῷ ὑμᾶς δοξάσαντι.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε

Ὁ ἔνσαρκος ἄγγελος, τῶν Μοναστῶν κορωνίς, ὁ ἄσαρκος ἄνθρωπος, τῶν οὐρανῶν οἰκιστῆς, ὁ θεῖος Παΐσιος, χαίρει τὴ αὐτοῦ μνήμη, σὺν ἠμὶν ἑορτάζων, νέμει τοῖς κοπιῶσι, δὶ’ αὐτὸν θείαν χάριν· διὸ ἐν προθυμία πολλή, τοῦτον τιμήσωμεν.

Ἀπολυτίκιον των Αγίων Φανέντων της Κεφαλονιάς
Ἦχος γ΄. Μέγαν εὕρατο.

Δόξῃ Κύριος καὶ ἀφθαρσίᾳ, κατελάμπρυνεν, πιστοὺς ὁπλίτας, ὡς στρατείαν φυγόντας καὶ αἵρεσιν, τῶν Κεφαλλήνων δὲ νῆσον ἐπλούτισεν, διὰ σεπτῶν σκηνωμάτων τῆς χάριτος. Ὅθεν ἅπαντες, τοὺς τρεῖς Φανέντας τιμήσωμεν, Χριστοῦ ἀῤῥαγεῖς ἀμύντορας, Γρηγόριον Θεόδωρον καὶ Λέοντα.

Ἀπολυτίκιον του Οσίου Γρηγορίου του εκ Μυστρά, του εν Στρογγυλή των Λιχάδων
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Λακεδαίμονος γόνον τοῦ Μυστρᾶ τὸ ἐκβλάστημα, νήσου Στρογυλῆς τῆς ἀοίκου, πολιστὴν γενναιότατον, Ὠρεῶν Εὐβοίας φωτιστήν, καὶ πλείστων μοναχῶν τὸν ποδηγόν, τὸν Ὅσιον Γρηγόριον εὐσεβῶς, τιμήσωμεν κραυγάζοντες· δόξα τῷ δεδωκότι σοὶ ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

iconandlight.wordpress.com