ΩΣ ΕΔΩ! Που είναι η επίσημη Εκκλησία να καταδικάσει τους βλάσφημους και ιερόσυλους !

 Του Γιάννη Παπανικολάου – ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

 

Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο που διηγούνται ότι στην ζωή τους συνέβη κάποιο θαυμαστό γεγονός.

Η ιστορία των θρησκειών μας διδάσκει πότε και πώς πρέπει να τα δεχόμαστε. Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, μέσα από τους βίους των αγίων της, έχει να δείξει στα βάθη των αιώνων άπειρα θαύματα, γεγονός που σεβάστηκε και δεν έχει αμφισβητήσει η πλειοψηφία των ανθρώπων, είτε πιστεύουν σε Θεό είτε όχι. Είτε πιστεύουν στο Ισλάμ, στον Βούδα ή όπου αλλού.

Και όμως στις ημέρες μας παρατηρούμε ορισμένοι,χαρακτηριζόμενοι συνήθως διανοητές ή ό,τι δήποτε άλλο, όχι μόνο να μην δέχονται ή να αμφισβητούν τα θαύματα(δικαίωμά τους άλλωστε) που συνέβησαν σε άλλους, αλλά το κυριώτερο ασεβέστατα και προκλητικότατα να τα διακωμωδούν και να τα ειρωνεύονται! Και όχι βέβαια μόνο τα θαύματα, αλλά και τους ίδιους τους αγίους και τους βίους τους.  Και αυτό εν ονόματι της ελευθερίας της έκφρασης του λόγου!

Ο χλευασμός και η κοροϊδία της πίστης του άλλου από την πλευρά όσων δεν πιστεύουν έχει ένα και μόνο σκοπό: την χαλάρωση της πίστης μέχρι και την απόρριψή της, αλλά και την προώθηση μιας ειδικού τύπου και σκοπού αντιθρησκευτικής προπαγάνδας και αθεϊστικής ιδεολογίας. Είναι επομένως διαφορετικό πράγμα να μην πιστεύει κάποιος, και δικαιούται ο καθένας να έχει την άποψή του για το θέμα της θρησκείας, και διαφορετικό να χλευάζει και να ειρωνεύεται ή και να βλασφημεί την πίστη του άλλου, οποιαδήποτε και άν είναι.

Και είναι μέγιστη υποκρισία να υπερασπίζεσαι κάποιον όταν θίγεται το Ισλάμ ή η Εβραϊκή θρησκεία, αλλά να μην υπερασπίζεσαι εκείνον του οποίου θίγεται η χριστιανική πίστη. Δηλαδή όταν θίγεται το Ισλάμ να θεωρείται ισλαμοφοβία ή αντίστοιχα αντισημιτισμός και όταν θίγονται οι χριστιανικές αξίες της πίστης των Χριστιανών να περιπαίζονται, να διακωμωδούνται και να πολεμούνταιμέχρι πλήρους εξευτελισμού! Εάν αυτό το δείγμα της ασεβούς των ανθρώπων συμπεριφοράς θεωρείται πολιτισμός, αμεροληψία, αντικειμενικότητα ή σεβασμός τότε οι λέξεις έχουν χάσει την σημασία τους.

Ειδικά τα τελευταία χρόνια εδώ στην Ελλάδα, τα φαινόμενα αυτά της βλασφημίας και της απαξίωσης των χριστιανικών αξιών έχουν πολλαπλασιαστεί, με αποτέλεσμα να προκαλείται μέχρι αγανακτήσεως το θρησκευτικό αίσθημα των ορθόδοξων πιστών. Αυτό το γεγονός, δυστυχώς, η επίσημη Εκκλησία δεν βγήκε να το καταδικάσει «στεντορεία τη φωνή» και να ζητήσει εξηγήσεις από τους όποιους βλάσφημους και ιερόσυλους, οι οποίοι καταχρώνται και εκμεταλλεύονται την σιωπή και την ευγένεια του ορθόδοξου πιστού λαού για τον βαθύ εξευτελισμό της πίστης του.

Όμως, άς θυμηθούμε εδώ την απάντηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στο ράπισμα του δούλου του Αρχιερέα: «εάν κακώς ελάλησα, μαρτύρησον περί του κακού. Ει δε καλώς, τί με δέρεις;»! Επίσης να θυμηθούμε και την έφεση του φυλακισμένου σε φυλακή της Καισάρειας της Παλαιστίνης Αποστόλου Παύλου για να δικαστεί στην Ρώμη, καθώς θεώρησε ως κακοδικία το δικαστήριο του Ρωμαίου Επιτρόπου Φήστου που θα γινόταν στα Ιεροσόλυμα. Δηλαδή δεν μπορεί να γίνονται ανεκτά τέτοιες αρρωστημένες συμπεριφορές και καμία αντίδραση να μην υπάρχει από τα θεσμικά πρόσωπα, εν ονόματι της αγάπης και της συγχώρεσης. Ας θυμηθούμε ακόμη και την αντίδραση του σύγχρονου Αγίου Παϊσίου ὀταν άκουσε την βλασφημία του αξιωματικού όταν υπηρετούσε σαν στρατιώτης. Νισάφι πιά με αυτόν τον περιπαιγμό της χριστιανικής μας πίστης!

vimaorthodoxias.gr