Ο άγιος Ιωάννης ο Λαμπαδιστής εόρταζε σήμερα και έγινε αρχιερατική θεία λειτουργία στην ομώνυμη Μονή στον Καλοπαναγιώτη σε μια υπέροχη τοποθεσία στην περιφέρεια της Μόρφου της ελεύθερης Κύπρου. Ένας άγιος που σε νεαρή ηλικία τυφλώθηκε από τα μάγια ενός μάγου του πεθερού του. Μαρτύριο. Και είπε ο δεσπότης Μόρφου Νεόφυτος:
.. έχασε το φως του αλλά αυτή η θλίψη δεν έγινε κατάθλιψη, να γίνουμε κι εμείς λαμπαδιστές φωτοστόλιστοι ..όπως ο άγιος αν και ειπώθηκε Λαμπαδιστής και γιατί καταγόταν από τη Λαμπαδού. Τότε έβλεπαν πάνω από τον τάφο του ν’ αναδύεται φως ( σσ σημείο σύνηθες σε νεομάρτυρες) έζησε 10 χρόνια από τότε που τυφλώθηκε από τα 15 του ως στα 25. Κάναμε τη ζωή μας ξένη φορτική που λέει και ο ποιητής γιατί δεν τη γεμίσαμε με φως Χριστού. Ο νεαρός αγένιος άγιος μας διδάσκει πως ν΄αξιοποιούμε το χρόνο μας. Σε αυτόν εκπληρώθηκε το βιβλικό ”Τελειωθείς εν ολίγω επλήρωσε χρόνους μακρούς”.. Να έχουμε έγνοια το χρόνο μας πως τον φωτίζουμε..
Κατὰ τὸν πανηγυρικὸ Ἑσπερινὸ τῆς ἑορτῆς τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Λαμπαδιστοῦ, ποὺ τελέσθηκε στὴν ὁμώνυμη πανηγυρίζουσα ἱερὰ μονὴ παρὰ τὴν κοινότητα Καλοπαναγιώτη τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (03.10.2023):
Η Ευρώπη μας έκανε να ξεχάσουμε ότι έχουμε ψυχή… περί μετάνοιας.. ο Θεός δέχεται και το λίγο. Ο άγιος ήταν παραπονιάρης ..και γιατί… ένας μάγος που πήγαινε ο πεθερός του τον τύφλωσε στα 15 του τον Άγ Ιωάννη το Λαμπαδιστή που έζησε στα μέρη τούτα τον 11ο αι.. Ας ήταν και παπάς ο πατέρας του και όλη η οικογένεια τον θρήνησαν σαν να πέθανε. Χώρισε από την αρραβωνιαστικιά. Ζήτησε έναν υπηρέτη του συνώνυμο του να τον οδηγήσει στο προσκύνημα του αγίου Ηρακλείδη εδώ που έγινε πριν 2.000 χρόνια στον ποταμό της Μαραθάσας. Και έχτισαν τότε έναν ναό.. Και ήρθε από τη γενέτειρα του τη Λαμπαδού εδώ έζησε λίγα χρόνια ασκητικά του φύγανε και τα παράπονα κι όποια άλλα πάθη είχε…
Πρώτο επίπεδο αγιότητας στα πρώτα χρόνια η υπακοή,
δεύτερον στα πιο ώριμα χρόνια η υπομονή
τρίτον δίνεται ως δώρον η νοερά προσευχή..
Λέει ο Άγ Ισσάκ ο Σύρος αν ο άνθρωπος κάνει κατά Θεόν υπακοή στις εντολές του Χριστού και μετά υπομονή εν Χριστώ του δίνει ο Θεός ως δώρον την νοερά προσευχή ”εγώ κοιμάμαι και η καρδιά μου αγρυπνεί”…. ή α΄λλο χάρισμα…
Λίγο πριν πεθάνει ο Άγιος άνοιξαν τα μάτια του είδε έναν χρυσόφτερο αετό να πετά και είπε στον υπηρέτη του ότι αύριο θα πεθάνει. Τα επόμενα χρόνια θα είναι γεμάτα υπομονή αλλά όταν παρέλθουν θα γευθούμε την ειρήνη όσοι επιζήσουμε από τον Γ Παγκόσμιο πόλεμο, ραδιενέργεια, αρρώστιες που θα στείλουν είτε από σεισμούς είτε από πλημμύρες, καταποντισμούς. Και όσοι δεν επιβιώσουμε πιο καλά μπορεί να περάσουμε γιατί θα πάμε μπορεί να πάμε στην αιώνια ζωή...μέλημα μας πρώτο να είναι η αιωνιότητα. Αυτή να είναι η έγνοια μας όχι αν θα ζήσω άλλα 20 χρόνια..
”Της Λαμπάδος το κλέος και Κυπρίων αγλάισμα ….”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου