ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑ'Ι'ΣΙΟΣ : Oi Τούρκοι τά κόλλυβα τά έχουν στό ζωνάρι τους.

Kάποτε ένας ευλαβής αδελφός πήρε τήν απόφαση νά μήν ντραπεί τόν Γέροντα καί νά τόν «εκμεταλλευτεί» με τίς πιό δύσκολες ερωτήσεις. Τόν ρώτησε, λοιπόν, γιά θέματα έσχατολογικά. "Ήταν ή εποχή, πού άκουγόντουσαν πολλά γιά τόν α­ντίχριστο, κυκλοφορούσαν πολλά βιβλία καί ή σύγχυση πού ε­πικρατούσε ήταν έντονη. Ευτυχώς, εκείνο τόν καιρό ό Γέρο­ντας έγραψε τό φυλλάδιο «Τά σημεία τών καιρών» καί διευκρί­νισε κάπως τά πράγματα, γιατί αλλιώς πολλοί θα 'ταν μπερδεμέ­νοι ακόμα καί σήμερα. (Τό φυλλάδιο αυτό δημοσιεύεται καί στό βιβλίο «Ό Γέρων Παΐσιος».)

Κατ' αρχήν συμβούλευσε τόν αδελφό νά μήν ασχολείται πο­λύ με τά έσχατολογικά ζητήματα, γιατί άν - άς πούμε - τόν ­

χτυπήσει ένα αυτοκίνητο καί πεθάνει, τότε ήδη έγινε γιά 'κείνον ή Δευτέρα Παρουσία. Στή συνέχεια, επειδή ό αδελφός σέ συζητή­σεις, πού έκανε - μέ καλό πάντα, βέβαια, λογισμό - συνήθιζε νά μιλά γιά αναμενόμενα θλιβερά γεγονότα, πού διάβαζε σέ διάφο­ρα βιβλία κι έτσι κατά κάποιο τρόπο τρόμαζε τούς συνομιλητές του, ό Γέροντας, αν καί προηγουμένως δέν του 'χε αναφέρει τί­ποτα σχετικό ό αδελφός, του είπε:

-Νά προσέχεις καί νά μήν φοβίζεις τά παιδιά!

Σέ ερώτηση γιά τίς δύο Πασχαλιές, είπε δτι ήταν τό 1912, πού ελευθερώθηκε ή Μακεδονία μας. Είπε, ακόμη, γιά ορισμέ­νες προφητείες ότι ό τρόπος πού μας παραδίδονται παρουσιάζει σοβαρές δυσκολίες - διασώζονται προφορικά ή σέ μισοκατεστραμμένα φύλλα χαρτιού - γι' αυτό συχνά διαπιστώνονται κε­νά ή είναι μπερδεμένες.

Σέ λίγο ήρθαν κι άλλοι επισκέπτες κι έξέκκλιναν τήν συζή­τηση σ' άλλα θέματα πρός μεγάλη στενοχώρια του αδελφού. Πρόλαβε, όμως, ό Γέροντας νά πει καί ορισμένα πράγματα γιά τούς Τούρκους.

-Πολλοί "Ελληνες φοβούνται τούς Τούρκους, επειδή ό πλη­θυσμός τους ανέρχεται σέ πολλά εκατομμύρια. Αυτό, όμως, δέν έχει καμιά σημασία. Ή ουσία είναι ποιος έχει τό δίκιο μέ τό μέ­ρος του, γιατί βρίσκει καί τόν Θεό βοηθό. Μέ τούς εχθρούς μας, όμως, συμβαίνει ό,τι καί μέ τούς λύκους:

"Ενας λύκος, όταν πλησιάζει σέ κάποιο κοπάδι μέ πρόβατα, έρχεται σιγά - σιγά, γιά νά μήν τόν πάρουν χαμπάρι. Κι ενώ εί­ναι άγριος καί δυνατός, επειδή αισθάνεται ένοχος, μέ τό πρώτο γάβγισμα κι ενός κουταβιού ακόμα σκιάζεται καί φεύγει μα­κριά. Ή συναίσθηση της ένοχης του τόν κάνει νά φοβάται ακό­μα καί τό γάβγισμα του μικρού, αδύναμου κουταβιού. Τό ϊδιο παθαίνουν κι οί Τούρκοι. Κι εκείνοι νιώθουν ένοχοι. Επειδή δέν είναι δικά τους τά μέρη, σκιάζονται" καί σ' ένα πόλεμο ό φόβος τό πεσμένο ηθικό καί ή ενοχή είναι ό πιό μεγάλος ε­χθρός. Είπε, μάλιστα, ότι οί Τούρκοι δέν έχουν πολλές μέρες α­κόμα. Συμπλήρωσε επί λέξει:

-Οί Τούρκοι τά κόλλυβα (γιά τό μνημόσυνο τους) τά έχουν στό ζωνάρι τους!  ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ <<ΣΚΕΥΟΣ ΕΚΛΟΓΗΣ>>.