Δεν ήξερε την ύπαρξή της.. Είχε ακουστά για πολλούς αγίους αλλά αυτήν δεν την
ήξερε. Ποτέ τίποτα σχετικό γι αυτήν δεν είχε πληροφορηθεί ή διαβάσει. Ένα πρωί από το ναό του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης πήρε ένα κομποσχοίνι μικρό χειρός από αυτά που εφαρμόζουν στο ύψος του καρπού. Μικρά αλλά θαυματουργά. Χειροπέδα Θεού, πνευματική σιδερένια γροθιά..Το ίδιο βράδυ είδε στον ύπνο του από ό,τι θυμάται γιατί έχουν περάσει και χρόνια πολλά μαύρα μικρά κομποσχοινάκια χειρός μέσα σε νερό.. Τ’ ανάδευσε με το χέρι.. ήταν κάτι σαν πηγή. Πήρε κάποια από αυτά ήταν μια αρμαθιά. Στη συνέχεια από απέναντι βλέπει ένα χαγιάτι ενός παλιού πέτρινου κτίσματος από όπου ερχόταν επιβλητική μοναχή με μικρή συνοδεία. Του συστήθηκε ότι είναι η Μεθοδία. Ήρθε προς το μέρος του.. Έχει περάσει καιρός και δεν θυμάται λεπτομέρειες το μόνο που του εντυπώθηκε ανεξίτηλα ήταν ότι πήγαινε σε παραλία σ΄ακτή κι έκανε άσκηση..
Έτσι έμαθε γι αυτήν στη συνέχεια πιστοποίησε την ύπαρξη της και όχι μόνο αυτό αλλά επειδή πολύ την πίστεψε και την αγάπησε για τον πονεμένο βίο της ταξίδεψε ως το νησί της την Κίμωλο με τους καλοσυνάτους ανθρώπους και προσκύνησε τόσο στην εγκλείστρα της όσο και το Ναό της Οδηγήτριας όπου η Οσία Μεθοδία είχε κι ένα εντυπωσιακό όραμα λίγο πριν την πρόωρη οσιακή κοίμηση της σ΄ηλικία μόλις 47 ετών ετελειώθη. Μετά από ένα χτύπημα στην πόρτα και καθώς η Οσία βγήκε στην αυλή του κελιού της νομίζοντας ότι έφτασε η ώρα του όρθρου και είχε καθυστερήσει, είδε την εκκλησία της Οδηγήτριας λουσμένη στο φως. Το όραμα που είδε μπαίνοντας στο εσωτερικό της ήταν άγγελοι να ανεβαίνουν στον ουρανό. Αυτή ήταν και η τελευταία της λειτουργία.
Από το λάδι της ακοίμητης κανδήλα της γίνονταν θαύματα. Από ένα παραθύρι στο πορτόνι της έφερναν τ’ αναγκαία.
Η οσία μια αγία στο πρώτο μέρος του βίου της ήταν έγγαμη και είναι προστάτιδα των ζευγαριών και της οικογένειας ..
Αυτό που κατάλαβε είναι ότι πόνεσε για τον χαμό του άνδρα της τον έκλαψε κι αποσύρθηκε από τα εγκόσμια λαβωμένη και όχι όπως την παρουσιάζουν τα τυποποιημένα συναξάρια να τρίβει τα χέρια της από χαρά γιατί θ΄άνοιγε ο δρόμος για τον πολυπόθητο μοναχισμό. Η αγάπη είναι ο Θεός και όχι μόνο η μονόδρομη αγάπη προς το Θεό αλλά η ένσταυρη αγάπη που διασταυρώνεται με την αγάπη στο συνάνθρωπο. Ο βίος της έχει ομοιότητες με αυτόν της οσίας Ξένης της δια Χριστόν σαλής της Ρωσίδας η οποία αφού έχασε από αιφνίδιο θάνατο το σύζυγό της αποσύρθηκε από την κοσμική ζωή και περιπλανιόταν για χρόνια ολόκληρα στην Αγία Πετρούπολη φορώντας τη στρατιωτική χλαίνη τους ανδρός της κι απαντώντας με το όνομά του όταν της απευθύνονταν Αντρέι Θεοντόροβιτς. Αλλά παράλληλος είναι κι ο βίος της Οσίας Σοφίας Κλεισούρας από τον Πόντο που αφιερώθηκε στο Θεό μετά από κλήση της Παναγίας κι αφού έχασε στον πόλεμο τον άνδρα της και είχε τραγικό τέλος και το μοναχοπαίδι της.
Η Οσία Μεθοδία ασκήτευσε κλεισμένη στο ερημικό κελί της, στο «Στιάδι», στο (ακατοίκητο) Μέσα Κάστρο της Κιμώλου, πλάι στον Ιερό Ναό της Γεννήσεως του Κυρίου, ο οποίος χρονολογείται από το 1592.
Από την Οσία Μεθοδία διασώθηκαν δείγματα πνευματικής γραφής σε κάποιες επιστολές που είχε σ΄αλληλογραφία και επίσης έχουμε και τη φωτογραφία της.
Οσία Μεθοδία μελωδία μεθόδευε τη λύση κάθε προβλήματος...Η Κίμωλος είναι το λευκό νησί της κιμωλίας όπου η Οσία έγινε άξια διδασκάλισσα του θείου…
Γιορτάζει 5 Οκτώβρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου