1) Ἀναπλαστικὴ Σχολὴ Πατρῶν. Ἕνας ἐργάτης στὸ ἐργοστάσιο Β.Ε.Σ.Ο. διηγήθηκε τὰ ἑξῆς:
Κάποια βραδιὰ εἶδε στὸν ὕπνο του τὸν π. Γερβάσιο νὰ τοῦ λέει:
«Πήγαινε, παιδί μου, καὶ ἀγόρασε μερικὰ τρόφιμα, βάλε τὰ σὲ ἕνα καλαθάκι μαζὶ μὲ μερικὰ χρήματα καὶ σπεῦσε νὰ τὰ δώσεις εἷς κάποιαν γριούλα- εἶπε ἀκριβῶς τὴν διεύθυνση ποῦ ἔμενε- διότι ἀποθνήσκει ἔκ πείνης, χωρὶς νὰ ἔχει δικό της ἄνθρωπον».
Πράγματι, τὸ ἑπόμενο πρωὶ ἀγόρασε τὰ τρόφιμα καὶ ἀφοῦ βρῆκε τὸ σπίτι, ποῦ τοῦ εἶχε ὑποδείξει ὁ Γέροντας, διαπίστωσε ὅτι ὄντως ὑπῆρχε ἡ γερόντισσα καὶ ἦταν σὲ ἄθλια κατάσταση. Σώθηκε, ὅμως, χάρη στὴν ἐπέμβαση τοῦ καλοῦ ποιμένα, ὁ ὁποῖος εἶχε κοιμηθεῖ πρὸ πολλοῦ.
Ἅς σημειωθεῖ ὅτι σὲ αὐτὴ τὴν γριούλα ἔστελνε συνεχῶς τρόφιμα, ὅσο ζοῦσε ὁ Ἅγιος Γέροντας.
Εἶναι γεγονὸς ὅτι ὁ π. Γερβάσιος ζοῦσε καὶ ἐκινεῖτο ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι. Ὁ Κύριος του, τὸν Ὁποῖο ἀγαποῦσε ἀπὸ τὴν μικρή του ἡλικία, θέλοντας νὰ τὸν βοηθήσει στὸ δύσκολο ἀλλὰ καὶ σωτηριῶδες ἔργο του, τὸν ἀξίωσε νὰ λάβει τὸ προορατικὸ χάρισμα.
Οἱ ἐξομολογούμενοι σ’ αὐτὸν ἔπρεπε νὰ προσέχουν καλὰ τὶς προβλέψεις του, γιατί γνώριζαν ἀπὸ προηγούμενες περιπτώσεις πὼς εἶναι ἀληθινὸ ὅ,τι προβλέπει.
2) Μιὰ μοναχή, πνευματικὸ παιδί του π. Γερβασίου, μοῦ διηγήθηκε τὰ ἑξῆς:
«Ὅταν σὲ μιὰ ἀπὸ τὶς ἐξομολογήσεις μου ἐξέφρασα τὴν ἐπιθυμία μου στὸν Γέροντα, ὅπως ἀκολουθήσω τὸ μοναχικὸ βίο, αὐτός μου ἀπάντησε ὡς ἑξῆς:
«Ἐσὺ παιδί μου, θὰ κάνεις ὑπομονὴ καὶ θὰ λέγεις αὐτὸ μόνο: «Ἡ ἀμνάς σου, Ἰησοῦ. Κράζει μεγάλη τὴ φωνή», ὁ δὲ πόθος σου θὰ ἐκπληρωθεῖ σύντομα. Ἐπίσης μοῦ εἶπε «Ἡ Ἁγία Αἰκατερίνη, ὅπου εἶναι προστάτις τῶν παρθένων, θὰ σοῦ ἀποκαλύψει κάτι. Νὰ τὴν ἐπικαλεῖσαι καὶ ἐγὼ θὰ κάνω προσευχή».
Ὄντως τὴν νύκτα βλέπω τὴν Ἁγίαν στὸν ὕπνο μου καὶ μοῦ λέγει: «Γιατί στενοχωριέσαι; Γνωρίζω ὅτι ἔχεις μεγάλο πόλεμο. Σὺ ὅμως θὰ λέγεις: «Ἐγὼ εἶμαι νύμφη τοῦ Χριστοῦ. Καὶ γιὰ ἀπόδειξιν σοῦ φορῶ αὐτὸ τὸ δαχτυλίδι».
Τὴν ἑπομένη ἔσπευσα στὸν γέροντά μου καὶ τοῦ ἀνέφερα τὸ γεγονός.
Βλέπω δὲ ὅτι ἀλήθευσε καὶ ἡ πρώτη του πρόβλεψις, ὅτι συντόμως θὰ λάβω τὸ Ἀγγελικὸ Σχῆμα, διότι δὲν πέρασε πολὺς καιρὸς καὶ μὲ ἀξίωσε ὁ Θεὸς αὐτῆς τῆς Χάριτος».
Ὁ π. Γερβάσιος ἀξιώθηκε νὰ λάβει ἀπὸ τὸ Θεὸ τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας. Ὁ ταπεινὸς ὑπηρέτης τοῦ Κυρίου, αὐτὸς ποὺ δὲν ἐπιζήτησε ἀξιώματα καὶ θέσεις, ἔλαβε τὴν ἰδιαίτερη ἐκείνη χάρη ποὺ λίγοι ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ εὐαρέστησαν τὸν Κύριο, ἀξιώθηκαν καὶ μάλιστα ἐλάχιστοι πρὶν ἀπὸ τὴν κοίμησή τους.
Μιλοῦν γιὰ πλῆθος θαυμάτων ποὺ ἔκανε ὅσο ἀκόμη ζοῦσε ὁ Πατήρ. Μεγάλη δύναμη εἶχε ἀποκτήσει ἐναντίον τῶν δαιμόνων, οἱ ὁποῖοι καὶ μόνο στὸ ἄκουσμα τοῦ ὀνόματός του ἔφριτταν καὶ ἔτρεμαν, ἀποκαλῶντας τον «Καψάλη» καὶ «Γεράσιμο».
Πολλοὶ μαρτυροῦν ὅτι ἀρκοῦσε μόνο νὰ ὑψώσει τὰ χέρια του στὸν οὐρανὸ καὶ ὁ ἀσθενὴς θεραπευόταν.
3) Ἡ οἰκογένεια Περούλη ἀπὸ τὴν Πάτρα πῆγε γιὰ διακοπὲς στὸ χωριὸ Μπεγουλάκι, ὅπου ἔμεναν οἱ συγγενεῖς τους. Κατὰ μιὰ οἰκογενειακὴ παράδοση τὸ σπίτι ὅπου ἔμεναν ἦταν «κρατημένο ἀπὸ ἀερικό», ὅπως ἔλεγαν. Μιὰ μέρα ὁ πατέρας τῆς οἰκογένειας, Σπυρίδων Περούλης, ἐνῷ καθόταν τὸ μεσημέρι ἔξω ἀπὸ τὴν αὐλὴ αἰσθάνθηκε «σὰν κάτι» νὰ πέρασε ἀπὸ μπροστά του καὶ τὸν χτύπησε στὸ πρόσωπο. Ἀπὸ ἐκείνη τὴν στιγμὴ «κρατήθηκε» ὅλος. Πόνοι φοβεροὶ τὸν ταλαιπωροῦσαν σὲ ὅλο του τὸ σῶμα.
Τὸ σπίτι τοῦ Σπυρίδωνος βρισκόταν στὴν ὁδὸ Ἁγίου Δημητρίου 98 στὴν ἐνορία Ἁγ. Δημητρίου Πατρῶν, ὅπου ἐφημέριος ἦταν ὁ π. Γερβάσιος. Σὰν ἐφημέριος τὸν ἐπισκεπτόταν συχνὰ καὶ ἄλλοτε τοῦ διάβαζε ξορκισμοὺς καὶ ἄλλοτε ἔκανε ἁγιασμό.
Κάποια μέρα τους ἐπισκέφτηκε χωρὶς προειδοποίηση καὶ χωρὶς νὰ τὸν περιμένουν. «Φέρετε μοῦ τὸ καντήλι, σήμερα θὰ τελέσω εὐχέλαιο», τοὺς εἶπε. Ὅταν τελείωσε ἡ ἀκολουθία τοῦ Εὐχελαίου καὶ ἦρθε ἡ στιγμὴ ποῦ θὰ ἐχρίονταν τὰ μέλη τῆς οἰκογένειας, ὁ π. Γερβάσιος πλησίασε καὶ σταύρωσε μὲ τὸ Ἅγιο ἔλαιο καὶ τὸν ἄρρωστο Σπυρίδωνα. Τὴν στιγμὴ ἐκείνη ἔγινε ἕνας δυνατὸς τοπικὸς σεισμὸς συνοδευμένος ἀπὸ μία δυνατὴ βοὴ καὶ ὁ ἄρρωστος θεραπεύτηκε, ἐνῷ ὁ π. Γερβάσιος ἔγινε ἄφαντος γιὰ νὰ μὴν δεχθεῖ τὶς εὐχαριστίες τους.
Πηγή: «Ποιμένας Ἅγιος καὶ Κήρυκας τῆς Ἀληθείας», Ἄρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Πάτρα 1999
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου