Πόσο μεγαλειώδες Μυστήριο! Τί φοβερό, αλήθεια, να αναμειχθεί ο νους του Χριστού με το νου μας! Να ενωθεί η θέλησή Του με τη θέλησή μας, το Σώμα Του με το σώμα μας, το Αίμα Του με το αίμα μας!
Τί γίνεται ο νους μας, όταν κυριαρχήσει ο θείος νους! Τί η θέλησή μας, όταν επικρατήσει η θεία θέληση! Τί ο πηλός, όταν υπερισχύσει εκείνο το πυρ! Και ότι πράγματι έτσι συμβαίνει, το επιβεβαιώνει ο Παύλος, που λέει ότι δεν έχει δικό του νου ούτε θέληση ούτε ζωή, αλλά ο Χριστός έγινε γι’ αυτόν όλα αυτά. «Νουν Χριστού έχομεν, Λέει, και δοκώ Πνεύμα Θεού έχειν, και φιλώ υμάς εν σπλάχνοις Ιησού Χριστού», τα οποία φανερώνουν πως είχε την ίδια θέληση με το Χριστό. Και συνοψίζοντας λέει: «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός».
Τόσο τελειότερο είναι το Μυστήριο αυτό από κάθε άλλο Μυστήριο. Οδηγεί σ’ αυτή τη κορυφή των αγαθών, εφόσον εδώ βρίσκεται και ο τελικός σκοπός κάθε ανθρώπινης προσπάθειας. Γιατί σ’ αυτό συναντούμε τον Ίδιο τον Θεό, και ο Θεός ενώνεται μαζί μας με την τελειότερη ένωση. Πράγματι ποιά τελειότερη ένωση θα μπορούσε να υπάρξει από το να γίνουμε ένα πνεύμα με το Θεό; Γι’ αυτό η θεία Ευχαριστία είναι η μόνη τελετή που παρέχει και στα άλλα Μυστήρια την τελείωση. Από τη μια τα βοηθά στο έργο της μυήσεως, αφού χωρίς αυτή δεν μπορούν να μυήσουν. Από την άλλη βοηθά τους πιστούς μετά τη μύηση να ξαναβρούν, όταν χρειαστεί, την ακτίνα που έλαβαν από τα Μυστήρια και την αμαύρωσαν με το σκοτάδι των αμαρτιών.
Γιατί μόνο η ιερή Τράπεζα μπορεί να επαναφέρει στη ζωή όσους χάθηκαν και νεκρώθηκαν από την αμαρτία.
(Αγ. Νικόλαος Καβάσιλας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου