Γράφει ὁ Διονύσης Μακρῆς
Θεολόγος-Δημοσιογράφος
Τὸν Μάϊο τοῦ 2010 μαζὶ μὲ μία παρέα φίλων μου ἀπὸ τὴν Ἀθήνα πήγαμε στὸ Βαλάρι νὰ συναντήσουμε τὸν π. Παναγιώτη. Ὁ γέροντας τῶν Ἀγράφων, ὅπως πάντα μᾶς ὑποδέχθηκε μὲ ἕνα πλατὺ χαμόγελο καὶ μᾶς κοίταξε μὲ ἐκεῖνο τὸ ἐντυπωσιακὸ διεισδυτικὸ βλέμμα του. Στὴν παρέα μας ἦταν καὶ ἕνας γιατρός, διευθυντὴς τότε σὲ μεγάλο δημόσιο νοσοκομεῖο. Πρὶν ἀκόμη συστήσω τοὺς φίλους μου στὸν γέροντα ἐκεῖνος ἀπευθύνθηκε στὸ γιατρό.
«Θέριεψε σήμερα ὁ πόνος κι οὔτε οἱ γιατροὶ οὔτε τὰ φάρμακα μποροῦν νὰ τὸν ἀντιμετωπίσουν. Βλέπεις γιατρέ μου ὁ ἄνθρωπος παρέκλινε τῆς πορείας του πρὸς τὸν Χριστὸ καὶ τὸν Παράδεισο καὶ ἐπέλεξε νὰ κυλιέται στὸ βοῦρκο σὰν τὰ γουρούνια. Ξέχασε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ἰατρὸς ψυχῶν καὶ σωμάτων. Προτιμᾶ τὰ βαριὰ κοκτέιλ φαρμάκων καὶ τὶς χημειοθεραπεῖες γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσει τὰ καρκινώματα καὶ συστηματικὰ ἀποφεύγει νὰ προσεγγίσει τὴ θεραπεία ποὺ προσφέρει ὡς εὐλογία ὁ Χριστός. Ἀγνοεῖ ὁ σημερινὸς ἄνθρωπος ὅτι ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι τὸ πιὸ δυνατὸ φάρμακο καὶ ἐνεργοποιεῖται μόνο ὅταν συνοδεύεται ἀπὸ τὴ μετάνοια»!
Μετὰ τὶς καθιερωμένες συστάσεις ὁ γέροντας μᾶς ἔγνεψε νὰ μποῦμε στὸ ναὸ τῆς Παναγιᾶς. Μέσα στὸ ναὸ ἦταν ἡ Οὐρανία μὲ τὴν κόρη της Πολυξένη, ἡ Παρασκευὴ καὶ ἡ Χρυσούλα ἀπὸ τὴν Καρδίτσα καὶ ὁ Κίμων ὁ ἀστυνομικός ἀπὸ τὰ Τρίκαλα. Ἦταν ἡ ὥρα τοῦ Ἑσπερινοῦ. Ὁ π. Παναγιώτης ἔβαλε τὸ πετραχήλι. Πῆγα στὸ ἀναλόγιο, ὅπου ἤδη βρισκόταν καὶ ὁ Κίμων. Σὲ μία γωνιὰ καθόταν καὶ ὁ κὺρ-Δημήτρης, ὁ ἀδελφός τοῦ παππούλη.
Μετὰ τὸ πέρας τῆς κατανυκτικῆς ἀκολουθίας τοῦ Ἑσπερινοῦ ὁ γέροντας εἶπε στὶς γυναῖκες νὰ φροντίσουν γιὰ τὸ δεῖπνο καὶ οἱ ὑπόλοιποι καθίσαμε στὴν αὐλή. Εἶχε λίγο ψυχρούλα ἀλλὰ αὐτὴ δὲν ἀποτέλεσε ἐμπόδιο στὴν πνευματικὴ συζήτηση ποὺ ἀκολούθησε.
-Γέροντα, πολλοὶ ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ γεωμετρικὴ αὔξηση τοῦ καρκίνου σήμερα ὀφείλεται στὴ μόλυνση τοῦ περιβάλλοντος, στὴν κακὴ διατροφή, στὸ ἄγχος… εἶπε ὁ γιατρός!
– Ὄχι γιατρέ μου ἡ ἀσθένεια αὐτὴ ἔχει ψυχολογικὰ κυρίως αἴτια. Ὅλα βέβαια παίζουν ρόλο. Τὸ μεγαλύτερο αἴτιο εἶναι ἡ ἀποστασία τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὴν βασιλικὴ ὁδό. Ἐπιλέξαμε βλέπετε νὰ τραβήξουμε τὸν ἴδιο δρόμο ποὺ πῆρε ὁ ἄσωτος υἱός. Πιστεύουμε ὅτι μποροῦμε νὰ ζήσουμε χωρὶς τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ. Μπορεῖ γιατρέ μου τὸ παιδὶ στὴν κοιλιὰ τῆς μάνας νὰ ἐπιβιώσει χωρὶς τὸν ὀμφάλιο λῶρο;
– Μὰ ἡ ζωὴ του ἐξαρτᾶται ἀπολύτως ἀπὸ αὐτόν.
-Ἔτσι εἶναι; Γιὰ κοιτάξτε λίγο πρὸς τὸν οὐρανό. Ὅπως τὸν βλέπουμε δὲν θυμίζει κοιλιὰ ἐγκυμονοῦσας γυναίκας;
-Ναὶ πάτερ μου.
–
Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι σὰν τὰ ἔμβρυα ποὺ γιὰ νὰ ἔχουν ζωή, πρέπει νὰ
ζοῦν κατὰ Χριστόν. Ὁ Χριστὸς μας εἶναι ὁ ὀμφάλιος λῶρος ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ
στὸ Φῶς τὸ ἀληθινόν.
-Τὸ λέει γέροντα καὶ ὁ Ἴδιος. Ἐγὼ εἰμὶ ἡ Ζωή, τὸ Φῶς καὶ ἡ Ἀλήθεια.
– Καλὰ τὸ εἶπες θεολόγε. Χωρὶς τὸν Χριστὸ ὁ ἄνθρωπος ὁδηγεῖται στὸ θάνατο. Τὸ φυσικὸ εἶναι νὰ τρέφεσαι ἀπὸ τὸν ὀμφάλιο λῶρο τοῦ οὐρανοῦ, τὸν Μονογενῆ Υἱὸ τοῦ Πατρός, τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Καὶ γιὰ νὰ δοῦμε θεολόγε τί σᾶς μαθαίνουν στὶς θεολογικὲς σχολές. Ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ Ζωὴ καὶ τὸ Φῶς. Τί σᾶς λένε οἱ καθηγητὲς γι’ αὐτό. Πῶς τὸ ἑρμηνεύουν;
Ὡς συνήθως σιώπησα, ἀφήνοντας τὸν γέροντα νὰ μιλήσει.
-Τὸ ἔμβρυο μέσα στὴν κοιλιὰ τῆς μάνας του ζεῖ μόνο λόγω τῆς μάνας του ποὺ τὸ τρέφει ἀπὸ τὸν ὀμφάλιο λῶρο. Καὶ ζεῖ καὶ σωματικὰ καὶ πνευματικά. Ἐὰν ἡ μάνα εἶναι ἄρρωστη, στεναχωρημένη, φοβισμένη καὶ δοκιμάζεται, τότε τὰ συναισθήματα αὐτὰ ἐπηρεάζουν κατὰ πολὺ καὶ τὸ ἔμβρυο. Ὁ τρόπος ζωῆς τῆς μάνας ἔχει ἀντίκτυπο καὶ στὸ κυοφορούμενο ἔμβρυο. Μὲ λίγα λόγια μάνα καὶ ἔμβρυο εἶναι ἕνα γιὰ ἐννέα μῆνες. Πόσο ὄμορφα τὰ ἔχει φτιάξει ὁ Θεός. Ὅλα λειτουργοῦν ἁρμονικά. Γιὰ τὸ ἔμβρυο ποὺ γίνεται παιδάκι οἱ ἐννέα μῆνες εἶναι ἡ πρώτη ζωή, τὴν ὁποία ἐγκαταλείπει μετὰ τὴ γέννηση καὶ ἔρχεται στὸ φῶς αὐτῆς τῆς ζωῆς. Αὐτὸ τὸ ἔκανε ὁ Θεὸς γιὰ νὰ συνειδητοποιήσουμε καὶ νὰ καταλάβουμε ὅτι κάτι ἀνάλογο γίνεται καὶ μὲ τὴν ἐφήμερη ζωή. Γεννιόμαστε καὶ ἀκολουθοῦμε μία πορεία πρὸς τὴν ἐν Χριστῷ ἀναγέννηση καὶ τὴν ὄντως ζωή, ὅπως λένε οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ἐν Χριστῷ ζωή. Ὁ Χριστὸς γιὰ τὸν ἄνθρωπο εἶναι ὁ ὀμφάλιος λῶρος ποὺ τὸν τρέφει μὲ μοναδικὸ σκοπὸ νὰ τὸν ἐντάξει στὴν οὐράνια αἰώνια πολιτεία. Βλέπετε ὁ Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα μὲ τὴν ἀποστασία τους ξέπεσαν ἐκ τῆς παραδεισένιας αὐτῆς ζωῆς πληγώνοντας βάναυσα τὸν ὀμφάλιο λῶρο. Ὁ Χριστὸς τὸν ἀποκατέστησε μὲ τὴν Ἀνάστασή Του. Ἡ ζωὴ κοντὰ στὸν Χριστὸ εἶναι εὐλογία, μακριὰ ἀπ’ Αὐτὸν εἶναι εὐλογιά. Μᾶς τὰ ἀποκάλυψε ὅλα ὁ τριαδικὸς Θεός μας ἀλλὰ ἐμεῖς ἀγρὸν ἀγοράζουμε…
-Χωρὶς Χριστὸ γεύεσαι τὸ θάνατο σὲ καθημερινὴ βάση. Μὲ τὸν Χριστὸ γεύεσαι τὴ ζωή. Ἀλλὰ γιατί γέροντα ἐμεῖς ἔχουμε μία ροπὴ πρὸς τὸ θάνατο καὶ ὄχι πρὸς τὴ ζωή, δηλαδὴ τὸν Χριστό;
-Πῶς καλέ μου θεολόγε νὰ προσεγγίσεις τὸν Χριστό, ὅταν στὰ σπίτια μας, στὰ σχολειά μας, στὰ πανεπιστήμια, στὴν κοινωνία μας ἀποτελεῖ ἄς μοῦ ἐπιτραπεῖ ἡ ἔκφραση ἀποδιοπομπαῖος τράγος! Ἡ παρουσία Του μᾶς ἐνοχλεῖ. Τὸν ἀντιλαμβανόμαστε ὡς ἐμπόδιο καὶ κάνουμε ἀκριβῶς ὅτι ἔκανε ὁ Ἄσωτος Υἱός. Οἱ ἄνθρωποι ὁλοταχῶς πηγαίνουν πρὸς τὸν Ἀντίδικο γι’ αὐτὸ καὶ θὰ ἔρθουν πολὺ δύσκολα χρόνια. Μὲ τὴν παραβολὴ τοῦ Ἀσώτου ἡ Ἐκκλησία μᾶς δείχνει τὸν δρόμο ποὺ ἀκολουθοῦμε. Ξέρετε ἡ πορεία τοῦ ἀνθρώπου μοιάζει σὰν τὸ αὐτοκίνητο. Γιὰ νὰ κινηθεῖ τὸ ὄχημα- ἄνθρωπος, ποὺ φέρει τὴν πιὸ τέλεια μηχανὴ θέλει καὶ τὴν βενζίνη του. Ποιὰ εἶναι ἡ βενζίνη θεολόγε;
-Ἐ! γέροντα αὐτὸ τὸ ἔμαθα. Μὲ ταπείνωση γεμίζει τὸ ἀνθρώπινο ρεζερβουάρ.
–
Πᾶμε τώρα νὰ δειπνήσουμε καὶ συνεχίζουμε μετὰ τὴ συζήτηση, εἶπε ὁ
γέροντας καὶ κίνησε πρὸς τὸ ἀρχονταρίκι, ὅπου εἶχε ἤδη στρωθεῖ τὸ
τραπέζι. Ἡ Οὐρανία μὲ τὴν πρεσβυτέρα εἶχαν φροντίσει νὰ ἀνάψουν τὴ
σόμπα. Ἡ θερμοκρασία ἄλλωστε καὶ τὸ Μάϊο στὰ εὐλογημένα βουνὰ τῶν
Ἀγράφων εἶναι χαμηλή. Ὁ παππούλης εὐλόγησε τὸ τραπέζι καὶ μόλις ἀρχίσαμε
να τρῶμε ρώτησε:
-Γιατρέ μου ἔχεις αὐτοκίνητο;
-Ναὶ πάτερ ἔχω γιατί ρωτᾶτε;
-Ὅταν θὲς νὰ ταξιδέψεις ἢ νὰ πᾶς στὸ νοσοκομεῖο πρέπει νὰ γνωρίζεις τὸ δρόμο γιὰ νὰ μὴν χαθεῖς. Ὁ Θεὸς λοιπὸν στὸ ὄχημα ποὺ λέγεται ἄνθρωπος θὰ τὸ ἄφηνε νὰ ταξιδεύει στὸ ἄγνωστο ἢ θὰ τοῦ ἔδειχνε τὸ δρόμο.
– Ἀσφαλῶς καὶ θὰ τοῦ τὸν ἔδειχνε.
– Ὁ δρόμος τοῦ Θεοῦ ἔχει ὄνομα. Δὲν λέμε ὁδὸς Καραϊσκάκη, Κολοκοτρώνη, Ἀγράφων. Μάλιστα βάζουμε καὶ νούμερα. Ὁ δρόμος ποὺ σὲ ὁδηγεῖ στὸ Θεὸ λέγεται ὁδὸς μετανοίας. Ὁ Ἄσωτος ἀποστασιοποιήθηκε ἀπὸ τὸν Πατέρα ζητώντας τὴν περιουσία, ὅπως ἀκριβῶς κάνουμε καὶ ἐμεῖς. Καὶ τελικὰ πῆρε τὴν περιουσία καὶ ἔχασε τὴν οὐσία. Πίστευε πὼς θὰ τὰ καταφέρει μόνος του, ὅπως πιστεύουμε σήμερα οἱ περισσότεροι. Καὶ ποῦ κατέληξε; Νὰ τρώει χαρούπια μαζὶ μὲ τὰ γουρούνια. Ἐκεῖ καταντᾶ παιδιά μου ὁ ἄνθρωπος μακριὰ ἀπὸ τὸ Θεό. Οἱ πλούσιοι λ. χ. ποῦ ἀσχολοῦνται ὡς ὁ ἄφρων πλούσιος πὼς θὰ γεμίσουν τὶς ἀποθῆκες τους καὶ θὰ αὐξήσουν τὴν περιουσία μένουν τελικὰ μὲ τὸ «περὶ» καὶ χάνουν τὴν οὐσία.
Ἀγνοοῦμε τὴ ρήση τοῦ Κυρίου μας «οὐκ ἐπ’ ἄρτω μόνο ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ’ ἐπὶ παντὶ ρήματι ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ» ὅταν τὸν πείραξε ὁ διάβολος! Τί μᾶς λέει ὁ Χριστὸς μας θεολόγε; Μᾶς λέει ὅτι ἡ γῆ μᾶς δίδει ἕνα μόνο μέρος καὶ μάλιστα μικρὸ γιὰ τὴν ἀνατροφὴ τοῦ ἀνθρώπου, τὰ ὑπόλοιπα τὰ δίδει ὁ οὐρανός. Ἔχεις ἀναλογιστεῖ θεολόγε, ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι λογιζόμαστε ὡς ἔμβρυα γιὰ τὸν οὐρανό;
-Γέροντα, τώρα εἶναι ποὺ μπερδεύτηκα. Ἀπὸ τὴ μιά μᾶς εἶπες ὅτι ὁ ἄνθρωπος μοιάζει σὰν ὄχημα ἀπὸ τὴν ἄλλη ὅτι λογιζόμαστε ὡς ἔμβρυα…
– Παπὰ ἄσε τοὺς ἀνθρώπους νὰ πᾶνε νὰ ξεκουραστοῦν. Πᾶμε νὰ ξαπλώσεις γιατί θὰ σηκωθεῖς πάλι χαράματα. Κι αὔριο μέρα εἶναι.
-Καλὰ παπαδιά μου τράβα ἐσὺ μὲ τὴν Οὐρανία καὶ σὲ δέκα λεπτὰ θὰ ἔρθω καὶ ἐγώ. Ἡ Οὐρανία σηκώθηκε καὶ συνόδευσε τὴν παπαδιὰ καὶ ὁ γέροντας συνέχισε.
– Ἂχ βρὲ θεολόγε ἂν δὲν κατάλαβες ἐσὺ τότε…
-Πάτερ μου προσωπικὰ κάτι συνειδητοποιῶ. Μᾶς εἶπες ὅτι ὁ Χριστὸς νοεῖται ὡς ὀμφάλιος λῶρος, ποὺ μᾶς συνδέει μὲ τὴν πραγματικὴ Ζωὴ τὴν αἰώνια καὶ τὸ Φῶς τὸ ἀληθινόν. Ἄρα ἐμεῖς εἶναι λογικὸ νὰ λογιζόμαστε ὡς ἔμβρυα, τὰ ὁποῖα καλούμαστε νὰ ἀναγεννηθοῦμε, ὅπως εἶπε ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἐν πνεύματι καὶ ἀληθεία.
-Μπράβο γιατρέ. Αὐτὸ εἶναι. Τὸ 10% τῆς τροφῆς παρέχει ἡ γῆ γιὰ τὴν ἀνάπτυξή μας πρὸς τὸ νέο ἀναστημένο σῶμα. Αὐτὸ ποὺ μᾶς ἔδειξε ὁλοφάνερα ὁ Χριστὸς μὲ τὴν Ἀνάστασή Του. Τὸ ὑπόλοιπο 90% τῆς ἀνάπτυξης μας ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὴ νηστεία. Τοῦτο τὸ γένος θὰ πορεύεται μὲ προσευχὴ καὶ νηστεία, εἶπε ὁ Κύριός μας. Εἶναι οἱ πολυβιταμίνες ποὺ μᾶς ὁδηγοῦν στὴν αἰωνιότητα. Δύο λόγια μόνο θὰ σᾶς πῶ γι’ αὐτὲς τὶς πολυβιταμίνες καὶ θὰ σᾶς ἀφήσω νὰ ξεκουραστεῖτε. Ἡ προσευχὴ ἀποτελεῖ τὴ διαρκῆ σύνδεση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεό. Κατὰ τὸ παράδειγμα τῆς ἐπικοινωνίας τοῦ παιδιοῦ μὲ τὴν ἐγκυμονοῦσα μητέρα του ποὺ καταλήγει στὴ γέννηση καὶ στὸ φῶς αὐτῆς τῆς ζωῆς, ἡ προσευχὴ καὶ δὴ ἡ καρδιακή, δηλαδὴ ὅπως λένε οἱ μοναχοί μας τὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλεησὸν με» μᾶς συνδέει μὲ τὴν ὄντως ζωή, τὸν Παράδεισο. Οἱ ἅγιοι μάλιστα τῆς Ἐκκλησίας μας μέσω τῆς καρδιακῆς αὐτῆς προσευχῆς ζοῦσαν ἀπὸ ἐδῶ τὴν αἰωνιότητα, μπαινόβγαιναν στὸν Παράδεισο. Ὁ νονός σου γιὰ παράδειγμα θεολόγε, ὁ π. Ἰάκωβος ( ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης) εἶχε μεγάλη παρρησία στὸ Θεό. Μιλοῦσε μὲ τὸν Χριστὸ καὶ συνομιλοῦσε μὲ τοὺς ἁγίους μας. Εἶχε ἀποκτήσει ἀπὸ τὴν ἐδῶ ζωὴ τὸ νέο σῶμα. Ἐσὺ δὲν μοῦ ἔλεγες πὼς μὲ θαυμαστὸ τρόπο μεταφερόταν ἀπὸ τὸ ἕνα χωριὸ στὸ ἄλλο.
-Ναί, γέροντα, περιγράφει ἕνα τέτοιο περιστατικὸ ὁ π. Δημήτριος Τζούμας, ἀντιπρόεδρος τοῦ Ἀρείου Πάγου.
– Ἦταν μεγάλος νηστευτής ὁ νονός σου. Καὶ δὲν ἐννοῶ τὴν ἀποχὴ ἀπὸ τὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ ἀλλὰ ὡς νηστεία τηροῦσε κατὰ γράμμα τὰ ὅσα δίδαξε ὁ Χριστός μας καὶ ἑρμηνεύει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος.
ἱερός Χρυσόστομος.
«Εὐχὴ καὶ νηστεία τὸ τῶν ἀγγέλων ἔργον,
νηστεία παραδείσου πύλη,
νηστεία ἁμαρτωλῶν καθάρσιον,
νηστεία παῤῥησία πρὸς Θεὸν,
νηστεία καθαρότης καρδίας,
νηστεία πάντων τῶν παρὰ Θεοῦ δεδομένων ἡμῖν ἀγαθῶν τὸ κεφάλαιον,
νηστεία ἁγιασμὸς ψυχῆς,
νηστεία ὑγεία σώματος,
νηστεία οἴκου ἀσφάλεια,
νέων παιδαγωγὸς,
νηπίων φύλαξ,
γερόντων σωφρονισμὸς,
γυναικῶν εὐκοσμία καὶ κατάστασις» (Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος)
Ὁ γέροντας τῶν Ἀγράφων μᾶς καλυνύχτισε καὶ μᾶς ὑποσχέθηκε νὰ συνεχίσουμε τὴν ἑπόμενη ἡμέρα τὴ συζήτηση. Μόλις ἔφυγε ὁ Κίμων εἶπε: «Αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ γέροντας γιὰ τὸν π. Ἰάκωβο Διονύση τὸ ἔχω ζήσει τόσο ἐγὼ ὅσο καὶ πολλοὶ ἄλλοι. Ὁ π. Παναγιώτης ἐνῶ ἦταν πεζὸς στὸ δρόμο καὶ τὸν προσπερνούσαμε βρισκόταν στὸ ἑπόμενο ἢ στὸ μεθεπόμενο χωριὸ πιὸ γρήγορα ἀπ’ ἐμᾶς. Πολλὲς φορὲς περπατοῦσε μέσα στὴν βροχὴ καὶ παρέμενε ἄβρεχος. Πολλὰ παιδάκια ἔβλεπαν ἕνα ἄγγελο νὰ τὸν τυλίγει μὲ τὰ φτερά του καὶ ἄλλες φορὲς νὰ τοῦ κρατᾶ ὀμπρέλα. Καὶ ὁ Τιμόθεος ἔχει βιώσει κάτι ἀντίστοιχο».
ΠΗΓΗ:ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΤΕΥΧ ΜΑΡΤΙΟΥ 2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου