Θέλω νὰ δώσω μία μαρτυρία γιὰ τοὺς σεισμοὺς στὴν περιοχὴ μας (Ἀρκαλοχώρι) ποὺ νομίζω εἶναι σημαντική. Τὸ ὄνομά μου εἶναι Δήμητρα Γαλατιανοῦ. Κατάγομαι ἀπὸ τὸ Καρδουλιανὸ ποὺ εἶναι ἑνωμένο μὲ τὸ Καστέλι Πεδιάδος, δίπλα στὸ Ἀρκαλοχώρι. Ὁ σύζυγός μου Μιχάλης Τζωρτζακάκης κατάγεται ἀπὸ τὸ Τυμπάκι Μεσσαρᾶς. Εἴχαμε συνδεθεῖ μὲ τὴν Γερόντισσα Γαλακτία καὶ μπορῶ νὰ πῶ ὅτι μᾶς ἔκανε παιδιά της. Καὶ πάνω ἀπ’ ὅλα συνειδητὰ παιδιὰ τοῦ Χριστοῦ. Πολλὰ ζήσαμε κοντά της, σὰν αὐτὰ ποὺ ἄλλοι ἀναφέρουν στὰ δημοσιεύματά τους ἀλλὰ δὲν ἐπείγει νὰ ἀναφερθοῦμε σ’ αὐτά. Τώρα, θέλω νὰ ἀναφερθῶ στοὺς τελευταίους σεισμοὺς ποὺ ἔγιναν μὲ ἐπίκεντρο τὴν γενέτειρά μου.
Τὴν περασμένη ἑβδομάδα εἶδα ἕνα ἀλλιώτικο, ὁλοζώντανο ὄνειρο. Καθόταν ἡ Γερόντισσα Γαλακτία σὲ ἕνα σπίτι στὰ Ρουσσοχώρια, ἐκεῖ ποὺ εἶναι τὸ ἐπίκεντρο τοῦ σεισμοῦ. Στὸ Ἀρκαλοχώρι. Ἦταν γλυκύτατη ὅπως πάντα, εὐωδιαστὴ καὶ ὁλόλαμπρη.
Τὸ πρόσωπό της, ἦταν σὰν ἥλιος, τόσο ἔφεγγε καὶ διακρινόταν ἀκόμη καὶ οἱ ριτίδες. Ἦταν φῶς διάφανο, γλυκύτατο, εἰρηνικό, διαφορετικὸ ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ξέρουμε σὰν φῶς. Μοῦ εἶπε: «ἦρθα παιδί μου νὰ σοῦ πῶ, ὅτι δύο ἰσχυροὶ σεισμοὶ θὰ γίνουν σὲ λίγες μέρες ἐδῶ»! Μοῦ παρέδωσε τὴν σιγουριὰ τῆς προστασίας της καὶ ἐξαφανίστηκε. Ὅταν ξύπνησα, ἤθελα νὰ τηλεφωνήσω στὸν πνευματικό μας τὸν π. Ἀντώνιο καὶ νὰ διηγηθῶ τὸ ζωντανὸ ὄνειρο. Μὲ ἐμπόδισε ὁ σύζυγός μου γιὰ νὰ μὴν τὸν ἀνησυχήσουμε. Τοῦ ἔγραψα μήνυμα καὶ τοῦ διηγήθηκα ὅσα γράφω ἐδῶ. Ὡστόσο ἀνέφερα τὸ ὄνειρο στὴ μαμά μου καὶ ἐκείνη τὸ εἶπε σὲ χωριανούς μου. Ὅλοι περίμεναν τοὺς δύο ἰσχυροὺς σεισμούς. Τόσο σίγουροι ἦταν ἀπὸ τὸ μήνυμα ποὺ πῆρα ἀπὸ τὴν Γερόντισσα. Ὁ π. Ἀντώνιος μὲ καθησύχασε κάπως ἀλλὰ ἄφησε περιθώριο νὰ πιστεύω ὅτι ἦταν ἀληθινὴ ἡ ἐμφάνιση τῆς Γερόντισσας. Μοῦ ἀπάντησε: «οἱ Ἅγιοι πατέρες ἀπορρίπτουν κατὰ μείζονα βαθμὸ τὰ ὄνειρα, ὡς πεδίο δράσεως τοῦ σατανᾶ. Εἶναι ἡ φαντασία τὸ γήπεδο τοῦ διαβόλου καὶ τὸ ὑποσυνείδητο χῶρος ἀνάκλησης δεδομένων ποὺ στὰ ὄνειρα παίρνουν σάρκα καὶ ὀστᾶ. Κατὰ 95% τὰ ὄνειρα εἶναι ἀπορριπτέα. Ὡστόσο, μαρτυροῦνται καὶ ὄνειρα στὴν Ἁγία Γραφὴ ποὺ ἦταν ἰσχυρὲς θεοσημεῖες καὶ ἀπεκάλυπταν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Τὸ πρόβλημα εἶναι, ποιὸς βλέπει τὸ ὄνειρο καὶ ἂν ἔχει τὴν ἀπαιτούμενη διάκριση γιὰ νὰ ἐξακριβώσει τὴν πηγὴ προέλευσής του. Τὰ θεϊκὰ ταπεινώνουν καὶ εἰρηνεύουν, τὰ δαιμονικὰ ταράσσουν καὶ ὑπερηφανεύουν. Ὅταν τὸ ὄνειρο ἔχει τὰ δείγματα τοῦ δικοῦ σου ὀνείρου, τὸ φρονιμότερο εἶναι νὰ καλυφθεῖ ἀπὸ σιωπὴ καὶ προσευχή. Τὸ ἀναφέρουμε στὸν πνευματικό μας καὶ πουθενὰ ἀλλοῦ. Ἡ ἔκβαση τῶν πραγμάτων θὰ διερμηνεύσει τὴν προέλευσή του. Πολλοί, σὲ πολλὰ σημεῖα τῆς Ἑλλάδας, εἶδαν σὲ ὄνειρα τὴν Γερόντισσα. Τὴν ἐπικαλοῦνται μὲ θέρμη ψυχῆς σὲ στιγμὲς πόνου καὶ ἀγωνίας. Ἡ μετέπειταταχεία ἐξέλιξη τῶν δύσκολων ὑποθέσεων τους ἀπέδειξε ὅτι τὰ περισσότερα ἦταν αὐθεντικά, γιατί ἐπιβεβαίωσε τὸ θεραπευτικὸ ἀποτέλεσμα, τὸ περιεχόμενο τῶν ὀνείρων! Ἑπομένως, ἰσχύει καὶ αὐτὸ ποὺ ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ὅτι ὁ πατέρας του βοηθήθηκε ὄχι μόνο ἀπὸ τὸν καλὸ λογισμὸ ποὺ εἶχε, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ κάποια ὄνειρα, μὲ τὰ ὁποῖα συνηθίζει ὁ Θεὸς νὰ εὐεργετεῖ μία ψυχὴ ποὺ εἶναι ἄξια νὰ σωθεῖ». («ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΠΑΤΕΡΑ» ΒΕΠΕΣ 59,116).
Ὁ Ἅγιος Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ, σύγχρονος μεγάλος Ἅγιος συνιστᾶ νὰ ἐφαρμόζουμε σὲ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις τὴν ἀσκητικὴ ἀρχή: «μὴ δέχου καὶ μὴ ἀπόρριπτε». Ἂν δεχθεῖς εὔκολα, χωρὶς τὴν κρίση τοῦ πνευματικοῦ ὁδηγοῦ κάποιο ὄνειρο, ὑπάρχει κίνδυνος νὰ ἀποδεχθεῖς δαιμονικὴ ἐνέργεια «ὡς ἐκ τοῦ Θεοῦ προερχομένης». Ἂν πάλι ἀπορρίψεις, μπορεῖ νὰ ἀποδώσεις τὴν Θεϊκὴ ἐνέργεια στοὺς δαίμονες καὶ ἔτσι νὰ ὑποπέσεις στὸ ἁμάρτημα τῆς βλασφημίας κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος…αὐτὸ τὸ τελευταῖο, τονίζει, εἶναι φοβερότερο ἀπὸ τὸ πρῶτο, διότι ἡ ψυχὴ «δύναται νὰ συνηθίσει νὰ ἀρνεῖται τὴν Χάριν καὶ νὰ μισεῖ αὐτήν»! Τόσο πολὺ μπορεῖ νὰ ἐθισθεῖ στὴν κατάσταση τῆς Θεομαχίας καὶ τῆς Ἁγιομαχίας, «ὥστε οὕτω νὰ προδιορισθεῖ καὶ διὰ τὴν αἰωνιότητα» (ὁ Γέροντας Σιλουανός, Ἔκδ. Ι.Μ. ΤΙΜ. ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΕΣΣΕΞ, 1982, ΣΕΛ. 86-88). Αὐτὴν τὴν Ἁγιομαχία, τὴν βλέπω ἐσχάτως σὲ πολλοὺς ἐμπαθεῖς καὶ ἰδεοληπτικοὺς χριστιανοὺς καὶ ἔχω τρομάξει! Βέβαια, πολλοὶ Ἅγιοι, ἀπὸ τὸν φόβο τῆς πλάνης, ἀρνοῦνταν ἐξακολουθητικὰ κάποιες θεοσημεῖες ποὺ εἶχαν καὶ αὐτὸ εὐηρέστησε τὸν Θεό. Κλασσικὸ παράδειγμα αὐτὸ τῆς Ὁσίας Πελαγίας τῆς Τηνίας. Ὅμως, αὐτὸ τὸ ἔκαναν ἀπὸ αἴσθηση ἀναξιότητας νὰ δεχθοῦν τέτοιες δωρεὲς καὶ ὄχι ἐπειδὴ πίστευαν, ὅτι ἀπαρέσκεται νὰ ἐνεργήσει τοιουτοτρόπως ὁ Θεός, ὅπως ἰσχυρίζονται οἱ ὀρθολογιστὲς – δυτικόφρονες ἐκφραστὲς τῆς πίστεως στὴν ἐποχή μας…
Περισσότερο μὲ λυπεῖ, ὅτι κατὰ τὸν Ἅγιο Σωφρόνιο θὰ βλέπουν στὴν αἰωνιότητα τὰ ἐνεργήματα τῆς Θείας Χάριτος καὶ θὰ τὰ ἀπορρίπτουν! Αὐτὸ θὰ συνιστᾶ τὴν πιὸ φρικτὴ κόλαση γι’ αὐτούς, ἀκριβῶς γιατί ἔτσι γύμνασαν τὴν ψυχή τους, στὸν παρόντα αἰώνα… στὴν περίπτωσή σου, ταιριάζει ἡ παράθεση τοῦ ἐρμηνευτοῦ τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Ἰωάννου, Ἁγίου Ἀρέθα Καισαρείας: «ἀσφαλέστερον καὶ ἀκινδυνοδέστερον ἡ ἔκβασις τῆς προφητείας». Θὰ περιμένουμε μὲ σιωπὴ καὶ προσευχή.
Ἂν ἀπὸ τὶς 24 Σεπτεμβρίου, σὲ λίγες μέρες ἔπειτα, ἔχουμε ἰσχυροὺς σεισμούς, τὸ ὄνειρό σου εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ εὐεργετικὰ δείγματα τῆς πρόνοιας τοῦ Θεοῦ, μέσω τῆς Ὁσίας Γερόντισσάς μας, σὰν αὐτὰ ποὺ παρέχει σὲ πάμπολλους ἀνθρώπους μὲ τὶς πρεσβεῖες της. Πρὸς στιγμήν, σιγή καὶ προσευχή».
Αὐτά μοῦ ἔγραψε ὁ π. Ἀντώνιος. Ἤδη, ὅμως, τὸ εἶχα ἀνακοινώσει σὲ πολλούς. Τώρα, μετὰ τοὺς δύο ἰσχυροὺς σεισμοὺς τὰ πρωινὰ Δευτέρας καὶ Τρίτης, μοῦ τηλεφωνοῦν καὶ μοῦ τὸ λένε…εὐχαριστῶ τὴν Γερόντισσα γιὰ τὴν προστασία της. Ὄντως δὲν ἔπαθε κανεὶς τίποτα ἀπὸ τοὺς οἰκείους μου. Τὸ σπίτι, μέσα στὴν χαλασιὰ ποὺ παρουσιάζει ἡ περιοχή, πέρα ἀπὸ τὸ σπάσιμο κάποιων εὔθραυστων ἀντικειμένων, εἶναι ἀκέραιο. Εὐγνωμονῶ τὴν Γερόντισσα. Ἡ ἐμφάνισή της, αἰτία νὰ δυναμώσει ἡ πίστη μου καὶ νὰ ἐντατικοποιηθεῖ ἡ μετάνοιά μου. Νὰ ἔχουμε πάντα ὅλος ὁ κόσμος, τὴν εὐχὴ καὶ τὴν προστασία της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου