Μίλησα για το πρόβλημά μου με τον αιδεσιμότατο Γερόντιο όταν ήταν στην εκκλησία στην κοινότητα Albac, γύρω στον Ιούνιο-Ιούλιο του 2017. Του είπα ότι έχω πολύ άσχημες αλλεργίες εδώ και λίγο καιρό και με ρώτησε κουνώντας γρήγορα το κεφάλι του: «Τι είναι αλλεργίες; Αυτό δεν το ξέρω!». Του εξήγησα ότι το πρόσωπο και τα χέρια μου είναι πάντα πρησμένα, ότι έκανα θεραπεία με υδροκορτιζόνη για μια εβδομάδα, αλλά δεν πέτυχε.
Ακόμη και ο οικογενειακός γιατρός ανησυχούσε και ήθελε να με νοσηλέψει στο Campeni, αλλά δεν ήθελα να πάω. Είπα και στον Σεβάσμιο ότι δεν ξέρω από πού ήρθαν, ότι μεγάλωσα σε αυτό το περιβάλλον και δεν είχα κανένα πρόβλημα μέχρι τώρα! Έβαλε το χέρι του στο μέτωπό μου και, από εκείνη τη μέρα, τα πρηξίματα στο πρόσωπο και στα χέρια μου εξαφανίστηκαν και δεν εμφανίστηκαν ξανά. Και από τότε έχουν περάσει πέντε χρόνια.
Προσεύχομαι στον Σεβασμιο κάθε μέρα, τον θυμάμαι όταν έρχομαι στην εκκλησία και ανάβω ένα κερί για την ψυχή του!
Ιουλία Νικόλα,
Albac, κομητεία Alba
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου