Γιάννης ο Θαβωριανός !!
Εμφάνιση Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου…ο Άγιος της Αποκάλυψης σε μια Αποκαλυπτική εποχή!
ήταν κόσμος πολύς που πήγαινε σε ένα προσκύνημα σε ναό που βρισκόταν στην εξοχή με παρακείμενο οικισμό σε ημιορεινή τοποθεσία. Γυναίκες ντυμένες με τις κλασικές ρόμπες παραδοσιακή ενδυματολογία Ανατολίτικη δεκαετίας ’60-70 στην Ελλάδα. Άκουσε ότι ήταν Αρβανίτες. Παραδοσιακή κοινωνία.. Από το ναό που φαίνεται να πανηγύριζε βγήκε με γρήγορο αέρινο βηματισμό ένας νεαρός σχετικά ιερωμένος με άμφια λευκό και ουρανί προς απαστράπτων μωβ. Φορούσε καλυμμαύχι. Δεν μπήκε στο ναό περιηγήθηκε για λίγο στα γραφικά δρομάκια του φαινομενικά διατηρητέου οικισμού. Σαν σε προέκταση αυτού του ναού ήταν ένας δαιδαλώδης πολυδιαμερισματικός κοιτώνας. Κάθε κονάκι και μια οικογένεια ή κάποιος μόνος του. Είχε μια σύντομη στιχομυθία μ΄έναν μεσήλικα που ελεεινολογούσε τον ευατό του που δεν μπόρεσε να πάρει σπίτι και τώρα ήταν εκεί. Του λέει κι εγώ δεν έχω σπίτι δεν είναι καιρός για σπίτια ιδιοκτησίες. Συμφώνησε ο συνομιλητής.. Προχώρησε πάντα στο εσωτερικό ενός διαδρόμου όπου εκατέρωθεν υπήρχαν τα κονάκια.
Σ΄ένα ξέχωρο μετωπικό κελί ήταν αναπεσών μοναχός με γκρίζο ξεβαμμένο ξεθωριασμένο ράσο γαλανομάτης με σχετικά λευκασμένη κόμη μεσήλικας. Πρόσεξε ότι στην αριστερή και κάτω πλευρά του ράσου του ήταν σαν κεντημένο ένα σήμα ένα λογότυπο με έναν καλλιτεχνικό ήλιο κι ένα καλλιγραφικό Θ. Σκέφτεται αμέσως να τον ρωτήσει: Θαβωριανός;
Δεν προλαβαίνει να διατυπώσει το ερώτημα και ο μοναχός πάντα αναπεσών απαντά: Eγώ Θαβωριανός; όχι, όχι.
Σαν να διάβασε τη σκέψη του του απάντησε στην ενδόμυχη σκέψη του..
Φεύγει η ματιά του από τον αναπεσόντα και βλέπει Υψηλό και πληθωρικό μοναχό με δεσποτικό σχεδόν καλυμμαύχι με έντονο μαύρο ράσο που είχε μια ιδιαιτερότητα κλιμάκωσης με γαλανά μάτια όχι όμως όπως αυτά τα αγαθά και νηφάλια του προηγούμενου. Ήταν αυστηροπρεπής στο ύφος και στη ματιά που ήταν αετήσια και δυναμική.
-Πως σε λένε; τον ρωτάει.
–Γιάννη, απαντά ξερά μονολεκτικά.. Αυτός που το ύφος του και το όλο στιλ του ήταν μεγαλοπρεπές του απάντησε μ’ ένα απλό Γιάννης..
Τον έπιασε στην κουβέντα..
-Εσύ που είσαι ( έτσι κι αλλιώς του έλεγε πολλά καλά λόγια) που τα έχεις 400 και βάλε πες μου πως τον λένε αυτόν το ναό;
–Αγάπη του λέει. Τον λένε Αγάπη…
Ποιός ήταν ο Γιάννης ο Θαβωριανός;
Ήταν ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος που με περίσσια απλότητα και ταπείνωση του συστήθηκε έτσι λαϊκότροπα. Ήταν το ίδιο πρόσωπο σε 2 φάσεις. Στη μια αναπεσών όπως εικονίζεται στο σπήλαιο της Αποκάλυψης και στην άλλη ως ο υψιπετής αετός του Πνεύματος..Ο Άγιος που όρισε το Θεό ως Αγάπη.. ο Θεός αγάπη εστί..ιΓι αυτό και του παρουσίασε το ναό της Αγάπης… Αφιερώθηκε μέγας ναός ως και στη Σοφία του Θεού αλλά στο Θεό Αγάπη στην Αγάπη του Θεού ουδέποτε και πουθενά δεν έγινε ναός… Και τι ναός , ναός ουράνια μονή ναός Βασιλειάδα… αγάπη που στεγάζει φροντίζει περιθάλπτει ναός Κοινότητα αληθινή Εκκλησία.
Στην όλη υπόθεση υπάρχει και μια αναφορά στις παραδοσιακές κοινότητες κοινωνίες με άλλα ήθη από τα σύγχρονα.
όσο για το νεαρό δεσπότη με τον γρήγορο βηματισμό ίσως να είναι και ο ”Ἰδοὺ ἔρχομαι ταχύ”……..
Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος ήταν ένας από τους 3 μαθητές που παραβρέθηκαν στη Μεταμόρφωση του Χριστού στο όρος Θαβώρ.
+Στη Μετάσταση του αγίου ενδόξου Αποστόλου καὶ Ευαγγελιστή Ιωάννου του Θεολόγου (26 Σεπτεμβρίου) του Αγαπημένου και της Αγάπης..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου