Συναξάριον.
Τῇ ΙΘʹ (19ῃ) τοῦ μηνὸς Σεπτεμβρίου μνήμη τῶν ἁγίων Μαρτύρων Τροφίμου, Σαββατίου, καὶ Δορυμέδοντος ἐκ Συνάδων καὶ ἐν Ἀντιοχείᾳ τῆς Συρίας ἀθλησάντων (278)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ἁγίας ἐνδόξου ὁσιοπαρθενομάρτυρος Σωσάννης τῆς ἐκ Παλαιστίνης
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὁσιομάρτυς Ζωσιμᾶς ἐρημίτης ἐν τῇ Κιλικίᾳ Μ. Ἀσίας (4ο αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἰγκὸρ (Γεωργίου) ἡγεμόνος Τσέρνιγκωφ καὶ Κιέβου, ἐν τῷ μοναχικῷ σχήματι κληθέντος Γαβριήλ. (1150)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων Θεοδώρου, ἡγεμόνος Σμολένσκ καὶ Γιαροσλάβλ (1299), καὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ Δαβὶδ (1321) καὶ Κωνσταντίνου (1322)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ἁγίας ἐνδόξου ὁσιομάρτυρος Πομπόσας ἐν τῇ Cordoba Ἱσπανίας (835)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ ἅγιοι μάρτυρες Φήλιξ καὶ Κωνσταντία ἐν Nocera Ἰταλίας (1ο αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ ἅγιοι μάρτυρες Ἰανουάριος ἐπίσκοπος Benevento Ἰταλίας, Πρόκουλος, Σῶσσος καὶ Φαῦστος οἱ Διάκονοι, Δησιδέριος ἀναγνώστης, Γαντιόλος, Ἀκούτιος καὶ Εὐτύχιος, ἐν τῷ Pozzuoli Ἰταλίας (21/4 καί 19/9, 305)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ὅσιος Κυριάκος ἐν Μπουονβιτσίνο τῆς Καλαβρίας.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ ἅγιος Κωνσταντίνος πρωθιερεύς (Γκολούμπεφ, (1918) καὶ οἱ σύν αὐτῷ Νεομάρτυρες· καὶ ὁ ἅγιος Νικόλαος (Ἰσκρόβσκυ, 1919)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ οἱ Ἅγιοι νεο-ἱερομάρτυρες: Ἰωάννης (Pavlovsky), Βσεβολοντ (Poteminsk) καὶ Κωνσταντίνος (Bogoslovsky) ἐν πολλαῖς βασάνοις, φυλακαῖς καὶ διωγμοῖς ὑπὸ τῶν ἀθέων μπολσεβίκων τελειωθέντες ἐν Ῥωσίᾳ (1937)
Στίχοι Εἰς τὸν Τρόφιμον καὶ Δορυμέδοντα.
Πνέοντες ἓν Τρόφιμε καὶ Δορυμέδον,
Ἓν ἐκ ξίφους δέχεσθε καὶ βίου τέλος.
Εἰς τὸν Σαββάτιον.
Ξεσθεὶς σιδήροις Σαββάτιος ὀξέσιν,
Εἰς σαββατισμὸν θεῖον ὡς μάρτυς φθάνει.
Ἐννεακαιδεκάτῃ Τρόφιμον τάμον ἠδὲ συνάθλους.
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
…Στη Φρυγία, ο ηγεμόνας Διονύσιος υπέβαλε τον Τρόφιμο σε νέα βασανιστήρια και ύστερα τον έκλεισε στη φυλακή, για να βασανιστεί επί μακρόν με χειρότερα μαρτύρια. Τότε ένας επιφανής πολίτης και κρυπτοχριστιανός, ο Δορυμέδων, ερχόταν στη φυλακή και μεριμνούσε για τον μάρτυρα Τρόφιμο. Όμως ο τύραννος το πληροφορήθηκε και υπέβαλε αμφότερους σε παρόμοια βασανιστήρια. Στο τέλος τους έριξε βορά στα άγρια θηρία, αλλά εκείνα ημέρεψαν και ούτε που τους άγγιξαν. Ο Δορυμέδων φώναξε στην πεινασμένη αρκούδα και τραβούσε τα αυτιά της για να την προκαλέσει· παρ’ όλα αυτά η άγρια αρκούδα γινόταν όλο και πιο ήμερη. Τελική διαταγή του τυράννου ήταν ν’ αποκεφαλιστούν διά ξίφους οι άγιοι μάρτυρες Τρόφιμος και Δορυμέδων. Έτσι ανήλθαν οι ψυχές τους στον ουρανό, όπου τώρα βασιλεύουν.
(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Σεπτέμβριος, εκδ. Άθως, σ. 174-175)
http://prologue.orthodox.cn/September19.htm
***
Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ
Όταν η ζωή είναι γεμάτη από προβλήματα, οι άνθρωποι έχουν την αίσθηση ότι η κατάρα και ο θυμός του Θεού έχει έρθει πάνω τους. Αλλά όταν έχουν περάσει αυτές οι δοκιμασίες, θα δουν ότι η θαυμάσια πρόνοια του Θεού τούς προστατεύει σε κάθε λεπτομέρεια και σε όλες τις πτυχές της ύπαρξής τους.
Χιλιάδες χρόνια εμπειρίας, που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά, μας λένε ότι όταν ο Πανάγαθος Θεός βλέπει πίστη στην ψυχή των ανθρώπων που αγωνίζονται για χάρη του, όπως έκανε στην περίπτωση του Ιώβ, τους οδηγεί σε βάθη και ύψη που είναι απρόσιτα για τους άλλους.
Όσο πιο πλήρης και ισχυρή είναι η αγάπη και η εμπιστοσύνη των ανθρώπων στο Θεό, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το μέτρο της δοκιμασίας τους και η πληρότητα της εμπειρίας τους, η οποία μπορεί να φτάσει σε πολύ μεγάλα ύψη. Τότε γίνεται φανερό ότι έχουν φτάσει σε όρια, πέρα από τα οποία ένα ανθρώπινο άτομο δεν μπορεί να περάσει.
***
Πού είναι λοιπόν η πρόνοια που απλώνεται μέχρι και τα πιο ταπεινά πράγματα και που φροντίζει και για τα πιο ελάχιστα;
Όλοι πνιγόμαστε ασφυκτικά από το θέαμα του αχαλίνωτου οργίου του κακού στον κόσμο.
Ο ίδιος ο Χριστός μας διαβεβαιώνει πως ο Θεός προνοεί στοργικά για όλη την κτίση και ότι δεν λησμονεί ούτε ένα μικρό πουλάκι τ’ουρανού, ότι φροντίζει και για τον καλλωπισμό των αγριόκρινων, για τους ανθρώπους μάλιστα η πρόνοιά Του είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη, σε βαθμό ώστε «ημών και αι τρίχες της κεφαλής πάσαι ηριθμημέναι εισί» (Ματθ. ι’ 30).
Ο Θεός ποτέ δεν μας εγκαταλείπει πραγματικά.
Είναι Άπειρος, Ατελεύτητος και πανταχού Παρών, άρα είμαστε συνέχεια μέσα στο νού και στην αγκαλιά Του.
Μονάχα κάποτε-κάποτε σιωπά, αλλά ποτέ δεν φεύγει!
Μας παρακολουθεί και μας αφουγκράζεται για να δεί αν είμαστε δόκιμοι στην πίστη μας σε Αυτόν. Μόλις δει ότι εμείς δεν Τον εγκαταλείψαμε, ξαναεμφανίζεται λαμπρότερος και θερμότερος σαν ήλιος που κρυβόταν πίσω από τα σύννεφα των δοκιμασιών μας!
Αξιόπιστος είναι ο Κύριος που είπε: “Ου μη σε ανώ, ουδ’ ου μη σε εγκαταλίπω” (Εβρ. ιγ´ 5)
Ας υπομείνουμε την δοκιμή της πίστης μας σε Αυτόν, γιατί αξίζει αληθινά, να απολαύσουμε με περισσότερη λαχτάρα “την συνάντησή μας μαζί Του”, όποτε την ορίσει Αυτός, κατά το άγιον θέλημά Του.
***
Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα
Καθετί καλό η κακό στη γη έχει τις ρίζες του στους λογισμούς μας. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να αγωνιστούμε. Είμαστε μια μηχανή λογισμών που εκπορεύει λογισμούς, ακτινοβολεί λογισμούς διά των οποίων επηράζουμε τα πάντα: τους ανθρώπους, τα ζώα, τα φυτά. Έχουν και τα φυτά επίσης νευρικό σύστημα. Περιμένουν από μας ειρήνη, παρηγοριά και αγάπη.
Μας έχουν δοθεί θαυμάσια πράγματα από τον Kύριο , αλλά εμείς δεν δείχνουμε να το συνειδητοποιούμε. Εκπέσαμε και εξαιτίας της πτώσης του ανθρώπου, όλη η κτίση υποφέρει, διότι ο άνθρωπος πλάστηκε για να είναι κύριος του υλικού κόσμου.
Ο υλικός κόσμος πλάστηκε υπέροχος , όχι τραχύς και άγριος , όπως είναι σήμερα. Μετά την παράβαση της εντολής του Θεού εκ μέρους του Αδάμ, όλα εκτραχύνθηκαν. Γι’ αυτό και ο απόστολος Παύλος λέει: «…πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν·» και τὴν ἀποκάλυψιν τῶν υἱῶν τοῦ θεοῦ ἀπεκδέχεται» ( Ρωμ. 8,22∙ 8,19 ) . Η φύση περιμένει από μας να απελευθερωθούμε , έτσι ώστε να απελευθερωθεί και αυτή από τη φθορά, μιας και στην παρούσα κατάστασή της είναι φθαρτή και ευμετάβλητη. Και μέσα μας, στα σώματά μας, υπάρχουν όλα τα συστατικά και οι ανόργανες ουσίες που υπάρχουν στο σύμπαν. Κάποτε ήμασταν οι κύριοι όλων των υλικών όλων των υλικών πραγμάτων, αλλά τώρα όλα εξεγείρονται εναντίον μας, διότι εμείς είμαστε υπόλογοι για την πτώση των πάντων. Πρέπει να γίνουμε εμείς καλύτεροι προκειμένου όλα να ανανεωθούν.
..Ας θυμηθούμε τα λόγια του αγίου Ιωάννη του Θεολόγου: «Και δεν μετάνιωσαν οι άνθρωποι για τα έργα των χεριών τους». Τί σημαίνει αυτό; Σημαίνει πώς τα έργα των ανθρώπινων χεριών χάλασαν την ζωή με τα διάφορα δηλητήρια, πού εξέπεμψαν στον αέρα πού αναπνέουμε και στο νερό πού πίνουμε.
Με τους λογισμούς του ο άνθρωπος αναστατώνει ενίοτε την τάξη της Δημιουργίας. Έτσι καταστράφηκαν οι πρώτοι άνθρωποι -με έναν κατακλυσμό- εξαιτίας των κακών λογισμών και προθέσεών τους. Ολόκληρη η ανθρωπότητα θερίζει τους καρπούς των λογισμών και των πόθων της. Εκείνος που έχει μέσα του τη Βασιλεία του Θεού θα τη μεταδώσει ανεπαίσθητα και στους άλλους. Οι άνθρωποι θα ελκύονται από την εντός μας ειρήνη και ζεστασιά˙ θα θέλουν να είναι κοντά μας, και η ατμόσφαιρα του ουρανού θα περάσει σταδιακά και σε κείνους. Οι υοί του φωτός έχουν κληθεί να λάμψουν με τη ζωή τους όσο περισσότερο μπορούν, ώστε να σκορπίσουν το φως παντού. Εμείς οι χριστιανοί έχουμε κληθεί να σκορπίσουμε στη γη την ατμόσφαιρα του ουρανού, την αιωνιότητα, την αγάπη, την ειρήνη, την αλήθεια και την ηρεμία.
Σας εύχομαι λοιπόν κάθε καλό από την Κύριο και την Υπεραγία του Θεοτόκο, που είναι η μεγάλη μας προστάτις. … αυτό είναι που θέλει για μας συνέχεια: να προσπέσουμε εκ βάθους καρδίας σ᾿ Εκείνη, διότι Εκείνη είναι η προστάτις και η μεσίτριά μας ενώπιον του Κυρίου. Θα προσευχηθεί στον Θεό μας, τον Υιό Της, να μας χαρίσει τη δύναμη να είμαστε αγαθοί όσο και οι άγγελοι, και να δοξάζουμε τον Θεό τόσο σ᾿ αυτή τη ζωή όσο και στην αιώνια.
Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης
Τέτοιους Χριστιανούς θέλει ο Θεός, που φεύγουν από τον κακό λογισμό, όπως αποφεύγει η μέλισσα την ακαθαρσία.
Προσπαθήστε, όσο μπορείτε, να φυτεύετε εσείς καλούς λογισμούς, για να γίνει η καρδιά σας ανθόκηπος και να συνοδεύεται η προσευχή σας από την Θεία ευωδία της καρδιάς σας.
Καλύτερα να πάσχουμε για το αγαθό και να ειρηνεύουμε στο πνεύμα μας, παρά να θριαμβεύουμε πρόσκαιρα εκβιάζοντας τον πλησίον μας σαν τα θηρία που απομυζούν το αίμα των αδελφών… Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ
https://iconandlight.wordpress.com/2022/09/18/%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b1-%ce%bd%ce%b1-%cf%80%ce%ac%cf%83%cf%87%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%b3%ce%b1%ce%b8%cf%8c-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bd/
Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Τροφίμου, Σαββατίου, καὶ Δορυμέδοντος.
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Τὴν ἀκαθαίρετον, Τριάδος δύναμιν, ἀνθηφορήσαντες, Μάρτυρες ἔνδοξοι, ἐναπετέματε στερρῶς, τὴν ἄκανθαν τῆς ἀπάτης, Τρόφιμε μακάριε, Ἐκκλησίας ἐντρύφημα, Σαββάτιε πάνσοφε, Ἀθλητῶν ἐγκαλλώπισμα, καὶ δόξα εὐσεβῶν Δορυμέδον· ὅθεν ὑμᾶς ἀνευφημοῦμεν.
Ἀπολυτίκιον Ὁσιομάρτυρος Σωσάννης.
Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον Λόγον. (Χαραλάμπους Μπούσια).
Τὴν χλιδὴν τῶν προσκαίρων λιποῦσα ἔδραμες εἰς ἀνδρῷον σεμνεῖον τοῖς μονοτρόπων χοροῖς προσχωρῆσαι, ὦ Σωσάννα ὁσιόαθλε· καὶ ἐνασκήσασα καλῶς δι᾿ ἀθλήσεως λαμπρὰς ἐτέλεσας τὸν σὸν βίον· τῷ Κυρίῳ οὖν παρεστῶσα καθικετεύεις ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.
Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς
Ἦχος α’
Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς Βασιλεῦσι κατὰ βαρβάρων δωρούμενος καὶ τὸ σὸν φυλάττων διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου