Ο Γέροντας της Ανατολής.. όπως κάθε Αρχάγγελος έχει χρεωθεί μια ήπειρο ( όπως είδε σε όραμα ένας φωτισμένος των Αθηνών) έτσι κι ένας Γέροντας
χρεώθηκε την Ανατολή την καθ΄ημάς Ανατολή κι αυτός δεν είναι άλλος από τον Μόρφου. Στην κλασική νουβέλα ”Ο Γέρος και η Θάλασσα” ο μεγάλος ψαράς ο Σαντιάγκο θα υποβληθεί στην υπέρτατη δοκιμασία, δίνει μία εναγώνια μάχη ολομόναχος στα ανοιχτά της Κούβας. “Ο άνθρωπος μπορεί να καταστραφεί, αλλά όχι να νικηθεί”, μονολογεί ο Σαντιάγκο. Από αυτό το υλικό είναι φτιαγμένος ο Μόρφου ο δικός μας Μεγάλος Ψαράς καραβοκύρης και ψαράς, Ιωνάς και ιχθύς στο μεσιανό κατάρτι χίλια μύρια κύματα μακριά από τ’ Αϊβαλί.Μάχεται στ΄ανοιχτά με τα θαλάσσια τέρατα της προαποκαλυπτικής εποχής…μάχεται με τον δεινό Μέγα Ιππότη ξιφομάχο.. ξιφία..
Είναι ο μυστικός Γέροντας της καθ΄ημάς Ανατολής γιατί πέραν από τον φανερό σχεδιασμό της η Εκκλησία έχει και μυστική διάρθρωση. Στη μυστική του Εκκλησία ο Θεός έχει τους δικούς του ρεπόρτερ τους δικούς του πράκτορες τους δικούς του Γέροντες πέραν των τίτλων και των θώκων ….Έχει πολλές γραμμές άμυνας… γι αυτό κι απροσπέλαστη..Το χάρισμα είναι το ανώτερο αξίωμα ο πρώτο βαθμός και το ΄χει. Ό,τι σε αξιώνει ο Θεός είναι αξίωμα και καταξίωση και όχι ότι σου δίνουν οι μηχανισμοί και οι μηχανεργάτες του δόλιου συστήματος.
Kαι τι κάνει ο Μόρφου; καλά είναι εσείς τι κάνετε;
Ο Μόρφου ”επαναθέσπισε” την Εκκλησία ή καλύτερα διέσωσε την Εκκλησία στην πυρηνική αρχετυπική της μορφή ως Κοινότητα. Κοινότητα υπαρκτή και όχι εικονική πραγματικότητα αλλοτριωμένου ενοριακού τύπου. Γιατί και πως να υπάρξει κοινότητα αν δεν υπάρχει θ. κοινωνία-θεία ευχαριστία όπως αναρωτιέται ένας σύγχρονος Γάλλος αγνωστικιστής Γάλλος διανοούμενος εφαρμόζοντας το λογοπαίγνιο communauté-communion. Εννοώντας ότι η κοινότητα εφαρμόζεται γύρω από το ευχαριστιακό κέντρο κι αν αυτό απωλεσθεί όπως στις μέρες μας αποδομείται.
Ο Μόρφου διαφύλαξε το ευχαριστιακό κέντρο λατρείας διευρύνοντας το με πολλούς ομόκεντρους κύκλους ως τη μακρινή Αυστραλία… Από τον Ειρηναίο της Λουγδούνου Λυών … στον Μόρφου Νεόφυτο των ημερών μας η Κοινότητα ως ευχαριστιακή σύναξη είναι η Εκκλησία. Στην Κοινότητα δεν υπάρχει ο εκκλησιαστικός μαζάνθρωπος ο απρόσωπος θρησκευόμενος ο πιστός croyant αλλά μη pratiquant μη ενεργός πιστός. Στην Κοινότητα ο πιστός είναι ενεργός πιστός pratiquant.
Tι είναι εν τέλει ένας Επίσκοπος. Ένας Κοινοτάρχης ο Μέγας Κοινοτάρχης, Κοινοβιάρχης που έχει το πνευματικό χάρισμα να οργανώσει την Εκκλησία ως Κοινότητα να δώσει ρόλους να εγκρίνει αποστολές να αναδείξει το κρυμμένο τάλαντο του καθενός να κάνει την μεγάλη πορεία τ΄αλατιού ως άλλος Γκάντι αλλά αυτός για να μην μωρανθεί το άλας.
Kαι τι κάνει ο Μόρφου; καλά είναι εσείς τι κάνετε;
Για το προφητικό.. ο άνθρωπος του Θεού έχει συνεχή ροή πληροφοριών ο Θεός δεν αντέχεται.. ο δε Θεός μιλάει άλλη γλώσσα….. προφητεία είναι η γλώσσα του Θεού…η κατ΄εξοχήν ξένη γλώσσα
από την άλλη ως ευαίσθητος δέκτης της εποχής διακατέχεται από την νήφουσα αγωνία και πατάει αδιαλείπτως alarme γιατί αντιλαμβάνεται το πνευματικά πασιφανές ότι διανύουμε μια επικίνδυνη εποχή-περιοχή πορευόμαστε σε μια εμπόλεμη ζώνη με πνευματικούς και πάλι όρους. Είναι ο πνευματικός συναγερμός και όχι ο προφήτης. O Mόρφου ό,τι έκανε δεν το έκανε ως προφητολάγνος ή πολύ περισσότερο ως προφήτης ρόλο που και ο ίδιος για τον εαυτό του δεν αποδέχεται γι αυτό κι αυτοκαθορίζεται ως προφητολόγος δηλ. ως περατάρης προρρήσεων σύγχρονων Αγίων.
Τα φωτοκύταρρα του Πνεύματος οι αισθητήρες του Πνεύματος είναι υπερευαίσθητοι και πολλές φορές βαράνε αδιάλειπτα με το ”παραμικρό”. Ωστόσο αυτό προσδίδει μια ασφάλεια, απόδειξη πνευματικής ετοιμότητας. Είναι ο συναγερμός στον φυλασσόμενο χώρο της Εκκλησίας.Ρόλος ταπεινός ενοχλητικός αλλά κι ο πλέον απαραίτητος. Οι ψευδοπροφήτες ήταν αυτοί που εφησύχαζαν κι επανάπαυαν κι όχι αυτοί που προειδοποιούσαν. Είπε το τάδε και δεν έγινε είπε κλπ ”δεν έχει αξιοπιστία”. Και ο Ιωνάς που γιόρταζε προχθές είναι ο πλέον αναξιόπιστος προφήτης γιατί η Νινευή δεν καταστράφηκε τελικά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ήταν Μέγας. Πέρασαν οι 3 μέρες κι η Νινευή δεν καταστράφηκε.Αυτή ήταν και η νίκη του Ιωνά. Οι καταστροφολικές προρρήσεις δεν δίνονται προς εκπλήρωση αλλά προς αποτροπήν. Είναι το δόγμα αποτροπής στον πνευματικό Ψυχρό πόλεμο.
Μακάρι να διαψευσθεί όχι ο Μόρφου αλλά η βιβλιογραφία του οι Άγιοι των ημερών μας όμως η διάψευσή τους εναπόκειται σε εμάς όχι με μια δήλωση διάψευσης αλλά με τη μεταστροφή που θ΄ακυρώσει το προγραμματισμένο ολοκαύτωμα.
Ο Μόρφου έδωσε από πλευράς Εκκλησίας το στίγμα της Εποχής και χάραξε την αυθεντική πορεία της την κρίσιμη Ώρα.
Προφήτη του Θεού, που αναζητάς το υπέρτατο…
ένα πράγμα σου ζητάμε προτού μας
αφήσεις, να μας μιλήσεις και να μας προσφέρεις από
την αλήθεια σου……
Μες στη μοναξιά σου παρατήρησες τις μέρες μας
και τις στιγμές που ήσουν ξύπνιος άκουσες τον λυγμό
και το γέλιο του ύπνου μας.
Τώρα λοιπόν, αποκάλυψε εμάς τους ίδιους στον εαυτό
μας και πες μας όλα όσα σου φανερώθηκαν και μεσολαβούν ανάμεσα στη γέννηση και στον θάνατο. έτσι μίλησε ο (Xαλίλ Γκιμπράν στο ”ο Προφήτης”)
Kαι τι κάνει ο Μόρφου; καλά είναι εσείς τι κάνετε;
εισέρχεται κεκλεισμένων των θυρών δεν παραβιάζει κλειστές θύρες γιατί ο πνευματκός χώρος είναι ενιαίος….
Και αυτή η Απολογητική δεν είναι υπέρ Μόρφου αλλά υπέρ ημών-υμών γιατί που αλλού θα βρείτε τη θεόσταλτη Σωκρατική αλογόμυγα να σας αφυπνίζει;
νῦν οὖν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πολλοῦ δέω ἐγὼ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ἀπολογεῖσθαι, ὥς τις
ἂν οἴοιτο, ἀλλὰ ὑπὲρ ὑμῶν….καὶ δεομένῳ ἐγείρεσθαι ὑπὸ μύωπός τινος..
Κατά το “Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δʼ αλήθεια (ο Θεός) ” ο Σωκράτης δηλώνει ξεροκέφαλα ότι όσο κι αν τους αγαπάει θα πρεσβεύει τα του Θεού κι όχι τα των ανθρώπων δεν είναι δημαγωγός κάτι αντίστοιχο με το Καινοδιαθηκικό ὅτι οὐ φρονεῖς τὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων.
«Ἐγὼ ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀσπάζομαι μὲν καὶ φιλῶ, πείσομαι δὲ μᾶλλον τῷ θεῷ ἢ ὑμῖν …οὐ μὴ παύσωμαι φιλοσοφῶν καὶ ὑμῖν παρακελευόμενός τε καὶ ἐνδεικνύμενος ”
ο Σωκράτης δεν απαρνήθηκε την θεία του αποστολή.. κάθε εποχή κι ο Σωκράτης της..με οποιοδήποτε κόστος..
υγ γράφτηκε όταν οι άλλοι ασχολούνται με τον κάθε Κασσελάκη..Καθελάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου