Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης:
Ἕνα ἄλλο μυστικὸ τώρα θὰ σᾶς πῶ. Τὶς νύκτες ἐπικοινωνῶ τηλεφωνικῶς μ’ ἕναν ἁγιορείτη ἀσκητή. Αὐτὸς μελετάει πολὺ τοὺς Πατέρες καὶ μοῦ ἐξηγεῖ πολλὰ πράγματα.
Συζητοῦμε πνευματικὰ ζητήματα. Τρέλα, τί νὰ σᾶς πῶ! Αὐτὸ ἔγινε καὶ σήμερα πρωὶ πρωί, δηλαδὴ νύχτα στὶς τρεῖς. Οἱ καμπάνες χτυποῦσαν ἐκείνη τὴν ὥρα ποὺ συνομιλούσαμε.
Ἐπὶ μισὴ ὥρα κουβεντιάζαμε πάρα πολὺ ὡραῖα πράγματα. Εἰλικρινά, μεγάλη χαρὰ αἰσθάνθηκα, μεγαλύτερη ἀπ’ ὅ,τι μπορῶ νὰ σᾶς ἐκφράσω. Δόξα Σοὶ ὁ Θεός!
Ἐνῷ λέγαμε αὐτὰ τὰ πνευματικά, μοῦ λέει:
–Χτυπάει ἡ καμπάνα γιὰ τὴν ἐκκλησία καὶ τρέχω νὰ προλάβω.
Τοῦ λέω:
–Γέροντα, μὴ μ’ ἀφήνεις!
–Μετὰ χαρᾶς μου λέει. Ἔλα νὰ πᾶμε στὴν ἐκκλησία, νὰ εἴμαστε μαζί, νὰ βλέπομε τὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ, τὴν Θεία Λειτουργία, τὴν χάρη τοῦ Χριστοῦ. Ἔλα, δὲν ὑπάρχει ἀπόσταση ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίω ἡμῶν. Καμία ἀπόσταση!
Καὶ «πῆγα» μαζί του στὴν ἐκκλησία. Ὅλες τὶς ὧρες μαζὶ τοῦ προσευχόμουνα. Ἔβλεπα ὅλες τὶς ἱερὲς καὶ ἅγιες εἰκόνες, τὶς λαμπάδες, τὰ κεράκια, τὰ καντηλάκια νὰ τσιτσιρίζουν.
Ἔβλεπα τοὺς ἱερεῖς νὰ λειτουργοῦν μεταρσιωμένοι. Ἦταν γεμάτη ἡ ἐκκλησία ἀπὸ ἀσκητὲς κι ὅλοι εἶχαν μεγάλη χαρὰ μέσα τους καὶ ψάλλανε: «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοὶ ποὺ ἐγεννήθη ὁ Χριστός… Ἡ Γέννησίς Σου… Ἡ Παρθένος σήμερον… Χριστὸς γεννᾶται δοξάσατε…»
Στὸ «Μετὰ φόβου Θεοῦ» πῆγε νὰ μεταλάβει. Δίπλα του κι ἐγώ, μὲ τὴ χάρη τοῦ Κυρίου, συγκινημένος. Συγχωρᾶτε μὲ ποὺ σᾶς τὰ λέγω.
Ἔβλεπα ὅλους τοὺς ἀδελφοὺς νὰ δέονται. Αἰσθάνθηκα μεγάλη ἀγαλλίαση. Ὅ,τι ἔβλεπαν ἐκεῖνοι, ἔβλεπα κι ἐγώ.
Μὰ ἦταν πνευματικὴ πανδαισία αὐτὴ ἡ Λειτουργία μὲ τοὺς ἁγίους ἀσκητές, τὶς χαρούμενες ψυχοῦλες ποὺ τὰ αἰσθανόντουσαν ὅλα, ποὺ ἐζούσανε τὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων!
Τὴν ἐζούσανε! Πῶς θὰ ἤθελα νὰ ἤσασταν κι ἐσεῖς, ν’ ἀκούγατε τὰ λόγια ποὺ λέγανε!
Πηγή: Ἡσυχαστήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος Λυθροδόντας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου