Το σωτήριο μήνυμα του Ευαγγελίου.

Aδελφοί, Λέγει ή γραφή" πάς ό πιστεύων έπί "' τω Θεώ ού καταισχυνθήσεται. ού γάρ εστί  διαστολή Ιουδαίου τε και Έλληνος" ό γαρ αυτός Κύριος πάντων, πλούτων εις πάντας τους επικαλούμενους αυτόν" πάς γαρ ος αν έπικαλέσηται τό όνομα Κυρίου σωθήσεται. πώς ούν έπικαλέσονται εις όν ούκ έπίοτευσαν; πώς δε πιστεύσουσιν ού ούκ ήκουσαν; πώς δε άκούσουσι χωρίς κηρύσσοντος; πώς δε κηρύξουσιν εάν μή άποσταλώσι καθώς γέγραπται' ώς ώραΐοι οί πόδες τών εύαγγελιζομένων είρήνην, τών εύαγγελιζομένων τα άγαθά! Άλλ' ού πάντες ύπήκουσαν τω εύαγγελίω" Ησαΐας γαρ Λέγει" Κύριε, τις έπίστευσε τη ακοή ημών; άρα ή πίστις έζ ακοής, η δέ άκοή διά ρή­ματος Θεοΰ. άλλά λέγω, μή ούκ ήκουσαν; μενούν γε εις πάσαν τήν γήν έξήλθεν ό φθόγγος αυτών, και εις τά πέρατα της οικουμένης τά ρήματα αυτών. άλλά λέγω, μή ούκ έγνω'Ισραήλ; πρώτος Μωυσής λέγει' έγώ παραξηλώσω υμάς έπ' ούκ έθνει, έπί έθνει άσυνέτω παροργιώ υμάς. Ησαΐας δέ αποτολμά και λέγει' ευρέθην τοις έμέ μή ζητοϋσιν, εμφανής έγενόμην τοις έμέ μή έπερωτώσι. προς δέ τον Ισραήλ λέγει' όλην τήν ήμέραν έξεπέτασα τάς χείρας μου προς λαόν άπειθούντα και άντιλέγοντα. Λέγω ούν, μή άπώσατο ό Θεός τον λαόν αύτοϋ; μή γένοιτο" και γάρ έγώ Ισραηλίτης ειμί, έκ σπέρματος Αβραάμ, φυλής Βενιαμίν, ούκ , άπώσατο ό Θεός τον λαόν αύτού όν προέγνω.

Ή σημερινή Κυριακή συμπί­πτει μέ τήν εορτή τοϋ αγίου εύαγγελιστοϋ Ματθαίου· ώς έκ τούτου τά ιερά Αναγνώσμα­τα εΐναι αφιερωμένα στή μνή­μη του.

Ειδικά τό αποστολικό Ανά­γνωσμα αποτελεί τμήμα της πρός Ρωμαίους επιστολής τοΰ αποστόλου Παύλου. Στό τμή­μα αυτό ό άγιος Απόστολος υ­πογραμμίζει τό γεγονός ότι ό­λοι ανεξαιρέτως οί άνθρωποι έχουν δικαίωμα στην πίστη και τή σωτηρία διά τοϋ Ίησοΰ Χρι­στού: «ού γαρ έστι διαστολή Ιουδαίου τε καί'Έλληνος- ό γάρ αυτός Κύριος πάντων, πλού­των εις πάντας τούς επικαλού­μενους αυτόν»· δεν υπάρχει διάκριση ανάμεσα σέ Ιουδαίο και Έλληνα, διότι ό ίδιος Κύ­ριος είναι Κύριος όλων. Όχι μόνο Κύριος των Ιουδαίων άλ

λά και Κύριος των εθνικών. Και ό Κύρι­ος αυτός είναι πλούσιος σέ αγαθότητα και έλεος για όλους, ώστε νά παρέχει άφθονα τις δωρεές της σωτηρίας σ' ε­κείνους πού Τον επικαλούνται. Ό Θεός δέν κάνει μεροληψίες και δια­κρίσεις: «ούκ έστι προσωπολήπτης ό Θεός» (Πράξ. Γ 34). Δέχεται κάθε άν­θρωπο ανεξάρτητα άπό την καταγω­γή, τήν κοινωνική τάξη ή τή μόρφωση του. Τί κι άν ό ευαγγελιστής Ματθαίος ήταν τελώνης και εΐχε αδικήσει πλήθος ανθρώπων μέ τις εισπράξεις υπέρογκων φόρων;... Ό Κύριος, ό Όποιος «πάντας αν­θρώπους θέλει σω-θήναι» (Α' Τιμ. β' 4), τόν κάλεσε νά γίνει ένας άπό τούς δώ­δεκα μαθητές Του. Έτσι, ό πρώην τελώ­νης Λεύί'ς μετενόησε κι έγινε ό γνωστός απόστολος και ευαγγελιστής Ματθαίος. Και τό Ευαγγέλιο πού έγραψε, άν

και τό απευθύνει κυρίως στους Ιουδαίους, τό επισφραγίζει μέ τόν λόγο τοΰ Κυρίου πού δηλώνει τήν παγκοσμιότητα τοΰ ευαγγελικού μηνύματος: «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά έθνη» (Ματθ. κη' 19).

2. Άνάγκη ευαγγελισμού.

Ό απόστολος Παύλος σημειώνει ότι γιά νά δικαιωθούν και νά σωθούν οί άνθρωποι, πρέπει νά επικαλεσθούν τό όνομα τοϋ Κυρίου. Άλλά πώς θά επι­καλεσθούν Εκείνον στόν 'Οποΐο δέν πίστεψαν; Και πώς θά πιστέψουν σ' Εκείνον τόν 'Οποΐο δέν άκουσαν νά κη-ρύπεται; Και πώς θ' ακούσουν, χωρίς νά υπάρχει κάποιος πού νά κηρύτ­τει; «Πώς δέ κηρύξουσιν έάν μή άπο-σταλώσι;», δηλαδή, πώς θά φέρουν εις πέρας τήν διακονία τοΰ κηρύγματος, έάν δέν τούς αποστείλει ό Θεός γιά τήν διακονία αυτή;...

Πράγματι, ό Κύριος είναι Αυτός πού αναθέτει σέ ορισμένους ανθρώπους τήν ειδική αποστολή νά μεταφέρουν τό μήνυμα

τού Ευαγγελίου Του. Αυτός ξε­χώρισε τούς μαθητές Του και τούς κά­λεσε νά γίνουν «αλιείς ανθρώπων» (Ματθ. δ' 19), Αυτός κάλεσε τόν Ματθαίο νά Τόν ακο­λουθήσει, Αυτός συνεχί­ζει μέσα στήν 'Εκκλησία Του νά καλεί ψυχές νά αφιερώσουν τή ζωή τους στό έργο τοΰ κηρύγματος και της ιεραποστολής. Κι έχει τόσο μεγάλη ανάγκη ή εποχή μας άπό τέτοιες κλήσεις! Υ­πάρχουν πολλοί καλοδιάθετοι

άνθρωποι, πού περι­μένουν ν'ακούσουν λόγο Θεού, νά κα­τηχηθούν στήν όρθή πίστη και ζωή. Όπως είπε ό Κύριος, «ό μέν θερισμός πολύς, οί δέ έργάται ολίγοι» (Ματθ. θ' 37). Άς παρακαλούμε, λοιπόν, θερμά τόν Κύριο τοϋ θερισμοΰ, καθώς'Εκεΐνος μας προέτρεψε, νά βγάλει και νά απο­στείλει εργάτες στό θερισμό Του (βλ. Ματθ. θ' 37-38). Νά αναδεικνύει άξιους επισκόπους και ιερείς, δασκάλους και κατηχητές, άνδρες και γυναίκες πού θά αφιερώνουν τή ζωή τους στά έργα τής ιεραποστολής γιά τή σωτηρία πολλών ψυχών και τή δόξα τοΰ Θεού.                                                                              3.Η ένοχη άγνοια.

Από τήν άλλη μεριά, υπάρχει καί ή άγνοια γιά τήν οποία ίσως έχουμε ευθύ-

νη. Ό απόστολος Παύλος θεωρεί άναπολόγητους τούς Ιουδαίους, διότι όλοι εΐχαν ευκαιρία νά ακούσουν και νά δεχθούν τό κήρυγμα τοϋ Ευαγγελίου, άλλ'  όμως «ού πάντες ύπήκουσαν τω εύαγγελίω». Και ό λόγος πού δέν δέχθηκαν τό Ευαγγέλιο δέν ήταν ότι δέν τό άκουσαν, άφού «εις πάσαν τήν γήν έξήλθεν | ό φθόγγος αυτών, και εις τά πέρατα της ' οικουμένης τά ρήματα αυτών»· ή φωνή τών κηρύκων του Ευαγγελίου αντήχη­σε σ' όλη τή γη, και οί λόγοι τους ακού­στηκαν στά πέρατα της οικουμένης. Ό λόγος πού δέν τό δέχτηκαν ήταν ή αδι­αφορία τους.

Μετά τήν Πεντηκοστή, οί άγιοι Από­στολοι, πλημμυρισμένοι άπό τή Χάρη του Αγίου Πνεύματος και ακολουθών­τας τή ρητή εντολή τοΰ Κυρίου, ταξί­δεψαν στις εσχατιές της γης γιά νά διδάξουν τό Ευαγγέλιο της Βασιλείας του Θεού. Κι ό ευαγγελιστής Ματ­θαίος, ξεκινώντας άπό τήν Παλαιστίνη, σύμφωνα μέ τήν παράδοση, έπεξέτεινε στή συνέχεια τήν ιεραποστολική δρά­ση του προς τούς Πάρθους και τούς Αιθίοπες.

Σήμερα πού τό Ευαγγέλιο διαδίδεται και στά πλέον απομακρυσμένα σημεία της γης, και τά "σύγχρονα μέσα δίνουν τή δυνατότητα στόν κάθε άνθρωπο νά ακούσει λόγο Θεού, εϊμαστε πράγματι αδικαιολόγητοι, άν παραμένουμε στήν άγνοια ώς πρός τά θέματα πίστεως και ζωής της Εκκλησίας.

Πολύ περισσότερο εϊμαστε ένοχοι,
άν μας προσφέρονται ευκαιρίες πνευ-
ματικής οικοδομής κι έμεΐς αδιαφο-
ρούμε γι' αυτές. Είναι ανάγκη νά επιμε-
ληθούμε τό έργο του πνευματικού μας
καταρτισμού, διότι αφορά στο πλέον
σημαντικό ζήτημα της ζωής μας: στή
σωτηρία μας.