.Αφού
λοιπόν είδαμε αυτό το ανερμήνευτο θέαμα, προχωρήσαμε μπροστά νιώθοντας
απερίγραπτη ηδονή και έκσταση. Φθάνουμε τότε σε κάποιον τόπο γεμάτο από
θεϊκή φωτιά. Όμως εκείνη η φωτιά δεν ήταν σαν
τη
φωτιά του μάταιου ή καλύτερα του πλάνου αυτού κόσμου, αλλά καθώς την
κοίταζες, είχε μια γλυκύτητα και μια λαμπρότητα και άπλωνε το φως της με
ένα
γαλήνιο
τρόπο και δεν έκαιγε σαν τη φωτιά της γης, αλλά μάλλον έβγαζε δροσιά
και φωτεινότητα. Είδα ακόμη νεαρούς λευκοντυμένους με πρόσωπα που
έλαμπαν πιο πολύ και απ' τον ήλιο να περπατούν μέσα στη θαυμάσια εκείνη
φωτιά κρατώντας στα χέρια τους
κάποια
χρυσά δοχεία και να τα γεμίζουν από κείνη την υπέροχη και θαυμάσια
φωτιά. Και αμέσως μετά σηκωθηκαν και ανυψώθηκαν στους αιθέρες και
έφθασαν σε
ύψος
αμέτρητο. Πού στ' αλήθεια πήγαιναν αυτοί, δεν γνώριζα, παρά μονάχα τους
έβλεπα να πετούν και έμεινα άναυδος και έτρεμα λέγοντας στον εαυτό μου:
«Άγιος
ο Θεός, αυτοί είναι άγγελοι του Θεού που θυμιάζουν" νοητά στο ουράνιο
θυσιαστήριο κι αυτός ο χώρος είναι τόπος της πνευματικής και θεϊκής
φωτιάς, απ' όπου οι άγγελοι παίρνουν φρέσκια νοητή και άυλη φωτιά κι
έτσι εκτελούν τη διακονία τους».
Ο Γρηγόριος βλέπει στην ανατολή μια πόλη που του προκαλεί δέος
Καθώς
λοιπόν, είχα απορροφηθεί απ' αυτά τα φοβερά θεάματα, βλέπω ακριβώς
απέναντί μου ένα πολύ ψηλό βουνό. Αρχίσαμε να το ανεβαίνουμε με πολύ
κόπο και δυσκολία. Μόλις φθάσαμε στην κορυφή,
βλέπουμε
πως εκεί υπήρχε μία σκοπιά". Την ανεβήκαμε κι από εκεί κοιτάζοντας προς
την ανατολή, βλέπουμε μια εκπληκτική πεδιάδα κάτω από το βουνό.
Η επιφάνειά της ήταν στρωμένη με επτά στρώματα χρυσού και διακοσμημένη με ασύλληπτη λάμψη. Κι όπως
το
σίδερο που πυρακτώνεται στο καμίνι”, βγάζει σπινθήρες και φωτίζει ό,τι
υπάρχει γύρω με τη λάμψη που εκπέμπει, έτσι και η επιφάνεια εκείνης της
θαυμάσιας πεδιάδας έλαμπε με γλυκύτατους σπινθήρες φωτιάς
που φώτιζαν όλη της την έκταση. Και καθώς τα έβλεπα όλα αυτά, ένας πρωτόγνωρος γλυκασμός στάλαζε
μέσα στην καρδιά μου. Όμως και ο αέρας της ήταν γεμάτος από μια φωτεινότητα και μια απερίγραπτη
ευχάριστη αίσθηση, και όπως πρώτα, το ύψος του δεν το βλέπαμε καθαρά.
Μετά από λίγο, και αφού διασκορπίστηκε εκείνη η θεϊκή λάμψη, μόλις γυρίσαμε το βλέμμα μας στην ανατολή,
βλέπουμε
ακριβώς απέναντί μας μια φοβερή πόλη. Αν προσπαθήσω να διηγηθώ κάτι γι'
αυτήν, έχω την εντύπωση πως θα εκτεθώ σε φλυαρίες και σφάλματα.
Πλην
όμως, αν το αντιπαρέλθω τελείως σιωπηλά, επειδή επιχειρώ κάτι που είναι
αδύνατο και ανέφικτο, φοβάμαι πως δεν θα μπορέσω να υπομείνω την
τιμωρία
της
κόλασης. Γι' αυτό λοιπόν, κάποια λιγοστά θα διηγηθώ, αυτά που η δύναμή
μου επιτρέπει, ή μάλλον αυτά που η χάρη του αγαθού και Θείου Πνεύματος
θα με εμπνεύσει και θα μου φωτίσει το σκοτεινό μου μυαλό που έχει
μαυρίσει από τις αμαρτίες, για την ωφέλεια αυτών που θα με ακούσουν.
Μόλις λοιπόν είδα εκείνη την θαυμάσια και απερίγραπτη και εξαιρετική
πόλη,
για
αρκετές ώρες, βρέθηκα να είμαι εκτός εαυτού από το δέος και την έκπληξη
που ένιωσα από την εμφάνιση εκείνου του φοβερού θαύματος. Και έμεινα,
μάλιστα, άναυδος, βουβός και κουφός", όπως λέει και ο ψαλμός, μη
μπορώντας καθόλου να ανοίξω το στόμα μου. Αυτή λοιπόν την ομορφιά και
την απόλαυση ποια γλώσσα ανθρώπου μπορεί να την ερμηνεύσει και να την
περιγράψει;
Η πόλη αυτή έχει κατασκευαστεί όχι με τα συνηθισμένα υλικά, αλλά από πολύτιμους λίθους που λάμπουν
Και
καθώς καθόμασταν λοιπόν, με τη δύναμη του Κυρίου που μας ενδυνάμωνε και
θαυμάζαμε, βλέπουμε εκείνη την πόλη να φαντάζει στα μάτια μας τόσε
μεγάλη λες και ήταν το ουράνιο στερέωμα.
Συνεχίζεται
Βιβλιογραφία: ΒΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΊΟΥ ΤΟΥ ΝΈΟΥ. Η ΑΠΟΚΆΛΥΨΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΈΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΊΑΣ.ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΖΗΤΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου