Χωρίς την ταπείνωση του Χριστού δεν
καθαρίζεται ο νους και δεν αναπαύεται ποτέ η ψυχή εν τω Θεώ, αλλά
ταράζεται πάντοτε από διάφορους λογισμούς, που παρεμποδίζουν τη θεωρία
του Θεού.
Να πολεμάς τους εχθρούς (τους δαίμονες)
με την ταπείνωση. Όταν δεις ότι κάποιος άλλος νους παλεύει με το νου
σου, ταπείνωσε τον εαυτό σου και θα παύσει ο πόλεμος. Γιά να
αποκτήσει, όμως, η ψυχή ανάπαυση από τα δαιμόνια, πρέπει να ταπεινώνεται
και να λέει: «Είμαι χειρότερος απ’ όλους, είμαι πιο άθλιος από κάθε
κτήνος και από κάθε θηρίο».Όπως οι άνθρωποι μπαίνουν στο σπίτι και βγαίνουν, έτσι και οι λογισμοί έρχονται από τα δαιμόνια και πάλι μπορεί να φύγουν, αν δεν τους δεχόμαστε.
Αν ο λογισμός σου λέει «κλέψε», και συ υπακούσεις, δίνεις με αυτόν τον τρόπο στο δαιμόνιο εξουσία επάνω σου. Αν ο λογισμός σου λέει «φάει πολύ, ώσπου να χορτάσεις», και συ φας πολύ, τότε πάλι σε εξουσιάζει το δαιμόνιο. Κι έτσι, αν ο λογισμός κάθε πάθους σε νικά, θα καταντήσεις κατοικία δαιμόνων.
Αν, όμως, αρχίσεις με την πρέπουσα μετάνοια, τότε θα αρχίσουν να τρέμουν οι δαίμονες και θ΄ αναγκαστούν να φύγουν”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου