Ἡ
ἐξαγόρευση δέν εἶναι ψυχανάλυση. Δέν ἐπιχειρεῖ κάποια ἐπαναφορά τοῦ
παρελθόντος. Οἱ λογισμοί, πού πρόκειται νά ἐξαγορευτοῦν, εἶναι οἱ
τωρινοί, οἱ παρόντες καί ἐνεργοί λογισμοί·* οἱ ἐπαναλαμβανόμενοι ἤ ὅσοι
ἐμφανίζουν κάποια μονιμότητα στήν ψυχή.
Ἡ
ἐξαγόρευση πρέπει νά γίνεται συχνά καί τακτικά. Ὁ ἐρωτῶν πρέπει νά
ἐξαγορεύει τούς λογισμούς του ἐντελῶς ἐλεύθερα, χωρίς καμμία ντροπή ἤ
φόβο. Τίποτε δέν κρύβει, τίποτε δέν λησμονεῖ, τίποτε δέν διαστρέφει,
τίποτε δέν συγκαλύπτει.
Ὁ
πνευματικός πατήρ ἔχει τόν ρόλο τοῦ μεσίτη μεταξύ πνευματικοῦ τέκνου
καί Θεοῦ. Λέγει ἐπ’ αὐτοῦ ὁ ἅγιος Βαρσανούφιος: «Τόν λογισμό σου νά τόν
πεῖς στόν Ἀββά σου, καί ἐκεῖνος θά σέ θεραπεύσει διά τοῦ Θεοῦ».
Ἡ
ἐξαγόρευση τῶν λογισμῶν ἔχει ἀξία προληπτική καί θεραπευτική. Ἡ
ἐφαρμογή τῆς συμβουλῆς τοῦ πνευματικοῦ εἶναι ἀπαραίτητη. Μέ τήν
ἐξαγόρευση τῶν λογισμῶν τό ὑπάκουο πνευματικό τέκνο κερδίζει πραγματική
ἀνοσία ἀπέναντι στίς πανουργίες τοῦ πονηροῦ· διότι *ἡ δαιμονική δράση
στηρίζεται στούς κρυφούς λογισμούς.
Λέγει
ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης: «Ὁ πονηρός λογισμός εἶναι ἡ ἀρχή καί ἡ
ρίζα ὅλων τῶν κακῶν πού διαπράττουμε». «Παρακαλῶ ὅλους σας νά
ἐξαγορεύεστε τά κρυφά τῆς καρδίας σας, διότι τό φυτό πού ἔχει σκώληκα
στήν ρίζα του πεθαίνει».
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης Γάζης ἐπισημαίνει: «Αὐτός, πού δέν ἐξαγορεύει τούς λογισμούς του, μένει ἀθεράπευτος».
Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο τοῦ π. Δανιήλ Pupaza «ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ»,
ἐκδόσεως τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, Σοχοῦ-Λαγκαδᾶ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου