Δύο κατά σάρκα αδέλφια πήγαν κάποτε να κατοικήσουν σ’ ένα Μοναστήρι. Ο ένας από τους δύο ήταν πολύ ασκητικός και ο άλλος είχε μεγάλη υπακοή. Ο δεύτερος έκανε πάντα ό,τι του έλεγε ο Ηγούμενος: «κάνε αυτό» ή «κάνε εκείνο», κι εκείνος το έκανε. Του έλεγε «φάε» κι έτρωγε. Και τον τιμούσαν όλοι για την υπακοή του.
Ο αδελφός του όμως ζήλεψε και θέλησε να τον δοκιμάση, αν έχη πραγματική υπακοή. Πήγε λοιπόν στον Ηγούμενο και του είπε:
-Αββά, άφησε τον αδελφό μου να έρθη μαζί μου, γιατί θέλουμε να επισκεφθούμε κάποιον εδώ κοντά.
Ο Ηγούμενος έδωσε την ευλογία του και ο ασκητής πήρε τον αδελφό του και ξεκίνησαν. Στον δρόμο συνάντησαν ένα ποτάμι με πολλούς κροκόδειλους. Ήταν η πιο κατάλληλη ευκαιρία, για να υποβάλη τον αδελφό του στην δοκιμασία που ήθελε.
-Κατέβα στο ποτάμι, του είπε, και πέρασε στην αντίπερα όχθη.
Χωρίς δεύτερη σκέψι ο υπάκουος αδελφός κατέβηκε και άρχισε να διασχίζη το ποτάμι. Οι κροκόδειλοι μαζεύτηκαν γύρω του, μα, αντί να του επιτεθούν και να τον κατασπαράξουν, άρχισαν να του γλείφουν τα χέρια και τα πόδια και να τον συνοδεύουν.
Βλέποντας αυτό το συγκλονιστικό φαινόμενο, ο ασκητής μετενόησε για την δυσπιστία που είχε δείξει και κάλεσε τον αδελφό του, να βγή από το ποτάμι.
Καθώς πορεύονταν στον δρόμο, βρήκαν ένα σώμα ανθρώπινο, γυμνό και πεταμένο στον δρόμο. Λέει το ασκητής αδελφός:
-Αν είχαμε κάποιο παλαιό ρούχο, να τον σκεπάζαμε.
Λέει τότε και ο μοναχός με την μεγάλη υπακοή:
-Ίσως θα ήταν καλύτερα, αδελφέ μου, να προσευχηθούμε για τον άνθρωπο ν’ αναστηθή.
Στάθηκαν λοιπόν εκεί, μπροστά στο άψυχο σώμα και προσευχήθηκαν. Όταν τελείωσαν την προσευχή, ο νεκρός αναστήθηκε. Ο ασκητής άρχισε τότε να καυχιέται, λέγοντας πως χάρι στην ασκητικότητά του αναστήθηκε ο νεκρός. Ο Θεός, όμως, αποκάλυψε στον Ηγούμενο του Μοναστηριού όλα όσα είχαν συμβεί και πως πείραξε τον αδελφό του, βάζοντάς τον στο ποτάμι με τους κροκόδειλους, και πως αναστήθηκε ο νεκρός. Όταν πια γύρισαν στο Μοναστήρι, είπε ο Ηγούμενος στον ασκητή:
-Γιατί τα έκανες όλ’ αυτά και έβαλες σε κίνδυνο τον αδελφό σου; Είδες όμως, για χάρη αυτού και της υπακοής του αναστήθηκε τελικά ο νεκρός!
ΤΟ ΕΑΡ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
Από το βιβλίο: Η Ζωοφιλία των Αγίων και η Αγιοφιλία των ζώων.
Επιμέλεια, Σίμωνος μοναχού.
Εκδόσεις «Ο Αγιος Στέφανος»
ΑΘΗΝΑΙ 2006
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
vimaorthodoxias.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου