Ο
μεγαλύτερος συνωμότης ήταν ο Νώε. Ένας παράξενος, ένας μοναχικός
μεγαλομανής, ένας ανάδρομος φονταμενταλιστής. Τι απαίσια ανοησία να
φτιάχνεις ένα τεράστιο πλοίο στη μέση της γης. Τι παράλογη ανοησία, που
έρχεται σε κατάφωρη αντίφαση με τα μετα-ανθρωπιστικά ιδανικά της ελίτ.
Περιοριζόμαστε
στις ανεύθυνες δηλώσεις αυτού του ατόμου. Ντροπή για τον προοδευτικό,
οικουμενιστικό και νεοανθρωπιστικό ορίζοντα. Ένα φρένο στην ακραία
ανοχή.
Το μόνο πράγμα που είχε αυτός, ο Νώε, και δεν το είχαν, ήταν ότι μιλούσε στον Θεό.
Φυσικά τον κορόιδευαν, τον ταπείνωσαν, τον κορόιδευαν.
Ώσπου μια μέρα άρχισε να βρέχει.
Το τέλος.
(Η ιστορία επαναλαμβάνεται δραματικά).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου