Ὡς βαθὺς γνώστης τῆς πραγματικότητας καὶ τῆς ἐποχῆς του, ἀνησυχοῦσε μπροστὰ στὴν ἠθικὴ παρακμὴ καὶ τὴ γενικὴ ἀποστασία. Τὸν πίκραιναν ἡ χλιαρότητα καὶ ἡ ἀπραξία τῶν χριστιανῶν,
ποὺ ἔδιναν περισσότερο χῶρο στὸ κακὸ νὰ κυριαρχήσει. Τὸ γεγονὸς ὅτι πολλοὶ χριστιανοί, προκειμένου νὰ μὴν λυπηθοῦν, ἐθελοτυφλοῦν καὶ
δικαιολογοῦν τὸ κακό.
Ἀναφέρει σχετικά: «Σήμερα ἔχουμε συνηθίσει σὲ ὅλο τὸ κακό. Τόσο ἔχουμε συνηθίσει αὐτὴν τὴν κατάσταση, ποὺ κανεὶς δὲν ἐνοχλεῖται ἀπὸ μία νέα αἵρεση ποὺ προκύπτει. Δὲν ἐνοχλούμαστε
πλέον ἀπὸ τὴν ὁμοφυλοφιλία ἢ ἀπὸ τὸν “Κώδικα Ντὰ Βίντσι” (βλάσφημο βιβλίο, ποὺ ἀργότερα ἔγινε ταινία). Εἴμαστε ἐξοικειωμένοι μὲ τὸ κακό.
Εἶναι ἡ πιὸ σκοτεινὴ πλευρὰ ὅλων μας. Εἴμαστε ἐξοικειωμένοι μὲ τὸ κακὸ μὲ τέτοιο τρόπο ποὺ δὲν τὸ βλέπουμε πλέον. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἠθική μας και
τάσταση στὸν σημερινὸ κόσμο.
Κάθε αἵρεση ποὺ ἐμφανίζεται κερδίζει τὴν παρουσία της στὴν πόλη, πρωτίστως ἀπὸ τοὺς βρώμικους νόμους τῆς κοινωνίας καὶ ὅλες οἱ σύγχρονες
κοινωνίες ἔχουν τέτοιους νόμους. Εἶναι ὅλοι στὴν ὑπηρεσία τοῦ Ἀντιχρίστου γιὰ νὰ καταστρέψουν
ὅλα τὰ ἤθη, νὰ ἀπομονώσουν τὸν ἄνθρωπο, νὰ δημιουργήσουν διχασμό, νὰ τὸν κάνουν σκλάβο, ἕνα γρανάζι στὴ μηχανὴ τῆς ἀτζέντας τῆς κυβέρνησης. Δὲν ἔχει σημασία ἂν ζεῖτε στὴ “μεγαλύτερη
δημοκρατία! Ὅλα αὐτὰ μᾶς ἔκαναν νὰ συνηθίσουμε ἀργὰ τὸ κακό. Σήμερα κανεὶς δὲν φωνάζει γιὰ τὸ τί συμβαίνει γύρω μας, ἢ ὅταν ὁ Ἰησοῦς
χλευάζεται, ἢ ὅταν ἡ πίστη μας μετατρέπεται σὲ
παιχνίδι. Οἱ Χριστιανοὶ θεωροῦνται καθυστερημένοι, ἐπειδὴ πιστεύουν στὸν Ἰησοῦ Χριστό. Μᾶς ἔχουν πεῖ ὅτι δὲν ὑπάρχει ἄλλη πίστη, παρὰ μόνο
αὐτὴ ποὺ εἶναι χειροπιαστή: καὶ τὸ “δικαίωμα” νὰ ἀπολαύσουμε τη ζωή, χωρὶς περιορισμό!»
Ἡ Ἀμερικὴ τὸν εἶχε εὐεργετήσει, γιὰ αὐτὸ τὴν τιμοῦσε. Στὰ θέματα πίστεως ὅμως, δὲν ἔκανε διπλωματίες, οὔτε ὑπολόγιζε μεγαλύτερο εὐεργέτη
ἀπὸ τὸν Θεό. Ὅταν ἡ Ἀμερικὴ ἐρχόταν σὲ
ἀντίθεση μὲ τὶς εὐαγγελικὲς ἀρχές, ὁ π. Γεώργιος ἀσκοῦσε κριτικὴ καὶ μάλιστα ἀπὸ δημόσια βήματα, περιοδικά, τηλεόραση κ.λπ., προειδοποιώντας
ὅτι ἡ ἠθικὴ κατρακύλα, ἀργὰ ἢ γρήγορα, θὰ τὴν ὁδηγοῦσε στὴν παρακμή.
Ὁ ἴδιος ἀντιδροῦσε στὰ νέα ἤθη, ἐνημερώνοντας τὸ ποίμνιο γιὰ νὰ τὸ προφυλάξει ἀπὸ ὅ,τι τὸ
ὁδηγοῦσε στὴν καταστροφή. Ἔβλεπε ὅτι τώρα ὁ διωγμὸς δὲν ἦταν εὐθύς, ὅπως στὰ χρόνια τοῦ κομμουνισμοῦ, ἀλλὰ ὕπουλος. Ὁ διάβολος δὲν ἀσκεῖ βία στὸ σῶμα, ἀλλὰ παρέχει στὸν ἄνθρωπο
ὅλα αὐτὰ ποὺ ποθεῖ γιὰ νὰ νιώσει αὐτάρκης καὶ νὰ ξεχάσει τὸν Θεό. Γι' αὐτὸ προσπαθοῦσε νὰ ἀφυπνίσει τοὺς πιστούς, ὥστε νὰ κατανοήσουν ὅτι ὑπάρχει αὐτὸς ὁ ἰδιότυπος διωγμός, πού, ἐπειδὴ
εἶναι ὕπουλος, μπορεῖ εὐκολότερα νὰ λυγίσει τοὺς χριστιανούς, μέσα ἀπὸ τὴν ἐπανάπαυση,
τὴν εὐμάρεια καὶ τὴ λήθη τοῦ σκοποῦ τῆς ζωῆς.
Τώρα οἱ χριστιανοὶ δὲν καλοῦνται νὰ θυσιάσουν τὸ σῶμα τους, ἀλλὰ τὴν εὐχαρίστησή τους, τὸν
χρόνο τους, τὴν κοινωνική τους θέση. Ὅπως, ὅμως, στεφανώνονταν οἱ Μάρτυρες, ἐπειδὴ ὑπέμειναν μὲ ἐπιτυχία τὸ μαρτύριο τοῦ σώματος, ἔτσι θὰ
στεφανωθοῦν καὶ ἐκεῖνοι ποὺ κράτησαν τὴν ψυχή τους ἀλώβητη ἀπὸ τὰ ὕπουλα δολώματα τοῦ διαβόλου. Αὐτὸ ἦταν καὶ τὸ αἰσιόδοξο μήνυμα τοῦ π.
Γεωργίου.
Προειδοποιοῦσε ὅτι ἀπὸ τὴ μικρὴ χαλάρω-
ση στὰ πνευματικὰ μπορεῖ νὰ ἔλθει μεγάλη ζημιά, ὅπως καὶ ἡ κυριαρχία τῶν ὑλιστικῶν ἰδεῶν προέκυψε ἐξαιτίας τῆς ὀλιγωρίας τῶν πιστῶν.
Επομένως, ἡ εὐθύνη βαρύνει τοὺς χριστιανούς, ποὺ θὰ μποροῦσαν ἀπὸ μόνοι τους νὰ ἀλλάξουν
τὸν κόσμο μὲ τὸν προσωπικό τους ἁγιασμό.
Παράλληλα, καλοῦσε τοὺς χριστιανοὺς νὰ
ἀντιδροῦν στὶς προκλήσεις, ὡς ἱερὴ ὑποχρέωση,ὡς ὁμολογία πίστεως. Ἡ ἀντίδραση αὐτή, συνυφασμένη μὲ τὴν προσευχή, τὴν ἐσωτερικὴ προσοχὴ
καὶ τὴ μυστηριακὴ ζωή, θὰ μποροῦσαν νὰ φέρουν τὰ ἐπιθυμητὰ ἀποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου