Απεβίωσε η Πελαγία Σαγιάφ, ηγουμένη της Πατριαρχικής Μονής Αγ. Θέκλας
στη Μααλούλα. Είχε προσωπικούς δεσμούς με τον Πρόεδρο Άσαντ. Ήταν αυτή που απήχθη με αρκετές μοναχές της αδελφότητας της πριν από χρόνια από τρομοκράτες της αλ Νούσρα στη Συρία. Και απελευθερώθηκαν όλες σώες και αβλαβείς καθώς ο Άσαντ ικανοποίησε στο ακέραιον τις απαιτήσεις των απαγωγέων κάτι που δεν έκανε τρίτη χώρα για την απελευθέρωση των 2 επισκόπων Χαλεπίου κατά τη δραματική διαπραγμάτευση.Η μονή Αγίας Θέκλας είναι το ένα από τα 2 μεγάλα και ιστορικά Ορθόδοξα μοναστήρια στη Συρία.Το άλλο είναι η Σαιντανάγια. Η μονή της Αγ Θέκλας βρίσκεται στον τόπο του μαρτυρίου της..
Οι χειρισμοί της στην απαγωγή της ίδιας και της αδελφότητας από τους τζιχαντιστές της αλ Νούσρα!
Όμως κατά την επίθεση στη μονή καταμαρτυρήθηκε στην ηγουμένη Πελαγία κακός χειρισμός που οδήγησε στην απαγωγή δεκάδων μοναχών και της ίδιας από τους τρομοκράτες που έφεραν σε δεινή θέση την κυβέρνηση και την εξανάγκασαν ν΄απελευθερώσει συντρόφους τους και να καταβάλει υπέρογκα λύτρα. Επίσης οι εικόνες και τα βίντεο με μοναχές στα χέρια απαγωγέων τζιχαντιστών ήταν ταπεινωτικές για το σχήμα. Της ζητήθηκε να αποχωρήσει με το στρατό που της εξασφάλιζε ασφαλή διέλευση διαφυγή δεν το έκανε αλλά δεν είμαστε όλοι για μάρτυρες και στο τέλος βρέθηκαν στα χέρια τρομοκρατών. Η υπερεκτίμηση των δυνάμεων οδηγεί σε λανθασμένους υπολογισμούς..Από τότε η αδελφότητα δεν ξαναγύρισε στη μονή..
Κάτι άλλο που πλήγωσε την κοινή γνώμη ήταν ότι επαίνεσε την καλή μεταχείριση της Τζαμπχάτ αλ-Νούσρα κατά τη διάρκεια της σχεδόν τρίμηνης περιόδου απαγωγής, η Πελαγία επιβεβαίωσε ότι «ο θυμός ορισμένων ανθρώπων ως αποτέλεσμα αυτών των δηλώσεων είναι πολύ δικαιολογημένος.”… .Έτσι ένα ιστορικό και ανθίζων μοναστήρι της Ορθοδοξίας στην Ανατολή περιέπεσε σε μαρασμό..
”Η επικεφαλής του μοναστηριού Αγ. Θέκλας στη Μααλούλα, Μητέρα Πελαγία Σαγιάφ, εξήγησε ότι οι δηλώσεις που έκανε πριν από τη διαδικασία ανταλλαγής «ήρθαν μετά από αίτημα ενός ταξίαρχου στον (λιβανέζικο) μηχανισμό κρατικής ασφάλειας». Η Πελαγία πρόσθεσε: «Ο ταξίαρχος είπε πριν φτάσω στο συνοριακό σημείο όπου έγινε η τελετή υποδοχής: Πρέπει να ευχαριστήσω τον Μπασάρ αλ Άσαντ και τον Εμίρη του Κατάρ, Σεΐχη Ταμίμ μπιν Χαλίφα Αλ Θάνι, εκτός από τον Γενικό Διευθυντή Γενικής Ασφάλειας, Υποστράτηγο Αμπάς Ο Ιμπραήμ. Και το εφάρμοσα». Η Sayyaf πρόσθεσε: «Μετά από αυτό, μου έδωσαν μια τσάντα με μια εικόνα της (Παναγίας της Χαρίσας) (της Παναγίας) με σταυρούς πάνω της. Μου είπαν ότι ήταν από τον υποστράτηγο Abbas Ibrahim ( σσ επικεφαλή μυστικών υπηρεσιών Λιβάνου) . Μας ζήτησε να το βάλουμε στο στήθος μας».( αυτά έγιναν γιατί η αλ Νούσρα τους αφαίρεσε τους σταυρούς) Τόνισε ότι «οι μοναχές ζουν κανονικά τη ζωή τους, περιμένοντας να γίνουν ευνοϊκές οι συνθήκες ασφαλείας, ώστε να επιστρέψουν στο μοναστήρι τους στην πόλη Μααλούλα» ( δεν επέστρεψαν ποτέ).
Σχετικά με τα λόγια της, στα οποία επαίνεσε την καλή μεταχείριση της Τζαμπχάτ αλ-Νούσρα κατά τη διάρκεια της σχεδόν τρίμηνης περιόδου απαγωγής, η Σαγιάφ επιβεβαίωσε ότι «ο θυμός ορισμένων ανθρώπων ως αποτέλεσμα αυτών των δηλώσεων είναι πολύ δικαιολογημένος. Ωστόσο, πρέπει να καταθέσω ενώπιον του Θεού και να πω τον λόγο της αλήθειας ότι τα μέλη του (μετώπου) μας φέρθηκαν άριστα, όχι επειδή είναι καλοί, έκαναν πολύ κακές πρακτικές με άλλους.. αλλά με εμάς το θέμα ήταν διαφορετικό, ίσως γιατί είμαστε μέρος μιας διαπραγματευτικής διαδικασίας», είπε. (Πηγή: Asharq Al-Awsat)
Το χειρότερο είναι ότι σκανδαλίστηκαν οι μη χριστιανοί, μηδενίστηκε δυστυχώς το κοντέρ από τη θυσία Παύλου που έκανε όλη τη Συρία και όλο τον κόσμο να λατρέψει την Ορθοδοξία ως Ορθοπραξία ως συνέπεια λόγων και πράξεων… Είναι θέμα καλής μαρτυρίας και πίστης σε μια περίοδο κρίσιμη και διωγμών δεν ήταν θέμα λοιπόν προσωπικής απόφασης με όλη την οικουμένη στραμμένη στο ”στάδιο” της Μααλούλα..Μερικές φορές δεν δικαιούμαστε ν΄αποτύχουμε όχι για εμάς αλλά για Εκείνον και για τους άλλους και μόνο τότε πετυχαίνουμε.. Κανένα επίτευγμα στον χριστιανισμό δεν είναι ατομοκεντρικός αυτοσκοπός.
Ο Θεός να σε συγχωρέσει ηγουμένη Πελαγία και να δει τους προηγούμενους αγώνες σου και τα καλά που έκανες, όπως στα ορφανά…Ο Μάρτυρας Επίσκοπος Χαλεπίου Παύλος που βασανίστηκε φρικτά, αποκεφαλίστηκε διαμελίστηκε από τζιχαντιστές θα είναι κριτής μας, αυτός δεν ανταλλάχθηκε από τρίτη δύναμη αφού δεν ικανοποιήθηκαν τα αιτήματα των τρομοκρατών και παραμένει προς εξυπηρέτηση αφηγήματος αγνοούμενος προς συγκάλυψη ευθυνών εμπλεκομένων..ενώ όλοι γνωρίζουν από πολύ νωρίς το μαρτυρικό τέλος του..
Ήταν το νο 1 Ορθοδοξίας στη Συρία ήταν η αγαπημένη μορφή της Ορθοδοξίας σε όλη τη Συρία. κοινής αποδοχής ήταν σύμβολο πατριωτισμού της χώρας και κοινωνικής προσφοράς η πιο δημοφιλής αλλά μετά έφτασε στο ναδίρ η αποδοχή της. ”Μηδένα προ του τέλους μακάριζε”….
Στο τέλος τα πελάγωσες….. Πελαγία αλλά ο Πολυέλεος Κύριος αν πραγματικά δεν είχες δόλο σε αυτήν την πολύκροτη υπόθεση ως καρδιογνώστης και Μόνος Δικαιοκρίτης θέλω να ελπίζω πως θα σε κατατάξει εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως, ένθα απέδρα οδύνη, λύπη και στεναγμός αλλά ζωή ατελεύτητος.
Στο μεταξύ η Μααλούλα η κωμόπολη όπου μιλιέται ακόμη η Αραμαϊκή η γλώσσα που μίλησε ο Χριστός ετοιμάζεται πυρετωδώς να γιορτάσει κατά παράδοση πανηγυρικά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού…
Αγία Θέκλα
Σύμφωνα με την παράδοση η Αγία Θέκλα ήταν μαθήτρια του Αποστόλου Παύλου.Όταν την εκδίωκε ο ηγεμόνας της Αντιόχειας, κατέφυγε στο όρος Καλαμούν.Σε κάποιο σημείο την εγκατέλειψαν οι δυνάμεις της.Η Αγία Θέκλα έπεσε στα γόνατα και προσευχήθηκε. Τα βράχια διερράγησαν και σχηματίστηκε ένα στενό πέρασμα για να γλιτώσει από τους διώκτες της. Αυτή η ίδια δίοδος οδηγεί σήμερα κατευθείαν στο μοναστήρι της αγίας Θέκλας, ένα από τα πιο σεβάσμια προσκυνήματα για τους Χριστιανούς της Μέσης Ανατολής..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου