Aιτία κάθε κακίας είναι η κενοδοξία και η ηδονή.Εκείνος που δεν τα μίσησε αυτά,δε νικά κανένα πάθος.
Ρίζα όλων των κακών ονομάστηκε η φιλαργυρία.,αλλά αυτή σαφώς αποτελείται από εκείνες(δηλ.τη κενοδοξία και την ηδονή)
Τυφλώνεται ο νους με τα τρία αυτά πάθη,τη φιλαργυρία,τη κενοδοξία και την ηδονή.
Το πάθος όταν στην πράξη επικρατήσει με τη θέλησή μας,ύστερα και χωρίς να θέλει ο άνθρωπος δια της βίας,τον κατακυριεύει.
Η οίηση και η αλαζονεία είναι αίτια της βλασφημίας.Η φιλαργυρία και η κενοδοξία είναι αίτια της ασπλαχνίας και της υποκρισίας.
Εκείνος που μισεί τα πάθη βγάζει από τη μέση τις αφορμές τους.Εκείνος που περικυκλώνεται από τις αφορμές,πολεμείται από τα πάθη και χωρίς να το θέλει.
Πρέπει να μισούμε την ελευθεροστομία,σαν το δηλητήριο της έχιδνας και να αποφεύγουμε τις πολλές συνομιλίες,σαν φίδια και γεννήματα εχιδνών.Αυτά μπορούν εύκολα να προκαλέσουν την λήθη και τη νέκρωση του εσωτερικού πολέμου τελείως και να κατακρημνίσουν τη ψυχή,από την ειρηνική πρώτη χαρά,που προέρχεται από την καθαρότητα της καρδιάς.
Όταν ,ενώ αντιμετωπίζουμε με αγανάκτηση τα πάθη,μας πολεμούν δυνατότερα οι δαίμονες με αισχρές ενθυμήσεις,,τότε περισσότερο στηριζόμαστε στην πίστη του Κυρίου και κάνουμε βεβαιότερη την ελπίδα μας προς τα γαθά που μας έχει υποσχεθεί ο Θεός,από τα οποία οι εχθροί σπευδουν από φθόνο να μας αποξενώσουν.Γιατί αν δεν ήταν πολύ μεγάλα τα μελλοντικά αγαθά,δεν θα έκαναν πυκνές επιθέσεις οι δαίμονες με τόσο φθόνο εναντίον μας με ακάθαρτους λογισμούς ,νομίζοντας ότι έτσι ικανοποιούν την μανία τους και ότι μας οδηγούν στην απελπισία,με τη μεγάλη και αβάσταχτη ενόχλησή τους.
Κανένα άλλο πράγμα δεν μπορεί να εξαφανίσει τόσο πολύ την αρετή όσο οι αστειότητες και οι χαριεντισμοί και η αργολογία.Και αντίθετα τίποτα άλλο δεν ανανεώνει την ψυχή και την κάνει να πλησιάζει το Θεό,όσο ο φόβος του Θεού και η καλή προσοχή και η ακατάπαυστη μελέτη των λόγων του Θεού και το να οπλίζεται κανείς με την προσευχή και να αναζητεί από ίχνος σε ίχνος το κέρδος της αγρυπνίας.
Την εμπαθή επιθυμία μαραίνει η εγκράτεια ενωμένη με την ταπεινοφροσύνη,το φλογισμένο θυμό καταπρα'ύ'νει η αγάπη,το λογισμό που περιπλανιέται εδώ κι εκεί,τον συγκεντρώνει η εντατική προσευχή με ενθύμηση του Θεού,και έτσι καθαρίζεται το τριμερές της ψυχής.
Ακάθαρτη είναι η ψυχή που είναι γεμάτη από κακούς λογισμούς από επιθυμία και μίσος.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΘΩΝΑ
ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ.
Ρίζα όλων των κακών ονομάστηκε η φιλαργυρία.,αλλά αυτή σαφώς αποτελείται από εκείνες(δηλ.τη κενοδοξία και την ηδονή)
Τυφλώνεται ο νους με τα τρία αυτά πάθη,τη φιλαργυρία,τη κενοδοξία και την ηδονή.
Το πάθος όταν στην πράξη επικρατήσει με τη θέλησή μας,ύστερα και χωρίς να θέλει ο άνθρωπος δια της βίας,τον κατακυριεύει.
Η οίηση και η αλαζονεία είναι αίτια της βλασφημίας.Η φιλαργυρία και η κενοδοξία είναι αίτια της ασπλαχνίας και της υποκρισίας.
Εκείνος που μισεί τα πάθη βγάζει από τη μέση τις αφορμές τους.Εκείνος που περικυκλώνεται από τις αφορμές,πολεμείται από τα πάθη και χωρίς να το θέλει.
Πρέπει να μισούμε την ελευθεροστομία,σαν το δηλητήριο της έχιδνας και να αποφεύγουμε τις πολλές συνομιλίες,σαν φίδια και γεννήματα εχιδνών.Αυτά μπορούν εύκολα να προκαλέσουν την λήθη και τη νέκρωση του εσωτερικού πολέμου τελείως και να κατακρημνίσουν τη ψυχή,από την ειρηνική πρώτη χαρά,που προέρχεται από την καθαρότητα της καρδιάς.
Όταν ,ενώ αντιμετωπίζουμε με αγανάκτηση τα πάθη,μας πολεμούν δυνατότερα οι δαίμονες με αισχρές ενθυμήσεις,,τότε περισσότερο στηριζόμαστε στην πίστη του Κυρίου και κάνουμε βεβαιότερη την ελπίδα μας προς τα γαθά που μας έχει υποσχεθεί ο Θεός,από τα οποία οι εχθροί σπευδουν από φθόνο να μας αποξενώσουν.Γιατί αν δεν ήταν πολύ μεγάλα τα μελλοντικά αγαθά,δεν θα έκαναν πυκνές επιθέσεις οι δαίμονες με τόσο φθόνο εναντίον μας με ακάθαρτους λογισμούς ,νομίζοντας ότι έτσι ικανοποιούν την μανία τους και ότι μας οδηγούν στην απελπισία,με τη μεγάλη και αβάσταχτη ενόχλησή τους.
Κανένα άλλο πράγμα δεν μπορεί να εξαφανίσει τόσο πολύ την αρετή όσο οι αστειότητες και οι χαριεντισμοί και η αργολογία.Και αντίθετα τίποτα άλλο δεν ανανεώνει την ψυχή και την κάνει να πλησιάζει το Θεό,όσο ο φόβος του Θεού και η καλή προσοχή και η ακατάπαυστη μελέτη των λόγων του Θεού και το να οπλίζεται κανείς με την προσευχή και να αναζητεί από ίχνος σε ίχνος το κέρδος της αγρυπνίας.
Την εμπαθή επιθυμία μαραίνει η εγκράτεια ενωμένη με την ταπεινοφροσύνη,το φλογισμένο θυμό καταπρα'ύ'νει η αγάπη,το λογισμό που περιπλανιέται εδώ κι εκεί,τον συγκεντρώνει η εντατική προσευχή με ενθύμηση του Θεού,και έτσι καθαρίζεται το τριμερές της ψυχής.
Ακάθαρτη είναι η ψυχή που είναι γεμάτη από κακούς λογισμούς από επιθυμία και μίσος.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΘΩΝΑ
ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου