Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2020

Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, «Είμαι ο Ιάκωβος, μ΄ έστειλε ο παπα-Νικόλας!»

 Ιάκωβος Αδελφόθεος_St James_Adelphotheos-Brother_of the Lord_Св. Ап.Иа́ков брат Господень_James_the_Just_(Menologion_of_Basil_II)

Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων (; – 62). 

Πετρώνιος, μαθ. Αγ. Παχωμίου του Μεγάλου, στην Θηβαΐδα Αιγύπτου (346.)
Ιάκωβος διά Χριστόν σαλός στο Μποροβίτσι του Novgorod Ρωσίας (1540) [ανακομιδή λειψάνων]
Νικηφόρος ο Χαρσιανός, όσιος μοναχός ιδρυτής Μονής στην Κωνσταντινούπολι
Ιγνατίος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (877-878)
μνήμη των νεομαρτύρων Νικολάι Αγαφωνίκοφ, Βλαντιμίρ Αμπαρτσούμοφ , Αλέξανδρος Σολοβιόφ, Νικολάι Αρχαγγέσκι, Εμιλιάν Γκονκχάροφ και Σωζόν Ρεστιτιλόφ, πρεσβύτεροι ( 1937 ).
νεομάρτυς Ευφροσύνη Τιμοφέεβα, ( 1942 ).

Εορτάζουν στις 23 Οκτωβρίου.

Στίχοι
Κληθείς αδελφός του Κατακρίτου ξύλῳ
Θνησκεις δι’ αυτόν, παμμάκαρ, κρουσθείς ξύλῳ.
Εσθλόν Αδελφόθεον τριτάτη ξύλω εικάδι πλήξαν.

«Τέκνον μου, να διαβάζεις την επιστολή του Αγίου Ιακώβου να στηρίζεσαι, να παίρνεις Χάρη…» Άγιος γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης (†21 Νοεμβρίου 1991)

Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Από τον Θεό προέρχεται η χάρις, αλλά από εμάς προέρχεται ο κόπος. Επομένως, κανένας ας μη σκεφθεί ότι οι άγιοι απόστολοι στηρίζονταν εξ ολοκλήρου στη χάρη του Θεού, ή ότι γι’ αυτούς ήταν εύκολα τα πράγματα ή ότι επιτέλεσαν το μεγάλο έργο τους στον κόσμο ακόπως. Μήπως δεν λέει ο Απόστολος Παύλος: Άλλ’ υπωπιάζω μου το σώμα και δουλαγωγώ, μήπως άλλοις κηρύξας αυτός αδόκιμος γένωμαι, (Αλλά ταλαιπωρώ το σώμα μου και το υποδουλώνω, από φόβο μήπως, ενώ θα έχω κηρύξει στους άλλους, εγώ ο ίδιος κριθώ ακατάλληλος. (Α Κορινθ. 9, 27);

Επίσης, σε άλλο σημείο, δεν λέει πώς πέρασε τη ζωή του; κινδύνοις ποταμών, κινδύνοις ληστών, κινδύνοις εκ γένους, κινδύνοις εξ εθνών, κινδύνοις εν πόλει, κινδύνοις εν ερημία, κινδύνοις εν θαλάσση, κινδύνοις εν ψευδαδέλφοις- εν κόπω και μόχθω, εν αγρυπνίαις πολλάκις, εν λιμώ και δίψει, εν νηστείαις πολλάκις, εν ψύχει και γυμνότητι; (με κινδύνους από ποταμούς, κινδύνους από ληστάς, κινδύνους από τους ομοεθνείς μου Εβραίους, κινδύνους από τους εθνικούς, κινδύνους μέσας στις πόλεις, κινδύνους σε έρημες περιοχές, κινδύνους στην θάλασσαν, κινδύνους εκ μέρους ψευταδέλφων, 27 με κόπον και μόχθον, πολλές φορές ἄϋπνος, με πείναν και δίψαν, πολλές φορές νηστικός, στο κρύο χωρίς επαρκή ενδύματα. (Β’ Κορινθίους 11: 26-27);

Ιάκωβος Αδελφόθεος_St James_Adelphotheos-Brother_of the Lord_Св. Ап.Иа́ков брат Господень_s0848007Ο άγιος Ιάκωβος τρεφόταν μόνο με ψωμί και αυτό όχι μέχρι κορεσμού. Κοιμόταν πολύ λίγο και περνούσε τις νύχτες του με προσευχή. Τόσο πολύ γονάτιζε, προσευχόμενος, ώστε το δέρμα στα γόνατά του ήταν σκληρό σαν το πετσί στα γόνατα της καμήλας.
Αυτός ο αδελφός του Κυρίου προσευχόταν με δάκρυα και στεναγμούς, όχι μόνο γιά την Εκκλησία πού εκείνος ποίμαινε, αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο.

Ακόμη και όταν σπρώχτηκε από τους μοχθηρούς Ιουδαίους να πέσει κάτω από τη, στέγη του ναού και πραγματικά τσακίστηκε, ο άγιος Απόστολος ποτέ δεν ξέχασε το χρέος του στον Θεό και στους ανθρώπους. Μαζεύοντας τις λιγοστές δυνάμεις πού του είχαν απομείνει, ανακλαδίστηκε: στάθηκε στα γόνατά του, ύψωσε τα χέρια του προς τον ουρανό και προσευχήθηκε θερμά στον Θεό λέγοντας: «Κύριε, άφες αυτοίς, ου γάρ οίδασι τί ποιούσι» (Κύριε, συγχώρησέ τους· δεν ξέρουν τι κάνουν”.). Ενώ προσευχόταν, κάποιοι κακοί άνθρωποι βάλθηκαν να τον πετροβολούν από παντού.
Βλέποντάς το, ένας απ’ τους γυιούς του Ρηχάβ φώναξε δυνατά: «Σταματήστε! Μά τί κάνετε; Ο δίκαιος αυτός προσεύχεται στον Θεό γιά σας κι εσείς τον σκοτώνετε!». Όμως η κραυγή αυτή της ευσπλαχνικής ψυχής, δεν στάθηκε ικανή να αποτρέψει τους «εικότως κακοπραγούντες» εγκληματίες από του να δολοφονήσουν τον άγιο του Θεού.
Έτσι, λοιπόν, οι Απόστολοι δεν στηρίζονταν μόνο στην Θεία χάρη, αλλά επίσης κατέβαλαν υπεράνθρωπες σχεδόν προσπάθειες γιά να γίνουν άξιοι της χάριτος του Θεού.
Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Αχρίδος», (Οκτώβριος) εκδ. Άθως

***

…καὶ μόνος εἰσήρχετο εἰς τὸν ναὸν ηὑρίσκετό τε κείμενος ἐπὶ τοῖς γόνασιν καὶ αἰτούμενος ὑπὲρ τοῦ λαοῦ ἄφεσιν, ὡς ἀπεσκληκέναι τὰ γόνατα αὐτοῦ δίκην καμήλου, διὰ τὸ ἀεὶ κάμπτειν ἐπὶ γόνυ προσκυνοῦντα τῷ θεῷ καὶ αἰτεῖσθαι ἄφεσιν τῷ λαῷ. 
( Και έμπαινε στο ναό μόνος και βρίσκονταν γονατισμένος να ζητά συγχώρεση για το λαό, μέχρι το σημείο να έχουν σκληρύνει τα γόνατά του σαν της καμήλας, επειδή πάντοτε γονάτιζε προσκυνώντας τον Θεό και ζητώντας συγχώρεση για το λαό.)
Ευσεβίου Καισαρείας, Εκκλησιαστική Ιστορία , Βιβλίον Β´

***

«Είμαι ο Ιάκωβος, μ΄ έστειλε ο παπα-Νικόλας!»

εύχεσθε υπέρ αλλήλων, όπως ιαθήτε· πολύ ισχύει δέησις δικαίου ενεργουμένη. (Ιακ. 5,16 )

Ιάκωβος Αδελφόθεος_St James_Adelphotheos-Brother_of the Lord_Св. Ап.Иа́ков брат Господень_233333Πριν από σαράντα και παραπάνω χρόνια κάλεσε τον Άγιο Νικόλαο τον Πλανά μια οικογένεια εδώ στην Αθήνα, να πάει να της κάνει Ευχέλαιο. Ένα δωμάτιο του σπιτιού της το είχε νοικιάσει κάποιος που ήταν άρρωστος σε προχωρημένο επίφοβο βαθμό. Όταν τελείωσε το Ευχέλαιο, του είπε η οικοδέσποινα να περάσει και στον ασθενή να τον μυρώσει. Αφού τον μύρωσε σταυροειδώς με το λάδι του Ευχελαίου, κάθισε κοντά, και τον ρώτησε πώς τον λένε κλπ. Του λέει ο ασθενής ότι τον λένε Ιάκωβο.
-«Ααα! Μπράβο, παιδί μου! Έχεις και τ΄ όνομα του Αδελφοθέου Ιακώβου, αδελφού του Κυριού!».
Αυτός, όμως, με αρκετή απιστία και με σχετική ειρωνεία, του είπε: «Μπααα! Είχε κι άλλα αδέλφια ο Χριστός;»
Κάθισε ο Παππούς και του ανέπτυξε το ζήτημα και του εξιστόρησε ότι ο Ιωσήφ ο Μνήστωρ, πριν ακόμη μνηστευθεί την Κύρια Θεοτόκο, είχε από νόμιμο γάμο πέντε παιδιά, γι  αυτό και ο γιος του, ο Ιάκωβος, ονομάσθηκε «Αδελφόθεος».
Του ανθρώπου αυτού, του ήρθε κατάνυξη από την αφήγηση του Αγίου Πατέρα μας Νικολάου και είπε: «Αχ, πάτερ μου! Παρακάλεσε τον Άγιο Ιάκωβο να γίνω καλά κι εγώ θα τον γιορτάζω κάθε χρόνο, όσο πιο επίσημα μπορώ!»
Διηγείται τα περαιτέρω ο ίδιος ο Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς: «Όταν πήγα στο σπίτι μου, έκαμα το καθήκον μου ως ιερεύς…»
Ζήτημα δηλαδή είναι αν θα κοιμήθηκε εκείνο το βράδυ ο Άγιος Πατέρας Νικόλαος. Για΄τι, το ίδιο εκείνο βράδυ, βλέπει στον ύπνο του, ο ασθενής, έναν μεγαλοπρεπή Αρχιερέα να κρατά στα χέρια του ένα κουτάκι με αλοιφή και να του λέει: «Γύρισε μπρούμυτα να σταυρώσω τις πλάτες σου!».
Γύρισε κι ο ασθενής και μ΄ αυτή την αλοιφή του σταύρωσε τις πλάτες. Τον ρωτά, μετά ο άρρωστος: «Ποιος είσαι συ;» Και του απαντά: «Είμαι ο Ιάκωβος, μ΄ έστειλε ο παπα-Νικόλας!».
Με το όραμα αυτό έγινε ο άνθρωπος σωματικά καλά, αλλά αναγεννήθηκε και ψυχικά και, από την πλησμονή της χαρά του, παντρεύτηκε και την κόρη της οικογένειας όπου έμενε.
Έκτοτε, ο άνθρωπος αυτός, γιόρταζε τον Άγιο Ιάκωβο τον Αδελφόθεο επισημότατα, με αρτοκλασία και γλυκά.  Μέχρι και μπάντα μουσικής έφερε για να παίξει εορταστικό εμβατήριο προς τιμήν του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΑΚΩΒΟΥ
Κείμενο με Νεοελληνική απόδοση
http://www.imgap.gr/file1/AG-Pateres/AG%20KeimenoMetafrasi/KD/20.%20Iakob.htm
http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh_Diathikh/Epistolh_Iakwbou/Epistolh_Iakwbou_kef.1.html

Διάβαζα την επιστολή του Αποστόλου Ιακώβου και γέμισε την ύπαρξί μου με χαρά και γαλήνη πνευματική.
https://iconandlight.wordpress.com/2017/10/22/%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CE%B6%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CE%B1/

Μόνο όταν αφήνουμε τις έγνοιες μας στον Θεό, ο Θεός μας παρηγορεί… Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα
https://iconandlight.wordpress.com/2018/05/23/23659/

O κόσμος καταδιώκει τους Αγίους, δεν βλέπει, δεν αντιλαμβάνεται το μεγαλείο τους, την Αγιότητά τους. Την Αγιότητά τους την βλέπει μόνον ο Θεός. Άγιος Λουκάς Κριμαίας
https://iconandlight.wordpress.com/2019/06/11/o-%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%b4%ce%b9%cf%8e%ce%ba%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b2%ce%bb%ce%ad/

Απολυτίκιον Αγίου Ιακώβου Αδελφοθέου. Ήχος δ’.

Ως του Κυρίου Μαθητής, ανεδέξω δίκαιε το Ευαγγέλιον ως Μάρτυς έχεις το απαράτρεπτον την παρρησίαν ως Αδελφόθεος, το πρεσβεύειν ως Ιεράρχης. Ικέτευε Χριστόν τον Θεόν, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Ο Οίκος

Τον γόνον σε του Ιωσήφ, και Ιεροσολύμων τον πρώτον ιεράρχην, Ιάκωβε θεόπτα, και του Κυρίου αδελφόν ύμνοις εγκωμίων ανυμνούμεν ευσεβώς, και πίστει ανακράζομεν· Δωρησαι ημίν δώρημα τέλειον εκ του Πατρός των φώτων, και απέλασον την θλίψιν την επερχομένην και ενεστώσαν εκ πλήθους πταισμάτων· επήραν γαρ οι εχθροί καθ’ ημών την πτέρναν, και εκύκλωσαν ημάς Ισμαηλίται· ων θραύσον ταχύ τα τόξα ιεροφάντορ, ίνα σε πάντες τιμώμεν Απόστολε.

Ο Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης μιλάει περί Νηστείας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου