Σέργιος και Βάκχος [296]
Ιουλιανός ο πρεσβύτερος και Καισάριος ο διάκονος, Ιερομάρτυρες στην Τερακίνα της Ιταλίας (1ος αιώνας ή 268)
Ευσέβιος ο Πρεσβύτερος και Φίληξ οι μάρτυρες, οι συλλέξαντες τα λείψανα των αγίων και Λεόντιος ο υπατικός στην Terracina (1ος αιώνας ή 268)
Πολυχρόνιος Ιερομάρτυς, εκ της Γαμφανήτιδος και οι συν αυτώ συναθλητές Παρμενίας, Πολυτέλειος, Ελυμάς, Μώκιος, Χρυσοτέλης, Μάξιμος, Λουκάς, Αβδίας, Σέμνιος και Ολυμπιάδας. (4ος αιώνας)
Ιωάννης ο Ερημίτης και οι συν αυτώ 98 θεοφόροι Πατέρες οι εν τη νήσω Kρήτη ασκήσαντες (1632) .
Σέργιος της Νούρμα του Vologda (1412), μαθητής του Αγίου Σεργίου του Ραντονέζ.
Ιωσήφ ο Γέροντας και Θαυματουργός, από το Χέβι της Γεωργίας (1763)
Ανακομιδή λειψάνων (1906) του Οσίου Ιωάννου Τριανταφυλλίδη, του νέου ελεήμονος, εκ Χαλδίας Μικράς Ασίας (1903)
Εορτάζουν στις 7 Οκτωβρίου.
Στίχοι
Xαλκά σα νεύρα Bάκχε προς νεύρων βίαν,
Kαι προς ξίφος Σέργιε πυρ ση καρδία.
Σέργιον εβδομάτη ξίφος έκτανε, νεύρα δε Bάκχον.
Κτείνουσι πολλὰ Πολυχρόνιον ξίφη.
Προς τα ξίφη δε λήψεται, και τα γέρα.
Τις τοις λειψάνοις προστρέχων του Ιωάννου,
αμέτοχος τυγχάνει θείας παραμυθίας;
Ο όσιος Σέργιος του Νούρμα*
στην παραδείσια ησυχία της ερήμου
Ο όσιος Παύλος της Ομπνόρας
(1317-1429) διψώντας ακατάπαυστα την ερημητική ζωή, κατέφυγε σε μια
εντελώς απρόσιτη περιοχή των απεράντων ρωσικών δασών. Έκανε κατοικία του
την κουφάλα μιας γέρικης φλαμουριάς! Εκεί πέρασε τρία χρόνια
δοξολογώντας τον Θεό μαζί με τ’ αγριοπούλια.
Την ίδια εποχή, πέντε χιλιόμετρα μακρύτερα
του, αγωνιζόταν ο όσιος Σέργιος του Νούρμα. Ο όσιος Σέργιος, ακούγοντας
για τους πνευματικούς αγώνες του οσίου Παύλου, επιθύμησε να τον
συναντήση. Ξεκίνησε λοιπόν να τον επισκεφθή και, όταν τον βρήκε,
αντίκρυσε ένα θαυμαστό θέαμα: Ένα πλήθος από πουλιά περικύκλωνε τον
όσιο. Τα μικρότερα μάλιστα ανέβαιναν στους ώμους και στο κεφάλι του, και
αυτός τα έτρεφε με τα χέρια. Κοντά του μια αρκούδα περίμενε κι αυτή την
τροφή της. Αλεπούδες, κουνέλια και άλλα ζώα περιφέρονταν χωρίς έχθρα
μεταξύ τους και χωρίς να φοβούνται την αρκούδα.
Ήταν μια θαυμαστή εικόνα του πρωτόπλαστου
αθώου Αδάμ στον κήπο της Εδέμ! Ήταν μια εξαίσια περίπτωσις της
κυριαρχίας του ανθρώπου πάνω στην δημιουργία!
( Η Θηβαΐδα του Βορρά) ( Χαρίσματα και Χαρισματούχοι, Ι. Μονή Παρακλήτου, τόμος Α΄, σελ.260-261)
*Ο όσιος Σέργιος ήταν Έλληνας στην καταγωγή. Εκάρη μοναχός στον Άθωνα και από εδώ αργότερα πήγε στη Ρωσία και έγινε μαθητής του οσίου Σεργίου του Ραντονέζ, στη Λαύρα της Αγίας Τριάδος. Για τους σαράντα ασκητές, που τον ακολουθούσαν, έκτισε κοινόβιο μοναστήρι, που το αφιέρωσε στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος, και έγινε πρώτος του ηγούμενος. Εκεί εκοιμήθη στις 7.10.1412
***
Για το πώς να υπερνικούμε το κακό
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Στην ράφτρα Τζ.
Υπάρχει ένας τρόπος να νικούμε το κακό, που εσείς δοκιμάσατε με επιτυχία. Με τον τίμιο μόχθο σας συντηρείτε τον εαυτό σας και τέσσερα παιδιά, φτωχή χήρα. Όμως για το απλήρωτο ενοίκιο ήρθε ο σπιτονοικοκύρης να κάνει απογραφή στα πράγματα. Εσείς τρέματε, τα παιδιά έκλαιγαν.
Όταν ο σπιτονοικοκύρης είδε, ότι όλο το νοικοκυριό δεν θα καλύψει τα οφειλόμενα ενοίκια, θυμωμένος άρχισε να φωνάζει. Τότε βγάλατε το περιδέραιο από τον λαιμό -συζυγική ανάμνηση από τον γάμο- και το ρολόι, που ο πατέρας όρισε ως διαθήκη στον πιο μεγάλο γιο, όταν τελειώσει το σχολείο. «Πάρτε το κι αυτό!». Είπατε στον σπιτονοικοκύρη. Τούτο άγγιξε την καρδιά του -αφού και αυτός είναι άνθρωπος- και απομακρύνθηκε μουρμουρίζοντας: «Καθίστε, και όταν μπορέσετε με πληρώνετε»! Συμπεριφερθήκατε κατά τον λόγο του Χριστού: «Μὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ» (Ματθ. 5, 39).
Κάτι παρόμοιο έγινε στο χωριό Σίμπνιτσα
στην εποχή της αυστριακής κατοχής. Εξαιτίας κάποιας υποψίας ήρθαν οι
στρατιώτες και άρχισαν να καίνε το χωριό. Στο χωριό ζούσε ο κυρ-Τόδια,
γνωστός άνθρωπος του Θεού. Οι στρατιώτες τον διέταξαν να βγάλει από το
σπίτι ό,τι επιθυμεί, αφού θέλουν να το κάψουν. Ο κυρ-Τόδια δεν μπήκε στο
σπίτι, αλλά πήγε στην ξυλαποθήκη και έφερε μία αγκαλιά ξύλα. Όταν τον
ρώτησαν τί είναι αυτό που κάνει, αυτός απάντησε με πραότητα στους
στρατιώτες: Μα να σας βοηθήσω να κάψετε το σπίτι! Τούτο άγγιξε την
καρδιά των στρατιωτών -αφού και εκείνοι ήταν άνθρωποι- γύρισαν και
έφυγαν. Το σπίτι του κυρ- Τόδια δεν το έκαψαν.
Η ευλογία του Θεού σε σας και στα παιδιά.
(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς “Δεν φτάνει μόνο η πίστη… Ιεραποστολικές επιστολές Β΄”, Εκδόσεις «Εν πλώ»)
***
Αγίου Σωφρονίου του Έσσεξ
Η αγάπη
του Χριστού είναι πάντοτε σ’ αυτόν τον κόσμο σταυρωμένη. Ο διωγμός
είναι ο κανών της πνευματικής ζωής. Εμείς πρέπει να ζούμε ως
εσταυρωμένοι. Αυτό συνιστά η Ορθόδοξη πνευματικότητα. Ο πόλεμος που
δεχόμαστε είναι πολύ μεγάλος. Όλοι είναι εναντίον µας: η επιστήμη και η
πολιτική. Δεν είμαι απαισιόδοξος, αλλά νομίζω ότι ζούμε στους τελευταίους καιρούς. Η δική µας στάση πρέπει να είναι μαρτυρική: «Ως πρόβατον επί σφαγήν ήχθη, και ως αμνός άµωµος εναντίον του κείροντος αυτόν άφωνος, ούτως ουκ ανοίγει το στόμα αυτού» (Ησ. νγ’ 7).
Όταν εξασκήσουμε βία στην βία, δεν κάνουμε τίποτε. Η μαρτυρική (σιωπηλή) στάση θα εξασφαλίσει μεγαλύτερη χρονική διάρκεια νίκης.
Η εντολή «μη αντιστήναι τω πονηρώ» (Ματθ. 5,39) είναι η πλέον αποτελεσματική μορφή της πάλης κατά του κακού. Όταν εις την βίαν ανθίσταταί τις δια των μέσων εκείνων εις τα οποία προσφεύγει και ο ποιών την αμαρτίαν, τότε αυξάνει η δύναμις του παγκοσμίου κακού… Η νίκη δια της φυσικής βίας δεν διαρκεί αιωνίως.
Σε τέτοιους καιρούς καλύτερα να σιωπούμε εμείς που δεν έχουμε τη διάθεση να λύσουμε κανένα πρόβλημα με την οδό της βίας. Και ο αιώνας μας είναι αιώνας ασκήσεως πρωτοφανούς βίας στη συνείδηση των ανθρώπων.
Η κοσμική ζωή είναι θεμελιωμένη στη δύναμη, στη βία. Ο σκοπός του χριστιανού είναι αντίστροφος. Η βία δεν ανήκει στην αιώνια ζωή. Καμιά πράξη που επιβάλλεται με βία δεν μπορεί να μας σώσει.
Όταν έριδες εχθρότητες, βίαιες σχέσεις εκδηλώνονται μεταξύ των ανθρώπων δεν μπορεί να διατηρηθεί η ενότητα, παρά αν ο καθένας υπομένει τα ασθενήματα των άλλων. Για τον Απόστολο Παύλο είναι προτιμότερο να αδικείται κάποιος παρά να αδικεί.
Καλύτερα να πάσχουμε για το αγαθό και να ειρηνεύουμε στο πνεύμα μας, παρά να θριαμβεύουμε πρόσκαιρα εκβιάζοντας τον πλησίον μας σαν τα θηρία που απομυζούν το αίμα των αδελφών… Εδώ εμείς δεν ζηλεύουμε κανένα• εδώ εμείς δεν επιζητούμε τη δόξα μας• εδώ εμείς χαιρόμαστε με κάθε αγαθή πρόοδο κάθε ανθρώπου, συνεργώντας με όλους κατά το δυνατό• βοηθούμε κάποιον κατά τις δυνάμεις μας, και γι’ αυτό το λίγο κληρονομούμε απείρως μεγάλη αιώνια ύπαρξη.
Άγιος
Ιωάννης Τριανταφυλλίδης εκ Χαλδίας του Πόντου, Στην ανακομιδή των
λειψάνων του είδαν τα δυό του χέρια να είναι άφθορα, οι άνθρωποι τον
αποκαλούσαν νέον ελεήμονα.
https://iconandlight.wordpress.com/2019/10/07/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%BA-%CF%87%CE%B1%CE%BB/
«Ίνα ώσιν εν, καθώς ημείς …», Όσιος Ιωάννης ο Ερημίτης και οι συν αυτώ 98 θεοφόροι Πατέρες της Κρήτης
https://iconandlight.wordpress.com/2017/10/06/19890/
Απολυτίκιον των Αγίων Σεργίου και Βάκχου
Ήχος α’. Του λίθου σφραγισθέντος.
Τριάδος της Αγίας οπλίται τροπαιούχοι, η λαμπρά δυάς των Μαρτύρων, ωράθητε εν άθλοις, Σέργιος ο θείος αριστεύς, και Βάκχος ο γενναίος αθλητής, δια τούτο δοξασθέντες περιφανώς, προΐστασθε των βοώντων Δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι’ υμών, πάσιν ιάματα.
Απολυτίκιον Ήχος δ’.
Και τρόπων μέτοχος και θρόνων διάδοχος των Αποστόλων εύρες θεόπνευστε εις θεωρίας επίβασιν. Διά τούτο τον λόγον της αληθείας ορθοτομών και τη πίστει ενήθλησας μέχρις αίματος, Ιερομάρτυς Πολυχρόνιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Εργάτης γενόμενος, της αρετής εκ παιδός, θαυμάτων επλούτησας, την δωρεάν εκ Χριστού, σοφέ Πολυχρόνιε· όθεν ιερατεύσας, τω Θεώ θεοφρόνως, ήθλησας και καθείλες, του Αρείου την πλάνην· διό Ιερομάρτυς, αξίως δεδόξασαι.
Απολυτίκιον
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Χορός πολυάριθμος, των Ασκητών του Χριστού, λαμπρώς συγκροτούμενος, τω της αγάπης δεσμώ, εν Κρήτη εξέλαμψεν ένθα και ομοφρόνως, ενασκήσαντες πίστει, πάντες μία ημέρα, μετετέθησαν άνω, πρεσβεύοντες Χριστώ τω Θεώ, δούναι πάσιν ημίν συγχώρησιν.
Απολυτίκιον Οσίου Ιωάννου του νέου Ελεήμονος εκ Χαλδίας. Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης.
Της Χαλδίας τον γόνον Ορθοδόξων το κλέϊσμα, το της ευσεβείας ταμείον, Ιωάννην υμνήσωμεν, τον χέοντα ιάματα πιστοίς, και έλεος τοις τρέχουσιν αυτώ, καρποδότην διδαγμάτων των θεϊκών, ειρήνην τον παρέχοντα· δόξα σοι κράζομεν σοφέ, δόξα τω σε αναδείξαντι, πάσι τοις προσιούσί σοι πιστώς, σκέπην παρήγορον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου