Θα σας πω μια διδακτική παραβολή.
Ένας
γέρος ζούσε σε μια σιωπηλή έρημο. Οι δαίμονες προφανώς του επιτέθηκαν
και άρχισαν να τον σέρνουν έξω από το κελί του για να τον διώξουν
εντελώς από την έρημο.
Ο ίδιος ο γέροντας άρχισε να τους πολεμά, αλλά τον κυρίευσαν και τον έσυραν μέχρι την πόρτα. Λίγο ακόμα και θα τον είχαν πετάξει έξω.
Ο γέροντας βλέποντας μεγάλη συμφορά, φώναξε: «Κύριε Ιησού Χριστέ! Γιατί με άφησες?! Βοήθησέ με, Κύριε! Μόλις φώναξε, εμφανίστηκε αμέσως ο Κύριος και διέλυσε τους δαίμονες, και είπε στον γέροντα: «Δεν σε άφησα, αλλά επειδή δεν με κάλεσες και σκέφτηκες να αντιμετωπίσεις τους εχθρούς σου, οι σκέψεις σου δεν σέ βοήθησαν. Είναι δικό σου λάθος που βασίζεσαι στον εαυτό σου. Καλέστε Με και θα βρείς πάντα έτοιμη βοήθεια».
Αφού είπε αυτό, ο Κύριος έγινε αόρατος. Έχοντας διαφωτίσει τον γέροντα, αυτό το περιστατικό δίνει σε όλους μας ένα μάθημα να μην πλημμυρίζουμε με παθιασμένες σκέψεις με την ψυχική μας διαμάχη, αλλά να στραφούμε αμέσως στον Κύριο με προσευχή εναντίον τους.
Από το βιβλίο «Τι είναι η πνευματική ζωή και πώς να συντονιστείς με αυτήν», κεφάλαιο 58
Πηγή: Ένωση Ορθοδόξων Δημοσιογράφων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου