Ἂν καταλάβει κανεὶς τὰ μυστικά τῆς πνευματικῆς ζωῆς καὶτὸν μυστικὸ τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ἐργάζεται ὁ Θεός, παύει νὰ στεναχωριέται γιὰ ὅ,τι τοῦ συμβαίνει, γιατί δέχεται μὲ χαρὰ τὰ πικρὰ φάρμακα ποὺ τοῦ δίνει ὁ Θεὸς γιὰ τὴν ὑγεία τῆς ψυχῆς του.

Ὅλα τά θεωρεῖ ἀποτελέσματα τῆς προσευχῆς του, ἀφοῦ ζητάει συνέχεια ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ τοῦ λευκάνει τὴν ψυχή.

Ὅταν ὅμως οἱ ἄνθρωποι ἀντιμετωπίζουν τὶς δοκιμασίες κοσμικά, βασανίζονται. Ἀφοῦ ὁ Θεὸς ὅλους μᾶς παρακολουθεῖ, πρέπει νὰ παραδίνεται κανεὶς ἐν λευκῶ σ’ Αὐτόν.

Ἀλλιῶς εἶναι βάσανο· ζητάει νὰ τοῦ ἔρθουν ὅλα, ὅπως ἐκεῖνος θέλει, ἀλλὰ δὲν τοῦ ἔρχονται ὅλα ὅπως τὰ θέλει, καὶ ἀνάπαυση δὲ βρίσκει.

Ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ πῶς ἀντιμετωπίζει κανεὶς τὶς δοκιμασίες. Ὅσοι δὲν ἔχουν καλὴ διάθεση, βρίζουν τὸν Θεό, ὅταν τοὺς βρίσκουν διάφορες δοκιμασίες.

«Γιατί νὰ τὸ πάθω ἐγὼ αὐτό; Λένε. Νά, ὁ ἄλλος ἔχει τόσα καλά! Θεὸς εἶναι αὐτός;».

Δὲν λένε «ἥμαρτον», ἀλλὰ βασανίζονται.

Ἐνῶ οἱ φιλότιμοι λένε: «Δόξα τῷ Θεῶ!

Αὐτὴ ἡ δοκιμασία μὲ ἔφερε κοντὰ στὸν Θεό. Ὁ Θεὸς γιὰ τὸ καλό μου τὸ ἔκανε».

Καὶ ἐνῶ μπορεῖ πρῶτα νὰ μὴν πατοῦσαν καθόλου στὴν ἐκκλησία, μετὰ ἀρχίζουν νὰ ἐκκλησιάζονται, νὰ ἐξομολογοῦνται, νὰ κοινωνοῦν.

Πολλὲς φορὲς μάλιστα ὁ Θεὸς τοὺς πολὺ σκληρούς τούςφέρνει κάποια στιγμὴ μὲ μιὰ δοκιμασία σὲ τέτοιο φιλότιμο, ποὺ μόνοιτους παίρνουν μεγάλη στροφὴ καὶ ἐξιλεώνονται μὲ τὸν πόνο ποὺ νιώθουν γιὰ ὅσα ἔκαναν.

Ἀντιγραφή γιὰ τὸ «σπιτὰκι τῆς Μέλιας»

Κυριακή
Τριμηνιαίο Ὀρθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό
Ἱεραποστολικός Σύλλογος «Κυριακή»
Ἔτος Δ΄ –  Ἀριθ. Φύλλου 15 – Μάρτιος 2018 – Μάιος 2018

Εἰκόνα ἀπὸ τό Pinterest

oikohouse.wordpress.com