Ο Κύριος Ιησούς Χριστός και οι μαθητές του βαδίζουν στο δρόμο προς τα Ιεροσόλυμα.Η πορεία αυτή όμως δεν είναι συνηθισμένο ταξίδι.Είναι πορεία προς το Πάθος,το μαρτύριο και το θάνατο.Άλλωστε ο Θεάνθρωπος είχε προειδοποιήσει τους μαθητές του.Είχε προειπεί γενικώς ότι θα παραδοθεί στα χέρια των ανθρώπων[Μαρκ.θ'31]Τώρα καθορίζει συγκεκριμένα ότι θα παραδοθεί στους Ιουδαίους άρχοντες κι αυτοί θα τον καταδικάσουν σε θάνατο και θα τον παραδώσουν στους ειδωλολάτρες στρατιώτες της Ρώμης.Επιπλέον προσθέτει τις λεπτομέρειες των Παθών που επρόκειτονα υποστεί,τους εμπαιγμούς,τις μαστιγώσεις και τους εμπτυσμούς και καταλήγει με την βεβαίωση ότι την τρίτη ημέρα από τον θάνατό Του ,θα αναστηθεί. Γιατί όμως ο Κύριος προφητεύει αυτά που πρόκειται να Του συμβούν;Για να προετοιμάσει τις ψυχές των μαθητών,ώστε να μην ταραχθούν υπερβολικά όταν θα τον δουν να υποφέρει τα φρικτά μαρτύρια.Και για έναν ακόμη λόγο:για να συνειδητοποιήσουν οι μαθητές Του και όλοι εμείς που μελετούμε τώρα την ζωή Του,ότι εκουσίως παραδίδεται και πάσχει και οδηγείται στο θάνατο.Διότι εφόσον γνώριζε από πριν τι επρόκειτο να του συμβεί,αν ήθελε θα μπορούσε να διαφύγει.Το γεγγονός όμως ότι προχωρεί
ακλόνητος προς την εκούσια υπακοή και αφοσίωσή Του στην θε'ι'κή βουλή να θυσιαστεί<<υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας>>.Ενώ όμως ο Κύριος ομιλεί στους μαθητές Του για τα φοβερά παθήματα που επρόκειτο να υποστεί,εκείνοι αρχίζουν να φιλονικούν για το ποιός θα έχει την πιο τιμητική θέση στην βασιλεία Του,την οποία αντιλαμβάνονταν τότε ως εγκόσμια.Πλήρης παρανόηση!Γι αυτό ο Κύριος τους είπε ξεκάθαρα<<δεν ξέρετε τι ζητάτε.>>Οπωσδήποτε μας κάνει εντύπωση η άκριτη συμπεριφορά των μαθητών,οι οποίοι δεν είχαν βέβαια αναγεννηθεί ακόμη από την χάρη του Αγίου Πνεύματος,όμως κι εμείς συμβαίνει κάποτε να διαπράτουμε παρόμοιο λάθος.Αλλά μας διδάσκει ο Κύριος και άλλα εμείς ζητούμε και επιδιώκουμε.Ο Κύριος μας υποδεικνύει την ταπείνωση και την αφάνεια κι εμείς μπορεί να επιδιώκουμε την αναγνώριση του έργου μας,την κοινωνική προβολή και καταξίωση.Ο Κύριος μας συνιστά να αποκτήσουμε θησαυρό στον Ουρανό,κι εμίς συχνά κυνηγούμε τα υλικά αγαθά ως την μοναδική πηγή ευτυχίας.Ζητά ο Κύριος να αρνηθούμε τον κόσμο της αμαρτίας και τις επιθυμίες του,κι εμείς πολλές φορές επιμένουμε να δίνουμε σημασία στο <<τι θα πει ο κόσμος>>.Όλα αυτά που εμείς επιμένουμε να ζητούμε,συνήθως μας περιπλέκουν σε προβλήματα.Αντίθετα αν μάθουμε να διακρίνουμε αυτό που θέλει ο Θεός,τότε θα έχουμε ότι χρειαζόμαστε πραγματικά.Διότι μόνο ο Πανάγαθος και πάνσοφος Θεός γνωρίζει τι είναι αυτό που μας συμφέρει.Εκείνον λοιπόν να παρακαλούμε να μας χαρίζει <<τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών>>,και τότε όχι μόνο θα έχουμε ότι μας ωφελεί,αλλά θα είμαστε και εντελώς αναπαυμένοι και ειρηνικοί.Πόσο διαφέρει η νοοτροπία του κόσμου από το πνεύμα της διδασκαλίας του Χριστού!Με τα κοσμικά δεδομένα ο πρώτος μεταξύ των ανθρώπων είναι αυτός που έχει την εξουσία στα χέρια του και όλοι εξαρτώνται από τις διαταγές του.Το Ευαγγέλιο όμως αποκαλύπτει μια εντελώς διαφορετική αξιολόγηση για το ποιός είναι αληθινά μεγάλος και πρώτος.Το είπε ο Κύριος<<όποιος θέλει να γίνει μεγάλος μεγάλος αναμεσά σας,πρέπει να ειναι υπηρέτης σας και να προσπαθεί να γίνεται εξυπηρετικός στους άλλους.>>
Αληθινά,μεγάλοι δεν είναι αυτοί που κάθονται στις πρώτες θέσεις και απολαμβάνουν τις περιποιήσεις και τις φιλοφρονήσεις των άλλων.Αληθινά μεγάλοι είναι οι πρόθυμοι να εξυπηρετούν.Αυτοί που γίνονται χίλια κομμάτια από αγάπη για τους αδελφούς τους.Αυτό το εξαίρετο μάθημα ταπεινής διακονίας μας δίδαξε ο Θεάνθρωπος με εποπτικό τρόπο,όταν ο ίδιος ζώστηκε το λεόντιο για να πλύνει τα πόδια των μαθητών Του.Αυτό το μάθημα θα το δούμε τις επόμενες ημέρες να το κηρύττει σιωπηλά ο Εσταυρωμένος.Καθώς πλησιάζει λοιπόν η Μεγάλη Εβδομάδα,ας στρέψουμε το βλέμμα στον Κύριο που προχωρεί προς το εκούσιο Πάθος,για να εμπνευστούμε από το δικό Του πνεύμα: πνεύμα θυσίας και προσφοράς,ταπεινώσεως και αγάπης.Ας γεμίσουμε λοιπόν τις εκκλησίες την Μεγάλη Εβδομάδα γιατί η εποχή που ζούμε είναι αντίγραφο-καρμπόν της εποχής του Χριστού,αλλά και της εποχής του αντίχριστου.Ας είμαστε έτοιμοι,εξομολογημένοι,γιατί όπως ο Χριστός σταυρώθηκε και αναστήθηκε ,έτσι και η Ελλάδα θα σταυρωθεί και θα αναστηθεί.Ολοι λοιπόν υπό την σκέπη του Χριστού και της Παναγίας.ΕΝΑΣ ΔΟΥΛΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ.
ακλόνητος προς την εκούσια υπακοή και αφοσίωσή Του στην θε'ι'κή βουλή να θυσιαστεί<<υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας>>.Ενώ όμως ο Κύριος ομιλεί στους μαθητές Του για τα φοβερά παθήματα που επρόκειτο να υποστεί,εκείνοι αρχίζουν να φιλονικούν για το ποιός θα έχει την πιο τιμητική θέση στην βασιλεία Του,την οποία αντιλαμβάνονταν τότε ως εγκόσμια.Πλήρης παρανόηση!Γι αυτό ο Κύριος τους είπε ξεκάθαρα<<δεν ξέρετε τι ζητάτε.>>Οπωσδήποτε μας κάνει εντύπωση η άκριτη συμπεριφορά των μαθητών,οι οποίοι δεν είχαν βέβαια αναγεννηθεί ακόμη από την χάρη του Αγίου Πνεύματος,όμως κι εμείς συμβαίνει κάποτε να διαπράτουμε παρόμοιο λάθος.Αλλά μας διδάσκει ο Κύριος και άλλα εμείς ζητούμε και επιδιώκουμε.Ο Κύριος μας υποδεικνύει την ταπείνωση και την αφάνεια κι εμείς μπορεί να επιδιώκουμε την αναγνώριση του έργου μας,την κοινωνική προβολή και καταξίωση.Ο Κύριος μας συνιστά να αποκτήσουμε θησαυρό στον Ουρανό,κι εμίς συχνά κυνηγούμε τα υλικά αγαθά ως την μοναδική πηγή ευτυχίας.Ζητά ο Κύριος να αρνηθούμε τον κόσμο της αμαρτίας και τις επιθυμίες του,κι εμείς πολλές φορές επιμένουμε να δίνουμε σημασία στο <<τι θα πει ο κόσμος>>.Όλα αυτά που εμείς επιμένουμε να ζητούμε,συνήθως μας περιπλέκουν σε προβλήματα.Αντίθετα αν μάθουμε να διακρίνουμε αυτό που θέλει ο Θεός,τότε θα έχουμε ότι χρειαζόμαστε πραγματικά.Διότι μόνο ο Πανάγαθος και πάνσοφος Θεός γνωρίζει τι είναι αυτό που μας συμφέρει.Εκείνον λοιπόν να παρακαλούμε να μας χαρίζει <<τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών>>,και τότε όχι μόνο θα έχουμε ότι μας ωφελεί,αλλά θα είμαστε και εντελώς αναπαυμένοι και ειρηνικοί.Πόσο διαφέρει η νοοτροπία του κόσμου από το πνεύμα της διδασκαλίας του Χριστού!Με τα κοσμικά δεδομένα ο πρώτος μεταξύ των ανθρώπων είναι αυτός που έχει την εξουσία στα χέρια του και όλοι εξαρτώνται από τις διαταγές του.Το Ευαγγέλιο όμως αποκαλύπτει μια εντελώς διαφορετική αξιολόγηση για το ποιός είναι αληθινά μεγάλος και πρώτος.Το είπε ο Κύριος<<όποιος θέλει να γίνει μεγάλος μεγάλος αναμεσά σας,πρέπει να ειναι υπηρέτης σας και να προσπαθεί να γίνεται εξυπηρετικός στους άλλους.>>
Αληθινά,μεγάλοι δεν είναι αυτοί που κάθονται στις πρώτες θέσεις και απολαμβάνουν τις περιποιήσεις και τις φιλοφρονήσεις των άλλων.Αληθινά μεγάλοι είναι οι πρόθυμοι να εξυπηρετούν.Αυτοί που γίνονται χίλια κομμάτια από αγάπη για τους αδελφούς τους.Αυτό το εξαίρετο μάθημα ταπεινής διακονίας μας δίδαξε ο Θεάνθρωπος με εποπτικό τρόπο,όταν ο ίδιος ζώστηκε το λεόντιο για να πλύνει τα πόδια των μαθητών Του.Αυτό το μάθημα θα το δούμε τις επόμενες ημέρες να το κηρύττει σιωπηλά ο Εσταυρωμένος.Καθώς πλησιάζει λοιπόν η Μεγάλη Εβδομάδα,ας στρέψουμε το βλέμμα στον Κύριο που προχωρεί προς το εκούσιο Πάθος,για να εμπνευστούμε από το δικό Του πνεύμα: πνεύμα θυσίας και προσφοράς,ταπεινώσεως και αγάπης.Ας γεμίσουμε λοιπόν τις εκκλησίες την Μεγάλη Εβδομάδα γιατί η εποχή που ζούμε είναι αντίγραφο-καρμπόν της εποχής του Χριστού,αλλά και της εποχής του αντίχριστου.Ας είμαστε έτοιμοι,εξομολογημένοι,γιατί όπως ο Χριστός σταυρώθηκε και αναστήθηκε ,έτσι και η Ελλάδα θα σταυρωθεί και θα αναστηθεί.Ολοι λοιπόν υπό την σκέπη του Χριστού και της Παναγίας.ΕΝΑΣ ΔΟΥΛΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου