Το δεύτερο όραμα του Abbot Anthony (μέρος VI) - για τον αντίχριστο και τον αντικατοπτρισμό της σύγχρονης οικονομίας:

 

Το δεύτερο όραμα του Abbot Anthony (μέρος VI) - για τον αντίχριστο και τον αντικατοπτρισμό της σύγχρονης οικονομίας:

 Ο Αντίχριστος θα εμφανιστεί ως απελευθερωτής των κοινωνικών ελλείψεων, αν και ακριβώς για αυτόν τον σκοπό θα παραχθεί.  Αυτό το πέλμα της κόλασης θα έχει δύναμη άνευ προηγουμένου.  Οι άνθρωποι που προετοιμάζουν τον ερχομό του έχουν τώρα στα χέρια τους τα βασικά πλούτη της γης.  Ο αντικατοπτρισμός της τρέχουσας ευημερίας θα καταρρεύσει όσο γρήγορα  περνα το νερό.  Ας θυμηθούμε μια από τις προπονήσεις, μια πρόβα που έγινε με ανθρώπους στη Σοβιετική Ένωση - όσοι εμπιστεύονταν τις τράπεζες έγιναν ζητιάνοι σε μια μέρα.  Αγωνίστηκαν με τα χρόνια, άλλοι σε βάρος του στομάχου τους, άλλοι σε βάρος της υγείας τους, και φαινόταν ότι αυτό ήταν για μια ζωή.  Αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν αντικατοπτρισμός.

 Τώρα θα είναι πολύ χειρότερα.  Όλος ο κόσμος θα υποφέρει.  Όλα θα γίνουν μέσω των τραπεζικών ιδρυμάτων, γι' αυτό πρέπει να έχετε όσο το δυνατόν λιγότερες επαφές μαζί τους.  Αυτό είναι επίσης το κλειδί για τη μη αποδοχή κωδικών,μεταξύ άλλων.  Κανένα είδος τραπεζών και πιστώσεων, όλα αυτά ελέγχονται από το ίδιο χέρι και το ίδιο κεφάλι.  Και αν ελέγξετε, θα δείτε ότι το χέρι δεν είναι ένα χέρι, αλλά ένα πόδι με νύχια, και το κεφάλι δεν είναι ένα απλό κεφάλι, αλλά ένα κερασφόρο.  Και αντί για πρόσωπο, έχει μια μουσούδα θηρίου με ένα τρομακτικό χαμόγελο.  Γιατί τώρα μαθαίνουν σε όλους για τις τράπεζες;  Παίρνεις τον μισθό σου από την τράπεζα, τη σύνταξη - από την τράπεζα.  Σύντομα θα είναι όλοι μαζεμένοι στον ίδιο στάβλο.  Οι άνθρωποι θα εκπλαγούν πολύ όταν μάθουν ότι μετριέται και η τελευταία δεκάρα στο πορτοφόλι τους, κάτι που, στη Δύση, συμβαίνει ήδη.

 Και αυτή, δυστυχώς, δεν θα είναι η τελευταία ευκαιρία να αναρωτηθούμε.  Όλο αυτό το κέλυφος της ευημερίας που κατασκεύασε ο σύγχρονος άνθρωπος θα αποδειχθεί μια ατσάλινη παγίδα για τον εαυτό του.  Λοιπόν, τι να πούμε, τουλάχιστον η παγίδα έχει ελατήρια, πάτα τα και είσαι ελεύθερος.  Ακόμα και ζώα  καταφέρνουν μερικές φορές να το κάνουν αυτό.  Εδώ κάτι τέτοιο δεν θα είναι δυνατό.  Και ο διάβολος θα σπρώξει τους άπιστους ανθρώπους ή τους λιγόπιστους να τό συνειδητοποιήσουν.  Πολλοί, πολλοί άνθρωποι θα πάνε στην κόλαση τελειώνοντας τις μέρες τους μόνοι τους, στερώντας από τον εαυτό τους κάθε δυνατότητα να αγωνιστούν για την αιώνια ζωή, για τη ζωή στη Ζωή.  Είδα σειρές από φέρετρα.  Στο χώμα κλαίνε, κλαίνε, ψάλλεται το τροπάριο και οι διάβολοι παίζουν τριγύρω, ικανοποιημένοι που μπόρεσαν να χαθούν τόσες ψυχές!

 Και οι ζωντανοί θα ζηλέψουν τους νεκρούς.  Ναι, ο φόβος των ασθενειών και των πολέμων, του θανάτου αγαπημένων προσώπων.  Πρέπει να έχεις πολλή πίστη και ελπίδα στον Θεό για να μπορείς να τα αντέχεις όλα αυτά.  Πώς μπορεί ένας άνθρωπος γεμάτος περηφάνια και λάτρης του αργύρου να αντέξει την ταπείνωση;  Μόλις χθες ο ίδιος φώναζε: «Αν είσαι έξυπνος, γιατί δεν είσαι πλούσιος;».  Χθες απέπνεε αυτοϊκανοποίηση και σήμερα είναι κανένας.  Θα δεχτεί οτιδήποτε.  και τους κωδικούς, και το «666», και με αίμα θα υπογράψει το συμβόλαιο με τον Σατανά.  Αλλά δεν το χρειάζεται πια!  Και έτσι είσαι δικός του, ακόμα παλεύεις, ακόμα πηδάς, αλλά τώρα ο λαιμός σου είναι σε θηλιά - είσαι δικός μας!  Η ταπεινοφροσύνη άντεξε με ταπεινοφροσύνη στις μέρες της χιμαιρικής ευημερίας, εδώ  όμως είναι τά δύσκολα στα τριάμισι χρόνια εξουσίας του αντίχριστου.

 Σε ποιον όμως θα στοχεύσει το νύχι του εχθρικού πειρασμού;  Επί των πιστών.  Δεν μπόρεσαν να τους δελεάσουν με άνεση και χρυσάφι, με καλούδια και αυτοκίνητα, ας προσπαθήσουν με  την απειλή του θανάτου από την πείνα, ας τους δελεάζουμε με ένα κομμάτι ψωμί.  Δύσκολο, ω, πόσο δύσκολο θα είναι να κρατήσεις την ψυχή σου όταν οι κοντινοί σου, τα παιδιά, δεν έχουν βάλει ένα κομμάτι ψωμί στο στόμα τους εδώ και καιρό.  Μόνο αυτός που πιστεύει στον Θεό, που πιστεύει στον Θεό, θα μπορέσει να συγκρατηθεί από το να κάνει το μη αναστρέψιμο βήμα.  Θα δώσει τίποτα στον κόσμο ο αντίχριστος;  Όχι, γιατί δεν θα υπάρχει τίποτα να δώσει.  Τι θα έχει περισσότερα από τα συσσωρευμένα πλούτη, τα πολύτιμα πλούτη σε αυτόν τον κόσμο που οργανώθηκε από τον διάβολο και επίσης καταστράφηκε από αυτόν, για την πιο βολική εγκατάσταση του ψεύτικου μεσσία!  Αυτά τα τρελά δολάρια θα μετρηθούν με το μέτρο.  Ο χρυσός θα φτάσει στην πραγματική του τιμή - μηδέν.  Ως μέταλλο, δεν είναι καλό για τίποτα, και για τα υπόλοιπα,  η πείνα ή το κρύο.  Μόνο τα λειτουργικά πράγματα θα έχουν τίμημα, πράγματα χωρίς τα οποία δεν είναι δυνατή η ανθρώπινη επιβίωση - τσεκούρια, πριόνια, οποιοδήποτε εργαλείο, απλές σιδερένιες πλάκες.

 Ο ηγούμενος έκλεισε τα μάτια.  Ένα δάκρυ γλίστρησε ξανά.  Φαινόταν να κοιμάται, αλλά τα χείλη του κινούνταν ως συνήθως στην προσευχή.Την παραμονή της έλευσης του αντίχριστου, θα επικρατήσει χάος στη ζωή όλων των χωρών.  Όσοι, λόγω της θρησκείας που ασκούν, περιμένουν τον ερχομό του αντίχριστου [ως Μεσσίας] θα ευημερήσουν.  Αυτοί είναι πρώτα απ' όλα οι Εβραίοι και οι Μουσουλμάνοι.  Σύμφωνα με αυτούς, όσοι Προτεστάντες, αρνούμενοι τη Θεότητα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, κηρύττουν τη βασιλεία του Θεού στη γη.  Η αύξηση της επιρροής τους φαίνεται από εδώ και πέρα, και θα είναι ακόμη μεγαλύτερη στο μέλλον.  Το κύριο πράγμα για αυτούς τώρα είναι να πάρουν στην κατοχή τους τη γη.  Στα κρυφά, θα αγοράσουν τα πάντα - και δάση, και χωράφια, και ποτάμια.  Την Σιβηρία θα την πάρουν οι Κινέζοι και ίσως και περισσότερο.

 «Τότε πού είναι το καλύτερο μέρος για να σωθούμε;» διέκοψε ο ηγούμενος.

 Εκεί που θα δείξει ο Θεός.  Το κύριο πράγμα είναι η σωτηρία, όχι οι [θεωρητικές] συζητήσεις για τη σωτηρία.

 Η ουσία των «θαυμάτων» του αντίχριστου θα συνίσταται στην  αποπλάνηση.  Θέλω να πω, αυτά τα ψεύτικα θαύματα θα είναι ελκυστικά, θα μαγέψουν το μάτι.  Γι' αυτό και το να τους κοιτάς είναι αμαρτία και θανάσιμος κίνδυνος.  Πρέπει να κρύβεσαι και να κρύβεις το βλέμμα σου.  Αλλά ούτε αυτό είναι όλο.  Το νόημα του ερχομού του θα είναι η απόλυτη δικαιοσύνη.  Ο Σωτήρας δεν ήρθε στο όνομά Του, αλλά στο Όνομα του Πατέρα.  Δεν Τον δέχτηκαν, αλλά, περισσότερο από αυτό, Τον σταύρωσαν.  Αν θέλουμε να κρίνουμε σωστά, ακόμα και τώρα Τον κοροϊδεύουν και τον σταυρώνουν, αρνούμενοι τη Θεότητά Του και συκοφαντώντας τη διδασκαλία Του.  Και θα έρθει ως θεός, όχι Θεός, αλλά ως θεός, και θα τον δεχτούν και θα τον πιστέψουν ως θεό για τα ψεύτικα θαύματα του, για τις απατηλές του πράξεις.  Δηλαδή για ό,τι θα είναι ευχάριστο και ελκυστικό στους ανθρώπους.  Δελεαστικό, μας λέει η εκκλησιαστική σλαβική γλώσσα.

 

Αλλά όταν οι πράξεις και τα λόγια του θα επαληθευτούν από την Αλήθεια, όλα τα ψέματα θα αποκαλυφθούν.  Αλλά ο αντίχριστος θα γίνει δεκτός σε οποιαδήποτε εκκλησία του κόσμου και θα τον λατρεύουν ως θεό.  Θυμήσου, αγαπητέ πατέρα, δεν θα αυτοδηλωθεί θεός, αλλά με απατηλά θαύματα θα το κάνει για να τον λατρεύουν ως θεό!  Αυτή είναι η φρίκη, γι' αυτό δεν θα υπάρχει λόγος δικαίωσης!  Αλλά αυτοί που θα το λάβουν θα είναι οι άνθρωποι για τους οποίους το Ευαγγέλιο τελειώνει στον Μυστικό Δείπνο.  Για τον Γολγοθά είναι κουφοί.  Τα βασανιστήρια στον Σταυρό είναι γι' Αυτόν, όλα αυτά συμβαίνουν εκεί στην Ιερουσαλήμ, πριν από 2000 χρόνια.

 Ξέρετε, όταν , ήμασταν σαν πρόβατα, αρνιά δεν θέλω να πω, για να μην συγκρίνω τον εαυτό μου και έτσι με τον Σωτήρα.  Περπατήσαμε στο σφαγείο σιωπηλοί.  ήταν απλώς δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι μια τέτοια ανομία ήταν δυνατή.  Και απλά ήξερα ποιοι ήταν.  Πόσο προφήτευσαν οι ηγούμενοι για αυτούς τους καιρούς, για τη δύναμη των υπηρετών του σκότους.  Αλλά καθόμουν και περίμενα - ποιος θα είναι ο επόμενος.  Μόνο πολλοί έχουν πέσει σε αυτά τα δίχτυα των ψεμάτων.  Πόσο σπουδαίοι και έξυπνοι ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Ιλαρίωνας, ο δάσκαλός μου, και ο Μητροπολίτης Σέργης, και πολλοί άλλοι.  Αλλά έκαναν λάθος όταν νόμιζαν ότι μπορείς να τα βγάλεις πέρα ​​με τους διαβόλους και τα τσιράκια τους.  Τους φαινόταν ότι, διατηρώντας τη μορφή, το περιεχόμενο θα παρέμενε από μόνο του.  Μόνο που δεν ήταν έτσι, αλλά αυτό φάνηκε αργότερα.  Όλα αυτά συμβαίνουν τώρα, μόνο που θα φανούν αργότερα.

 «Συγχωρέστε με, πάτερ Αντώνη, αλλά τι γίνεται με τα λόγια του Αποστόλου για τη δύναμη και την υποταγή σε αυτήν;», τον διέκοψα ξανά.

 Ε-ε-ε, ψυχή μου - είπε ο ηγούμενος.  Ο Απόστολος Πέτρος δεν έφυγε από τη Ρώμη όταν τον συνάντησε ο Σωτήρας;  Μα δεν έσωσαν τον Απόστολο Παύλο σε μια φάτνη, κατεβάζοντας τον από τον τοίχο;  Τι σχέση έχει εδώ η αποδοχή της πραγματικότητας και η αντίθεση του σατανισμού;  Τι να σας δώσω παραδείγματα - θυμηθείτε τη μεγαλομάρτυρα Αικατερίνη, ή τον μεγαλομάρτυρα Γεώργιο.  Η υπακοή είναι δυνατή μόνο σε θέματα που σχετίζονται με την κοσμική εξουσία - να κάνεις τη δουλειά σου, όχι να κάνεις ένοπλες εξεγέρσεις.  Αλλά και αυτό, όπως όλοι μπορούν να δουν.  Οι αδελφοί Μακκαβαίοι είναι ένα καλό παράδειγμα χρήσης βίας εναντίον όσων προσβάλλουν τον Θεό και ό,τι είναι θεοσεβές.  Εάν ακολουθήσετε το μονοπάτι της ανόητης ταπεινοφροσύνης, θα αρχίσετε να κάνετε ερωτήσεις σχετικά με τη δοξολογία μεταξύ των αγίων του Αλέξανδρου Νιέφσκι, του κατακτητή, και του Δημητρίου, εκείνου που κατέστρεψε τους Τατάρους στην πεδιάδα Κουλίκοβο.

 Όταν ακούω τέτοιες «ευσεβείς» ερωτήσεις, θυμάμαι τη ζωή του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου και ευσεβούς Ιώβ του Ποτσεάεφ, του θαυματουργού.  Τι φοβερό χρόνο τους έδωσε ο Θεός για τη ζωή.  Και λοιπόν?  Ο Άγιος Βασίλειος δεν προσευχήθηκε να πεθάνει ο αυτοκράτορας Ιουλιανός;  Βλέπω θέλετε να πείτε ότι ο Ιουλιανός ήταν αποστάτης, αλλά ήταν αυτοκράτορας και νόμιμος αυτοκράτορας, προσέξτε!  Δεν είναι από φόβο για την ευκολία μας που προσευχόμαστε για σατανική «δύναμη»;!  Και μόνο ο Θεός έδειξε ότι ο Άγιος Βασίλειος είχε δίκιο - ο Ιουλιανός δεν σκοτώθηκε από ένα επίγειο όπλο, αλλά από το δόρυ ενός ουράνιου στρατιώτη.  Αλλά συμβιβάστηκε ο ευσεβής Ιώβ με τους Πολωνούς;  Όχι, με κάθε τρόπο πολέμησε αυτούς και τους κολλητούς τους.  Ο νόμος δεν γλίτωσε ούτε από κρίσεις!  Μα εσύ μου λες για δύναμη!

Το έργο του Θεού πρέπει να γίνεται προσεκτικά.  Αν, στις σχέσεις εξουσίας, το ζεύγος αφεντικού-υποβαλλομένου σήμαινε μόνο την παντοδυναμία του ενός και τη βαθιά ταπείνωση του άλλου, δεν θα υπήρχε ανάγκη για εκκλησιαστική νηφαλιότητα.  Αλλά αν δεν ήταν η  σωφροσύνη ούτε η Εκκλησία θα παρέμενε Ορθόδοξη - πόσες φορές έχει συμβεί αυτός που ήταν στην αλήθεια να ήταν μόνο ένας άνθρωπος, ενώ η ανώτερη ιεραρχία ήταν στην αίρεση;!  Τι μπορούμε να μιλήσουμε για την κοσμική εξουσία - για παράδειγμα τον Μητροπολίτη Φίλιππο και τον Πατριάρχη Νίκωνα.  Και αυτοί οι δίκαιοι, διψασμένοι για την αλήθεια, δοξάζονται ως άγιοι: ο Άγιος Βασίλειος ο Μέγας, ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο ευσεβής Μάξιμος ο Ομολογητής, ο ευσεβής Ιωσήφ Βολότσκι, αλλά μπορείτε να τους απαριθμήσετε όλους.  Αλλά πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι, πολεμώντας για την αγνότητα της πίστης, αυτοί, οι Άγιοι Πατέρες, ήταν μόνοι ζηλωτές εκτελεστές των Νόμων του Θεού.

Ταπεινή υποταγή πριν από οποιαδήποτε δύναμη ταιριάζει σε αυτόν που δεν έλκεται από τη ζωή σύμφωνα με τον Λόγο.  Γιατί ο δρόμος της εξομολόγησης, κι ας είναι κάπου και σπαρμένος με τριαντάφυλλα, απαράλλαχτος, μετά το «Ωσαννά...», θα απηχεί και το «Σταύρωσέ τον, σταύρωσέ Τον».  Αυτή η δυσφορία θα χρησιμεύσει ως λόγος για αυτοδικαίωση και υποδοχή του αντίχριστου - έχουμε επιστήμη, αλλά η λογική έχει σκοτεινιάσει λόγω αμαρτιών.  Δηλαδή, αν όλη η δύναμη είναι από τον Θεό, υποτάσσουμε και στον αντίχριστο, δεν έχουμε πού να πάμε.  Και θα προσθέσουν ακόμη ότι όλα γίνονται με το θέλημα του Θεού.  Γι' αυτό λέγεται ότι οι ακάθαρτοι θα ενθρονιστούν σε οποιαδήποτε εκκλησία και ούτε λέξη για όσους υπηρέτησαν εκεί πριν.  Θυμηθείτε το παράδειγμα του μεγάλου ηγούμενου, του θαυματουργού πέκτησε όμως μεγάλη δόξα, και όχι από ανθρώπους, αλλά από τον Θεό.  Τώρα όλοι έχουν εικονοστάσια στο σπίτι, ολόκληρα ράφια με βιβλία, αλλά η στοχαστική πράξη δεν γίνεται!  Πολλοί ακούνε, αλλά λίγοι ακούνε, Πατέρα.

 Σας το λέω άλλη μια φορά: δεν χρειάζονται κουβέντες για σωτηρία, αλλά πράξεις σωτηρίας - και τώρα και τότε, λίγο αργότερα.  Ο καιρός της αυτοδικαίωσης έχει τελειώσει, αν υπήρξε ποτέ.  Όχι μόνο η σωτηρία, όλα πρέπει να υπόκεινται σε αυτόν τον σκοπό.  Ο Κύριος άφησε ήσυχο χρόνο για να ανοίξουμε το μυαλό μας και να ακούσουμε τον λόγο του Θεού και, το πιο σημαντικό, να αποκτήσουμε τη χάρη του Θεού πριν από τα φοβερά χρόνια.  Ποιος θα το χρησιμοποιήσει για καλό και ποιος για κακό.Ενας θα λάβει περισσότερα, και οι τελευταίοι θα χάσουν ότι είχαν!  Όπως έχει ειπωθεί: σε αυτόν που έχει θα δοθούν περισσότερα, και από αυτόν που δεν έχει θα αφαιρεθεί και το λίγο που έχει!"

 Πηγή: 𝐶𝑜𝑛𝑣𝑜𝑟𝑏𝑖𝑟𝑟𝑖 𝑑𝑢ℎ𝑜𝑣𝑛𝑖𝑐𝑒𝑠̦𝑡𝑖 𝑠̦𝑖 𝑖̂𝑛𝑣𝑎̆𝑡̦𝑎̆𝑡𝑢𝑟𝑖 𝑎𝑙𝑒 𝑎𝑙𝑒  𝐴𝑙𝑒𝑥𝑎𝑛𝑒𝑟 𝐾𝑟𝑎𝑠𝑛𝑜𝑣

apantaortodoxias.blogspot.com