Η ωραιότητα των Αγγέλων δεν περιγράφεται… Τι ομορφιά ήταν αυτή, Θεέ μου! Τα πρόσωπά τους ολόλαµπρα, ο χιτώνας τους φωτεινός…. ! Ω Θεέ και Κύριε και Πλάστη μας, Συ ο Βασι­λιάς μυριάδων αγγέλων, συγχώρησέ μας, σώσε και διαφύλαξέ μας διά των αγίων Σου αγγέλων.

 

Συναξάριον.
Τῇ Η´(8ῃ) τοῦ μηνὸς Νοεμβρίου, ἡ Σύναξις τῶν Ἀρχιστρατήγων Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ, καὶ τῶν λοιπῶν ἁγίων ἀσωμάτων καὶ οὐρανίων Ταγμάτων, ἤτοι· Σεραφίμ, Χερουβίμ, Θρόνων, Κυριοτήτων, Ἐξουσιῶν, Ἀρχῶν, Δυνάμεων, Ἀρχαγγέλων καὶ Ἀγγέλων.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ σύναξιν ἐπιτελοῦμεν τοῦ ἀρχαγγέλου Ῥαφαήλ.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς Ὁσίας Μητρὸς ἡμῶν Εὐφροσύνης, τῆς ἐκ Πελοποννήσου, ἐν Κωνσταντινουπόλει διαλαμψάσης, ἐν ἔτει δὲ ἐννεακοσιοστῷ καὶ τεσσαρακοστῷ (940) ἀπὸ Χριστοῦ κοιμηθείσης.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς Ὁσίας Μητρός ἡμῶν Μάρθας, Πριγκηπίσσης τοῦ Πσκόβ, ἐν ἔτει χιλιοστῷ καὶ τριακοσιοστῷ (1300) εἰρηνικῶς τὸ πνεῦμα αὐτῆς παραδούσης.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Τυσιλλίου, Ἡγουμένου ἐν Οὐαλίᾳ κατὰ τὸν Ζ´αἰῶνα.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς Ὁσίας Βαρβάρας τοῦ Μπίρσκ Ῥωσίας (1903)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, κοίμησις τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Νείλου τοῦ Κριούτσι (1924)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, κοίμησις τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ιγνατίου τοῦ Βουλγάρου, ἐν Ἁγίω Ὄρει τοῦ Ἄθω (1927)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ κοίμησις τῆς Ὁσίας Ὄλγας τῆς Ἀλάσκας, τῆς Πρεσβυτέρας καὶ Μαίας. (1979)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ κοίμησις τῆς Ὁσίας Χερουβείμα Τανάσα, ὁσιομάρτυρος Μοναχῆς τῆς μονῆς Πέτρου Βόντα τῆς Ῥουμανίας (1969-1998)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ κοίμησις τοῦ Ὁσίου πατρός ἡμῶν Βίκτωρος (Μαμόντοφ – Mamontov) τῆς Λετονίας, Ἱερέως τοῦ Ναοῦ τῆς Ὁσίας Εὐφροσύνης τοῦ Πολὸτσκ ἐν Κάρσαβα ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται κατὰ τὸ ἔτος 2016.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἐν ἔτει χιλιοστῷ ὀκτακοσιοστῷ εἰκοστῷ καὶ τρίτῳ (1823) οἱ ἄθεοι καὶ αἱμοδιψεῖς ἐχθροὶ τοῦ γένους ἡμῶν Ἀγαρηνοὶ εἶχον περικυκλώσει πολιορκοῦντες τὴν Κώμην τοῦ Αἰτωλικοῦ, πλησίον τοῦ Μεσολογγίου, εἶχον δὲ περικόψει καὶ ἀποκλείσει πάντοθεν πᾶσαν παροχὴν ποσίμου ὕδατος. Ἐν τούτοις, κατὰ τὸν βομβαρδισμὸν ὑπ᾿ αὐτῶν τῆς πόλεως, ὀβίδα τις διετρύπησε τὴν στέγην τοῦ Ναοῦ τῶν Ταξιαρχῶν καὶ προσκρούσασα ἐπὶ τοῦ ἐδάφους διήνοιξε πηγὴν ὕδατος, ἐκ τοῦ ὁποίου ἐζωογονήθησαν καὶ ἐσώθησαν οἱ κάτοικοι, ἔκτοτε δὲ διατηροῦσι τὸ πηγάδιον τοῦτο καὶ τὸ ἐπιδεικνύουν εὐγνωμόνως ἐντὸς τοῦ Ναοῦ τῶν Πολιούχων καὶ Προστατῶν αὐτῶν Ταξιαρχῶν.

« Ἄγγελον εἰρήνης, πιστὸν ὁδηγόν, φύλακα τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν, παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα.».

Ο κόσμος θα καθαρίσει με αίματα.
Θα ξεμαγαρίσει με αφόρητο πόνο και πολέμους.
φοβερό όραμα της Γερόντισσας Γαλακτίας της Κρήτης

“Είδα απόψε έναν αστραφτερό άνδρα να κάθεται σε θρόνο φοβερό! Κρατούσε ένα τοπάκι σαν μπίλια. Πάνω στην μπίλια άρχισαν να μεγαλώνουν κάτι σαν αόρατα μικρόβια.

Όταν συνήλθα παρακαλούσα τον Θεό να μου εξηγήσει τι ήταν αυτό που είδα. Έλαβα πληροφορία στην καρδιά μου, ότι ο Καθήμενος επί του θρόνου είναι ο Παλαιός των Ημερών! Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός! Η μικρή μπίλια που κρατούσε είναι το σύμπαν. Δεν είναι ούτε κόκκος άμμου στα άχραντα χέρια Του. Αυτοί που ψηλώσανε πάνω στο σύμπαν είμαστε εμείς οι άνθρωποι. Μας φουσκώνει ο εγωισμός και νομίζουμε ότι είμαστε σπουδαίοι και πανύψηλοι. Είμαστε, βέβαια, σπουδαίοι γιατί είμαστε παιδιά του Θεού και όλο το σύμπαν δημιουργήθηκε για μας. Αλλά για να το νιώσουμε αυτό πρέπει να αισθανόμαστε ένα τίποτα μπροστά στον Κύριο μας και μεταξύ μας. Όχι να σηκώνουμε μπόι και να τον βλασφημούμε και να νομίζουμε πως είμαστε Θεοί χωρίς Αυτόν.

Ζήτησα μετά να δω την γη. Την είδα να την κρατεί σαν σφαιρίδιο και πάλι. Είδα όμως ότι είχε γύρω – γύρω κάτι που βρωμούσε . Ήταν κάτι σαν διάφανη μεμβράνη. Τσίπα, όπως λέμε, γλίδα καλύτερα. Ήταν παχύρευστη και σιχαμερή και είπε ο Θεός:

“Μιχαήλ βγάλε αυτήν την βρώμικη φέτσα (σ.σ. αποξηραμένα κατακάθια από κάποιο υγρό) με το σπαθί σου! Μας αηδίασε η βρώμα τους με τα στοματικά τους όργια, τις μοιχείες τους, τους Σοδομισμούς τους και όλα τα πονηρά έργα τους”.

Τότε παρακαλούσα να μπει το μαχαίρι που θα βγάλει τη φέτσα από την σφαίρα της γης όσο γίνεται πιο απάλαφρα. Μου απάντησε:

«Δεν γίνεται»!

Μετά παρακάλεσα για την πατρίδα μας με δάκρυα. Και απάντησε:

“Η πατρίδα σου έχει πολλή τέτοια φέτσα! Πνίγηκε σ’ αυτήν την βρώμα. Για το χατίρι όμως της μητέρας μου (Της Παναγίας) θα βγει πολύ ελαφριά. Δεν θα νιώσουν το μαχαίρι”.

Τότε συνήλθα. Κατάλαβα ότι ο κόσμος θα καθαρίσει με αίματα. Θα ξεμαγαρίσει με αφόρητο πόνο και πολέμους. Ευχαριστώ συνέχεια την Θεοτόκο για την προστασία Της στην Ελλαδίτσα μας!”
«Μοναχή Γαλακτία: Η Γερόντισσα του φωτός»
πηγή: immorfou

***

Ἡ ὡραιότητα τῶν Ἀγγέλων δὲν περιγράφεται*
«Τὶ ὀμορφιὰ ἦταν αὐτή, Θεέ μου!»

Γύρω στὸ 1960-62 εἶχα γνωρίσει στὸ Ἅγιον Ὄρος ἕναν Ἀσκητὴ ἀπὸ τὴν Καψάλα, τὸν πατέρα Θεόφιλο, ὁ ὁποῖος µεταξὺ τῶν ἄλλων µοῦ διηγήθηκε κάποια πράγµατα γύρω ἀπὸ τὴν ζωὴ ἑνὸς Ἐρηµίτου, τοῦ Γέροντος Χαραλάµπους τοῦ «κοµποσχοινᾶ», ὁ ὁποῖος τὰ τελευταῖα πέντε χρόνια τῆς ζωῆς του τὰ ἔζησε στὴν ἄγρια περιοχὴ τῆς Καψάλας. Ἐλέγετο δὲ «κοµποσχοινάς», διότι σὰν ἐργόχειρο καὶ διακόνηµά του εἶχε τὸ νὰ πλέκη κοµποσχοίνια.

* * *

Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Γερµανικῆς Κατοχῆς ἦταν στὴν Ἀθήνα ὁ ΓεροΧαράλαµπος καὶ τότε γνώρισε µία γριούλα Μοναχή, ὀνόµατι Μακαρία, Μικρασιάτισσα, ποὺ καλογέρευε µόνη της σ’ ἕνα µικρὸ ἀπέριττο φτωχικὸ σπιτάκι. Ἦταν σωστὸς ἐπίγειος ἄγγελος.

« Ἀξιώθηκα µὲ τὴν εὐχή της», ἔλεγε, «νὰ δῶ καὶ ἐγὼ ὁ ἄθλιος οὐράνιους Ἀγγέλους. Αὐτὴ ἡ Γερόντισσα εἶχε µία Εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Γλυκοφιλούσας, πολὺ θαυµατουργή, ποὺ τὴν εἶχε φέρει ἀπὸ τὴν Μικρὰ Ἀσία. Κάποια µέρα, τότε, στὴν Κατοχή, µὲ πῆγε σὲ µία σπηλιὰ στὰ βουνὰ τῆς Πεντέλης, ἔξω ἀπὸ τὴν Ἀθήνα, γιὰ νὰ κάνουµε τριήµερη νηστεία, ἀγρυπνία καὶ προσευχὴ γιὰ τὴν πεῖνα, τὴν γύµνια, τὰ βασανιστήρια τῆς Γκεστάπο, τοὺς τόσους σκοτωµοὺς καὶ γιὰ ὅσους ὑπέφεραν ἀπὸ τὶς πολλὲς κακουχίες. Τὴν ἡµέρα εἴχαµε ἀναµμένο ἕνα κανδηλάκι µπροστὰ στὸ Ἅγιο Εἰκόνισµα τῆς Παναγίας. Τὴ νύχτα ὅµως τὸ σβήναµε, γιὰ νὰ µὴ γίνουµε ἀντιληπτοὶ ἀπὸ τοὺς Γερµανούς.

Τὴν δεύτερη ὅµως νύχτα ἐντελῶς ξαφνικὰ ἕνα ἀστραφτερὸ οὐράνιο τόξο κύκλωσε τὴν Εἰκόνα τῆς Παναγίας. Λάµψι καὶ ἀκτινοβολία, ἄλλο πρᾶγµα…, ἔξω ἀπὸ τὸν γήϊνο κόσµο ποὺ ζοῦµε. Δὲν ἄντεξα, ἔπεσα κάτω καὶ ἄρχισα ἀµέτρητες στρωτὲς µετάνοιες…, δὲν ξέρω πόσες. Κατάκοπος ἀκούµπησα στὸν βράχο τῆς σπηλιᾶς καὶ µὲ κλειστὰ τὰ µάτια ἄρχισα νὰ λέγω συνεχῶς τὴν “Εὐχὴ”: “Κύριε, Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν µε”. Σὲ λίγο µὲ φωνάζει ἡ Μοναχὴ καί, ἀνοίγοντας τὰ µάτια µου, ἀντίκρυσα ἔκπληκτος ὑπερουράνιες ὑπάρξεις. Ἄγγελοι περνοῦσαν µπροστὰ ἀπὸ τὴν Εἰκόνα τῆς Παναγίας! Ἀπὸ τὴν µιὰ µεριὰ τῆς σπηλιᾶς ἔµπαιναν, κι ἀπὸ τὴν ἄλλη ἔβγαιναν. Τὶ ὀµορφιά! Ἡ δὲ ὡραιότητα τῶν Ἀγγέλων δὲν περιγράφεται… Τὰ πρόσωπά τους ὁλόλαµπρα, ὁ χιτώνας τους φωτεινός, τὰ µαλλάκια τους ὄµορφα ριγµένα πρὸς τὰ πίσω, οἱ φτεροῦγες τους ἀνοικτές! Μόλις δὲ ἔφθαναν στὴν Εἰκόνα τῆς Παναγίας, µάζευαν τὶς φτεροῦγες τους, σταύρωναν τὰ χέρια τους καὶ προσκυνοῦσαν τὴν Θεοτόκο!

Ἔκλεισα τὰ µάτια, γιατὶ δὲν θεωροῦσα τὸν ἑαυτό µου ἄξιο καὶ ἱκανὸ νὰ βλέπω Ἀγγέλους. Ἔµοιαζαν ὅλοι τους. Ἐλάχιστα διέφεραν, ἁπλῶς καὶ µόνο γιὰ νὰ δείχνουν ὅτι εἶναι διαφορετικὰ πρόσωπα ὁ ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλο, ἐνῶ ἦσαν κατὰ πάντα ἴδιοι. Δὲν σκέφθηκα νὰ παρακαλέσω ἐκείνη τὴν ὥρα τὴν Παναγία νὰ δώση εὐλογία γιὰ νὰ µοῦ ποῦν τὰ ὀνόµατά τους! Ἐκείνη τὴν ὥρα δὲν σκέπτεσαι τὸ παραµικρό. Μόνο κοιτάζεις καὶ χαίρεσαι, ἀπορεῖς, θαυµάζεις… Νοιώθεις ἀπέραντη εὐτυχία. Ὁ φόβος ἐξαφανίζεται.

Πέρασαν καὶ Ἀρχάγγελοι, οἱ ὁποῖοι ξεχώριζαν λιγάκι ἀπὸ τοὺς Ἀγγέλους γιατὶ εἶχαν κάτι ρίγες πάνω στὸ ἔνδυµά τους.
– Θεέ µου καὶ Κύριέ µου, ἀνεφώνησα, ὄντως Σοῦ ὑπεραξίζει νὰ περιβάλλουν τὸν Οὐράνιο Θρόνο Σου τέτοιες ἐξαίσιες ἀκτινοβολοῦσες οὐράνιες ὑπάρξεις! Ὡς θαυµαστὰ τὰ ἔργα Σου, Κύριε, οὐράνια καὶ ἐπίγεια!… Τὶ ὀµορφιὰ ἦταν αὐτή, Θεέ µου! Τὶ ὀµορφιά! Τὶ κάλλος! Τὶ θεία εὐφροσύνη ἀπὸ τὴν ἄφατη ἐκείνη ὡραιότητα τῶν Ἀγγέλων!…».
(*) Πρωτοπρεσβυτέρου Στεφάνου Κ. Ἀναγνωστοπούλου, Οἱ Ἀναβαθµοὶ στὴν ἐν Χριστῷ πορεία, σελ. 120-124, Πειραιὰς 2011[Ο Γέροντας Χαράλαμπος ο Κομποσχοινάς (εκ Βρυούλων Μ. Ασίας, 1914 – 18-2-1998), έγινε μοναχός στο Καλύβι της Παναγίας Καζάνσκας στην Καψάλα.
Στό τέλος της ζωής του γηροκομήθηκε στην Μονή Σταυρονικήτα, από όπου και ανεχώρησε γιά τον ουρανό το 1998.]

***

Αγία Γαβριηλία

Δεν πρέπει να παίρνουμε αποφάσεις για τους άλλους. Να  το αφήνουμε στους Αγγέλους, κι αυτοί βρίσκουν πάντα την καλύτερη λύση.

Την ώρα της κρίσεως και του προβλήματος, μην ανοίξεις το στόμα σου. Μην πεις τίποτε γιατί θα το μετανιώσεις χίλιες φορές. Πες το στους Αγγέλους να το πάνε στα Πόδια του Κυρίου και ζήτησέ Του Άγγελον Ειρήνης για να ειρηνεύσεις.

Συνέχεια να έχεις συνομιλία με τον Φύλακα Άγγελο. Για όλα. Ειδικά στις δυσκολίες και όταν δεν μπορείς να συνεννοηθείς με κάποιον. Εκείνος βοηθά πάντα.

Οι Άγγελοι είναι πάντα έτοιμοι να μας βοηθήσουν. Το έχω δει με τα μάτια μου. Τα νοερά μάτια. Και στην πιο δύσκολη στιγμή ακόμα… Να περνούν τσακάλια – ολόκληρη ομάδα – με τα λαμπερά τους μάτια και να έρχονται κατά πάνω μου, μέσα στο δάσος, στη ζούγκλα, όταν ήμουν στην Ινδία, και να με κάνει ο Θεός σαν αόρατη σ’ αυτά, σαν να μην υπήρχα…
Δεν ήταν των αγγέλων η προστασία αυτή; Τι λέτε… Ύστερα από τέτοιες περιπέτειες, τίποτε δεν με τρομάζει… Και κάτι άλλο. Όταν αγαπούμε οι άγγελοι γίνονται οι καλύτεροι συνεργάτες μας. Αυτοί έρχονται όταν εμείς κάποτε διερωτώμεθα: «Άραγε που να πάω; Άραγε αν πάω εκεί τι θα βρω;»
Έκανα πολλές μετακινήσεις στη ζωή μου και τύχαινε να πηγαίνω από τόπο σε τόπο, χωρίς να έχω καμιά ασφάλεια υλική και πάντα να έχω την προστασία των αγγέλων. Έλεγα και λέω: «Πάω από το καλό στο καλύτερο». Κι ας είναι και στο χειρότερο και στο πιο δύσκολο σωματικά, αλλά πάντοτε με χαρά. Γιατί ήξερα ότι είναι στο πρόγραμμα του Θεού. Αυτό, παιδί μου, να το κάνεις όλον τον καιρό.
Όπου κι αν βρίσκεσαι. Όποιος και αν σε περιτριγυρίζει. Όποιος κι αν σε προσβάλει ή σε στενοχωρεί. Όποιος κι αν σ΄αγαπά. ΟΛΑ όσα γίνονται είναι στο πρόγραμμα του Θεού και γι΄αυτό θα τ’ αγαπάς… 
Από το βιβλίο: «Η Ασκητική της Αγάπης – Γερόντισσα Γαβριηλία»

***

Οἱ Ἀγγελιαφόροι Ἀρχάγγελοι Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ
π. Γεώργιος Γανοματίδης

Κάποτε διηγήθηκε ἕνας Ἱερεὺς ἀπὸ τὴν ἐπαρχία, γιὰ τὸ πῶς ὁ παπποῦς του Γεώργιος Γανοματίδης, ἀπὸ τὸν Πόντο τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ἀπὸ τὶς «χαμένες πατρίδες» [ὀρθ. «Ἀλησμόνητες Πατρίδες»], ὅπως τὶς ἀποκαλοῦμε σήμερα, ἐκλήθη στὸ μέγα Μυστήριο τῆς Ἱερωσύνης.

Ὅταν ἦταν περίπου 35 ἐτῶν, ἔγγαμος καὶ πατέρας πέντε παιδιῶν, ἕνα βράδυ ξενυχτοῦσε προσευχόμενος σ᾿ ἕνα σταῦλο, δίπλα σὲ μιὰ ἀγελάδα του, ποὺ δυσκολευόταν νὰ γεννήση καὶ γι᾿ αὐτὸ συνεχῶς τὸ ζῶο μούγκριζε φοβερά. Ξαφνικὰ βλέπει μπροστά του δύο νέους, μὲ ἀστραφτερὲς λευκὲς στολὲς ποὺ κρατοῦσαν στὸ χέρι ὁ καθένας τους ἀπὸ ἕνα κερί, καὶ ἐξέπεμπαν τόσο φῶς, ποὺ πλημμύρισε ὅλο τὸν σταῦλο. Οἱ δύο αὐτοὶ ὁλόλαμπροι νέοι τοῦ εἶπαν μὲ μιὰ φωνὴ νὰ τοὺς ἀκολουθήσει. Κι᾿ ἐκεῖνος σηκώθηκε ἀμέσως καὶ τοὺς ἀκολουθοῦσε. Ἔτσι ἔφθασαν μπροστὰ στὴν εἴσοδο τῆς ἐκκλησίας τοῦ χωριοῦ, ποὺ ἦταν ἀφιερωμένη στοὺς Ταξιάρχες. Ἡ πόρτα ἄνοιξε ἀπὸ μόνη της, καὶ μπῆκαν μέσα στὸ ναό, ποὺ ὅλος φωτίσθηκε, ἀπὸ τὸ ὁλόλαμπρο φῶς τῶν δύο παραδόξων αὐτῶν κεριῶν, ποὺ κρατοῦσαν οἱ δύο νέοι, καὶ ἀστραπιαίως ἐκείνη τὴν στιγμὴ πληροφορήθηκε, ὅτι οἱ δύο νέοι ἦσαν οἱ Ἀρχάγγελοι Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ. Προχώρησαν οἱ Ταξιάρχες μέχρι τὴν Ὡραία Πύλη. Ἐκεῖ τοῦ ἔκαμαν νόημα νὰ σταματήση. Μόλις στάθηκε ἀκίνητος, ἄνοιξαν ἀπὸ μόνα τους τὰ βημόθυρα τῆς Ὡραίας Πύλης. Μπῆκαν μέσα οἱ Ἀρχάγγελοι καὶ ξαναβγῆκαν ἀμέσως, κρατώντας ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ τὸ Εὐαγγέλιο καὶ ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ ἕνα Ἅγιο Ποτήριο. Καὶ δείχνοντάς τα, τοῦ εἶπαν μὲ μιὰ φωνή :
– Μὲ ΑΥΤΑ, θὰ ὑπηρετήσης τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ, σὲ ἀντικατάστασι τοῦ Ἱερέως ποὺ πρότινος ἐκοιμήθη. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου μας καὶ δὲν θὰ ἀρνηθῆς. Καὶ ξαφνικὰ ὅλα χάθηκαν. Καὶ αὐτὸς βρέθηκε μέσα στὸν ἱερὸ Ναό, μπροστὰ στὴν ἀνοιγμένη Ὡραία Πύλη, ἐνῶ πάνω στὴν Ἁγία Τράπεζα λαμποκοποῦσαν τὸ Ἅγιο Ποτήριο καὶ τὸ Εὐαγγέλιο ὄρθιο.
Σταυροκοπήθηκε πολλὲς φορὲς μὲ δέος καὶ εἶπε:
– Νά᾿ ναι εὐλογημένο. Ἐγὼ ἀγράμματος εἶμαι, σχολεῖο ἱερατικὸ δὲν πῆγα, πῶς θὰ γίνουν αὐτὰ τώρα; Ἀλλὰ ἂν εἶναι θέλημά Σου, Θεέ μου, ὅλα νὰ εἶναι εὐλογημένα!…

Καὶ ἀφοῦ ἐδόξασε τὸν Θεὸ καὶ τοὺς Ἀρχαγγέλους, ἔφυγε ἀμέσως καὶ πῆγε στὸ σταῦλο. Ἡ ἀγελάδα του ἤδη εἶχε γεννήσει ἕνα μοσχαράκι ποὺ βέλαζε μὲ εὐχαρίστησι. Ὁ οὐρανὸς ἦταν ξάστερος, τὸ φεγγάρι ὁλόλαμπρο. Ὅλη ἡ φύσις ἐχαίρετο αὐτὴ τὴν παράδοξη παρουσία τῶν Ἀρχαγγέλων σ᾿ ἕναν ἁπλὸ ἄνθρωπο. Σὲ λίγες μέρες ὅλο τὸ χωριὸ ὑπέδειξε τὸν κ. Γανοματίδη γιὰ Ἐφημέριο στὸν Ἐπίσκοπο τῆς Ἐπαρχίας. Ἔτσι ὁ γανοματὴς καὶ ἀγρότης (φαίνεται πῆρε τὸ ἐπώνυμό του ἀπὸ τὴν δουλειά, τὴν ὁποία ἔκανε), τὸ καμάρι τοῦ χωριοῦ, ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀγρυπνίας, τῆς νηστείας καὶ τῆς προσευχῆς, ἔγινε ὁ παπᾶς τοῦ χωριοῦ, ὁ παπα-Γιώργης.
Πρωτοπρεσβυτέρου Στεφάνου Κ. Ἀναγνωστοπούλου υ, Οἱ Ἀναβαθμοὶ στὴν ἐν Χριστῷ πορεία, σελ. 37-39, Πειραιὰς 2011.

***

« Πόση δύναμη έχει ο Άγγελος! Βοηθάει ακόμη και με την σιωπή του. Ποτέ να μην ξεχνούμε ότι ο Φύλακας Άγγελός μας αοράτως βρίσκεται πάντα κοντά μας, μας φρουρεί και μας προσέχει. Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Μιμηθείτε τον αγγελικό τρόπο στη ζωή σας
Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης του Ωρωπού

Ο Θεός θέλει να ομοιωθούμε με τους αγγέλους. Οι άγγελοι μόνο δοξολογούν τον Θεό.
Αυτή είναι η προσευχή τους, μόνο η δοξολογία. Είναι λεπτό πράγμα η δοξολογία – ξεφεύγει απ’ τα ανθρώπινα. Εμείς είμαστε άνθρωποι πολύ υλικοί και χαμερπείς, γι’ αυτό και προσευχόμαστε στον Θεό ιδιοτελώς. Τον παρακαλούμε να μας τακτοποιήσει τα θέματά μας, να πάνε καλά τα καταστήματά μας, οι υποθέσεις μας, η υγεία μας, τα παιδιά μας. Προσευχόμαστε, όμως, ανθρώπινα και με ιδιοτέλεια.

Η δοξολογία είναι ανιδιοτελής προσευχή. Οι άγγελοι δεν προσεύχονται, για να κερδίσουν κάτι, είναι ανιδιοτελείς. Ο Θεός έδωσε και σ’ εμάς αυτή τη δυνατότητα, να είναι η προσευχή μας μία διαρκής δοξολογία, προσευχή αγγελική. Εδώ βρίσκεται το μεγάλο μυστικό. Όταν μπούμε σ’ αυτή την προσευχή, τότε θα δοξάζουμε τον Θεό συνεχώς, αφήνοντάς τα όλα σε Αυτόν, όπως εύχεται η Εκκλησία μας: «πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα».

Αυτά είναι τα «ανώτερα μαθηματικά » της θρησκείας μας!
Από το βιβλίο: Bίος καί Λόγοι, Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής-Χρυσοπηγής, Χανιά Κρήτη 2016)

***Είπε ο Άγιος Πορφύριος σε κάποιον:
– Να μη στενοχωριέσαι. Θα κάνεις τις προσευχές σου, θα λες γλυκόλογα του Χριστού. Θα ζητάς ανυψώσεις μέσω των αγίων αγγέλων («τις δώσει μοι πτέρυγας ωσεί περιστεράς και πετασθήσομαι και καταπαύσω;» (Ψαλμ. 54, 7).
Μεταφέρουν τον αγιασμό οι άγγελοι. Μόνο αυτοί μπορούν να δοξάζουν τόσο τον Θεό.

Είναι ειδικά φώτα, του πρώτου φωτός δεύτερα, που ανακλούν το πρώτο φως. Έχουν:
α΄. ιδιότητα να υμνούν τον Θεό.
β. ιδιότητα να υπηρετούν τους ανθρώπους («ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα και τους λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα», Ψαλμός 103, 4. «Ουχί πάντες εισί λειτουργικά πνεύματα εις διακονίαν αποστελλόμενα δια τους μέλλοντας κληρονομείν σωτηρίαν;», (Εβρ. 1, 14»).

Αυτά να σκεφθείς και να τα επικαλείσαι. Όταν τα καλείς θα έρχονται. Είναι η φύσις τους να μας αγαπάνε. Γιατί χαίρονται όταν τα καλούμε. Έχουν τέτοια λεπτότητα που και στην προστασία τους θέλουν να κάνουν μόνο ό,τι θέλει ο άνθρωπος. Απαντούν στον διάβολο: «Με επικαλέστηκε» και τρέχουν όλο χαρά. Να τα επικαλείσαι, γιατί είναι πολύ άγιο πράγμα…..
Η αγάπη τους είναι και θεραπευτική.

Όταν κάνεις το βράδυ την προσευχή σου θα βάλεις και ψαλμωδία κι’ όταν η καρδιά σου γίνει αγαπητική να επικαλείσαι τις μεγάλες δυνάμεις, Πανάγια Χερουβείμ -να δονείται η καρδιά σου- αφήστε λίγο τον Παράδεισο και ελάτε λίγο κοντά μου.
Μιμούνται τον Δεσπότη στην αγαθοδωρία.
Η παρουσία τους εκπέμπει τέτοια ανάλαφρη μακαριότητα και χαρά.

Σου εύχομαι απόψε να κάνεις πολύ γλυκιά προσευχή, σαν ροδοπέταλα να φτάσει στα πόδια του Χριστού και να γυρίσει να σε κυττάξει και να σου δώσει χάρη.
Από το βιβλίο : Απο το Σημειωματάριο ενός Υποτακτικού, εκδ. Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Μήλεσι – Αττικής.

Ομιλία
για το πως οι άγγελοι μάχονται υπέρ των δικαίων
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

«παρεμβαλεῖ ἄγγελος Κυρίου κύκλῳ τῶν φοβουμένων αὐτὸν καὶ ῥύσεται αὐτούς.» (Ψαλμ. 33, 8)

Άγγελος Κυρίου θα δώσει μάχη για χάρη εκείνων οι οποίοι φοβούνται τον Θεό. Αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα πολλές φορές, όπως είναι καταγεγραμμένο, και άλλες αναρίθμητες φορές που δεν είναι καταγεγραμμένο.

Ο αρχάγγελος Μιχαήλ μάχεται υπέρ του Ιησού του Ναυή. Άγγελος Κυρίου πολεμά για τον δίκαιο βασιλιά Εζεκία και σε μια νύχτα εξουδετερώνει ολόκληρη τη στρατιά των Χαλδαίων (Βασι­λειών Δ’ 19, 35). Πόσες φορές άλλωστε άγγελοι δεν επισκέφτηκαν τους αποστόλους και τους μάρτυρες των χριστιανών στις φυλακές, τους ενδυνάμωσαν και τους χαροποίησαν;

Για τον δίκαιο η παρηγοριά προέρχεται απ’ το γεγονός ότι, αφού ο Θεός είναι Παντεπόπτης, βλέπει συνεπώς και τη δική του συμφορά· ότι ο Θεός είναι Παντοδύναμος και ως εκ τούτου έχει τη δύναμη να τον γλυτώσει από τις συμφορές· ότι ο Θεός είναι πολυέλεος και συνεπώς επιθυμεί να τον γλυτώνει από τις συμφορές.
Ο Θεός θα στείλει άγγελο φωτός για να βοηθή­σει τον δίκαιο· κατά συνέπεια, ο δίκαιος δεν θα χρειαστεί να πολεμήσει εναντίον του εχθρού του, διότι άγγελος Κυρίου θα πολεμήσει εκ μέρους του. Όταν ο άγγελος του Θεού λάβει θέση μάχης, ποιός στρατός τολμά να του εναντιωθεί; Ποιό βασίλειο θα κηρύξει πόλεμο εναντίον του;

Σε άλλο ψαλμό του ο Προφήτης Δαβίδ λέει: «Κανένας βασιλιάς δεν σώζεται με την μεγάλη του στρατιωτική δύναμη και κανένας γίγαντας δεν μπορεί ποτέ να σωθεί με την μεγάλη του σωματική ισχύ. Το ιππικό είναι ανίκανο και μάταιο να σώσει άλλους, αλλά και κανένας δεν μπορεί να σωθεί όση μεγάλη δύναμη και αν διαθέτει» (οὐ σῴζεται βασιλεὺς διὰ πολλὴν δύναμιν, καὶ γίγας οὐ σωθήσεται ἐν πλήθει ἰσχύος αὐτοῦ. ψευδὴς ἵππος εἰς σωτηρίαν, ἐν δὲ πλήθει δυνάμεως αὐτοῦ οὐ σωθήσεται.) (Ψαλμ. 32, 16-17). Έτσι, όλα αυτά καθόλου δεν βοηθούν, εάν συνοδεύονται με πράξεις αδικίας. Όταν ένας μόνον άγγελος του Θεού λάβει θέση μάχης, όλα αυτά θα διαλυθούν σαν φυσαλίδες νερού. Ο Δαβίδ, ακόμη και όταν ήταν βασιλιάς, θυμόταν πως κάποτε ως νεαρό βοσκόπουλο σκότωσε με τη σφενδόνη τον Γολιάθ, έναν γίγαντα ο οποίος ήταν πάνοπλος.

Σε πολλές περιστάσεις ο Δαβίδ αισθάνθηκε τη βοήθεια του αγγέλου του Θεού. Αυτός είναι ο λόγος που μπορούσε με εμπιστοσύνη να παρηγο­ρήσει τους πολεμούμενους δικαίους ανθρώπους με τα αναπαυτικά και δυνατά λόγια του: παρεμ­βάλλεται ο άγγελος του Κυρίου γύρω απ’ όλους αυτούς οι οποίοι φοβούνται τον Κύριο και Τον υπηρετούν· άγγελος Κυρίου θα τους σώσει.

Ω, αδελφοί μου, ας μην αμφισβητούμε αυτά τα λόγια· αλλά ας αναλογιζόμαστε καθημερινά πως ο άγγελος του Θεού μάς αφήνει, λυπημένος, όταν αμαρτάνουμε και πως σπεύδει αρωγός μας, με χαρά και δύναμη απερίγραπτη, όταν μετανοούμε και ικετεύουμε να έλθει το έλεος του Θεού.

Ω Θεέ και Κύριε και Πλάστη μας, Συ ο Βασι­λιάς μυριάδων αγγέλων, συγχώρησέ μας, σώσε και διαφύλαξέ μας διά των αγίων Σου αγγέλων.

Ότι Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ο Πρόλογος της Αχρίδος, Οκτώβριος, εκδ. Άθως, σ. 171-173)
http://prologue.orthodox.cn/October14.htm

***

Κοντά στον Θεό 
Αρχ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος

Γέροντα, είναι διαπίστωσις πολλών πνευματικών ανθρώπων, ότι ο κόσμος συνεχώς χειροτερεύει. Αυτό το απότομο κατρακύλισμα κάπου μας φοβίζει. Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε;
– Να παραμένουμε κοντά στον Θεό. Όσο είμεθα κοντά Του, ισχύει το: «Παρεμβαλεί άγγελος Κυρίου κύκλω των φοβούμενων αυτόν και ρύσεται αυτούς» (ψαλμ 33, 8)…
Όταν ο βασιλιάς της Συρίας είχε στείλει στρατό να συλλάβουν τον προφήτη Ελισσαίο, ο προφήτης βρισκόταν με τον υποτακτικό του. Μόλις ο υποτακτικός του είδε να ανεβαίνουν οι στρατιώτες για να τους συλλάβουν, τρομοκρατήθηκε, τον έπιασε πανικός. Και στράφηκε στον Ελισσαίο και του λέγει: «Για κοίτα κύριε, τι γίνεται. Πόσοι έρχονται να μας συλλάβουν, πώς θα γλιτώσουμε;». Ο προφήτης του απάντησε να μην φοβάται, διότι «πλείους οι μεθ` ημών υπέρ τους μετ` αυτών» (Δ΄Βασ. 6, 16). Είναι πολύ περισσότεροι εκείνοι που είναι μαζί μας, παρά οι εχθροί μας που έρχονται να μας συλλάβουν. Και προσευχήθηκε ο προφήτης Ελισσαίος στο Θεό και είπε:
«Κύριε, άνοιξε τους οφθαλμούς του παιδιού για να δει πως Εσύ με υπερασπίζεις». Και πράγματι ο Θεός άνοιξε τους οφθαλμούς του υποτακτικού και είδε γύρω από τον προφήτη να είναι μια στρατιά ολόκληρη αγγέλων, που κρατούσαν πύρινα σπαθιά στα χέρια τους. Αμέσως η ψυχή του γέμισε από ικανοποίηση, από αγαλλίαση, και του έφυγε ο φόβος. Και φυσικά δεν κατώρθωσαν να συλλάβουν και να θανατώσουν τον προφήτη Ελισσαίο. Πύρινα τάγματα αγγέλων, στρατιές αγγέλων είχαν σταλή από τον Θεό για να υπερασπιστούν τον προφήτη Του. 
Αυτά δεν εγίνοντο μόνο τότε. Γίνονται στη ζωή κάθε ανθρώπου, όταν είμεθα άνθρωποι του Θεού. Η πίστις μας είναι στους αιώνες των αιώνων. Δεν ήταν μόνο για εκείνη την εποχή. Ούτε για την εποχή των Αποστόλων και των Πατέρων. Αρκεί εμείς να είμεθα σαν αυτούς. Ο Θεός είναι ο ίδιος «Χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας». Η ζωή μας, η ύπαρξίς μας στα χέρια Του. Με απόλυτη εμπιστοσύνη όχι μόνον να αναφωνούμε, αλλά και να ζούμε το, «Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα».
(από το βιβλίο: «Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα, καθοδηγώντας τον λαό του Θεού», Εκδόσεις Ι. Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζήνος)

***

Μου έλεγε ο γερο-Σάββας ο ασκητής ότι όταν πήγε στο κελλάκι εκείνο του Αγίου Αθανασίου στην Καψάλα, συμμάζευε το κελί και το καθάριζε. Ήταν κελί που κατοικείτο από Ρώσους προηγουμένως και είχε εγκαταλειφθεί για πολλά χρόνια.
Εκεί που το συμμάζευε άναψε μία μεγάλη φωτιά και έκαιγε τα παλιόχαρτα, τα παλιοπράγματα που ήταν μέσα στο κελί μαζεμένα και αφημένα από το πέρασμα των χρόνων των πολλών.
Εκεί που έκαιγε διάφορα πράγματα και διάφορες παλιές και φθαρμένες εικόνες, χάρτινες βέβαια, είχε μία χάρτινη εικόνα που ήταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ με το θυμιατό και με ένα σπαθί, μια ρομφαία πύρινη, ας πούμε. Μία ρωσική εικόνα, όμορφη αλλά χάρτινη και λίγο φθαρμένη. Την πήρε λοιπόν ο παπουλής αυτός και λέει:
«Να τη βάλω κι αυτή στη φωτιά, τι να την κάνω; χάρτινη εικόνα είναι.. παλιά, φθαρμένη.»
Πήγε να τη ρίξει στη φωτιά. Την ώρα που πήγε να τη ρίξει στη φωτιά, μετάνιωσε. Λέει:
«Δεν πειράζει, να μην την κάψω. Κρίμα είναι… ε, κάτι μπορεί να κάνει.»
Λέει μετά: «μα τι θα την κάνω ;»
Ξαναπάει να τη ρίξει στη φωτιά, πάλι ξανά πίσω. Δυο-τρεις φορές πήγε-ερχόταν το χέρι του στη φωτιά, δεν την έριξε. Πιάνει μια πινέζα και την έβαλε απ’ έξω από την πόρτα του, από την έξω πλευρά της πόρτας.
Λέει: «Άστην εδώ. Δεν πειράζει, να μην την κάψω. Ας μην την κάψω.»
Το βράδυ, μου λέει, που πήγα να κάνω προσευχή στο κελί μου εκεί στην έρημο έλεγα την ευχή με σβηστό το φως και τα λοιπά, ακούω θυμιατό! Κάποιος θυμιάτιζε!
Λέω: Κύριε ελέησον! Ποιος θυμιατίζει μέσα στο κελί μου; αφού είμαι μόνος μου!
Μέσα στην έρημο, μέσα στην ερημιά τη μεγάλη! Και θυμιάτιζε κάποιος, θυμιάτιζε όλο το κελί και μύρισε και το κελί του όλο θυμίαμα. Κύριε ελέησον! Φοβήθηκε πάρα πολύ διότι στο τέλος πήγε αυτός που θυμιάτιζε έξω από την πόρτα του και θυμιάτισε την πόρτα! Φοβήθηκε ο γερο-Σάββας, λέει:
«Ποιος είναι έξω από την πόρτα μου και θυμιατίζει;»
Ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο Αρχάγγελος Γαβριήλ μέσα και τον θυμιατίζει τρεις φορές και χάθηκε!
Εις ανταπόδοση του γεγονότος που του διέσωσε την εικόνα του αυτή στο κελί του και δεν τον έκαψε κι αυτόν μαζί με τα υπόλοιπα αντικείμενα.
Θέλω να πω ότι οι Άγιοι θέλουν ευκαιρίες να μας επισκεφτούν, θέλουν ευκαιρίες να μας βοηθήσουν!

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Σε ένα λεπτό μέσα μπορεί ο άνθρωπος να γίνει Άγγελος ή ταγκαλάκι. Πώς; Με την ταπείνωση ή την υπερηφάνεια. Τί, μήπως χρειάσθηκαν ώρες για να γίνει ο Εωσφόρος από Άγγελος διάβολος; Μέσα σε δευτερόλεπτα έγινε. Ο ευκολότερος τρόπος για να σωθούμε είναι η αγάπη και η ταπείνωση. Γι’ αυτό από την αγάπη και την ταπείνωση να αρχίσουμε και μετά να προχωρήσουμε στα άλλα.

Ο ευκολώτερος δρόμος για να σωθούμε είναι η αγάπη και η ταπείνωση· γι᾿αυτά θα κριθούμε. Αυτές οι δύο αρετές συγκινούν και κάμπτουν τον Θεό και ανεβάζουν το πλάσμα Του στον Ουρανό. Από τα διακριτικά αυτά – την ταπείνωση και την αγάπη – ξεχωρίζουν οι άγιοι Άγγελοι τα παιδιά του Θεού, τα παίρνουν με αγάπη,τα περνούν άφοβα από τα εναέρια τελώνια και τα ανεβάζουν στον φιλόστοργο Πατέρα Θεό.

Πᾶσαι αἱ οὐράνιαι δυνάμεις τῶν ἁγίων Ἀγγέλων καὶ Ἀρχαγγέλων, πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν.

Ζήτα, ό,τι θες και θα σου το δώση! Στο Αγίασμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ
https://iconandlight.wordpress.com/2021/09/05/%ce%b6%ce%ae%cf%84%ce%b1-%e1%bd%85%cf%84%ce%b9-%ce%b8%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%af-%ce%b8%ce%ac-%cf%83%ce%bf%e1%bf%a6-%cf%84%cf%8c-%ce%b4%cf%8e%cf%83%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%b3%ce%af/

Πόσο αγαπούν οι άγιοι άγγελοι το γένος των χριστιανών! Αν ξέραμε πόσο κοπιάζουν για χάρη μας!… Πόσο πρέπει κι εμείς να τιμάμε και να ευγνωμονούμε αυτούς τους μεγάλους ευεργέτες μας! Άγιος Νήφων επίσκοπος Κωνσταντιανής
https://iconandlight.wordpress.com/2021/11/07/%cf%80%cf%8c%cf%83%ce%bf-%ce%b1%ce%b3%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%8d%ce%bd-%ce%bf%ce%b9-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%ce%b9-%ce%ac%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%b3%ce%ad%ce%bd%ce%bf%cf%82/

Οι εμφανίσεις των αγγέλων, Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
https://iconandlight.wordpress.com/2015/11/07/%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%BC%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AD%CE%BB%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BB/

Είδα τον Φύλακα Άγγελό μου. Αλεξάνδρας Μοναχής (πρώην πριγκίπισσας Ιλεάνας της Ρουμανίας)
https://iconandlight.wordpress.com/2016/11/06/%CE%B5%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CE%B1-%CE%AC%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CF%8C-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%82/

Προσευχή εν σιωπή. Στην σιωπή αποκαλύπτονται οι πληγές της καρδιάς μας, κι ο Κύριος μπορεί να τις αγγίξει και να αρχίσει να τις θεραπεύει. Γέροντας Βἰκτωρας (Μαμόντοφ) της Λετονίας
https://iconandlight.wordpress.com/2018/11/06/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%AE-%CE%B5%CE%BD-%CF%83%CE%B9%CF%89%CF%80%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%83%CE%B9%CF%89%CF%80%CE%AE-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D/

Όταν ο Θεός σου απαντάει, Γέροντας Βίκτορας (Μαμόντοφ) της Λετονίας
https://iconandlight.wordpress.com/2017/11/09/20267/

Μέγιστη είναι η δύναμη της μετάνοιας, διορθώνει όχι μόνο το παρόν και το μέλλον, αλλά ακόμη και το παρελθόν… μας ελευθερώνει από την αμαρτία και μας οδηγεί στην εσωτερική ελευθερία. Γέροντας Βἰκτωρας Μαμόντοφ της Λετονίας
https://iconandlight.wordpress.com/2019/11/06/34656/

Αγία Χερουβειμία Τανάσα, νέα οσιομάρτυς στη Ρουμανία
https://iconandlight.wordpress.com/2018/11/05/%ce%b1%ce%b3%ce%af%ce%b1-%cf%87%ce%b5%cf%81%ce%bf%cf%85%ce%b2%ce%b5%ce%b9%ce%bc%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%b1%ce%bd%ce%ac%cf%83%ce%b1-%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%ce%bf%cf%83%ce%b9%ce%bf%ce%bc%ce%ac%cf%81%cf%84/

Ο φίλος των Αγγέλων στο νησί Ακούν της Αλάσκας
https://iconandlight.wordpress.com/2017/11/07/%CE%BF-%CF%86%CE%AF%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AD%CE%BB%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%AF-%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1/

Μου λέγει ο φύλακας Άγγελός μου: θα σου τον φέρω τον γαμπρό μόνο του και θα βρει την κόρη σου. Γερόντισσα Λαμπρινή της Άρτας
https://iconandlight.wordpress.com/2017/05/16/15159/

Ἀπολυτίκιον τῶν Ἀρχιστρατήγων Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ, καὶ τῶν λοιπῶν Ἀσωμάτων Δυνάμεων καὶ οὐρανίων ταγμάτων.
Ἦχος δ’

Τῶν οὐρανίων στρατιῶν Ἀρχιστράτηγοι, δυσωποῦμεν ὑμᾶς ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι, ἵνα ταῖς ὑμῶν δεήσεσι, τειχίσητε ἡμᾶς, σκέπῃ τῶν πτερύγων, τῆς ἀΰλου ὑμῶν δόξης, φρουροῦντες ἡμᾶς προσπίπτοντας, ἐκτενῶς καὶ βοῶντας· Ἐκ τῶν κινδύνων λυτρώσασθε ἡμᾶς, ὡς Ταξιάρχαι τῶν ἄνω Δυνάμεων.

Ἀπολυτίκιον Ταξιάρχη Μιχαήλ Ήχος δ’

Τῶν οὐρανίων στρατιὼν Ἀρχιστράτηγε, δυσωπούμέν σε ἀεὶ ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι, ἵνα ταὶς σαὶς δεήσεσι τειχίσης ἡμᾶς, σκέπη τῶν πτερύγων τῆς ἀϋλου σου δόξης, φρουρῶν ἡμᾶς προσπίπτοντας ἐκτενῶς καὶ βοῶντας, ἐκ τῶν κινδύνων λύτρωσαι ἡμᾶς, ὡς Ταξιάρχης τῶν ἄνω δυνάμεων.

Ἀπολυτίκιον τοῦ ἀρχαγγέλου Ῥαφαήλ.
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Συνοδίτην ἐν τρίβοις ἡμῶν τὸν ἔμπειρον, προσαναφέροντα πάντων τῶν εὐσεβῶν προσευχάς, καὶ ἐνώπιον Θεοῦ εἰσπορευόμενον, δόξης φωσφόρον Ῥαφαὴλ, ἀρχαγγέλων παμφαῶν κοσμήτορα εὐφημοῦμεν, ὡς συνοδίτην ἐν βίῳ, πρὸς ἀρετῆς ἡμῶν τελείωσιν.

Μεγαλυνάριον

Ἔχων σε προστάτην καὶ βόηθον, φύλακα καὶ ῥὐστην, τῆς ψύχῃς μου τῆς ταπεινῆς, Μιχαὴλ πρωτάρχα, καὶ μέγα Ταξιάρχα, ἐν ὤρα τοῦ κινδύνου σύ μοι βοηθῆσον.

Δοξαστικὸν Αἴνων
Ἦχος πλ. α’

Ὅπου ἐπισκιάσῃ ἡ χάρις σου Ἀρχάγγελε, ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις· οὐ φέρει γὰρ τῷ φωτί σου προσμένειν, ὁ πεσὼν Ἑωσφόρος· Διὸ αἰτοῦμέν σε τὰ πυρφόρα αὐτοῦ βέλη, τὰ καθ’ ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον, τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς, ἐκ τῶν σκανδάλων αὐτοῦ, ἀξιΰμνητε Μιχαὴλ Ἀρχάγγελε.

Εὐχὴ εἰς τὸν φύλακα Ἄγγελον

Ἅγιε Ἄγγελε, ὁ ἐφεστὼς τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς καὶ ταλαιπώρου μου ζωῆς, μὴ ἐγκαταλίπῃς με τὸν ἁμαρτωλόν, μηδὲ ἀποστῇς ἀπ᾿ ἐμοῦ διὰ τὴν ἀκρασίαν μου· μὴ δώῃς χώραν τῷ πονηρῷ δαίμονι κατακυριεῦσαί μου τῇ καταδυναστείᾳ τοῦ θνητοῦ τούτου σώματος· κράτησον τῆς ἀθλίας καὶ παρειμένης χειρός μου, καὶ ὁδήγησόν με εἰς ὁδὸν σωτηρίας. Ναί, ἅγιε Ἄγγελε τοῦ Θεοῦ, ὁ φύλαξ καὶ σκεπαστὴς τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, ὅσα σοι ἔθλιψα πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, καὶ εἴ τι ἥμαρτον τὴν σήμερον ἡμέραν· σκέπασόν με ἐν τῇ παρούσῃ νυκτὶ καὶ διαφύλαξόν με ἀπὸ πάσης ἐπηρείας τοῦ ἀντικειμένου, ἵνα μὴ ἔν τινι ἁμαρτήματι παροργίσω τὸν Θεόν· καὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν Κύριον τοῦ ἐπιστηρίξαι με ἐν τῷ φόβῳ αὐτοῦ καὶ ἄξιον ἀναδεῖξαί με δοῦλον τῆς αὐτοῦ ἀγαθότητος. Ἀμήν.

Μετάφραση

Άγιε Άγγελε, εσύ που είσαι φύλακας (προστάτης) της αθλίας ψυχής μου και της ταλαίπωρης ζωής μου, μή με εγκαταλείψης τον αμαρτωλό, μήτε να απομακρυνθής από μένα εξ αιτίας της χαυνότητός μου. Μή επιτρέψης στον πονηρό δαίμονα να κυριαρχήσει επάνω μου κατατυραννώντας αυτό το θνητό μου σώμα. Κράτησε το ταλαίπωρο και παράλυτο χέρι μου και οδήγησέ με στην οδό της σωτηρίας. Ναι, άγιε Άγγελε του Θεού, εσύ που είσαι φύλακας και σκεπαστής της αθλίας ψυχής μου και του αθλίου σώματός μου, συγχώρησέ με για όλα εκείνα με τα οποία σε ελύπησα όλες τις ημέρες της ζωής μου, και για όσα αμάρτησα την σημερινή ημέρα. Σκέπασέ με και τούτη τη νύκτα και διαφύλαξέ με από κάθε επήρεια του αντιπάλου διαβόλου, για να μή παροργίσω τον Θεό με κάποιο αμάρτημα. Και συνάμα πρέσβευε για χάρι μου προς τον Κύριο, να με στερεώση στον θείο φόβο (=σεβασμό) και να με κάνη δούλο άξιο της αγαθότητός του. Αμήν

iconandlight.wordpress.com