Έν ταΐς έσχάταις ήμέραις, ό Μωάμεθ παροικήσει εν τη αυλή τοϋ Βύζαντος, καί στήσει τήν βασιλείαν αύτοϋ έν αυτή νυχθήμερα δίς δύο, καί ημέραν μίαν, καί δίς δύο ώρας νυκτερινάς ύπολειπούσης τής ήμισείας ώρας.
(Εις τάς έσχάτας ήμέρας των Παλαιολόγων Βασιλέων, ό Μωάμεθ ό πορθητής ήγούμενος των ’Αγαρηνών θά κυριεύση τήν Κωνσταντινούπολιν ήτις αύλή τοϋ Βύζαντος άποκαλεΐται έπεί πρώτος έκτισε ταύτην Βύζας ό Μεγαρεύς, καί θά στήση τήν Βασιλείαν αύτοϋ από τής άλώσεως 462 έτη καί μήνας εξ επακριβώς, ήτοι μέχρι τοϋ 1915 έτους συμπεριλαμβανομένου, καί μήνας 5, ήτοι μέχρι Μάίου τοϋ 1916 καθ’ ότι: δίς δύο νυχθήμερα — 400 έτη, μία ήμέρα — 50 έτη, δίς δύο ώραι νυκτεριναί ύπολειπούσης ήμισείας ώρας — 12 έτη καί 5 μήνες.
462 έτη καί 5 μήνες προσθέτομεν ταϋτα εις τό 1453, οπότε ή Κωνσταντινούπολή έκυριεύθη ύπό τοϋ Μωάμεθ Β' καί έχομεν 1453 4- 462 έτη καί + 5 μήνες — 1915 έτη καί 5 μήνες ήτοι τόν Μάϊον τοϋ έτους 1916 ό Μωάμεθ ό Ε' καταλείπει τήν βασιλεύουσαν).
(Αί νυκτεριναί δέ ώραι άλληγορικώς σημαίνουσι, ότι οι άνθρωποι τής σημερινής εποχής ώς ύλισταί εχοντες νύκτα καί σκότος εις τόν νουν των ποτισθέντες έκ τοϋ ποτηριού τής πόρνης Βαβυλώνος κατά τήν Άποκάλυψιν καί παχυνθείσης τής καρδίας αύτών κατά τόν Ήσάίαν θά εχωσι άγνοιαν περί τοϋ μέλλοντος, ώς καί περί τής απώλειας τής βασιλείας των ’Αγαρηνών).
Καί εν μέν τοις νυχθημέροις ούχ έξει επίθετα οικεία,
εν δέ τή ήμερα έξει δύο.
~Ων πρώτον μέ τό μεΐζον είτα δέ τό έλαττον τών τριών ώρών τών νυκτερινών καί τής ήμισείας ώρας.
Καί έσται εν τρίτη ώρα εμφανής ή απώλεια αύτοϋ.
Τό γάρ δίποον Π.: ταραχθές πετροβολώ θυμώ πατάξει μικρόν τό δίκερον.
Καί έσονται τή αύτή ώρα έκείνη οί άνθρωποι δίγλωσσοι.
Ληγούσης δέ τής ήμισείας ώρας τής νυκτός, γενήσονται μονόγλωσσοι. Τό γάρ δίκερον: α: ήττηθέν κατά κράτος ύπό τοϋ: π: άκερον μενει, καί όμμα ή μικρόν, ώς ήν άπ’ αρχής.
Μεταβληθέν δέν νυστάζει έκ τοϋ πολλοϋ καμάτου, καί φθέγξεται τή Έπταλόφω μετ’ άτελευταιον ασπασμόν τάδε.
’Ιδού έγώ ένύσταξα, καί πορεύομαι εις τήν Κλίνην μου, ινα κοιμηθώ, σοί δέ εϊη ή νύξ πανσέληνος ϊνα άγρυπνής.
Τούτων δέ γενομένων, έγερθήσεται πόλεμος εμφύλιος, καί άπολεσθήσεται πας ό λαός ό άπιστος.
Καί τότε έξυπνήσει ό "Αγιος Βασιλεύς, ό εν άρχή μέν τοϋ ονόματος αύτοϋ τό ι, εν δέ τώ τέλει τό σ, έχων, ά σημαίνουσι σωτηρίαν.
«Ω βάθος πλούτου, καί σοφίας καί γνώσεως Θεοϋ», (Ι'ωμ. Κεφ. ια' στίχ. 33) ώ τών θαυμάσιων Σου Δέσποτα, μέλλει νά έκτυλιχθή εν τάίς ήμέραις έκείναις, ϊνα παύση ό φθόνος περί τοϋ τίς άν εν αύτή τή Πόλει βασιλεύσει.
"Οθεν καθώς έκοιμήθησαν εκείνοι, οί "Αγιοι έπτά παΐδες εντός ένός σπηλαίου έπί βασιλέως ειδωλολάτρου καί διώκτου των Χριστιανών, καί θεία δυνάμει πάλιν έξύπνησαν εις καιρόν, όπου επαυσεν ό διωγμός των Χριστιανών καί έλαμψεν ό Χριστιανισμός, όμοιοτρόπως καί ούτος ό "Αγιος Βασιλεύς εν όσω ό άπιστος καί άσεβής τών ’Αγαρηνών Βασιλεύς βασιλεύσει, κοιμάται εντός κουβουκλίου τής ’Αγίας Σοφίας, ή εν ναϊδρίω τινί τής Θεοτόκου εν Κωνσταντινουπόλει.
Μετά δε την παντελή κατάλυσιν τής ’Οθωμανικής βασιλείας καί τό τέλος τοΰ εμφυλίου σπαραγμού μεταξύ τών Χριστιανών, θέλει έξυπνήσει θεϊκή προνοία καί οικονομία εγειρόμενος ύπ’ ’Αγγέλου καί στεφανούμενος, διά νά βασιλεύση εις τήν Κωνσταντινούπολης ό όποιος εις τήν αρχήν τού ονόματος του έχει τό ι, καί εις τό τέλος τό σ, τά όποια στοιχεία έχει ούτως τό όνομα ’Ιωάννης.
Τούτον δέ τόν έξυπνήσαντα τόν "Αγιον Βασιλέα όν προλέγει ό "Αγιος Ταράσιος, υπαινίσσεται καί ό Θεολόγος ’Ιωάννης εν τή αυτού Άποκαλύψει διά λευκού ίππου λέγων οϋτω:
«Καί εϊδον τόν Ουρανόν άνεωγμένον, καί ιδού ίππος λευκός καί ό καθήμενος επ’ αύτού πιστός καί αληθινός, καί έν τή δικαιοσύνη κρίνει καί πολεμεϊ». (Άποκ. Κεφ. ιθ' στίχ. 11-12).
Λοιπόν καθώς καί ό επίγειος Βασιλεύς έφ’ ίππου καθήμενος πολεμεϊ, όπου έχει πόλεμον μέ τούς εναντίον του, οϋτω καί ό Υιός καί Λόγος τού Θεού καί Θεός ό Βασιλεύς τών Βασιλευόντων καί Κύριος τών Κυριευόντων, ό "Αναξ τών Άνάκτων ό Κύριος ημών ’Ιησούς Χριστός ών όλος ό καθαρός καί άγιος, καί έν τοϊς καθαροϊς *Αγίοις έπαναπαύεται καί κατοικεί, διά τούτο έφ’ ίππου λευκού καθήμενος παρά τώ Θεολόγφ έπιγράφεται, ϊνα διά τού άντιπροσώπου Αύτού έπί τής γής άνισταμένου ύπ’ Άγγέλων Ίωάννου έκχριστιανίση σύμπαντα τόν κόσμον.
Καί οϋτω λοιπόν καθήμενος επ’ αυτόν τόν Βασιλέα, ώς έφ’ ϊππον λευκόν, πολεμήσει δι’ αύτοϋ τούς πολεμοϋντας αύτόν έναντίους τής ορθοδόξου πίστεως καί βασιλείας, βασιλείς, ώς πάλαι πολεμήσας τούς πολεμίους βασιλείς διά τοϋ Προφητάνακτος Δαβίδ λέγοντος: «Πολέμησον Κύριε τούς πολεμοϋντας Σε». Αύτούς δε τούς π-λεμοΰντας τω Κυρίω ύποσημαίνει καί ό "Αγιος ’Ιωάννης εις τό ίδιον Κεφάλαιον τής Άποκαλύψεως, ούτως λέγων: «καί ειδον τό θηρίον καί τούς Βασιλείς τής Γής καί τά στρατεύματα αύτών συνηγμένα ποιήσαι πόλεμον μετά τοϋ καθημένου έφ’ ίππου καί μετά τοϋ στρατεύματος αυτόν». (Άποκ. Κεφ. ιθ' στίχ. 19 - 20).
Καί σώσει τά πρόβατα αύτοϋ κηρύττων αύτοΐς τό α καί τό ω όπερ εν τω όνόματι αύτοϋ έχει.
Καί στήσει τήν βασιλείαν αύτοϋ εν νυχθήμερον, καί εν τέταρτον τής ώρας.
Καί θέλει σταθή ή βασιλεία αύτοϋ εκατό έτη καί δύο καί ήμισυ, επειδή τό τέταρτον τής ώρας είναι τό τέταρτον τής δεκάδος τό δέ τέταρτον τής δεκάδος είναι δύο καί ήμισυ.
Επειδή δέ κατά τόν Προφητάνακτα «μία ήμέρα ώς χίλια έτη Κύριε καί χίλια έτη ώς ήμέρα ή εχθές». Τούτου ένεκα κολοβοϋνται τά έτη διά τόν εκλεκτόν Ίωάννην καί γίνονται τά όλα έτη αύτοϋ 36 έτη.
'Ως εκ των στοιχείων τοϋ ονόματος αύτοϋ άριδήλως δείκνυται.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΣΟΦΟΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΩΝ
ΝΑ ΣΥΜΒΩΣΙ
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ.
(Εις τάς έσχάτας ήμέρας των Παλαιολόγων Βασιλέων, ό Μωάμεθ ό πορθητής ήγούμενος των ’Αγαρηνών θά κυριεύση τήν Κωνσταντινούπολιν ήτις αύλή τοϋ Βύζαντος άποκαλεΐται έπεί πρώτος έκτισε ταύτην Βύζας ό Μεγαρεύς, καί θά στήση τήν Βασιλείαν αύτοϋ από τής άλώσεως 462 έτη καί μήνας εξ επακριβώς, ήτοι μέχρι τοϋ 1915 έτους συμπεριλαμβανομένου, καί μήνας 5, ήτοι μέχρι Μάίου τοϋ 1916 καθ’ ότι: δίς δύο νυχθήμερα — 400 έτη, μία ήμέρα — 50 έτη, δίς δύο ώραι νυκτεριναί ύπολειπούσης ήμισείας ώρας — 12 έτη καί 5 μήνες.
462 έτη καί 5 μήνες προσθέτομεν ταϋτα εις τό 1453, οπότε ή Κωνσταντινούπολή έκυριεύθη ύπό τοϋ Μωάμεθ Β' καί έχομεν 1453 4- 462 έτη καί + 5 μήνες — 1915 έτη καί 5 μήνες ήτοι τόν Μάϊον τοϋ έτους 1916 ό Μωάμεθ ό Ε' καταλείπει τήν βασιλεύουσαν).
(Αί νυκτεριναί δέ ώραι άλληγορικώς σημαίνουσι, ότι οι άνθρωποι τής σημερινής εποχής ώς ύλισταί εχοντες νύκτα καί σκότος εις τόν νουν των ποτισθέντες έκ τοϋ ποτηριού τής πόρνης Βαβυλώνος κατά τήν Άποκάλυψιν καί παχυνθείσης τής καρδίας αύτών κατά τόν Ήσάίαν θά εχωσι άγνοιαν περί τοϋ μέλλοντος, ώς καί περί τής απώλειας τής βασιλείας των ’Αγαρηνών).
Καί εν μέν τοις νυχθημέροις ούχ έξει επίθετα οικεία,
εν δέ τή ήμερα έξει δύο.
~Ων πρώτον μέ τό μεΐζον είτα δέ τό έλαττον τών τριών ώρών τών νυκτερινών καί τής ήμισείας ώρας.
Καί έσται εν τρίτη ώρα εμφανής ή απώλεια αύτοϋ.
Τό γάρ δίποον Π.: ταραχθές πετροβολώ θυμώ πατάξει μικρόν τό δίκερον.
Καί έσονται τή αύτή ώρα έκείνη οί άνθρωποι δίγλωσσοι.
Ληγούσης δέ τής ήμισείας ώρας τής νυκτός, γενήσονται μονόγλωσσοι. Τό γάρ δίκερον: α: ήττηθέν κατά κράτος ύπό τοϋ: π: άκερον μενει, καί όμμα ή μικρόν, ώς ήν άπ’ αρχής.
Μεταβληθέν δέν νυστάζει έκ τοϋ πολλοϋ καμάτου, καί φθέγξεται τή Έπταλόφω μετ’ άτελευταιον ασπασμόν τάδε.
’Ιδού έγώ ένύσταξα, καί πορεύομαι εις τήν Κλίνην μου, ινα κοιμηθώ, σοί δέ εϊη ή νύξ πανσέληνος ϊνα άγρυπνής.
Τούτων δέ γενομένων, έγερθήσεται πόλεμος εμφύλιος, καί άπολεσθήσεται πας ό λαός ό άπιστος.
Καί τότε έξυπνήσει ό "Αγιος Βασιλεύς, ό εν άρχή μέν τοϋ ονόματος αύτοϋ τό ι, εν δέ τώ τέλει τό σ, έχων, ά σημαίνουσι σωτηρίαν.
«Ω βάθος πλούτου, καί σοφίας καί γνώσεως Θεοϋ», (Ι'ωμ. Κεφ. ια' στίχ. 33) ώ τών θαυμάσιων Σου Δέσποτα, μέλλει νά έκτυλιχθή εν τάίς ήμέραις έκείναις, ϊνα παύση ό φθόνος περί τοϋ τίς άν εν αύτή τή Πόλει βασιλεύσει.
"Οθεν καθώς έκοιμήθησαν εκείνοι, οί "Αγιοι έπτά παΐδες εντός ένός σπηλαίου έπί βασιλέως ειδωλολάτρου καί διώκτου των Χριστιανών, καί θεία δυνάμει πάλιν έξύπνησαν εις καιρόν, όπου επαυσεν ό διωγμός των Χριστιανών καί έλαμψεν ό Χριστιανισμός, όμοιοτρόπως καί ούτος ό "Αγιος Βασιλεύς εν όσω ό άπιστος καί άσεβής τών ’Αγαρηνών Βασιλεύς βασιλεύσει, κοιμάται εντός κουβουκλίου τής ’Αγίας Σοφίας, ή εν ναϊδρίω τινί τής Θεοτόκου εν Κωνσταντινουπόλει.
Μετά δε την παντελή κατάλυσιν τής ’Οθωμανικής βασιλείας καί τό τέλος τοΰ εμφυλίου σπαραγμού μεταξύ τών Χριστιανών, θέλει έξυπνήσει θεϊκή προνοία καί οικονομία εγειρόμενος ύπ’ ’Αγγέλου καί στεφανούμενος, διά νά βασιλεύση εις τήν Κωνσταντινούπολης ό όποιος εις τήν αρχήν τού ονόματος του έχει τό ι, καί εις τό τέλος τό σ, τά όποια στοιχεία έχει ούτως τό όνομα ’Ιωάννης.
Τούτον δέ τόν έξυπνήσαντα τόν "Αγιον Βασιλέα όν προλέγει ό "Αγιος Ταράσιος, υπαινίσσεται καί ό Θεολόγος ’Ιωάννης εν τή αυτού Άποκαλύψει διά λευκού ίππου λέγων οϋτω:
«Καί εϊδον τόν Ουρανόν άνεωγμένον, καί ιδού ίππος λευκός καί ό καθήμενος επ’ αύτού πιστός καί αληθινός, καί έν τή δικαιοσύνη κρίνει καί πολεμεϊ». (Άποκ. Κεφ. ιθ' στίχ. 11-12).
Λοιπόν καθώς καί ό επίγειος Βασιλεύς έφ’ ίππου καθήμενος πολεμεϊ, όπου έχει πόλεμον μέ τούς εναντίον του, οϋτω καί ό Υιός καί Λόγος τού Θεού καί Θεός ό Βασιλεύς τών Βασιλευόντων καί Κύριος τών Κυριευόντων, ό "Αναξ τών Άνάκτων ό Κύριος ημών ’Ιησούς Χριστός ών όλος ό καθαρός καί άγιος, καί έν τοϊς καθαροϊς *Αγίοις έπαναπαύεται καί κατοικεί, διά τούτο έφ’ ίππου λευκού καθήμενος παρά τώ Θεολόγφ έπιγράφεται, ϊνα διά τού άντιπροσώπου Αύτού έπί τής γής άνισταμένου ύπ’ Άγγέλων Ίωάννου έκχριστιανίση σύμπαντα τόν κόσμον.
Καί οϋτω λοιπόν καθήμενος επ’ αυτόν τόν Βασιλέα, ώς έφ’ ϊππον λευκόν, πολεμήσει δι’ αύτοϋ τούς πολεμοϋντας αύτόν έναντίους τής ορθοδόξου πίστεως καί βασιλείας, βασιλείς, ώς πάλαι πολεμήσας τούς πολεμίους βασιλείς διά τοϋ Προφητάνακτος Δαβίδ λέγοντος: «Πολέμησον Κύριε τούς πολεμοϋντας Σε». Αύτούς δε τούς π-λεμοΰντας τω Κυρίω ύποσημαίνει καί ό "Αγιος ’Ιωάννης εις τό ίδιον Κεφάλαιον τής Άποκαλύψεως, ούτως λέγων: «καί ειδον τό θηρίον καί τούς Βασιλείς τής Γής καί τά στρατεύματα αύτών συνηγμένα ποιήσαι πόλεμον μετά τοϋ καθημένου έφ’ ίππου καί μετά τοϋ στρατεύματος αυτόν». (Άποκ. Κεφ. ιθ' στίχ. 19 - 20).
Καί σώσει τά πρόβατα αύτοϋ κηρύττων αύτοΐς τό α καί τό ω όπερ εν τω όνόματι αύτοϋ έχει.
Καί στήσει τήν βασιλείαν αύτοϋ εν νυχθήμερον, καί εν τέταρτον τής ώρας.
Καί θέλει σταθή ή βασιλεία αύτοϋ εκατό έτη καί δύο καί ήμισυ, επειδή τό τέταρτον τής ώρας είναι τό τέταρτον τής δεκάδος τό δέ τέταρτον τής δεκάδος είναι δύο καί ήμισυ.
Επειδή δέ κατά τόν Προφητάνακτα «μία ήμέρα ώς χίλια έτη Κύριε καί χίλια έτη ώς ήμέρα ή εχθές». Τούτου ένεκα κολοβοϋνται τά έτη διά τόν εκλεκτόν Ίωάννην καί γίνονται τά όλα έτη αύτοϋ 36 έτη.
'Ως εκ των στοιχείων τοϋ ονόματος αύτοϋ άριδήλως δείκνυται.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΣΟΦΟΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΩΝ
ΝΑ ΣΥΜΒΩΣΙ
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου