Ομολογίες πονηρών πνευμάτων για τους «χριστιανούς» των καιρών μας…

 

Εάν δεν σκέπαζε ο Θεός «κατά ανοχή και κατά οικονομία» περιμένοντας να μετανοήσουν πολλούς ιεροκήρυκες του Θείου λόγου, πού άλλα λένε στους άμβωνες και άλλα κάνουν στην ζωή της θα τους είχε ο σατανάς διαλύσει και δημοσίως διαπομπεύσει…

Πολλοί Χριστιανοί σήμερα νομίζουν πως οι δαίμονες είναι κάποια φανταστικά και μυθώδη πλάσματα της φαντασίας κάποιων γριών τών χωριών καί κάποιων ρασοφόρων  και βαδίζουν έτσι μη επαρκώς εξοπλισμένοι στην παλαίστρα του Αόρατου Πόλεμου που διεξάγεται καθημερινά γύρω μας και εντός μας...

Ο Απόστολος Παύλος θέλοντας να τονίσει την σπουδαιότητα του Αοράτου Πολέμου τών πνευμάτων αναφέρει στην επιστολή του προς Εφεσίους κεφ. Στ΄ 12 , «ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα ( γιατί τα πνεύματα αυτά δεν έχουν ανθρώπινο σώμα ) , ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις...»

Δηλαδή: «Διότι ο αγών, που έχομεν αναλάβει, δεν είναι αγών προς ανθρώπους με αίμα και σάρκα, αλλά προς τας πονηράς αρχάς και εξουσίας, προς τα πλήθη των πονηρών πνευμάτων, προς τους καταχθονίους κοσμοκράτορας, που κυριαρχούν επί ανθρώπων ευρισκομένων στο βαθύ σκότος του αμαρτωλού τούτου αιώνος.

Ο αγών μας διεξάγεται εναντίον των πνευματικών αυτών πονηρών όντων και γίνεται χάριν της κληρονομίας της βασιλείας των ουρανών…»

Όμως, αληθινό σόκ προκαλούν πολλά περιστατικά όπου οι δαίμονες μιλούν δια μέσου των δαιμονιζομένων, όπως παρακάτω διαβάζουμε:

+++++++++++++++

– Όσα κι αν σου πω και σου περιγράψω, είναι αδύνατον να συλλάβης τι υποφέρομε, όταν αυτή η φωτιά συναντηθεί με μας μέσα του (εννοεί ό δαίμονας το άρρωστο άτομο, που Κοινωνεί των Αχράντων Μυστηρίων). Αν ανάψουν όλα τα πετρέλαια της Αραβίας και όλα τα πετρέλαια του κόσμου, δεν φθάνουν τη φωτιά, που μας κατακαίγει όταν Κοινωνεί αυτός… (δηλαδή ό ασθενής).

– «Δεν θέλω να κινείται ούτε μία ανθρωπινή σκιά επάνω εις τον πλανήτη της γης», λέγει αφρίζων ό διάβολος με απερίγραπτο κακία.

– "Κάνω τόσον όμορφα την κάθε μου ενέργεια, που είναι αδύνατον να με ανακαλύψεις, πότε και πώς ενεργώ", λέει ο πονηρός...

– Σάς υπόσχεται ΕΚΕΙΝΟΣ τον Παράδεισον και δεν Τον ακολουθείτε. Σας υπόσχομαι εγώ την Κόλασιν και όλοι έρχεσθε μαζί μου !!!

– Εγώ κάνω ακατάπαυστα το καθήκον μου και σας πολεμώ. Εσείς όμως κάνετε το καθήκον σας να με πολεμείτε όπως εγώ σας πολεμώ;

– Το όνομά μου είναι διάβολος. Αυτό σημαίνει, ότι τίποτε άλλο δεν μπορώ να κάνω, ειμή μόνον να διαβάλλω. Δεν αναγκάζω κανένα. Εσείς διατί έρχεσθε μόνοι σας σε μένα;

Επίσης οι δαίμονες μιλούν ακόμη και για την Ορθόδοξη Πίστη μας:

– «Εάν δεν πιστεύεις σε αυτό που κρατάς, (εννοεί τον Τίμιον Σταυρόν), ούτε φοβούμαι ούτε υπολογίζω τίποτε. Και αν ακόμη φορτωθείς και Εκείνον, που έχεις εκεί μέσα (εννοεί τον Εσταυρωμένο που είναι εις το Ιερόν όπισθεν της Αγίας Τραπέζης), πάλιν εγώ δεν φοβούμαι, αφού δεν πιστεύεις τι βαστάζεις».

Εξ αυτού δυνάμεθα ημείς να είμεθα προσεκτικοί. Εάν χωρίς πίστιν έχομεν τον σταυρόν κρεμάμενο στο στήθος μας, εάν τον κρατούμε μεγάλο ή μικρό στο χέρι μας, εάν τυπώνωμεν το σημείο του σταυρού επάνω μας – προ πάντων όσοι με ταχύτητα και με βιασύνη, απρόσεκτα, χωρίς καν να είναι το σημείον του σταυρού — ό διάβολος δεν φεύγει. Μάλλον έρχεται καταγελών και εμπαίζων ημάς.

Για τις Άγιες Εικόνες μας λένε:

– «Οποιαδήποτε εικόνα, είτε μικρή είναι είτε μεγάλη, με καταδιώκει εάν την πιστεύεις. Εάν όχι, δεν φοβούμαι και δεν τρομάζω» ομολογεί όφις ό κακούργος.

Μην αναμένεις, αγαπητέ αναγνώστα, να εύρης την τάδε ή την τάδε εικόνα, δια να προσευχηθείς. Όσον μικρή και ασήμαντη — όπως νομίζομε — και αν είναι οποιαδήποτε εικόνα, οποιουδήποτε Αγίου θαυματουργεί και εκδιώκει τούς δαίμονας. Αρκεί εσύ και εγώ να έχομε πίστιν, ακράδαντον πίστιν.3

Για την προσευχή λένε:

«Δεν φοβούμαι και δεν αποχωρώ με την παπαγαλία σας. Εγώ φοβούμαι και τρέμω την προσευχήν, που βγαίνει από καρδιά γεμάτη δάκρυα. Διαφορετικά εγώ γελώ και σας κοροϊδεύω. Το όπλο, που τρέμω, είναι η προσευχή μετά δακρύων».

Για την Θεία Χάρη που προστατεύει τους Ορθοδόξους Πιστούς:

– «Εάν δεν σας έσκεπε την ώραν, που είσθε εις τον Θρόνον Του (εννοεί τον Θείον Άμβωνα) και κηρύττετε τα λόγια Του, θα σας έκανα να σας περιγελά όλος ο κόσμος».

Από τα παραπάνω είναι πασιφανές πως οι δαίμονες και υπάρχουν και ομιλούν και προσπαθούν διαρκώς να ρίξουν στην αμαρτία τον κάθε ένα από εμάς.

Αυτό που μας σώζει δεν είναι ούτε η εξυπνάδα, ούτε η καλοσύνη μας αλλά το Έλεος του Θεού που κυρίως όταν το επικαλούμαστε μας προστατεύει από τις πανίσχυρες αυτές οντότητες.

Είναι τόσες οι μεθοδεύσεις και τα τεχνάσματα του πονηρού που δεν αρκεί μια ζωή ολόκληρη για να τα μελετήσει και να τα διαγνώσει κάποιος, δυστυχώς όμως εμείς ως κακοί μαθητές δεν εκμεταλλευόμαστε τη γνώση και τα συμπεράσματα που έχουν καταγράψει ώστε να τα βρούμε εμείς οι Πατέρες της Εκκλησίας μας.

Σαν μαθητευόμενοι μάγοι πορευόμαστε καθημερινά στη ζωή μας έχοντας άγνοια του κινδύνου και του θηρίου που παραφυλάει ώστε να αρπάξει την ψυχή μας και τίποτα δεν φαντάζει ικανό να διαταράξει την φαινομενική ηρεμία που διακατέχει τη ψυχή μας.

Κλείνοντας θα θυμίσουμε πως η Σωτηρία δεν είναι κατάκτηση αλλά Δωρεά, ας είμαστε λοιπόν λιγότερο υπερήφανοι, περισσότερο ταπεινοί και ας μάθουμε να επικαλούμαστε το Έλεος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και ας δώσουμε την δέουσα προσοχή διότι «Βλέπετε ουν πώς ακριβώς περιπατείτε, μη ως άσοφοι, αλλ’ ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, ότι αι ημέραι πονηραί εισί » (Εφ. 5, 15-16)

*Επιμέλεια-Σύνταξη: orthodoxia.online 

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ: 1-2-3-4-5: Μαγεία – Δαιμονισμός και Απολύτρωση – Tου μακαριστού Κύπριου Αρχιμανδρίτου και Εξορκιστού  π. Σάββα Αχιλλέως