« Καὶ σὺ Δανιὴλ, ἔμφραξον τοὺς λόγους καὶ σφράγισον τὸ βιβλίον ἕως καιροῦ συντελείας, ἕως διδαχθῶσι πολλοὶ καὶ πληθυνθῇ ἡ γνῶσις». ( Δαν. ιβ´, 4).
« Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ἀντώνιος: Ἔρχεται καιρὸς ὅπου οἱ ἄνθρωποι θὰ καταληφθοῦν
ὑπό μανίας καὶ θὰ συμπεριφέρονται ὡς παράφρονες. Καὶ ἄν δοῦν κάποιον νὰ
φέρεται λογικὰ, θὰ ξεσηκωθοῦν ἐναντίον του, λέγοντας: « Σὺ εἶσαι
παράφρων». Καὶ τοῦτο θὰ τὸ εἰποῦν ἀκριβῶς, διότι δὲν θὰ εἶναι σὰν
αὐτούς».( βλ.«Γεροντικὸν-‐Σταλαγματιὲς ἀπὸ τὴν πατερικὴ σοφία», Μοναχῆς
Θεοδώρας Ταμπάκη, Ἱερὰ Μονὴ ἁγίου Θεοδοσίου Ἀργολίδος).
Τὸ ἐμβόλιο (καὶ ἡ μάσκα), δὲν εἶναι Θεολογικὸ καὶ ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα καὶ δὲν συνιστᾶ ἔκπτωση ἀπὸ τὴν ὀρθὴ Πίστη καὶ ζωὴ ;
Ἁγιογραφικὴ καὶ ἁγιοπατερικὴ θεώρηση.
Ὡς ἀφορμὴ, ἡ ὁποία ξεχύλισε τὸ ποτήρι, στάθηκε ἡ ἀνακοίνωσι τῆς
Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος: «Τὰ ἐμβόλια δὲν
ἀπαιτοῦν τὴν χρήση καλλιεργειῶν ἐμβρυϊκῶν κυττάρων γιὰ τὴν παραγωγή
τους. Ἡ ἐπιλογὴ τοῦ ἐμβολιασμοῦ δὲν εἶναι ζήτημα θεολογικὸ ἤ
ἐκκλησιαστικὸ, καὶ ἀποτελεῖ ἐλεύθερη προσωπικὴ ἐπιλογὴ τοῦ κάθε ἀνθρώπου
σὲ ἐπικοινωνία μὲ τὸν ἰατρό του, χωρίς ὁ ἐμβολιασμός νὰ συνιστᾶ ἔκπτωση
ἀπὸ τὴν ὀρθὴ Πίστη καὶ ζωὴ».!!! ( Ἀνακοινωθὲν τῆς ΔΙΣ, 12-‐13/1/2021).
Ἤ ὅπως εἶπε καὶ ἕνας Ἁγιορείτης. « Ἡ μάσκα δὲν ἐπηρεάζει τὸ ἦθος τῆς
Ἐκκλησίας καὶ τὸ δόγμα…Βᾶλτε μιὰ μάσκα, βρὲ παιδιὰ… Βάλε μιὰ μάσκα, ἐκεῖ
καὶ ταπεινώσου καὶ σιώπα» !!! Μέ τὴν ἴδια παράλογη, ἀντιευαγγελικὴ,
κοσμικὴ λογικὴ, θὰ μᾶς λένε : « κάνετε καὶ τὸ ἐμβόλιο, βᾶλτε βρέ παιδιὰ
καὶ ἕνα τσίπ, , πᾶρτε καὶ τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου, νὰ ἡσυχάσουμε,
σιώπα καὶ προσκύνα» !
Ἡ ρίζα τοῦ κακοῦ.
Ὅλα αὐτὲς οἱπνευματικὲς πτώσεις καὶπαρενέργειες ὀφείλονται στὴν θεοποίησι τῆς γνώσεως καὶτῆς ἐπιστήμης. Στὴν ἐποχὴμας ἡγνῶσις, ἔχει πληθυνθεῖσφόδρα. Δὲν θεωρεῖταιπιὰ, ἡγνῶσις-‐ἐπιστήμη, ὡς δῶρο Θεοῦπρὸς τὸν ἄνθρωπο πρὸς ἐξυπηρέτησι τῶν βιολογικῶν ἀναγκῶν του. Ἐπειδὴ«ἐπληθύνθη» ἡγνῶσις, `` ψήλωσε ὁνοῦς`` τοῦἀνθρώπου καὶὕψωσε τὴν κεφαλή της, κατὰτοῦΔημιουργοῦ, καὶνόμισε, ὅτι ὁΘεὸς δὲν ἔχει κατασκευάσει σωστὰτὸν ἄνθρωπο καὶτὸν κόσμο, καὶἔρχεται τώρα ἡἐπιστήμη νὰδιορθώσει τὰ«λάθη» τοῦΘεοῦ. Ἔτσι ὑβριστικῷτῷτρόπῳ, διὰτῆς ἐπιστήμης θέλει νὰκατασκευάσει ἕνα νέο τύπου ἀνθρώπου τὸν ὑπεράνθρωπον, ἤἀνθρωπο-‐μηχανὴ. Πράγματι ἡπροφητεία τοῦΜ. Ἀντωνίου ἐπαληθεύεται στὴν ἐποχή μας, καὶοἱἄνθρωποι ἔχουν καταληφθεῖὑπὸμανίας καὶσυμπεριφέρονται, ὡς παράφρονες, ἄρχοντες, κλῆρος καὶλαὸς. Οἱκατέχοντες τὶς ἐξουσίες παγκοσμιοποιητὲς, συμπεριφέρονται σὰν ἐκεῖνο τὸν ὑπερήφανο νοῦν, τὸν μέγα ἄρχοντα τῶν Ἀσσυρίων ( προτύπωσις τοῦἈντιχρίστου) « ...ἐπί τὸν νοῦν τὸν μέγα τὸν ἄρχοντα τῶν Ἀσσυρίων καὶἐπὶτὸὕψος τῆς δόξης τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ. εἶπε, γὰρ ἐν τῇἰσχὺι ποιήσω, καὶἐν σοφίᾳτῆς συνέσεως, ἀφελῶὅρια ἐθνῶν καὶἰσχὺν αὐτῶν προνομεύσω, καὶσείσω πόλεις κατοικουμένας καὶτὴν οἰκουμένην ὅλην καταλήψομαι τῇχειρὶὡς νοσσιάν καὶὡς καταλελειμμένα ὠὰἀρῷ·καὶοὐκ ἔστιν ὅς διαφεύξεταί με καὶἀντείπει μοι ». (Ἠσ, ι`,13).
Πιστεύουν, μεθυσμένοι ἀπὸτὴν δύναμί τους, ὅτι μὲτὴν σοφία τους, τὴν τεχνολογία καὶτὴν ἐπιστήμη τους, μποροῦν νὰσείσουν τὶς πόλεις καὶνὰἁρπάξουν στὴν χούφτα τους ὅλη τὴν οἰκουμένη σὰν μιὰφωλιὰἀπὸἐγκατελειμμένα αὐγὰκαὶνὰτὰσυντρίψουν.Μὲμία τέτοια σατανικὴἀλαζονικὴκαὶἀπόλυτη κυριαρχία ἐπάνω στὰἀνθρώπινα πράγματα, ἔχουν ἤδη ἑτοιμάσει, ὅπως νομίζουν, τὸν λεγόμενο μετανθρωπισμὸ, ἤτὴν τετάρτη βιομηχανικὴἐπανάσταση. Θέλουν νὰ``ἀναβαθμίσουν`` τὸν ἄνθρωπο σὲτέσσερα ἐπίπεδα, α) τό σωματικό, β) τό ἠθικό, γ) τό αἰσθητικό καὶδ) τό συναισθηματικό. Ἀποσκοπώντας στὸν πλήρη ἔλεγχον τοῦἀνθρώπου μὲτὴν ἐφαρμογὴἐμφυτευμάτων στὸσῶμα μας (bio‘ntech), ὥστεἐπηρεάζοντας τίς βιοχημικές λειτουργίες τοῦἐγκεφάλου μας, νὰἀλλάζουν τὰσυναισθήματά μας, ὅταν θέλουν, κανοντάς μας χαρούμενους ἤκαταθλιπτικοὺς ἤἐπιθετικοὺς κλπ, καὶγενικὰνὰμᾶς κατευθύνουν..Ἔτσι μὲλίγα λόγια ἡἐπιστήμη σὲὅλους τούς τομεῖς της, λειτουργεῖ, σήμερα σὰν μία νέα θεότητα, ὅπου ἐπεμβαίνει, ἐκβιάζει καὶἀλλοιώνει, ὑπονοεῖκαὶἁλλάζει τὴν φύσι τῶν ὄντων. Ἀνατρέπει τοὺς νόμους τῆς φύσεως, μποροῦν νὰἐπέμβουν καὶνὰμᾶς ἁλλάξουν ἀκόμη καὶτὸDNAμας, ἀλλὰζουν τὸκλῖμα, μολύνουν τὸπεριβάλλον κλπ.καὶἐπαληθεύεταιὁπροφήτης Δανιὴλ πρὶν 2.500 χρόνια λἐγοντας, « καὶλόγους πρὸς τὸνὝψιστον λαλήσει καὶτοὺς ἁγίους Ὑψίστου παλαιώσει καὶὑπονοήσει τοῦἀλλοιῶσαι καιροὺς καὶνόμον ». (Δαν. ζ’, 25).Ἐξαπολύουν ὕβρεις καὶβλασφημίες πρὸς τὸν Ὕψιστον, ἔχουν παλαιώσει, δηλ. θεωροῦν ξεπερασμένο κάθε τί καλὸκαὶἅγιο καὶὕπουλα, κρυφίως, ἀλλοιώνουν τοὺς ἠθικοὺς νόμους τῆς ζωῆς καὶτὴν φύσι τῶν πραγμάτωνκλπ.Ὅποιος ἐνδιαφέρεται νὰμὰθει περισσότερα γιὰτὸζοφερὸμέλλον τῆς ἀνθρωπότητος ποὺξημερώνει, ἄς προστρέξει στὶς δικὲς τους πηγὲς, ὅπως οἱἴδιοι τὰσχεδιάζουν, μετὰτὸν β` παγκόσμιο πόλεμο ἀπὸτὸ1948. Οἱἴδιοι τὰδημοσιεύουν σὲβιβλία καὶτὰπαίζουν σὲἠλεκτρονικὰπαιγνίδια καὶταινίες ἐπιστημομονικῆς φαντασίας, οἱὁποῖες, σήμερα γίνονται πραγματικότητα.Εἶναι σημαντικὸὅτι πάντα μᾶςπροϊδεάζουν γιὰὅ,τι πρόκειται νὰκάνουν. Ξεκίνησαν τὴν λεγόμενη «μεγάλη ἐπανεκκίνηση» (The Great Reset) τῆς ἀνθρωπότητας, λὲς καὶεἶναι θεοὶκαὶδίνουν νέα κίνηση, νέα πνοὴστὴνεκρωμένη ἀνθρωπότητα, ὑπονοώντας ὅτι ἡθεὰἐπιστήμη θὰκάνει μία νέα ἀνάσταση, ἀναγέννηση. Κατὰτὰἄλλα αὐτοὶδὲν θεωροῦνται συνωμότες καὶἐγκληματίες κατὰτῆς ἀνθρωπότητος, ἀλλὰὅποιος ἐχέφρων ἀποκαλύπτει, αὐτὰποὺοἱἴδιοι ἀποκαλύπτουν, αὐτὸς θεωρεῖται συνωμοσιολόγος!Ἰδιαιτέρως ἐκμεταλλεύτηκαν τὸθέμα τῆς ὑγείας, προκαλώντας διάφορες ``πανδημίες``, γρίπη πουλερικῶν, γρίπη χοίρων καὶτώρα γιὰτοὺς ἀνθρώπους τὸν κορωναϊό. Ἔχουν φαλκιδεύσει ὅλο τὸν πλανήτη γῆ, σὲμιὰπρωτοφανῆκαὶμεγάλη ἐγκληματικὴπεριπέτεια, ἡὁποία θὰἀλλὰξει τὰπάντα καὶθὰστοιχίσει ἑκατομμύρια θύματα. Γιὰνὰμή ὑπάρχουν ἀντιδράσεις, ἰδιαιτέρως στόχευσαν τὴν Ἐκκλησία. Καὶμόνο μέσα σὲἕναν χρόνο, κατώρθωσαν νὰἀνατραποῦν λειτουργικὰ, ἐκλησιαστικὰκαὶθεολογικὰθεμελιώδη δομικὰστοιχεῖα της, τὰὁποῖα μέχρι τώρα, λειτουργοῦσαν καὶσυνιστοῦσαν μία ὁλόκληρη δυσχιλιόχρονη ἱστορία καὶπαράδοσι, ἀπὸτὴν ἐποχὴτοῦΧριστοῦκαὶτῶν Ἀποστόλων, μέχρι σήμερα.Ἐὰν ἡθεσμικὴἘκκλησία δὲν προλάβει νὰἀνασυγκροτηθεῖ, θὰἔχει ὡς συνέπεια τὴν ἀκύρωσι τῆς ἀποστολῆς της ἐν τῷκόσμῳ, ποὺεἶναι ἡσωτηρία τοῦἀνθρώπου.Το θέμα τῆς ὑγείας σκορπίζει τόν φόβο σὲὅλους, διότι θυμίζει θάνατον. Ἡκοσμικὴἐξουσία, θέλοντας νὰ``προστατεύσει``, ὅπως ἰσχυρίζεται τὴν δημόσια ὑγεία, χρησιμοποίησε ὡς ψυχολογικὸὅπλο, τήν τρομοκρατία, καὶδιὰτῆς καθημερινῆς ἀνακοινώσεως ``κρουσμάτων``, τῆς λεγομένης ``πλύσεως ἐγκεφάλου``, καὶπροπαγάνδας ἀπὸτὰΜΜΕ, καὶδιὰχρηματικῶν προστίμων, κατὠρθωσε νὰμᾶς ἐπιβάλλει, πρῶτα τήν χρῆσι τῆς μάσκας, ἡὁποία δῆθεν μᾶς προστατεύει ἀπὸτὴν μετάδοσι τοῦἰοῦ. Αὐτὸἰατρικῶς, βέβαια δὲν εὐσταθεῖ, εἶναι ἕνα ἀπατηλὸτέχνασμα γιὰνὰπετύχουν τοὺς ἀπὠτερους σκοποὺς τους, ποὺἀναφέραμε παραπάνω. Τό παράλογο εἶναι, ὅτι ὅλοι ὅσοι φοροῦν μἀσκα κολλοῦν τὸν ἰό καὶδιασωληνώνονται στὶς ΜΕΘ. Ἐπέβαλε τὰὑποχρεωτικὰ, προληπτικὰ(Rapid Tests), καὶτώρα τὸδῆθεν ``προαιρετικὸ`` ἐμβόλιο, τὸὁποῖο, θὰ
γίνει ὑποχρεωτικὸκαὶαὐτὸ, καὶἔτσι ἀπολαμβάνουμε ὅλοι μας αὐτὴν τὴν ὑπέροχη ``δημοκρατία``, ποὺκατέληξε στὴν χειρότερη φασιστικὴτρομοκρατία, ποὺἔχει ζήσει ποτὲἡἀνθρωπότης.Τὸἐμβόλιο, ὅπως διενεργεῖται, ἔχει ὅλα τὰχαρακτηριστικὰ, τίς προδιαγραφὲς καὶτὶς ἐπιπτώσεις τοῦσφραγίσματος τῆς Ἀποκαλύψεως. Διότι ὅσοι δὲν τὸκάνουν, θὰἔχουν κυρώσεις, δὲν θὰμποροῦν νὰταξιδεύουν, νὰπωλοῦν καὶνὰἀγοράζουν, νὰἐργάζονται, νὰἔχουν μισθὸ, διότι θὰδιώκονται ἀπὸτὶς ἐργασίες τους κλπ. Θὰἔχουμε κοινωνικὲς διακρίσεις καὶρατσισμὸ. Αὐτὰδὲν μᾶς παραπέμπουν στὰτῆς Ἀποκαλύψεως; «καὶποιεῖπάντας, τοὺς μικροὺς καὶτοὺς μεγάλους... ἵνα δώσουσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶτῆς χειρὸς τῆς δεξιᾶς ἤἐπὶτῶν μετώπων αὐτῶν,καὶἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἤπωλῆσαι εἰμὴὁἔχων τὸχάραγμα (σήμερα ἐμβόλιο)», ( Ἀποκ. ιγ`,17), μήπως ἤδη ἔχουμε ἕνα εἶδος σφραγίσματος; Βέβαια ἀκόμη δὲν δίνουν χάραγμα στὸχέρι ἤστὸμέτωπο, θὰεἶναι τὸἑπόμενο βῆμα, ἤδη ζητοῦν πιστοποιητικὸἐμβολίου καὶαὔριο θὰβάλλουν καὶτὸτσιπάκι στὸχέρι, τὸἔχουν ἕτοιμο. Οἱχιλιάδες θάνατοι καὶοἱφοβερὲς παρενέργειες ποὺπροέρχονται ἀπὸτὸἐμβὀλιο, καὶἔχουν ἤδη καταγραφεῖσὲὅλον τὸν κόσμο, ἀλλὰἐπιμελῶς τὰκρύβουν καὶπαραπληροφοροῦν τὸν ἀφελῆλαό, γιὰὅλα αὐτὰ, οἱἐμβολιαζόμενοι δὲν φοβοῦνται; Αὐτοὶδὲν εἶναι θάνατοι; Ἀλλὰκανεὶς, βέβαια δὲν ἐνδιαφέρεται καὶδὲν λαμβάνει εὐθύνη! Ἡἀσθένεια, καὶὁφόβος τοῦθανάτου, ἐργαλειοποιήθηκαν πολὺτεχνιέντως,μὲμία πληρωμένη καὶπρωτοφανῆπροπαγάνδα γιὰνὰὁδηγήσουν ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα στὴν ἀπελπισία καὶστὴν αὐτοκτονία. Καὶοἱχριστιανοὶἀνέθεσαν τὴν ἐλπίδα τους σὲἕνα τέτοιο ἐμβόλιο καὶὄχι στὸν Θεὸν!Τὸθέμα τοῦκορωναϊοῦ, ὅμως γιὰἐμᾶς, δὲν μόνο ἰατρικὸ, ἀλλὰπρωτίστως εἶναι πνευματικό καὶθεολογικὸ. Θὰπροσπαθήσουμε, λοιπὸν νὰδοῦμε τὸθέμα ἀπὸτὴν ἄλλη πλευρὰ, τὴν πνευματική καὶθεολογική, ἀπὸαὐτὴτὴν ὁποία ὤφειλε νὰτὸἀντιμετώπιζε καὶἡἴδια ἡθεσμικὴἘκκλησία, ἀλλὰδὲν τὸἔκανε.Ἐπειδὴ, ὅμως καὶἐδῶστὸἍγιο Ὄρος δὲν ἐκφράζεται πλέον τὸἁγιορειτικὸφρόνημα, ἀλλὰοἱλίγοι, οἱκατέχοντες τὴν ἐξουσίαν ἐκφράζουν μόνον τοὺς ἑαυτούς τους, καὶτὴν γνώμη τους, τὴν ὁποίαν μὲτὸν τρόπο τους τὴν ἐπιβάλλουν, τελικῶς καὶστοὺς διαφωνούντας. Γιὰαὐτὸἐπικρατεῖμιὰστάσι σιωπῆς καὶἀδιαφορίας ἔναντι τῶν προβλημάτων, τὰὁποῖα ἀπασχολοῦν τόσο ἐμᾶς τοὺς Ἁγιορεῖτες μοναχοὺς, ὅσο καὶτοὺς ἐν τῷκόσμῳἐν Χριστῷἀδελφοὺς. Δὲν ὑπάρχει ἐκ μέρους τους ὑπευθυνότητα καὶἐνημέρωσι, ὑπάρχει φίμωσι λόγου, δὲν μᾶς ἐπιτρέπουν νὰδιαμαρτυρηθοῦμε, περιφρονοῦν καὶεἰρωνεύονται κ.α. Ἔτσι ἔπαψαν πιὰνὰμᾶς ἐμπνέουν, καὶἔχει χαθεῖἡἐμπιστοσύνη. Ἐρήμην ἡμῶν, ἀποφασίζουν γιὰἐμᾶς χωρὶς ἐμᾶς, καὶμάλιστα γιὰθέματα τόσο σοβαρά, τὰὁποῖα ἔχουν ἄμεση ἐπίπτωσι στὴν σωτηρία μας, καὶἀπειλεῖται ἀκόμη καὶαὐτὴἡβιολογικὴζωὴμας. Γιὰαὐτὸκαὶἐμεῖς σὰν ἁπλοὶἉγιορεῖτες, θεωρήσαμε καθῆκον μας, νὰἀκουσθεῖἀπὸτὸἍγιον Ὄρος καὶμία ἄλλη διαφορετικὴφωνὴ. Θὰθέλαμε, λοιπὸν νὰδοῦμε καὶνὰἀντιμετωπίσουμε αὐτὰτὰθέματα ὄχι μὲκοσμικὸφρόνημα καὶφοβικὰ, ὅπως ἀντιμετωπίζονται μέχρι τώρα, ἀλλὰπροβάλλοντας τὸν λόγον τῆς ἀληθείας, μέσα ἀπὸτὸφῶς τῆς Ὀρθοδοξίας, τοῦΕὐαγγελίου, τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶτὸν λόγον τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας. Μόνο μέσα ἀπὸτὴν Ἁγία Γραφὴκαὶτοὺς Πατέρες, οἱὈρθοδοξοι καὶἰδιαίτερα οἱμοναχοὶδύνανται νὰἵστανται ἐπί στερεοῦἐδάφους γιὰνὰμή πλανῶνται καὶἑτέρους νὰπλανοῦν. Γνῶσις καὶὑγεία.Ὁπεπτωκὸς ἄνθρωπος φοβᾶται τὴν ἀσθένεια καὶτὸν πόνο σὰν τὸμεγαλύτερο κακὸ, ὅμως ἡἉγία ΓραφὴκαὶοἱἍγιοι Πατέρες βλέπουν τὰπράγματα διαφορετικὰ.Εἰσαγωγικὰ, εἶναι καλὸνὰδοῦμε τὶμᾶς λέγει γιὰτὸθέμα τῆς γνώσεως-‐ἐπιστήμης, καὶτῆς ὑγείας, ἡὁποία στὴν ἐποχὴμας ἔχει θεοποιηθεῖ, ἕνας ἀπὸτοὺς μεγίστους σοφοὺς καὶκατὰκόσμον καὶκατὰΘεὸν, ὁἅγιος Μάξιμος ὁὉμολογητὴς:«Καλὴἡγνῶσις τῇφύσει, ὁμοίως καὶἡὑγεία, ἀλλὰτἀναντία τοὺς πολλοὺς ἤπερ ταῦτα ὤνησεν».
Εἶναι, καλή ἡγνώσις (γενικὰτῆς φύσεως καὶτῶν πραγμάτων ποὺμᾶς περιβάλλουν), καθὼς καὶἡὑγεία γιὰτὸσῶμα, ἀλλὰὅμως γιὰτοὺς πολλούς, τὰἀντίθετα τοὺς ὠφελοῦν περισσότερο. «Τοῖς γὰρ φαύλοις οὐκ εἰς καλὸν ἡγνῶσις συμβαίνει, εἰκαὶτῇφύσει, ὡς εἴρηταἰἐστι καλὴ». Γιὰτοὺς φαύλους ἀνθρώπους, ἡγνῶσις ἄν καὶεἶναι ἀπὸτὴφύσι της καλὴ, (διότι εἶναι δῶρο θεοῦ), καταντᾶβλαβερὴγιὰαὐτοὺς (διότι τὴν χρησιμοποιοῦν γιὰτὸκακὸκαὶἐπηρεάζουν καὶτοὺς ἄλλους πρὸς τὸκακὸ). « Ὁμοίως δὲοὐδὲὑγεία, οὐδὲπλοῦτος οὐδὲχαρά. Οὐγὰρ συμφερόντως τούτοις κέχρηνται». Ὅπως ἐπίσης οὔτεἡὑγεία οὔτε ὁπλοῦτος οὔτε καὶἡχαρὰἀκόμη, δὲν μᾶς ὡφελοῦν, διότι δὲν τὰχρησιμοποιοῦμε πρὸς τὸπνευματικὸμας συμφέρον, τὴν σωτηρία. « Ἄρα οὖν τἀναντία τούτοις συμφέρει». Ἄρα λοιπὸν σ’ αὐτοὺς,( ποὺδὲν κάνουν καλή χρήση αὐτῶν τῶν ἀγαθῶν), συμφέρουν τὰἀντίθετα, δηλαδὴἡἀσθένεια, ἡφτώχεια καὶοἱθλίψεις. «Οὐκοῦν οὐδὲἐκεῖνα κακὰτῷἰδίῳλόγῳτυγχάνει, εἰκαὶδοκεῖκακὰεἶναι». Οὔτε καὶαὐτὰεἶναι κακὰ, σύμφωνα μὲτὴν λογικὴ, ἄν καὶφαίνονται κακά.Τὸκακὸ, ὅπως λένε οἱΠατέρες δὲν ἔχει ὑπόσταση, διότι ὁΘεὸς ἐποίησε μόνον τὸἀγαθὸν, ἀλλά λαμβάνει ὑπόσταση ἀπό τὴν δικὴμας ἀμέλεια τοῦνοῦ, « ἡτῶν κατὰφύσιν τοῦνοῦἐνεργειῶν ἀμέλεια», καὶτελικὰκακὸεἶναι ἡἐσφαλμένη χρήση τῶν νοημάτων, τὴν ὁποία ἀκολουθεῖἡπαράχρησις τῶν πραγμάτων, « τήν κακίαν ἥτις ἐστὶν ἡἐσφαλμένη χρῆσις τῶν νοημάτων, ᾗἀκολουθεῖἡπαράχρησις τῶν πραγμάτων». ( Ἁγίου Μαξίμου Κεφάλαια περὶἀγάπης,77,82, ΕΠΕ, 14,σ. 248, 250). Βλέπουμε, ὅτι ἡἐσφαλμένη χρῆσις τῆς ἐπιστήμης καὶτῆς τεχνολογίας γιὰσκοποὺς καθαρὰκερδοσκοπικοὺς καὶἡἀλαζονεία, ὡδήγησε καὶστὴν παράχρησι τῶν πραγμάτων. Διότι, λέγουν οἱΠατέρες, ἔργον τῆς ἀνθρωπίνης γνώσεως, τῆς φιλοσοφίας, τῆς ἐπιστήμης κλπ. εἶναι ἡμελέτη τῶν ὄντων, ἐνῶτῆς θεολογίας εἶναι ἡμελέτηκαὶἡγνώση τοῦΘεοῦ.Ἡἐπιστήμη μπορεῖνὰκινῆται μόνο μέσα στὴν κτιστότητα τῶν πραγμάτων, γι` αὐτὸκαὶὅταν, ἐκφύγει ἀπὸτὰὅριά της, τότε καταλήγει σὲματαιοπονία καὶἀπὸσοφία γίνεται πανουργία, « σοφία χωριζομένης ἀρετῆς πανουργία γὰρ ἐστὶ» καὶ«ἀρχὴσοφίας φόβος Θεοῦ». Ἔχουμε διὰτῆς θεοποιημένης γνώσεως-‐ἐπιστήμης ἐπαναφορὰτῆς αἱρέσεως τοῦΒαρλααμιτισμοῦτῆς Δύσεως. Σύμφωνα μὲτόν πλατωνισμὸτοῦΒαρλαὰμ ἡὕλη καὶτὸπνεῦμα εἶναι στοιχεῖα αὐτοτελῆκαὶὁΘεὸς εἶναι ὑπερβατικὸς καὶὡς ὑπερβατικὸς δὲν μπορεῖνὰἐπεμβαίνει στὰπράγματα τοῦκόσμου καὶἑπομένωςδὲν μπορεῖνὰγίνεται λόγος γιὰἐνέργειες τοῦΘεοῦ, γενικὰστὸν κόσμο. Οἱἐνέργειες τοῦΘεοῦ, γιὰτὸν Βαρλαὰμ εἶναι ἁπλᾶὀνόματα ἤπλάσματα φαντασίας καὶσύμβολα. Ἕνας Θεὸς, ὅμως χωρίς ἐνέργειες, ποὺδὲν ἐνεργεῖστὰτοῦκόσμου, σημαίνει ἕνα Θεὸχωρίς οὐσία, χωρίς ὕπαρξι, ἀνύπαρκτος. Αὐτὸν τὸν ἀνύπαρκτον Θεὸν τὸν ἀντικαθιστᾶ, σήμερα ὁἄνθρωπος μὲτὴν γνῶσι, τήν ἐπιστήμη, τὴν ἰατρικὴκαὶδιὰτοῦνοῦ, ἐπεμβαίνει καὶλύνει τὰτῶν ἀνθρώπων προβλήματα. Γιὰαὐτὸκαὶἀρχιεπίσκοπος προτρέπει:« Νὰἔχουμε ἐμπιστοσύνη στοὺς ἐπιστήμονες, στοὺς εἰδικοὺς αὐτοὺς ἀνθρώπους. Νὰτρέξουμενὰἐμβολιασθοῦμε». Ἐμπιστοσύνη, λοιπὸν στούς ἐπιστήμονες, ἔχει γίνει ὑπερβατικὸς ὁΧριστὸς, ἡΠαναγία καὶοἱἍγιοι, ἔπαυσαν νὰἐπεμβαίνουν νὰἐνεργοῦν στὴζωή μας, σύμφωνα μὲτὸν Νεοβαρλααμιτισμὸ... Ἔκλεισαν τοὺς ναοὺς καὶἔπαυσαν τὴν τέλεσι τῶν μυστηρίων.Κακὸδὲν εἶναι ἡἀσθένεια, κακὸεἶναι μόνο ἡἁμαρτία.ΟἱἍγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἔχουν ἀντίθετη θέσι μὲτοὺς σημερινοὺς ``πατέρες`` τῆς μεταπατερικῆς ἐποχῆς. ὉΜ.Βασίλειος στὴν ὁμιλία του, περὶτοῦ, «ὅτι ὁΘεός δὲν εἶναι αἴτιος τῶν κακῶν» λέγει : « Κάθε κακὸδὲν εἶναι κακὸ. Κακὰεἶναι οἱἁμαρτίες. Κακὰδὲν εἶναι ὅσα μᾶς προκαλοῦν ὀδύνη στὸσῶμα, ὅπως οἱἀρρώστειες καὶτὰτραύματα, ἡφτώχεια, οἱταπεινώσεις, οἰκονομικὲς ζημίες, θάνατοι συγγενῶν, τὰὁποῖα ἐνεργεῖ( κατὰπαραχώρησιΘεοῦ) πρὸς τὸσυμφέρον τῆς ψυχῆς,ὁσοφὸς καὶἀγαθὸς Κύριος. Κακό εἶναι μόνον ἡἁμαρτία, καὶἀρχὴκαὶρίζα τῆς ἁμαρτίας εἶναι τὸδικὸμας αὐτεξούσιον. ὉΘεὸς ἐποίησε τὰπάντα «καλὰλίαν». Τὸκακὸν εἶναι στέρησις τοῦἀγαθοῦ. Ἡἁμαρτία ἔφερε τὸν θάνατο, τὴν φθορὰκαὶτὶς ἀσθένειες. Ὅποιος ἀπέχει ἀπὸτὴν ἁμαρτία ἀπὲχει καὶἀπό τὰδεινὰτῆς ἁμαρτίας. Ὅποιος δελεάζεται ἀπὸτὴν ἡδονὴτῆς ἁμαρτίας, τότε αὐτὸς γίνεται αἴτιοςτῶν δεινῶν ποὺἐπέρχονται κατ’ αὐτοῦ. Τότε ὁΘεὸς ἐπιτρέπει παιδαγωγικὰκαὶπρὸς θεραπείαν τῆς ψυχῆς του, νὰἔρχονται ἀσθένειες, συμφορὲς, θάνατοι κλπ. « Ὅπως, λοπὸν δὲν εἶναι αἴτιος τῆς ἐγχειρήσεως καὶτῆς τομῆς ἤτοῦκαυτῆρος, ὁἰατρὸς, ἀλλὰἡνόσος, ἔτσι καὶοἱἀφανισμοὶτῶν πόλεων ( ἀσθένειες, θάνατοι, πόλεμοι, σφαγὲς κλπ), προέρχονται ἀπὸτὴν ἀμετρία τῶν ἁμαρτανόντων καὶὅλα αὐτὰτὰπαραχωρεῖὁΘεὸς, γιὰνὰπερικόπτουν τὴν αὔξησιν τῆς ἁμαρτίας.(βλ. Μ.Βασιλείου. Ὅτι οὐκ ἔστιν αἴτιος τῶν κακῶν ὁΘεὸς. PG 31,σ. 330).ὉἍγιος Ἰωάννης ὁΔαμασκηνὸς λέγει, ὅτι τὸκακὸἔχει δύο σημασίες: « Ἀλλὰκαὶὅταν λέγει « τὸν Θεὸν κτίζειν κακὰκαὶμὴεἶναι ἐν τῇπόλει κακίᾳ, ἥν ὁΚύριος οὐκ ἐποίησεν». (Ἀμ.3,6), δὲν παρουσιάζει τὸν Θεὸν ὡς αἴτιον τῶν κακῶν, ἀλλ’ ἐπειδὴἡλέξις κακία ἔχει δύο σημασίες·ἄλλοτε σημαίνει τὸκακὸαὐτὸἀπὸτὴν φύσι του(σ.σ μετὰτὴν πτῶσι), καὶαὐτὸεἶναι κάθε τὶποὺεἶναι ἀντίθετο πρὸς τὴν ἀρετὴκαὶτὸθέλημα τοῦΘεοῦ·καὶἄλλοτε σημαίνει αὐτὸποὺεἶναι κακὸκαὶγεμᾶτο ταλαιπωρίες, κατὰτὴν ἀντίληψιν τὴν δικὴμας, δηλαδὴτὴν αἴσθησι ποὺβιώνεται ὡς κακὸκαὶἐπίπονο, ὅπως οἱθλίψεις, οἱἀσθένειες, ἐπιδημίες, ἐπιφορὲς κλπ. Αὐτὰφαινομενικὰεἶναι κακὰ, ἐπειδὴεἶναι ὀδυνηρὰ, στὴν πραγματικότητα, ὅμως εἶναι καλὰ· διότι γίνονται αἰτία ἐπιστροφῆς καὶσωτηρίας σὲαὐτοὺς πού συνέρχονται. ἩΓραφὴλέγει. ὅτι αὐτὲς οἱθλίψεις γίνονται μὲτὴν παραχώρησιν τοῦΘεοῦ». ( Ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ. Ἔκδοσις ἀκριβὴς τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως. ΕΠΕ, σ. 524). Τελικὰ, σύμφωνα καὶμὲτὸν Ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο, τίποτε δὲν εἶναι στὸν κόσμο κακὸ, παρὰμόνο ἡἁμαρτία. « Οὐδὲν κακὸν, ἁμαρτία μόνον... Καὶτὸκακὸν οὐδὲν ἕτερόν ἐστι, ἀλλ’ ἤτό παρακοῦσαι Θεοῦ». ( Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου. Ὁμιλία εἰς Ματθαῖον PG 58, 1193, 5959, 3). Εἶναι ἀνάγκη, λοιπὸν νὰσυνειδητοποιήσουμε πώς ἡμεγάλη καὶδιαχρονικὴνόσος τῆς πεπτωκυΐας φύσεώς μας εἶναι ἡἁμαρτία μας. Ὅλα τὰἄλλα, οἱἀσθένειες, οἱἐπιδημίες, οἱσυμφορὲς, οἱκαταστροφὲς κλπ εἶναι τὰφάρμακα τὰὁποῖα χρησιμοποιεῖὁἀγαθὸς Θεὸς, εἶναι τὰμέσαπρὸς θεραπείαν αὐτῆς τῆς νόσου τῆς ἁμαρτίας, γιὰνὰμᾶς φέρει σὲμετάνοια καὶσωτηρία. Καὶἡκρίσις τοῦκορωναϊοῦεἶναι κυρίως ἀποτέλεσμα τῶν ἁμαρτιῶν μας (ἔκλητος βίος, παρὰφύσιν ἁμαρτήματα κλπ.). Ὀφείλεται στὴμεγάλη ἀποστασία μας ἀπὸτὸν Θεὸν, ὡς λαὸς, καὶκυρίως στὴν προδοσία τῆς ὀρθοδόξουπίστεως, διὰτῆς παναιρέσεως τοῦΟἰκουμενισμοῦ. Ἡθεραπεία εἶναι μία ἡμετάνοια καὶἡἐπιστροφὴστόν Θεό.Ἡμάσκα καὶτὸἐμβόλιο εἶναι σύμβολα ὑποταγῆς καὶπροσβάλλουν τὸν ἄνθρωπο ὡς εἰκόνα Θεοῦ.ἩθεσμικὴἘκκλησία ἀντιμετώπισε ἐξ ἀρχῆς τὰπράγματα ὄχι ἐκκλησιαστικὰ,ἀλλὰμὲκοσμικό καὶφοβικό φρόνημα. Ὄχι μὲτὸν φωτισμὸτοῦἉγίου Πνεύματος καὶσύμφωνα μὲτὴν Ἁγία Γραφὴ, καὶτὴν θεολογία τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶτὴν ὑπερδισχιλιετῆπαράδοσί της. Ἔτσι οἱἐπίσκοποι καὶοἱἱερεῖς ὑποτάχθηκαν ἀμέσως, χωρίς καμία ἀντίρησι, στὶς κυβερνητικὲς ἀποφάσεις, μιᾶς καθαρὰἄθεης καὶκοσμικῆς ἀντιλήψεως περὶτῶν πραγμάτων, καὶυἱοθέτησαν τά πάντα, ἔκλεισαν τοὺς ναοὺς καὶμεταξὺτῶν ἄλλων ἔφεραν καὶτὴν χρῆσι τῆς μάσκας μέσα στοὺς ἱεροὺς ναοὺς κατὰτὴν τέλεσι τῶν θείων μυστηρίων, μὴδιαχωρίζοντας τὴν ἱερότητα τοῦἱεροῦχώρουτοῦναοῦἀπὸτοὺς ἄλλους κοινοὺς χώρους. Τὸκάλυμμα τῆς κεφαλῆς.Ἐμεῖς, ὅμως θὰδοῦμε τὶδιδάσκει ἡἉγία ΓραφὴκαὶοἱἍγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας.Ὁἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Κορινθίους ἐπιστολὴτου, πρὸς τοὺς πρώτους Χριστιανοὺς, κάνει λόγο περὶἀκατακαλύπτου κεφαλῆς. Τὶσημαίνει αὐτὸγιὰἐμᾶς τοὺς σύγχρονους Χριστιανοὺς; « Πᾶς ἀνὴρ προσευχόμενος ἤπροφητεύων, κατὰκεφαλῆς ἔχων, καταισχύνει τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ». ( Α`Κορ. ια`, 4).Ἑρμηνεύει ὁἹερὸς Θεοφύλακτος :« Τὸγὰρ κεκαλῦφθαι τὴκεφαλήν, ἐξουσίαν ἐπιτιθέναι τῇκεφαλῇἐστιν·ἀντί γάρ ἐξουσιαστοῦἐστι τὸἐπί κεφαλῆς κάλυμμα, καὶσημεῖον ὑποταγῆς». Δὲν ἐμποδίζει τὸν ἄνδρα νὰἔχει τὴν κεφαλή του σκεπασμένη, ἀλλὰμόνο ὅταν παρίσταται σὲπροσευχὴἤπροφητεύει...Πῶς ὅμως καταισχύνει τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ; Διότι ὁἀνὴρ ἐνῶἔχει γεννηθεῖἄρχοντας καὶἐξουσιαστὴς μὲτὸνὰκαλύπτει τὴν κεφαλὴν του πίπτει καὶθέτει τὸν ἑαυτό του ὑπὸἐξουσία. Μὲτὸνὰἔχει καλυμμένη τὴν κεφαλή του, ἐπιθέτει ἐξουσίαν ἐπί τὴν κεφαλήν αὐτοῦ, διότι τὸκάλυμμα εἶναι ἀντὶτοῦἐξουσιαστοῦκαὶεἶναι σημεῖον ὑποταγῆς».« καὶοὕτω καταισχύνει τὸν Χριστὸν τὴν κεφαλήν αὐτοῦ». « Καταισχύνει, ὅμως καὶτὸν Χριστὸν, ὁὁποῖος εἶναι ἡκεφαλὴαὐτοῦ, σμικρύνοντας, ἔτσι τὸν ἑαυτὸτου τὸν κάνει ἀνελεύθερο. Ὅπως τὸμικρὸσῶμα καταισχύνει τὴν κεφαλὴ·ἔτσι καὶαὐτὸς ὁὁποῖος ὄντας ἐλεύθερος καὶὑπὸτοῦΘεοῦ(πλασμένος) καὶαὐτεξούσιος, μὲτὸνὰκαλύπτει τὴν κεφαλή του καὶτιθέμενος ὑπὸἐξουσίαν, καταισχύνει, τὸν Χριστὸν, ὁὁποῖος εἶναι ἡκεφαλή τοῦσώματὸς του». ΓιατὶὁἈπόστολος τὸθεωρεῖἔγκλημα αὐτὸ; Διότι « Σύμβολον ἔχει δοθεῖγιὰτὸν ἄνδρα καὶγιὰτὴν γυναῖκα. Γιὰτὸν ἄνδρα ὡς σύμβολο ἀρχῆς καὶγιὰτὴν γυναῖκα ὡς σύμβολον ὑποταγῆς...Πῶς, λοιπὸν δὲν εἶναι ἔγκλημα τὸνὰπαραβαίνει κάποιος τοὺς ὅρους τῆς φύσεωςκαὶὁμὲν ἄνδρας νὰτρέφει κόμη ἡδὲγυναῖκα νὰἔχει ἀσκεπῆτὴν κεφαλή της »; ( Ἑρμηνεία ἹεροῦΘεοφυλάκτου Βουλγαρίας πρός Κορινθίους Α’, PG 124,σ. 696).Ἀφοῦεἴδαμε πόσο ἀσεβὲς εἶναι νὰκαλύπτει ὁἄνδρας τὴν κεφαλή του ἐνώπιον τοῦΘεοῦ, πόσῳμᾶλλον νὰκαλύπτει το πρόσωπό του μὲμιὰμάσκα ἐνώπιον τοῦΘεοῦ; Τὸκάλυμμα τοῦπροσώπου τοῦΜωϋσέως.ΟἱἸσραηλῖτες ἐπειδὴδὲν μποροῦσαν νὰἀτενίζουν τὸπρόσωπο τοῦΜωϋσέωςποὺἔλαμπε ἀπὸτὴν δόξα τοῦΘεοῦ, τοῦἐζήτησαν νὰτὸκαλύψει.« Καὶοὐκαθάπερ Μωϋσῆς ἐτίθει κάλυμμα ἐπὶτὸπρόσωπον αὐτοῦ, πρὸς τὸμὴἀτενίσαι τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ εἰς τὸτέλος τοῦκαταργουμένου». ( Β’ Κορ. γ’, 14).«Δὲν εἶναι ἀνάγκη ἐμεῖς νὰκαλυπτόμαστε, ὅπως ὁΜωϋσῆς, διότι εἶστε δυνατοὶἐσεῖς, νὰδεῖτε αὐτὴν τὴν δόξαν, τὴν ὁποίαν ἐμεῖς ἔχουμε, τοῦεὐαγγελίου, ἄν καὶεἶναι λαμπρότερη ἀπὸἐκείνη. Τοὐτέστιν δύνασθε νὰνοεῖτε τὰμυστήρια τοῦΘεοῦ, δηλαδὴτὸεὐαγγέλιο καὶδὲν χρειάζεται νὰἀποκρύπτομε αὐτὰ, σὰν μὲκάποιο ἄλλο κάλυμμα τῆς ἀσάφειας. Διότι, οἱἸσραηλῖτες, ὄντες παχεῖς( στὴν διάνοια) δὲν μποροῦσαν νὰδοῦν, ὅτι ὁνόμος θὰἔχει τέλος καὶὅτι θὰκαταργηθεῖ· διότι τὸκάλυμμα δείχνει τὴν παχεῖαν αὐτῶν διάνοιαν». Τὸκάλυμμα τοῦπροσώπου φανερώνει παχεῖα διάνοια.« Ἀλλά ἐπωρώθησαν τὰνοήματα αὐτῶν·ἄχρι γὰρ τῆς σήμερον τὸαὐτὸκάλυμμα ἐπὶτῇἀναγνώσει τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης μένει, μή ἀνακαλυπτόμενον ὅτι ἐν Χριστῷκαταργεῖται». « Ἐπωρώθη, λέγει ὁνοῦς αὐτῶν καὶγιὰαὐτὸοὔτε οἱτότε ἔβλεπαν οὔτε καὶοἱσημερινοὶ(Ἰουδαῖοι), ὡς πεπωρωμένοι, διότι ἔχουν τὸἴδιο κάλυμμα, ὅπως ἐπί τὸπρόσωπον τοῦΜωϋσέως, δηλαδὴτὴν ἐπιπόλαια ἀνάγνωσιτοῦνόμου ( Μωϋσέα ὠνόμασε τὸν νόμον ὁΧριστὸς)...καὶοὔτε ἀνακαλύπτεται σὲαὐτοὺς, οὔτε διαγινώσκεται, ὅτι ὁΧριστὸς ἔμελλε νὰκαταργήσει τὴν Παλαιὰν ( τὴν σκιὰν τοῦνόμου, τῆς χάριτος ἐλθούσης). Ὥστε τὸπταῖσμα ἦταν τῆς ἰδικῆς τους γνώμης, διότι ἡπώρωση εἶναι ἁμάρτημα γνώμης. Μὴ, λοιπὸν θαυμάζετε γιατὶδὲν μποροῦσαν νὰδοῦν τὴν δόξαν τοῦΧριστοῦ». (βλ. ὅ.π Θεοφυλάκτου Βουλγαρίας σ. 832-‐833).
Διαβάστε τη συνέχεια πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου