Τα μωρά βλέπουν τον κόσμο του Αγίου Πνεύματος. Οι ευσεβείς ένιωσαν το θρόισμα των φτερών των αγγέλων.

 

Τα μωρά βλέπουν τον κόσμο του Αγίου Πνεύματος. Οι ευσεβείς ένιωσαν το θρόισμα των φτερών των αγγέλων.

ΤΟ ΜΕΓΑ ΑΟΡΑΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. ΠΑΤΗΡ ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΣΤΡΑΤΙ

Ένα μυστήριο!

Θα σου πω ένα μυστικό. Το 90% της πραγματικότητας του όντος είναι απρόσιτο στις αισθήσεις του σώματος. Αόρατο από σωματικά μάτια. Και εδώ δεν μιλάω για ιούς, βακτήρια και μικρούς οργανισμούς. Ούτε τα λεπτόνια του φωτός από τα οποία παράγεται η ύλη.
Μιλάω για την πνευματική πραγματικότητα του κόσμου. Δυστυχώς δεν βλέπουμε αγγέλους, δαίμονες, ψυχές, δεν ακούμε τις χορωδίες των χερουβείμ, το άγγιγμα των αγίων, δεν αισθανόμαστε την άκτιστη φωτεινή ενέργεια της πανταχού παρουσίας του Θεού, τη Χάρη.
Εκτός αν αγαπάμε τον Θεό και ζούμε τη ζωή Του.
Το σύμπαν είναι πνευματικό. Η ύλη είναι μια μειοψηφία, ένα νηπιαγωγείο της ύπαρξης που μας διδάσκει το πνευματικό αλφάβητο.
Οι τέλειοι άνθρωποι, δηλαδή οι άγιοι, είδαν και ένιωσαν αυτόν τον γιγάντιο κόσμο του φωτός.
Οι προφήτες αντιλήφθηκαν τα μελλοντικά μυστήρια με την ψυχή τους στον ψίθυρο του Αγίου Πνεύματος.
Οι μάρτυρες είδαν τον κόσμο του Θεού και γι’ Αυτόν θυσίασαν τα πάντα, ακόμη και τη ζωή τους, και τη σάρκα και το αίμα τους, για το Σώμα και το Αίμα του Θεού.
Οι ευσεβείς ένιωσαν το θρόισμα των φτερών των αγγέλων, τους καθεδρικούς ναούς της αιώνιας Λειτουργίας, και γι’ αυτό άφησαν τα πάντα για την αγγελική ζωή: τον μοναχισμό.
Οι αδέκαροι γιατροί είδαν το σκοτάδι στον άνθρωπο που προκαλούσε η αμαρτία και αφαίρεσαν τους σωματικούς όγκους με την προσευχή.
Οι ιερείς που προσεύχονται πολύ αισθάνονται στην επίκληση το χτύπημα των φτερών του Περιστεριού Θεού, του Αγίου Πνεύματος, σκύβουν τα μέτωπά τους στο στήθος του Αμνού του Θεού και ακούνε έκπληκτοι το χτύπημα της καρδιάς του Θεού.
Τα μωρά βλέπουν τον κόσμο του Αγίου Πνεύματος, βλέπουν τους αγγέλους και τους αγίους, βλέπουν το φως του Θαβώρ που ξεχύνεται από την καρδιά του Θεού πάνω στο σύμπαν.
Οι αγνοί κληρικοί αντιλαμβάνονται από το βλέμμα τους το τσίμπημα του φωτός ή του σκότους στους μετανοούντες. Εξ ου και η έκφραση «βλέποντας με το πνεύμα».
Οι άνθρωποι που προσεύχονται πολύ κατανοούν το ελαφρύ ύφασμα του κόσμου, την ερωτική φωλιά του Βασιλιά, από κάθε καρδιά: το πρόσωπο του Θεού. Βλέπω τη δύναμη κάθε ανθρώπου να γίνει Άγιος μέσα από την προσευχή και την ταπείνωση.
Οι προσευχόμενοι άνθρωποι ζουν ήδη στον αθάνατο αιώνα. Αυτό δεν τους σώζει από τις επιθέσεις του σκότους, αντιθέτως. Βλέπω όμως πιο καθαρά τις φυλές των δαιμόνων, τη χάρη των αγίων, τα βάρη του κάθε Φύλακα Άγγελου.
Και πάνω απ’ όλα, νιώθω σε κάθε στιγμή την απέραντη Αγάπη του Εσταυρωμένου καθώς αναζητά κάθε ψυχή που έχει χτίσει κλαίγοντας.

 Πατήρ Ιωάννης Ιστρατι.

romioitispolis.gr