Υπάρχουν ελάχιστα γνωστές προφητείες ανθρώπων που πέρασαν τη ζωή τους σε κατόρθωμα, προσευχόμενοι συνεχώς, πραγματοποιώντας το κατόρθωμα της ανοησίας και παρακαλώντας τον Σωτήρα για τη διατήρηση της Πατρίδας μας. Υπήρχαν επίσης άνθρωποι της ιερής ζωής που ήταν συγγενείς και έκαναν το κατόρθωμα μαζί, για παράδειγμα, όπως οι τρεις αδερφές Ryazan.
Έτσι, πριν από περισσότερο από έναν αιώνα, στη μέτρια οικογένεια των αγροτών Alexei Filippovich και Anna Dmitrievna Petrin, γεννήθηκαν τρεις κόρες που είχαν ένα ασυνήθιστο χάρισμα προνοητικότητας, που τους δόθηκε από τον Κύριο για την αγνή πίστη τους. Η Matrona, η Anisia και η Agathia, γεννημένες το 1890, το 1902 και το 1910 αντίστοιχα, ήταν γνωστές για τα εκπληκτικά χαρίσματά τους και συχνά απευθύνονταν σε πνευματική καθοδήγηση και συμβουλές, σαν να γνώριζαν τον καθένα σε όλη του τη ζωή και να καταλάβαιναν πώς να παρέχουν την απαραίτητη βοήθεια.
Η ζωή τους, που είχε προβλεφθεί από τον Γέροντα Σέργιο ως μια πορεία γεμάτη δυσκολίες, αλλά ανταμείφθηκε με ένα ιδιαίτερο δώρο, ήταν γεμάτη δοκιμασίες.
Το 1933, η Anisiya αντιμετώπισε την απειλή της εκτέλεσης λόγω των θρησκευτικών της πεποιθήσεων, αλλά ξαφνικά η ποινή της μετατράπηκε σε 10 χρόνια εξορίας στη Σιβηρία.
Στη συνέχεια, το 1935, η Matrona και η Agafia συνελήφθησαν και στάλθηκαν στο Καζακστάν για να στολίσουν την εκκλησία για τα Χριστούγεννα.
Μετά την επανένωση το 1946, οι αδελφές άρχισαν να κάνουν μοναστική ζωή και το χάρισμά τους εκδηλώθηκε πλήρως.
Η πρόβλεψη του γέροντα γι' αυτές έγινε πραγματικότητα: το σπίτι των αδελφών έγινε τόπος προσκυνήματος για πολλούς ανθρώπους που ήθελαν να λάβουν πνευματική υποστήριξη και καθοδήγηση από αυτούς.
Οι αδελφές συζητούσαν πάντα με βαριά καρδιά την επερχόμενη μοίρα της Εκκλησίας και της Ρωσίας. Η Ανίσια υπενθύμιζε τακτικά στους πιστούς ότι θα ερχόταν η μέρα που δεν θα υπήρχε ούτε λόγος παρηγοριάς ούτε παραλήπτης για προσευχή. Προβλέποντας μελλοντικούς διωγμούς για πίστη, η ηλικιωμένη προέτρεψε να μην κρυφτεί ή να τρέξει, υπενθυμίζοντας ότι η ευλογία περιμένει αυτούς που πιάνονται πρώτοι, αλλά μόνο αυτούς που είναι άξιοι.
Η Ανίσια, ενώ βρισκόταν στην εξορία, υποστήριξε ότι η σωτηρία θα ερχόταν για εκείνους που είναι διαφορετικοί από την πλειοψηφία: « Όσοι θα ζήσουν διαφορετικά από όλους θα σωθούν!».
Η μητέρα Αγκάθια ανέφερε πολλές φορές ότι οι Ρώσοι θα έπρεπε να υπομείνουν βαθιά βάσανα και καταστροφές, συμπεριλαμβανομένου του λιμού, που θα οδηγούσε σε πολυάριθμα θύματα. Μίλησε για μια εποχή που αρκετοί νεκροί θα τοποθετούνταν σε έναν τάφο λόγω της αδυναμίας και της έλλειψης δύναμης να ταφούν ο καθένας ξεχωριστά. Συμβούλεψε μια ηλικιωμένη γυναίκα να μειώσει την πρόσληψη τροφής για να αντιμετωπίσει καλύτερα τις επερχόμενες δοκιμές. Για έναν άλλο κάτοικο της περιοχής της Μόσχας, η μητέρα της Anisia προφήτευσε ένα μονοπάτι με τα πόδια πίσω στο χωριό της, στην περιοχή Shatsk.
Οι μητέρες μετάνιωσαν ειλικρινά όσους θα συναντούσαν αυτές τις φορές, τονίζοντας ότι αυτοί θα ήταν άνθρωποι της γενιάς τους. Έχοντας προσωπική εμπειρία από δύσκολες δοκιμασίες, οι αδελφές συνειδητοποίησαν τη σοβαρότητα των επερχόμενων δοκιμασιών για τους ανθρώπους. Επίσης, θρήνησαν για την έλλειψη πίστης και αποφασιστικότητας των σύγχρονων Χριστιανών να υπομείνουν τα πάντα για χάρη του Θεού, σημειώνοντας την έλλειψη ταπεινοφροσύνης και αφοσίωσης στον Θεό ως Πατέρα και Κύριο.
Οι αδερφές είπαν ότι το μέλλον της ανθρωπότητας θα ήταν δύσκολο, δοκιμασμένο από πολλά εμπόδια και η αναζήτηση της σωτηρίας δεν θα ήταν εύκολη. Ένας από αυτούς εξέφρασε ότι οι Χριστιανοί έχουν δύσκολο δρόμο μπροστά τους. Θα έρθει κάποια στιγμή που θα βρεθούν απομονωμένοι, χωρίς την ευκαιρία να ζητήσουν σοφές συμβουλές ή να εκφράσουν τις απόψεις τους... Θα έρθουν σκληρές μέρες. Οι σύγχρονοι άνθρωποι, μη θέλοντας να υποφέρουν για χάρη της πίστης στον Χριστό, πολλοί από αυτούς θα υποκύψουν σε κακούς πειρασμούς.
- Πώς θα ζήσουν όλοι; - ρώτησαν τις μητέρες.
- Στα πόδια του διαβόλου. Αλλά θα πρέπει να ζήσετε διαφορετικά από όλους τους άλλους.
Οι ηλικιωμένες γυναίκες είπαν πρόσφατα ότι θα απαντήσουν στις προσευχές των ανθρώπων ακόμη και μετά το θάνατο.
«Κάνε θόρυβο, ρώτησε, θα βοηθήσουμε κι από εδώ…» είπε η μαμά Ναταλία.
«Δεν θα φύγουμε από τη γη…» επανέλαβε, εννοώντας τον εαυτό της και όλους τους συνεργάτες της.
Η Άννα είπε: «Έλα στον τάφο μου και πες τα όλα σαν να είσαι ζωντανός...»
Το 1998 έγινε η ανέγερση ενός παρεκκλησίου, το οποίο έγινε ο χώρος ανάπαυσης των αδελφών και των γονιών τους. Δύο επίσκοποι έδωσαν την ευλογία τους για την κατασκευή του. Η κατασκευή αυτή, που ανεγέρθηκε με προσπάθειες πιστών, χτίστηκε σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα και με ελάχιστες οικονομικές επενδύσεις. Η έμπνευση για τη δημιουργία του παρεκκλησίου εμφανίστηκε λίγο μετά τον θάνατο της Μητέρας Αγκαθίας. Μέχρι την έναρξη των εργασιών υπήρχαν σκέψεις για το αν θα χρησιμοποιηθεί πέτρα ή μέταλλο για την κατασκευή του. Ως αποτέλεσμα, πάρθηκε η απόφαση ότι το παρεκκλήσι θα ήταν πέτρινο. Αφού ο Θεός έστειλε στους χτίστες όλα τα απαραίτητα υλικά, άρχισαν οι εργασίες.
Παρά την έλλειψη επαγγελματισμού μεταξύ των συμμετεχόντων, η διαδικασία κύλησε ομαλά και η θεϊκή υποστήριξη έγινε αισθητή με κάθε λεπτομέρεια. Έχοντας ξεπεράσει τις δυσκολίες που προέκυψαν, οι οικοδόμοι ένιωσαν έμπνευση και χαρά, και φαινόταν σαν να ήταν παρούσες οι ίδιες οι αδερφές και να τους καθοδηγούσαν.
Λίγες εβδομάδες μετά την έναρξη της κατασκευής, το παρεκκλήσι, που ονομάζεται «Τρεις Αδελφές», κατέπληξε με την ομορφιά του όλους τους πιστούς και τους προσκυνητές που ήρθαν για να τιμήσουν τη μνήμη των μητέρων.
Η επιγραφή πάνω του γράφει:
Παρεκκλήσι των Τριών Αδελφών των Κορασίδων Anisia, Matrona, Agafia και των γονιών τους Alexy και Anna Petrin, που θάφτηκαν σε αυτόν τον χώρο, αφιερώνοντας ολόκληρη τη ζωή τους στην υπηρεσία του Θεού και των γειτόνων τους.
Οι μητέρες πάντα επαναλάμβαναν: « Όσοι ζουν διαφορετικά από όλους θα σωθούν!» Και αυτό είναι πολύ σημαντικό να το ακούσουμε όλοι μας σήμερα. Να μη ζεις δηλαδή στα πόδια του διαβόλου, σύμφωνα με τους γέροντες, όπως η πλειοψηφία, υποταγμένος στα πάθη και στους πειρασμούς του κόσμου, αλλά μετανοώντας και ακολουθώντας τον Κύριο.
Δόξα τω Θεώ για όλα!
ΑΠΟΔΟΣΗ : ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΘΕΜΑΤΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου